27. Пачатак Беларускага нацыянальнага Адраджэння. Афармленне беларускай нацыянальнай ідэі і фарміраванне беларускай нацыі.

Бел нацинольн движение начинается в 80-е гг 19в. Этому способствуют: экономические, культурные и политич факторы. Развитие капитализма способствует формированию бел буржуазии, которая выступает за бел государственность. В конце 19в происходит становление бел. языка, развитие литературы(Багушевич, Гуринович, Лучина), развитие научного белорусознавства. Сдвиги в культуре привели к росту национального самосознания, когда в 1897 при переписи населения 74% назвали родным языком бел. В это время названия Беларусь и беларусы распространяется по всей территории. Политическому пробуждению населения способствует деятельность народницких кружков и возникновение организаций и партий. Первой партией была БУНД(1897), затем эсэры(1902), БСГ(1903).

28. Барацьба палітычных партый Беларусі за выбар шляхоў грамадскага развіцця (1917г.)- Мэты і задачы беларускага палітычнага руху.

После Февральской революции 1917 г. на территории Беларуси, как и во всех национальных окраинах россий­ской империи, развернулось движение за создание сво­ей государственности. Это движение возглавили национальных партий и организаций поддерживали большевиков. Пос­ле подписания Брестского мира на занятой немцами и поляками территории Белоруссии политического цент­ра, который объявил о создании Белорусской народной республики.

В марте 1917г. в Беларуси стали образовываться Со­веты рабочих и солдатских депутатов. Летом активизи­ровалось национально-освободительное движение, но среди населения ни большевики, ни национальные партии не пользовались значительной поддержкой. Против новой власти выступили буржуазные партии, эсеры и меньшевики, которые , создав "Комитет спасения революции” попытались взять власть а свои руки. В декабре 1917г. Великая белорусская рада прове­ла первый Всебелорусский съезд, большая часть деле­гатов которого выступала за объявление автономии Бе­ларуси в составе России. Съезд не признал легитимности большевистской власти и объявил себя высшим органом власти. Но по приказу Совета народных комис­саров Западной области Всебелорусский съезд был распущен, часть делегатов арестована. Советская власть приступила к ликвидации оппозиции. В ответ на это лиде­рами белорусских политических партий был создан Ис­полнительный комитет Всебелорусского съезда.

29. Абвяшчэнне бнр, яе гістарычнае месца.

Стварэнне Беларускай Народнай Рэспублікі было заканамерным этапам у развіцці нацыянальна-вызвольнага руху ў Беларусі пачатку ХХ стагоддзя. Усебеларускі кангрэс, які адбыўся ў снежні 1917 года, выказаўся за аўтаномную рэспубліку Беларусь у складзе федэратыўнай савецкай Расіі. Але нават такая пастанова выклікала абурэнне кіраўнікоў бальшавіцкай партыі, і яны, як вядома, выкарысталі сілу. Рада і Выканаўчы камітэт, абраныя кангрэсам, былі тады адзінымі прадстаўнікамі інтарэсаў беларусага народа. У лютым-сакавіку 1918 года гэтая Рада была папоўненая прадстаўнікамі з месцаў і пераўтвораная ў беларускі парламент - Раду Беларускай Народнай Рэспублікі. Выканаўчы камітэт стаў урадам БНР, які называўся Народным Сакратарыятам. У яго ўвайшлі Язэп Варонка, Алесь Бурбіс, Васіль Захарка, Аркадзь Смоліч, Лявон Заяц. 25 сакавіка 1918 года ў 3-й Устаўной грамаце Рады БНР Беларусь абвяшчалася вольнай і незалежнай дзяржавай. Устанаўліваўся 8-гадзінны працоўны дзень; лясы, азёры і нетры нацыяналізаваліся; зямля без выкупу перадавалася тым, хто на ёй працуе. Абвяшчалася вольнасць слова, друку, сходаў, забастовак, веравызнання, незачэпнасць асобы і памяшкання. Нацыянальным мяншыням на беларускай зямлі не было гвалту: яны мелі права на нацыянальна-персанальную аўтаномію. Беларускую Народную Рэспубліку афіцыйна прызналі Ўкраіна,Фінляндыя, Аўстрыя, Эстонія, Польшча, Арменія, Грузія і інш.

У канцы лютага ў Менск, дзе знаходзіўся ўрад БНР, прыйшлі нямецкія войскі. Яны забралі касу Народнага Сакратарыята, сарвалі з яго будынка бела-чырвона-белы сцяг, выгналі службоўцаў. Лідэры БНР былі папярэджаныя, што акупацыйныя ўлады не дапусцяць у Беларусі сур'ёзнай палітычнай дзейнасці. Паводле дамоўленасці з бальшавікамі ў Берасці, немцы абавязаліся не прызнаваць новых дзяржаўных утварэнняў на тэрыторыі былой Расейскай імперыі. Урад БНР не прытрымліваўся ў сваёй дзейнасці і польскіх інтарэсаў. Ён катэгарычна адхіляў прэтэнзіі заходняга суседа на беларускія землі. Такім чынам, урад БНР дбаў пра інтарэсы сваіх грамадзян, беларускага народа. Мне здаецца, што лічыць БНР марыянеткай Нямеччыны, Польшчы ці якой іншай дзяржавы няма ніякіх падставаў.