
- •Вопрос№1:Предмет, значение и цели курса «Истории Белоруссии». Периодизация истории Белоруссии. Источники изучения курса.
- •Вопрос№2:Понятии цивидизация. Древние цивилизации. Цивилизационные особенности Востока и Запада.
- •Вопрос№3:Переселение народов.Индоевропейцы.Балтское население на территории Беларуси.
- •Вопрос№4:Расселение славян на территории современной Беларуси. Этнические общности раннего средневековья: радимичи, дреговичи, кривичи.
- •Вопрос№5Основные концепции проихождения белооусского этноса. Современные дискуссии по данной теме.
- •Вопрос №6:Княжества раннесредневековой Беларуси (Полоцкое, Туровское): соц.-эконом. И полит развитие в 9-13в. Характер их взаимоотношения с Киевом.
- •Вопрос№10:Государственно-политический строй вкл.
- •Вопрос№11Становление феодального землевладения и крепостничества (14-16вв.) Аграрная реформа 1557г.
- •Ворос №12: Роль городов Вкл в развитии ремесленничества и торговли. Магдебурское право и система городского самоуправления.
- •Вопрос №13: Люблинская уния 1569г: причины, результаты, значение. Государственно-правовое и экономическое положение белорусскийх земель в составе рп.
- •Вопрос№14:Развитие церковно-религиозных отношений в вкл в 14-16вв. Православная и каталическая церкви и их взаимоотношения.
- •Вопрос№15: Реформация и контрреформация в Западной Европе и вкл. Брестская церковня уния 1596г.
- •Вопрос№14:Фармiраванне беларускай народнасцi. Станауленне старабеларускай мовы I развiцце лiтаратуры.
- •I Мсцiслауская землi сталi аб'яднальным цэнтрам тэрыторыi беларусау.Выгад
- •Вопрос№16:Войны середины 17 в. На территории Беларуси и их последствия.
- •Вопрос №17. Кризис рп и три раздела ее территории. Вхождениетерритории в соста росиийской империи
- •Вопрос №21: Кризис феодализма и отмена крепостного права 1861г.
- •Вопрос№24: Особенности социально –экономического развития в пореформенный период (Вт.Половина 19в.)
- •Вопрос №24: Освободительная борьба во второй половине 19ст.. Белорусская национальная идея в идиологии народников. Группа “Гомон”.
- •Вопрос №25: Условия и особенности формирования белорусской нации.
- •Вопрос№26:образование политических партий в Беларуси. Белорусская социальная Громада.
- •Вопрос №28: Беларусь в годы 1 мировой войны.
- •Вопрос№27: Российская революция 1905-1907 и Беларусь.Столыппинские реформы.
- •Вопрос №29: Российские революции 1917г. И Беларусь.
- •Вопрос №30: Борьба за национально-государственное определение и провозглашение бнр.
- •Вопрос №31: Образование бсср. Создание ЛитБела. Советско-польская война 1920 г. Рижский мир и его последствия для Беларуси.
- •Вопрос №32: Социально-эономическое развитие Беларуси в период нэПа.
- •Вопрос №33: Беларусь в условиях советской индустриализации и колективизации.
- •Вопрос№34:Политика белорусизации. Борьба с нацдемовщиной.
- •Вопрос№35: Беларусь в условиях сталинского тоталитарного режима.
- •Вопрос№36:Западная Беларусь в составе Польши (1921-1939)
- •Вопрос №37. Борьба против фашизма в предвоенные годы. Воссоединение Зап. Беларуси и бсср.
- •Вопрос№41:Освобождение бсср от захватчиков. Окончание 2 мировой войны. Ее итоги.
- •Вопрос №39: бсср в начале вов. Оккупацийный режим гитлеровских захватчиков. Деятельность белорусских калоборационистов.
- •Вопрс ;42: Общество и власть после войны. Трудности и успехи восстановления экономики, выход республики на международную арену, деятельность ее в оон.
- •Вопрос №43: Попытки демократизации страны “Хрущевская оттепель”.
- •Вопрос№45:Политика перестройки. Бсср в условиях радикальных экономических и политических перемен.
