Радзіны. Абрад. Песні. (Беларуская народная творчасць) -1998

Жонка — пакрасіць у піру, Жонка — пакрасіць у піру,

Дзеткі — пацешуць у даму,

Дзеткі — пацешуць у даму.

J-16S

86. Піў жа ямёд і віно,’ Ліха пахмелейка маё. Злыя суседзі ў мяне,

Судзяць, гавораць пра мяне, Каб я й гарэлкі не піў, Каб я й жану не любіў,

Каб дробных дзетак не жалеў.

Буду й гарэлачку піць, Буду й жану я любіць,

Буду дробных дзетачак жалець. Жонка — пакраса мая, Дзеткі — пацеха мая,

Жонка пакрасіць у піру, Дзеткі пацешаць на даму.

87.А ў цэркаўцы ва ўсе званы званілі,

Аўсе жоны к абедзенцы хадзілі. Адна наша Танечка не была:

Яне сабе дачушку радзіла.

АБог ёй даў, Прачыста памагла,

На ручанькі бабульцы адцала.

88.Пайшла з мужам, Пайшла з любым Жыта малаціці.

Настала часінка,

Настала часінка

*Кожны радок паўтараецца 2 разы.

229

Сыночка радзіці.

—Пакінь, мілы, пакінь, любы,

Жыта малаціці.

Памажы ты мне, міленькі, Сыночка радзіці.

89.Ляціце, птушачкі, роўныя паяском, Нясіце вестачку роднай мамцы, Што я сягоння дзіцятка мела, Што я з сваім мужаньком Савету не мела.

Якім жа мне дзіцятка імем назваць, Як жа мне мужаньку свайму сказаць?

—Мужанёк, мужанёк, прыйдзі ты ка мне, Раскажу ўсё я табе, Што я так цяжка прыбалела,

Але ўсё роўна сыночка для цябе займела. Будзем з табой удваіх гадаваць,

Будзем яму здароўя дабаўляць.

90.А хто ж у нас,

Ахто ж у нас

Упалагу ляжыць?

Надзечка ў нас,

Надзечка у нас

Упалагу ляжыць.

Упалагу ляжыць,

Упалажочку.

Азажадаець заморскага зелля,

Азажадаець заморскага зелля.

Акаму ехаць за мора па зелле?

Татульку ехаць па мора за зелле: «А я й коніка маю, і зелле знаю».

91.Ой, люба, ой, люба Віцечку жана,

Пашыў шубачку з сямі сабалёў.

— Ай, дай жа, Божа, гэту шубачку знасіць. Гэтую знасіць, другую купіць.

230

над y _ зго _ р(ы)_ем ста я _ ла,

92.А садавая яблын(і)ка над узгор’ем стаяла.* Над узгор’ем стаяла да бяленька цвіцела.

Ападбяленька цвіцела, адзін яблачак мела.

Амаладая Леначка ды й цяжэнька хадзіла.

Ахоць цяжэнька хадзіла, ды дачушку раязіла.

Ахоць набралася мукі, ды й падменіць ёй рукі.

Ахоць набралася мукі, ды нап’ёмся гарэлкі.

93.Садовая яблынька над узроўем стаяла,

Хоць беленька цвійела,

Дык два яблычкі мела,

Хоць цяжэнька хадзіла,

Дык сыночка радзіла.

Хоць набралася мукі, Дык пярэйміць жа рукі,

Хоць набралася бяды,

Прынясець сюды вады.

94.Садовая яблынька Ды над краем стаяла.

Хоць над краем стаяла,

Дык беленька цвіла.

'Кожны радок паўтараецца 2 разы.

231

Маладая жоначка Хоць цяжка хадзіла, Хоць цяжка хадзіла,

Дык сына нарадзіла.

Хоць набралася мукі, Дык падменіць яе рукі, Хоць набалелася душка, Будзе верная служка.

95. Садовая яблынька На сугор’і стаяла,

Хоць беленька цвіцела,

Ды два яблычкі мела. Маладая Тацянка

Ой, цяжэнька хадзіла, Сабе служку радзіла.

