
- •1. Көзқарас және оның формалары.
- •2.Антикалық фил.Ның космоцентристік сипаты.
- •3. А.Шопенгауер «бақыт» туралы
- •5. Платон,Аристотель фил.Дағы әлеумет мәселе
- •6.Жүсіп Баласағұн «бақыт» туралы.
- •8. Ортағасырлық фил.Ның теоцентрлік сипаты.
- •9.Қазақ философиясының ерекшелігі
- •10.Философияның негізгі функциялары.
- •11.Фома Аквинскийдің фил/сы.
- •12.Шәкәрім «үш анық» туралы.
- •14. Мұсылмандық философия және перипатетизм
- •16.Эмпиризм және рационализм
- •18.Қазақ философиясының даму ерекшеліктері.
- •19 Жаңа дәуір филос.Ның ғылымицентр
- •20. И.Канттың Трансцендентальды философиясыы
- •21.Қазақ философиясындағы болмыс мәселесі
- •22.Қайта өрлеу дәуірі философиясының антропоцентристік сипаты.
- •23.Фихтенің субъективті идеализмі
- •24.Қазақ философиясының экологиялық шарттары.
- •26.Қазіргі заманғы ғаламдық ауқымды мәселелер
- •27 Хайдегер ф-ясы туралы
- •28. Л.Фейербархтың антропологиялық мәселесі.
- •29 Таным деңгейлері және формалары
- •30 Абайдың дінге көзқарасы
- •31 .Абай Құнанбаевтың адам туралы мәселесі
- •33.К.Юнг философиясындағы «архетип» ұғымы.
- •34. Артур Шопенгауэр философиясы.
- •35 Ақиқат,тәжірибе теориясы
- •36 Дін және ғылым
- •37 Ы Алтынсариннің ағартушылық идеясы
- •38 Сцентизм және антисцентизм
- •39.Философия және саясат
- •40 Ф Ницше фил.Ның ирроционолистік сипаты.
- •41.Абайдың “Қара сөздері” еңбегінің мәні.
- •42.Философия және дін.
- •43.Шәкәрім философиясы.
- •44.Марксизмнің тарихты матералистік тұрғыдан түсіндіру принциптері.
- •45. Экзистенциализм фил.Сы адам туралы.
- •46) Позитивизм философиясы.
- •48. Көшпенді мәдениеттің дүниетанымға әсері.
- •49) «Өмір философиясы» өкілдерінің көзқарасы
- •50.Философия тарихындағы «сана» ұғымы.
- •51.Постпозитивизм философиясының пәні туралы
- •52.Ш. Уәлихановтың әлеуметтік көзқарастары
- •53.Адамзат тарихына формациялық ж/е өркениеттік көзқарастар ерекшелігі.
- •54.Ф.Ницше фил.Дағы әлеуметтік мәселелер
- •56.Қоғамдық сана және формалары
- •57.Ақын – жыраулар фил.Дағы “өмір” мәселесі.
- •58.Экзистенциализм философиясы
- •59.Буддизм іліміндегі 4 ақиқат және қиналыстан шығу жолдары
- •60.Абай философиясындағы әлеуметтік мәселелердің көтерілуі
- •62"Индустриалды","информациялық","ашық қоғам"
- •65.Болмыс және материя ұғымдары
- •66. А.Эйнштейн теориясының ф/қ маңызы.
- •67. Орыс философиясының тарихы.
- •68.Қозғалыс формалары, «даму» ұғымы.
- •69. Ф.Энгельс адамның жаратылысы туралы.
- •70. Шығыс философиясына тән ерекшеліктер.
- •72.Марксизм фил адамның мәні туралы
- •73.Көне үнді фил.Ның даму ерекшеліктері
- •74.Қр. Дамуындағы стратегиялық бағыттар
- •76 Неотомизм философиясы
- •77 Диалектикалық категориялар жүйесі
- •78 Шәкәрім философиясдағы «ұждан» ұғымы
- •79 Абайдың дінге көзқарасы
- •80 Фил тарихдағы адам, тұлға мемлекет туралы идеялар
- •82 XX ғ қазақ фил.Ның даму кезеңдері.
- •84.Неотомизм философиядағы адам мәселесі.
- •85.Жүсіп Баласағұн философиясындағы бақытты болу
- •86.Ұлттық сана және мәдениет
- •87.Фрейд фил.Дағы “сублимация” ұғымы.
- •88. А.Иассауидің сопылық философиясы
- •89.Номинализм және реализм
- •90.Қазақ фил.Дағы өмір мен өлім мәселесі
67. Орыс философиясының тарихы.
