Вытокі дзяржаўнасці Беларусі

На вялікі жаль, у нас адсутнічаюць пісьмовыя звесткі пра наяўнасць дзяржавы на землях Беларусі да прыходу сюды моцнай хвалі славянскіх перасяленняў летапісных плямёнаў крывічоў, дрыгавічоў і радзімічаў.

Гэта надзвычай важна і актуальна асабліва сёння, калі кіраўніцтва нашай краіны прыкладае столькі намаганняў, каб захаваць і прымножыць эканамічную, палітычную і культурную незалежнасць Беларусі.

11

Вытокі дзяржаўнасці

Рассяленне плямён крывічоў на тэрыторыі Беларусі ў VI-Х стст.

12

Вытокі дзяржаўнасці

Рассяленне плямён дрыгавічоў на тэрыторыі Беларусі ў ХІ- ХІІІ стст.

13

Вытокі дзяржаўнасці

Рассяленне плямён радзімічаў на тэрыторыі Беларусі ў ІХ- ХІІ стст.

14

Вытокі дзяржаўнасці Беларусі

Усходнеславянскія саюзы плямёнаў (на тэрыторыі Беларусі гэта крывічы, дрыгавічы і радзімічы) лічацца роднаснымі паміж сабой, яны мелі шмат агульных знешніх інтарэсаў, што стварала тэндэнцыі да палітычнага аб'яднання ўсходніх славян, якое адбылося ў другой палове IX ст, на чале з дынастыяй Рурыкавічаў і галоўным горадам Кіевам.

Аднак гэтая агромністая імперыя не была цэнтралізаванай дзяржавай.

15

Вытокі дзяржаўнасці

БеларусіКіеўская Русь у ІХ- пачатку ХІІ ст.

16

Вытокі дзяржаўнасці Беларусі

Кіеўская Русь ўяўляла сабой палітычнае аб'яднанне феадалаў вакол вялікага князя дзеля адпору пастаянных набегаў суседніх качавых плямёнаў і ажыццяўлення збору даніны з уласнага насельніцтва.

У XI - XII стст. рост прадукцыйных сіл, узнікненне новых палітычных цэнтраў, узмацненне ўлады князёў на месцах, а ў выніку гэтага феадальная раздроблснасць, пастаянныя міжусобіцы прывялі да распаду Кіеўскай Русі.

17

Вытокі дзяржаўнасці

Феадальная раздробленасць на землях Беларусі у ХІ-ХІІІ стст.

18

Вытокі дзяржаўнасці

Бітва на рацэ Няміга паміж войскамі кааліцыі князёў Кіеўскай Русі (Яраславічы) і войскамі полацкага князя Усяслава Брачыславіча 3

сакавіка 1067 г.

19

Вытокі дзяржаўнасці

БеларусіСтаражытны Полацк як цэнтр крывічоў-палачан

здаўна сапернічаў з двума іншымі ўплывовымі цэнтрамі ўсходнеславянскага свету: на поўначы - з Ноўгарадам і на поўдні - з Кіевам.

20