Хоць набралася мукі, Ды пярэйміць жа рукі. Нацярпелася бяды, — Прынясець старой вады.

96.Садавая ябланька Над узгоркам стаяла.*

’Кожныя 2 радкі паўтараюцца.

232

А бяленька цвіцела, Ды два яблычкі мела.

Маладая Валечка

Так цяжэнька хадзіла.

Ацяжэнька хадзіла,

Адачушку радзіла.

Хоць набралася бяды, Прынясе з саду вады.

Хоць набралася мукі, Дык нап’ёмся гарэлкі.

97.Садавая яблынька

ўсадочку сядзела.

У садочку сядзела,

Белым цветам цвіцела.

Маладая Ларысачка

Па садочку хадзіла.

Па садочку хадзіла

I дачушку радзіла.

Хоць нанылась яе душачка — Будзець верная служка.

Хоць набралася й мукі, Дык падменіць яе рукі.

98.А чыя хата, а чыя хата

На вуліцу вакном стаіць, На вуліцу вакном стаіць?

Ачыя жана, а чыя жана

233

Апазавіце вы Грышачку з току.

Ахай дастаніць вішнёвага соку. Калі сыночак, — я й соку дабуду, Калі дачушка — я й так перабуду.

101.У нас сягоння навіначка стала —

Наша Янінка ў палозе ляжала,

Дый захацела вішнёвага соку.

—Ды пазавіце Іванку з току,

Няхай прынясе вішнёвага соку.

—Калі на сына, мушу пастарацца. Калі ж на дочку, — няхай выбачае.

Аў нашым садзе ўсе роўныя кветачкі, Сынкі, дачушкі — усе роўныя дзетачкі.

102.Дый захварэла, дый захварэла

Надзечка з роду.

Дый захацела, дый захацела Вішнёвага соку.

—Дый пазавіце, дый пазавіце

Дый Іванечку з току.

Няхай дастанець, няхай дастанець Вішнёвага соку.

—Калі на сына, калі на сына,

Нагбом буду піці.

Калі на дачку, калі на дачку, Усё буду любіці.

Увішнёвым садзе, у вішнёвым садзе Усё белыя кветкі.

Ці сын, ці дачка, ці сын, ці дачка —

Усё роўныя дзеткі.

235

103.Да й захварэла, да й захварэла Радзіцечка з роду.

Да й захацела, да й захацела Вішнёвага соку.

—Да й пазавіце, да й пазавіце Да й Колечку з току.

Няхай дастанець, няхай дабудзець

Вішнёвага соку.

—Калі на сына, калі на сына — Магу я дабыці, Калі на дочку, калі на дочку — Магу ж я забыці.

Ў зялёным садзе, ў зялёным садзе Вішнёвыя кветкі, Ці сын, ці дочка, ці сын, ці дочка —

Ўсё роўныя дзеткі.

104.Ды ў нас, у нас

Навіначка была:’

Наша Манечка Ў полазе ляжала (й).

Да зажадала Вішнёвага соку.

— Ды прывядзіце Міленькага з току,

* Кожная страфа паўтараецца 2 разы.

236

Няхай прынясе Вішнёвага соку.

Калі на дочку, Хай нясе мядочку,

Калі на сына,

Хай нясе віна.

Там у садочку

Ружовыя кветкі,

Ці сын, ці дочачка, —

Усё роўненькія дзеткі.

105.У нас, у нас

Навіначка стала, Мапада Марылька

Уполагу ляжала.

—Пайдзіце, прызавіце Сяргейку з току,

Няхай прынясець Вішнёвага соку.

106.Ай, зашумела, ай, зашумела ў барочку бяроза,*

Ай, забалела, ай, забалела Янічкі галоўка,

Азахацела, а захацела вішнёвага соку.

—А вы схадзіце ды прывядзіце Мішачку з току,

Пускай разышчыць, пускай дастаніць вішнёвага соку.

—Калі на сына, калі на сына, дык рад пастараецца,

Калі на дочку, калі на дочку, мушу адказацца.

107.Ой, зашумела, ой, зашумела

У гародзе маркоўка, Ой, забалела, ой, забалела

' Кожны радок паўгараецца 2 разы.

237