- •Вопрос №38: Начало вов. Мобилизация советского народа на отпор фашисцкой агресси. Причины поражения воветских войск в начальный перид войны.
- •Вопрос №40: Борьба белорусского народа с гитлеровскими оккупантами. Подпольная деятельность и партизанская война на территории бсср.
- •Вопрос № 50: Внешняя политика рб. Динамика союзнических отношений рб и рф, стран снг.
- •Вопрос №46:Распад ссср: причины и последствия. Образование снг.
Вопрос №29: Российские революции 1917г. И Беларусь.
Лютаўскай рэвалюцыі.Лютаўская рэвалюцыя – з’ява сусветна-гістарычнага значэння. З аднаго боку, яна падвяла рысу пад шматвяковай гісторыяй расійскай манархіі, а з другога – адкрыла шлях да дэмакратычнага развіцця Расіі. Па свайму характару рэвалюцыя была буржуазна-дэмакратычнай. Але ў адрозненне ад рэвалюцыі 1905–1907 гг. яна перамагла. Галоўная яе задача – звяржэнне самадзяржаўя – была выканана. Пасля перамогі паўстання па ўсёй краіне пачалі стварацца Саветы, якія і сталі органамі ўлады. Большасць у Саветах склалі меншавікі і эсэры.У краіне ўстанавілася двоеўладдзе.Звесткі аб перамозе рэвалюцыі ў Петраградзе прыйшлі ў Беларусь 1–4 сакавіка 1917 г. Рабочыя, сяляне, салдаты віталі пралетарыят Петраграда і выказалі намер падтрымаць рэвалюцыю.Асаблівая ўвага была звернута на ўтварэнне Саветаў рабочых і салдацкіх дэпутатаў.Саветы ў Беларусі прызнавалі кіруючую ролю Петраградскага Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў. Разам з тым яны прызнавалі і Часовы ўрад.6 сакавіка 1917 г. Часовы ўрад перадаў уладу ў губернях і паветах сваім камісарам, якія выконвалі функцыі губернатараў.У першыя дні рэвалюцыі пачалі стварацца прафсаюзы, якія павялі барацьбу за паляпшэнне эканамічнага становішча працоўных, скарачэнне рабочага дня, павелічэнне зарплаты і інш.Рэвалюцыя паклала пачатак дэмакратызацыі войска.7–17 красавіка 1917 г. у Мінску адбыўся І з’езд ваенных і рабочых дэпутатаў армій і тылу Заходняга фронту. Адным з галоуных арганізатараў з’езда быў Мінскі Савет рабочых і салдатскіх дэпутатау. З’езд прызнаў неабходным для Расіі працягваць вайну з мэтай абароны рэвалюцыі.20 красавіка 1917 г. у Мінску адкрыўся з’езд сялянскіх дэпутатаў. Дэлегаты з’езда выступілі за пераход усёй зямлі ў агульнанародную.Такім чынам, Лютаўская буржуазна-дэмакратычная рэвалюцыя з’явілася пачаткам дэмакратычнага развіцця Расіі, у тым ліку і Беларусі, адкрыла шлях да эканамічнага і сацыяльнага прагрэсу краіны.
Вясной 1917 года яшчэ больш пагоршылася сацыяльна-эканамiчнае становiшча краiны.У народзе узраслi антыурадавыя настроi.Гэта спрыяла бальшавiкам ажыццяуляць курс шостага з'езда РСДРП(б) на узброенае паустанне. Яны пачалi праводзiць сваiх прадстаунiкоу у Саветы i дабiлiся у гэтым поспеху. Але у Беларусi бальшавiкi мелi большасць толькi у Мiнскiм i Гомельскiм Саветах.Што тычыцца сялянскiх саветау,то iх абсалютная большасць знаходзiлася пад уплывм эсэрау i БСГ.Бальшавiцкая арганiзацыя на Беларусi на 95% складалася з салдат. Гэта давала магчымасць бальшавiкам разгарнуць падрыхтоуку узброеных фармiраванняу (Чырвонай гвардыi) для захопу улады.
