
- •2. Ινδοευροπαϊκές γλώσσες.
- •3.Η Ελληνική είναι ινδοευρωπαική γλώσσα.
- •4.Ποιοί μιλούν ελληνικά.
- •5.Το προελληνικό υπόστρωμα.
- •Ιωνικη – Αττικη.
- •Κεντρικη.
- •10. Δυτικη.
- •Μακεδονικη.
- •11. Η γλώσσα της λογοτεχνίας.
- •12. Αττικισμός
- •13. Καθαρέυουσα
- •14. Η ελληνιστικη κοινη
- •15. Βυζαντινή Γλώσσα
- •16. Νεκ
- •17. Τα χαρακτηριστικά των νεοελληνικών διαλέκτων.
- •Ποντιακή διάλεκτος.
- •Νεοτερεσμοί του ποντιακού
- •18. Η Καππαδοκική διάλεκτος.
- •Λεξιλόγιο
- •19. Η Τσακωνική διάλεκτος.
- •20. Κατωιταλική διάλεκτος.
- •21. Τα νε ιδιώματα.
- •22. Το γλωσσικό ζήτημα
- •23. Η δομη τησ ελληνικησ γλωσσασ και η εξελιξη τησ
- •24. Ελληνική γραφή και ορθογραφία.
- •25. Το λεξιλογιο τησ ελληνικησ γλωσσασ
- •26. Η Κυπριακή: Διαλεκτος η Ιδίωμα
1.Γλωσσικές οικογένιες. 2800 γλώσσες μιλιούνται σήμερα. 100 περίπου γλώσσες οι πιο γνωστές.
Οι κυριότερες οικογένειες γλωσσών είναι οι εξής:
- Ινδοευρωπαϊκή,
-Ουραλο-αλταϊκή (στις περιοχές των Ουραλίων και Αλτάΐων ορέων) (η Φινλανδική και η Ουγγρική, Τουρκική, η Πρωτοβουλγαρική και η Μογγολική; συγκολλητικές γλώσσες.
Τουρκ. atlarim «τα άλογά μου» = at (άλογο) + lar (μόρφημα πληθυντικού) + im (κτητ. επίθετο = «μου»).
-Ιαπωνο-κορεατική (η Ιαπωνική και η Κορεατική - ιδιαίτερη οικογένεια, χωρίς να είναι σαφής η μεταξύ τους γενετική σχέση (προέρχονται η μία από την άλλη ή ανάγονται σε κοινή πρωτογλώσσα)
-Σημιτο-χαμιτική, (Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Παλαιστίνη και Συρία, Αίγυπτο, Μαδαγασκάρη. Σημιτική (την Εβραϊκή και τις «νεκρές» σήμερα γλώσσες Χαναανική, Αραμαική).
Αραβ. k-t-b «γράφειν»
kataba «έχει γράφει»
kutiba «έχει γραφεί»
kitab «γράψιμο, βιβλίο» - kutub (πληθ.)
katb/kitba «γράφειν»)
-Σινο-θιβετική, (Κινεζική, τη Θιβετική, τη Βιρμανική και την Ταϊλανδική. η απομονωτικές, που αποτελούνται από μονοσύλλαβα λεξιλογικά στοιχεία, παίζουν σημαντικό ρόλο η θέση τής λέξεως και το είδος τού τόνου)
-Δραβιδικές γλώσσες (οι γλώσσες που μιλούν περί τα 100.000.000 Ινδοί στη Ν. Ινδία και στη Β. Σρι-Λάνκα, συγκολλητικές γλώσσες)
-Μαλαισιο-πολυνησιακή (Στη χερσόνησο τής Μαλαισίας, στην Ιάβα, Σουμάτρα, στις Φιλιππίνες, στη Ν. Ζηλανδία, σε νησιά η Χαβάη, η Ταϊτή; από δισύλλαβες ρίζες)
- Ινδιάνικες γλώσσες
- Νεγρο-αφρικανικές (στην περιοχή μεταξύ Ν. Σαχάρας και Δ. Αιθιοπίας. Κυριότερες είναι η Σουδανική
Σουαχίλι m-thu m-zuri «ωραίος άντρας»
wa-thu wa-zuri «ωραίοι άντρες»)
2. Ινδοευροπαϊκές γλώσσες.
Η Ινδοευρωπαϊκή πρωτογλώσσα, η Πρωτοϊνδοευρωπαϊκή απετέλεσε κοινή γλώσσα. Στις αρχές τής 2ης χιλιετηρίδας έχουμε ιστορικές μαρτυρίες που δείχνουν ότι η ΠΙΕ έχει ήδη διασπασθεί σε επί μέρους ΙΕ γλώσσες.
Η Ινδοευρωπαϊκή ανήκει τυπολογικά στις κλιτές ή σύνθετες γλώσσες. Οι ΙΕ γλώσσες μιλιούνται από δισεκατομμύριο ανθρώπους, ανήκουν στις πιο γνωστές και σημαντικές γλώσσες.
Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες:
Δυτικές γλώσσες είναι οι εξής: 1) Ελληνική, 2) Ιταλική, 3) Γερμανική, 4) Κελτική, 5) Χεττιτική και 6) Τοχαρική. Στις ανατολικές γλώσσες περιλαμβάνονται οι: 1) Ινδοϊρανική, 2) Αρμενιακή, 3) Βαλτοσλαβικές γλώσσες και 4) Αλβανική.
-Ιταλική
Κατά την μετακλασσική περίοδο ή Λατινική διασπάσθηκε στην δημώδη Λατινική (πρωτορομανική). Από την δημώδη Λατινική προήλθαν εξελικτικά οί ρομανικές γλώσσες.
Στην Κάτω Ιταλία χρησιμοποιήθηκε, όπως είναι γνωστό, και ή αρχαία έλληνική γλώσσα, ή όποια σώζεται μέχρι σήμερα σε ορισμένες περιοχές είναι γνωστή ώς κατωιταλική.
-Αρχαία Ινδική
Ή Αρχαία Ινδοϊρανική οικογένεια περιλαμβάνει την αρχαία Ινδική και την αρχαία Ιρανική (Περσική), που ονομάζονται και άριες γλώσσες.
Η αρχαία Ινδική διακρίνεται στις έξής περιόδους:
1) Βεδική.
2) Σανσκριτική (χρησιμοποιείται κατά παράδοσιν μέχρι σήμερα από όρισμένους Ινδούς ιερείς (Βραχμάνες)).
3) Μεσαιωνική Ινδική (Βουδιστικά κείμενα)
4) Νεότερη Ινδική (διακρίνεται σε Hindi και Urdu)
-Ιρανική
1)Αρχαία Ιρανική. Είναι ή γλώσσα τών Anesta, του ιερού βιβλίου τού ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ.
2) Ή αρχαία Περσική, ή γλώσσα τής περσικής αυτοκρατορίας.
3) Μεσαιωνική Ιρανική
4) Νεότερη Ιρανική (Κουρδική, Αφγανική και γλώσσα τού Παμίρ)
-Γερμανική
1)Γοτθική. Είναι ή γλώσσα τών Γότθων, Βησιγότθων και Οστρογότθων.
2) Βόρεια Γερμανική (Δανική, Νορβηγική, Σουηδική και Ισλανδική, τις λεγόμενες Σκανδιναβικές γλώσσες)
3) Δυτική Γερμανική. Διακρίνεται α) στην Αγγλοφριζική, β) στην Φραγκοσαξονική και γ) στην (κυρίως) Γερμανική.
-Αρμενιακή
Ή Αρμενιακή, μαζί με την Θρακική και την Φρυγική, ανήκει στην Θρακο-φρυγική όμάδα γλωσσών. Στην αρχαία αρμενιακή γλώσσα έχει σωθή μετάφρασι τής Βίβλου τού 5ου αι. μ.Χ. Ενδιαφέρον είναι ότι τόσο ή δομή όσο και το λεξιλόγιο τής Αρμενιακής εμφανίζουν στενότερη συγγένεια προς την 'Ελληνική.
-Χεττική
Είναι βασική και πολύτιμη γλώσσα για την επανασύνθεση τής ΙΕ, γιατί διατηρεί πολλά αρχαϊκά στοιχεία! Μερικοί επιστήμονες δέχονται οτι ή ετρουσκική γλώσσα ανήκει στην Ανατολική οικογένεια, γιατί εμφανίζει όμοιότητες με την Χεττιτική.
-Αλβανική
Ή Αλβανική είναι γνωστή μόλις από τον 15ο αι. μ.Χ. από μια μετάφραση τού κατά Ματθαίον Ευαγγελίου.
Βαλτοσλαβικές γλώσσες
Ή βαλτοσλαβική οικογένεια γλωσσών περιλαμβάνει 1) τις Βαλτικές γλώσσες και 2) τις Σλαβικές γλώσσες.
(α) Βαλτικές γλώσσες
1) ή αρχαία Πρωσσική,
2) ή Λιθουανική και
3) ή Λεττική, που μιλήθηκαν και μιλιούνται και σήμερα στα ανατολικά παράλια τής Βαλτικής θάλασσας.
(β) Σλαβικές γλώσσες
Οί Σλαβικές γλώσσες διακρίνονται σε 1) ανατολικές, 2) δυτικές και 3) νότιες Σλαβικές.
-Κελτικές γλώσσες διακρίνεται 1) στην Βρετανική, 2) στην Γοϊδελική και 3) στην Γαλατική. Ή Γοϊδελική διακρίνεται στην Ιρλανδική και στην Σκωτική. Οί κελτικές γλώσσες ενδιαφέρουν για την μεγάλη επίδραση που είχαν στην Γαλλική.
-Τοχαρική
Ή Τοχαρική γλώσσα έγινε γνωστή τελευταία, περί το 1900, από επιγραφές που βρέθηκαν στο Α. Τουρκεστάν. έπαψε να μιλιέται μετά τον 7ο αι. μ.Χ.