Заключэнне

Ідэалагічнай асновай акупацыйнай палітыкі былі чалавеканенавісніцкія тэорыі нацыстаў: аб “расавай перавазе” нямецкай нацыі над усімі іншымі; аб “гістарычнай неабходнасці” пашырэння “жыццёвай прасторы” для немцаў і іх “неад’емным праве” на сусветнае панаванне.

3 першых дзён акупацыі на Беларусі праводзілася палітыка генацыду - планамернае знішчэнне цэлых груп насельніцтва па тых ці іншых матывах: з-за прыналежнасці да савецкіх актывістаў, камуністаў, яўрэяў і г.д. Нечуваныя зверствы чынілі акупанты над партызанамі і мірным насельніцтвам.

Вялікая Айчынная Вайна была самай цяжкай і кровапралітнай з усіх войнаў, калі-небудзь перажытых Савецкім Саюзам. Аднак яна была не толькі драматычным, але і гераічных перыядам гісторыі савецкага народа і не выпадкова названая Вялікай Айчыннай Вайной. Летапіс вайны поўны прыкладаў мужнасці і гераізму мільёнаў савецкіх людзей, якія самааддана абаранялі сваю сацыялістычную Радзіму. І чым далей мы ад таго трывожнага і гераічнага часу, тым велічней здаюцца іх подзвігі, тым больш поўна ўсьведамляецца значнасць здзейсненага.

Спіс літаратуры:

1. Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 : Энцыклапедыя. Мн., 1990.

2. Великая Отечественная война советского народа (в контексте Второй мировой войны): учебное пособие для студентов учреждений, обеспечивающих получение высшего образования.- Мн., 2004.

3. Вялікая Айчынная вайна савецкага народа ( у кантэксце Другой сусветнай вайны): Вучэб. дапам. для студэнтаў устаноў, якія забяспечваюць атрыманне вышэйшай адукцыі. – Мн., 2004.

4. Вялікая Айчынная вайна савецкага народа (у кантэксце Другой сусветнай вайны): курс лекцый, Я.К. Новік, Н.Я. Новік. – Мн., 2006.

5. Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т.1–6.–Мн., 1991-2001.