Мистикалық бағытта ең алдымен В.С. Соловьевті бөліп атуға б/ды. Соловьев (1853-1900) діни орыс философиясының, білімнің біртұтастығы мен бүтіндігі туралы идияның негізін қалаушы, орыстың көрнекті христиандық ф/сы. Соловьев ф/сы діни ф/қ дәстүрдің бүкіл рухы мен кейнін білдіреді. Соловьев адамның діни ж/е әлеуметтік өмірі сұраныстарын біртұтастыққа байланыстыратын бүтіндей дүниетанымдық жүйені қарауға тырысты. С/ң ойы б/ша мұндай дүниетаным негізгі христиандық болып т/ды.С/в тәсілінің ерекшелігі, ол барлық христиандық концессиялары біріктіруді жақтады. Сондықтан оның ілімі тар бағытта емес, концессияларлық сипат алды. С/в ф/ң негізгі идеясы- жалпы тұтастық идеясы. Бұл идеяны дайындауда славянофильдердің соборшылдық идеясына сүйенгенмен, оған жалпы қамтушы, ғарыштық мағына береді. С/те жалпы тұтастық, «құдайдың қасиеті Үштігі барлық құдіретті жаратылыстармен, оның ішінде ең бастысы адам мен байланысты» деген тұжырымнан көріненді. Жалпы тұтастықтың негізгі принципі: «Құдайда барлығы біртұтас». Жалпы тұтастық – бұл ең алдымен жаратушы мен жаратылыс тұтастығы. С/в болмыстың диалектикалық тәсілін қолдады. Оның пікірінше шындықты қатып қалған формасында қарастыруға болмайды. С/в жүйесіндегі бұл мәңгілік идеясы София- даналық алды. София- С/в жүйесіндегі негізгі ұғым. Сон/н оның ілімі софология деп а/ды. С\те адамгершілік ф/сы сүйіспеншілік ф/на көшеді. Жоғарғы сүйіспеншілікпен салыстырғанда барлығы төменгі деңгейде, сондықтан тек сүйіспеншілік қана мәңгілікті қажет етеді. Құдіретті сүйіспеншілік арқылы жеке индив/қ бекітілді. Ресей есімі әлемге танымал болған, орыстың діни ф/сы дамуына өлшеусіз үлес қосқан Н.А. Бердяев (1874-1948) сияқты ұлы ойшылды дүниеге әкелді. Б/в ф/ң мәні – болмыс мәнін субъект, яғни адам арқылы тану. Оның ф/ң бастапқы нүктесі еркіндіктің болмыстан басымдылығы болып т/ды. Онымен бір қатарда шығармашылық, тұлға, рух, Құдай ұғымдары тұрады. Адамдағы болмыс адам арқылы ашылады. Ол Құдай бинесіне ұқсас жаратылған микрокосмос болғандықтан шексіз ж/е шығармашыл жан болып т/ды. Б/ң ойы б/ша қоғамды әлеуметтік қайта құру үшін тех/қ қайта құру емес, рухани жаңғыру қажет. Ресей үшін бұл «орыс идеясын» бекітумен байланысты, оның бұл көзқарасы көбінесе С/в көзқарастармен сәйкес келеді. Орыс идеясының басты қасиеті, Б/в б/ша, бүкіл қоғамның өн бойын қамтитын діни мессиандық болып т/ды. «Орыс идеясының» мәні – құдай патшалығын жерде орнату.
Орыс ғылымдарының айтуынша, философ/қ ой кшу үрдістері Ресейде нәсірани діні жайыла бастаған кезенде, яғни ХІ ғасырда қалыптасады. Осы кезенде Киев митрополиті Илларион «Заң ж/е сенім туралы сөз» деген атышулы еңбегін жазып, орыс жерінің ұлылығын, адамдарының құдай нұрымен шапағатқа бөленгендігін дәріптеген. Одан кейінгі аралықта православиелік шіркеудің ықпалындағы Ресейдің әлемдік өркениетке қосар үлесі тарапынан толғаулар ХVII-XVII ғасырларда жалғасты. Олардың мазмұны орыс елінің қайталанбас рухани болмысын, орыс елінің қайыспас батырлығын дәріптеуге саяды. Аталмыш ойлау дәстүрінің екінші телуді жақтайды. Теориялық ж/е қоғамдық саяси тұрғыдан қалыптасқан елеулі бағыттардың бірі- славяншылдық ХІХ ғ/ң 40-60 жылдарында жедел өрістей бастады. Оның өзекті мәселесі орыс халқының ұйысу бірлігі сынды қағидаларға негізделген болатын. Бұл бағыт «Славяншылдық» деген атқа ие б/ды. Мұндай ойсаналық-ф/қ ағымның негізін қалаушылар А.С. Хомяков(1804-1860) пен Ю.Ф. Самарин (1819-1876) дегендер еді.