
- •25. Полiсемiя, семант.Пераарыент.Мова у тэксце.Асабл.Выкарыст.Тропау у смi
- •4 Тыпы няпоуных амонiмау:
- •29. Сiнанiмiя. Сiн.Рад. Паняцце пра дамiнанту
- •30.Тыпы сiнонiмау.Лекс.,сiнт сiнанiмiя
- •31. Антанiмiя. Тыпы амонiмау.
- •32.Сутнасць антанiм. Супрацьпаст: антонiм, антытэза, энантыясемiя, аксюмаран
- •33.Лексiка бел.Мовы паводле паходжання
- •34.Методыка вызначэн.Бел.Мовы
- •35. Транслiтарацыя. Выкар.Варварызмау.
- •36.Лексiка суч.Бел.Мовы паводле акт.I пасiун складу.
- •37. Агульн.Лексiка I лек.Абмежаванага ужытку
- •38. Стыл.Разрады бел.Лексiкi
- •39.Прадмет фразеалогii. Фр.Як млуная адз-ка.
- •40. Парадак кампан. У фр.. Тыпы фр.Па iх
- •41.Полiсемiчнасць,сiн., аманiмiчн.Фр..
- •42. Сiстэмат.Фр.Адзiнак.Тыпы фр.Паводле семант.Злiтнасцi.
- •43. Фр. Бел.Мовы паводле паходжання
- •44. Прыказкi(прымаукi). Крылат.Выказваннi. Перыфразы.
- •45.Прадмет I задачы лексiкаграфii. Тыпы слоунiкау.
- •46. Энцыклапед.I ленгвiст. Слоунiкi. Змест сл.Артыкула у лiнгвiст. Слоунiку
- •47.Словаутв., прадмет I задачы вывучэння.
46. Энцыклапед.I ленгвiст. Слоунiкi. Змест сл.Артыкула у лiнгвiст. Слоунiку
Энцыклапед.слоунiкi – даведнiкi, у якiх у сцiслай форме пададзены асн.навук.звесткi аб ч-неб.
Яны тлумач.не словы, а паняццi,наз.гэтымi словамi..Рэестр.слова мае толькi нацiск. Iлюстрацыi: малюнкi, фотаздымкi, схiмы, карты. Энц.сл.:агульныя(звесткi па усiх галiнах ведау), галiновыя(па адной галiне)
«БелСавецк.Энцыклапед» 12т., 1968-1975гг; «Бел.энцыклапед» 18т.1996-2004 гг; «Жывельны свет Б.», «Раслiн.свет Б.» -- 1978г; «Бел.мова:энцыклапед» 1994г.; «Я.Купала: энц.даведнiк» 1986г.; «Фр.Скарына I яго гол.: энц.даведнiк» 1988
Лiнгвiст.слоунiкi апiсв. Словы мовы, тлум. Iх знач,паходж, даюць iх характар-ку I iнш. Аднамоун,двухмоун,шматмоун – перакладныя(«Бел-рус.сл»2т 1988-1989, «Р-бел»3т 2002, «Б-р» I «р-б» Грабчыкава, «Ням-бел.сл» 1988, «Фр-б-р» 1992).
О
– тэрмiналаг.,
- фразеалаг. = словазлуч.
«Тлум.сл.бел.мовы»5т, 1977-1984(105тыс.сл.
артык) Дыалектн.-Янкоускi,
Юрчанка, Сцяпко – Магiл.вобл.
Гiст.
– «Гiст.сл.бел.мовы»1982.,
Этымалаг. – «Эт.сл.бел.мовы» 8т. 1978-1993.
Тэрмiн.
– «Сл.лiнгвiст.тэрмiнау»
,Юрэвiч.
Сл.iншамоун.сл.
- «Сл.iнш.слоу»1993,1999
у 2т, Арфаграф.- «Арфаграф.сл» Падголiнскi
1982, «Сл.сiн»Клышкi,
«Марфемн.сл.б.м» Бардовiча,Шыпуна.
Анамастычн.сл. – уласныя
iмены.
47.Словаутв., прадмет I задачы вывучэння.
Словаутв.- раздзел мовазнауства, у якiм вывуч.будове вытворн.(маьываваных) слоу, спосабы I сродкi iх утвар.. У словаутвар. Вывуч.толькi вытворныя слова- узнiклi у працэсе словаутв.i значэнне,I гучанне якiх абумоулена iнш.аднакарэннымi слова(утваральн). Невытворн.словы – узнiклi не у працэсе словаутвар., а як умоун.назвы прадметау, прымет, з`яу: стол, белы, iсцi, дрэва. Вытворн.слова склад з : утвар.асновы, словаутв. Фарманта.
Утвар.аснова – частка утвар.слова, агульная з вытворным(бераг- берагавы). Словаутв.фармант – сродак, з дапамогай якога утвар.новае слова (прыст, суф,постф…)
Словаутвар.вытворнасць – такiя адносiны памiж 2-мя аднакарэннымi словам,калi знач.аднаго можна растлумач.праз знач.другога.: ~~~выкладаць-выкладчык, перапiсваць-перапiсчык. Словаутв.ланцужок – аднакарэн.словы,звяз. Адносiнамi паслядоунай вытворнасцi. Словаутв.гняздо – сук-сць словаутвар.ланцужкоу, якiя маюць адно зых.слова.
Касiць: *касец,*касьба,*выкасiць-выкошваць-выкошванне,*пакасiць-пакос,*скасiць-скошваць-скошванне,*касiлка.