
- •Аўтарскі курс лекцый
- •Электронная версія
- •Метадычныя рэкамендацыі да курса лекцый
- •Лекцыя 1 Тэма 1. Міфалогія як навука
- •Тэма 2. Гісторыя міфалогіі як навукі
- •Лекцыя 2 Тэма 3. Псіхалагічна-сацыяльныя вытокі міфалогіі, яе раннія формы. Татэмізм
- •Лекцыя 3 Тэма 4. Архаіка славянскай міфалогіі. Анімізм
- •Тэма 5. Магія ў славянскай культуры
- •Тэма 7. Крыж як варыянт Прадрэва
- •Лекцыя 6 Тэма 8. Міфы пра стварэнне свету. Розныя версіі светабудовы
- •Лекцыя 7 Тэма 8. Салярны культ славянскай міфалогіі
- •Лекцыя 8 Тэма 9. Лунарныя міфы
- •Лекцыя 9
- •Лекцыя 10 Тэма 11. Каляндарныя міфы
- •Лекцыя 11 Тэма 12. Міфічныя пакаленні. Міфы пра стварэнне чалавека, рас, народаў
- •Лекцыя 12 Тэма 13. Міфы пра першапродкаў-культурных герояў
- •Тэма 14. Гераічныя міфы і абрады пераходу
- •Лекцыя 14 Тэма 16. Міфалагічныя сістэмы. Міфалогія грэкаў, рымлян, кельтаў, германцаў і іншых народаў Еўропы
- •Лекцыя 15 Тэма 17. Міфалагема дома ў славянскай культуры
- •Літаратура:
Таццяна Шамякіна
Аўтарскі курс лекцый
“СЛАВЯНСКАЯ МІФАЛОГІЯ”
Электронная версія
для студэнтаў-філолагаў
спецыяльнасцяў “Беларуская філалогія”, “Руская філалогія”,
“Славянская філалогія”
Мінск 2007
Рэцэнзенты:
Доктар філалагічных навук, першы прарэктар УА “Нацыянальная акадэмія мастацтваў” В.А.Максімовіч
Кандыдат філалагічных навук, дацэнт кафедры тэорыі літаратуры філалагічнага факультэта УА БДУ Р.М.Кавалёва
Кандыдат філалагічных навук, заг.кафедры журналістыкі УА “Інстытут парламентарызму і прадпрыймальніцтва” І.Л.Шаўлякова
На аснове Тыпавой праграмы: “Славянская міфалогія”, дата зацвярджэння 11.03.2005 г., рэгістрацыйны № ТД-ДГ 006/тып.
Метадычныя рэкамендацыі да курса лекцый
“Славянская міфалогія” – аўтарскі курс лекцый, які ўяўляе сабою поўнае выкладанне дысцыпліны згодна праграмы “Славянская міфалогія” (Мінск: РІВШ, 2005 – 37 с.). Курс арыентаваны на вучэбны дапаможнік (пад грыфам) Т.І.Шамякінай “Міфалогія Беларусі. Нарысы” (Мінск: Мастацкая літаратура, 2000 – 400 с.), аднак у параўнанні з дапаможнікам значна мадэрнізаваны з улікам навейшых дасягненняў у філалогіі.
Мэта курса лекцый – пазнаёміць студэнтаў з асноўнымі міфалагічнымі паняццямі і імёнамі, развіццём міфалогіі як навукі, яе значэннем у сучаснай гуманітарнай сістэме ведаў, увесці нацыянальную (рэгіянальную) міфалогію ў кантэкст сусветнай, прадставіць цэласную карціну духоўнага жыцця нашых продкаў.
Курс дастаткова поўны, хоць засталося яшчэ шмат невытлумачаных пытанняў, ці праблем, якія пакуль залішне цяжкія для студэнтаў першых курсаў. Падыход аўтара – культуралагічны: пэўнае паняцце паўстае ў розных сувязях і стасунках, у розных абліччах у залежнасці ад культурнага кантэксту. Асноўная ўвага надаецца міфалагічным вытокам фальклору, літаратуры, выяўленчага мастацтва, некаторым формам грамадскай свядомасці, перш за ўсё рэлігіі ды філасофіі. У кожнай лекцыі акцэнтуецца ўвага на навейшых дасягненнях навук – не толькі гуманітарных, але і прыродазнаўчых (фізікі, астраноміі, біялогіі, фізіялогіі, генетыкі, біяхіміі і інш.).
Практыка выкладання курса паказала, што ён значна актывізуе пазнавальныя запатрабаванні студэнтаў, спрыяе развіццю творчага мыслення, садзейнічае ўзбагачэнню фантазіі, стымулюе цікавасць да навукі, да светапоглядных праблем. У курс уведзены ідэалагічныя пытанні, бо звяртаецца ўвага на стварэнне ў некаторых замежных і расійскіх СМІ сучасных міфаў, ідэалагічных клішэ, што навязваюцца масавай грамадскай свядомасці (па сутнасці з іх дапамогай наркатызуецца насельніцтва). У прыватнасці, уведзены новы раздзел “Вербальная магія”, які прысвечаны нейра-лінгвістычнаму праграмаванню (сугестыўнаму ўздзеянню) у СМІ.
Курс разбіты на лекцыі. У некаторых лекцыях матэрыял групуецца па тэмах, звычайна па дзвюх, тэматычна звязаных паміж сабою.
Перад выкладаннем матэрыялу даецца план лекцыі, у канцы – пытанні і заданні да лекцыі, якія ў значнай ступені структурыруюць матэрыял і садзейнічаюць яго лепшаму засваенню. У канцы курса даецца асноўная літаратура, а дадатковая літаратура па кожнай лекцыі прадстаўлена ў выдадзенай праграме “Славянская міфалогія”.
Для лепшага засваення матэрыялу ў тэксце выкарыстаны пэўныя графічныя сродкі, у прыватнасці: 1) імёны міфалагічных персанажаў пішуцца вялікімі літарамі; 2) імёны даследчыкаў і пісьменнікаў вылучаюцца ў тэксце; 3) словы “Бог”, “Хрыстос” вылучаюцца і тлустым шрыфтам, і курсівам, што падкрэслівае іх важнасць; 4) навуковыя паняцці і палажэнні, якія неабходна запомніць, выдзяляюцца курсівам; 5) палажэнні, на якія акцэнтуецца ўвага аўтара, падкрэслены.