25 кастрычнiка 1917 года рабочыя, салдаты пад кiраунiцтвам ЦК РСДРП (б) зверглi Часовы урад.26 кастрычнiка Другi Усерасiйскi з'езд Саветау абвясцiу савецкую уладу у цэнтры i на месцах,прыняу Дыкрэт аб мiры i Дыкрэт аб зямлi.Быу утвораны Часовы рабоча-сялянскi урад
(СНК) на чале з У.I.Ленiным. Апоуднi 25 кастрычнiка бальшавiкi Мiнска атрымалi паведамленне аб перамозе узброенага паустання у Петраградзе.Мiнскi Савет абвясцiу сябе уладай.Па яго указаннi з турмы былi вызвалены салдаты арыштаваныя за антыурадавыя выступленнi.З iх быу арганiзаваны Першы рэвалюцыйны,iмя Мiнскага Савета,полк.Пераходам улады да Саветау ажыццяулялi,
створаныя бальшавiкамi,ваенна-рэвалюцыйныя камiтэты (ВРК),якiя абапiралiся на салдацкiя масы.ВРК Заходняй вобласцi i фронту узначалiлi бальшавiкi Кнорын,Ландар,Мяснiкоу. Процiдзеянне бальшавiкам у Мiнску аказау Камiтэт выратавання, на чале з меньшавiком Калатухiным. Камiтэт увеу у Мiнск Кауказкую дфвiзiю i прад'явiу Мiнскаму Савету ультыматум з патрабаваннем перадачы яму усей улады у горадзе i на Заходнiм фронце.Мiнскi Савет вымушаны быу пайсцi на часовы кампрамiс з Камiтэтам выратавання. Неузабаве да бальшавiкоу Мiнска падаспела дапамога (браняпоезд)i суадносiны змянiлiся
на карысць бальшавiкоу. Уладу у Мiнску i на Заходнiм фронце зноу узяу у
свае рукi ВРК Заходняй вобласцi i фронту.Ён распусцiу Камiтэт выратавання а Калатухiна арыштавалi.Пры дапамозе ВРК бальшавiкi распусцiлi Саветы у якiх не мелi пераважанай большасцi i правялi iх перавыбары,чым забяспечылi устанауленне сваей дыктатуры.Такi характар насiла змена улады у Вiцебску i ГомелiЗ некаторымi асаблiвасцямi так адбылося i у Магiлеве. Савецкi урад аб'явiу генерала Духонiна звергнутым з пасады Глаукаверха рускай армii.Стаука была лiквiдавана,а улада перайшла у рукi ВРК.Вярхойным глауна камандуючым быу прызначаны прапршчык - Крыленка.Забяспечыушы сабе большасць у Саветах бальшавiкi у лiстападзе 1917 года склiкалi з'езды,што адбылiся у Мiнску. Гэта былi iз'езд Саветау рабочых i сялянскiх дэпутатау Заходняй вобласцi,Трэцi з'езд Саветау сялянскiх дэпутатау Мiнскай i Вiленскай губерняу i Другi з'езд армii Заходняга фронту.
Яны прынялi рэзалюцыi,у якiх вiталi устанауленне Савецкай улады i выказалi ёй поуную падтрымку.26 лiстапада трыма з'ездамi быу утвораны Выканаучы Камiтэт Заходняй вобласцi i фронту - Аблвыканкоамзах. Яго старшыней стау бальшавiк Рагозiнскi.Старшыней Савета народных камiсарау Беларусi – Ландэр У лютым 1918 года бальшавiкi амаль завяршылi арганiзацыю Савецкай улады у губернях, паветах i воласцях. Саветы сталi адзiнымi паунапраунымi органамiулады,што праводзiлi палiтыу партыi-бальшавiцкай.
Пачалі праводзіцца рэвалюцыйныя пераўтварэнні і ў вёсцы. Першым крокам у гэтым напрамку былі канфіскацыя ўсёй зямлі.У канцы кастрычніка 1917 г. былі ажыццёўлены меры, накіраваныя на паляпшэнне становішча працоўных Беларусі. Была прынята пастанова аб устанаўленні 8-гадзіннага рабочага дня.Такім чынам, перамога Кастрычніцкай рэвалюцыі і ўстанаўленне савецкай улады паклалі пачатак рэвалюцыйным пераўтварэнням ва ўсіх сферах грамадскага жыцця беларускага народа.