Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
ИсторияРБ / Першабытная эпоха на тэрыторыі Беларусі.ppt
Скачиваний:
19
Добавлен:
11.05.2015
Размер:
296.45 Кб
Скачать

Першабытная эпоха на тэрыторыі Беларусі (40 тыс. гг. да н. э. – VIII ст н. э.)

1.Першапачатковае засяленне беларускіх зямель.

2.Насельніцтва тэрыторыі Беларусі ў эпоху бронзы і раннім жалезным веку.

3.Рассяленне славян.

Чалавек з’явіўся на Зямлі ў перыяд старажытнага каменнага веку (палеаліту). На

тэрыторыі Беларусі палеаліт

датуецца 40 тыс. гг. да н.э. – ІХ тыс. да н. э. У ніжнім і

сярэднім палеаліце (эпоха

мусцье) чалавек быў прад- стаўлены піцекантрапамі і неандэртальцамі, а ў

верхнім палеаліце (каля 40 тыс. гг. да н.э.) сфарміраваўся чалавек

сучаснага фізічнага тыпу –

краманьёнец.

Каменны век у гісторыі Беларусі супадае з даіндаеўрапейскім перыядам этнічнай гісторыі – 40 тыс. гг. да н. э. – ІІІ – ІІ тыс. да н. э.

Найбольш старажытныя стаянкі першабытных людзей

на тэрыторыі Беларусі - каля вёсак Бердыж (23 тыс. гг. да н.э.) Чачэрскага і Юравічы

(26 тыс. гг. да н.э.) Калінкавіцкага раёнаў Гомельскай вобласці. На кожнай з іх жыло каля 25 чалавек.

Палеаліт (40 – ІХ тыс. да н.э.)

Асноўны

прамысловы калектыў

ранняродавая

абшчына; некалькі абшчын

аб’ядноўваліся ў

мацярынскі род

Заняткі:

-паляванне -рыбалоўства -збіральніцтва

Матрыярхат – перыяд у гісторыі родавай абшчыны, калі жанчына адыгрывала вядучую ролю ў гаспадарчым жыцці, у сістэме сямейна-шлюбных адносін

Асноўныя

прылады працы і зброі:

-ручное рубіла

-востраканечнік

-нож

-іголка

-скрабок

-дзіда

-гарпун

-сякера

У сярэднім каменным

веку (мезаліце) (VIII – V тыс да н. э.) адбылося

поўнае засяленне тэрыторыі Беларусі. Вядомы 120 мезалітычных стаянак чалавека з агульнай колькасцю насельніцтва прыкладна 4,5 – 5 тыс. чалавек.

Шырока выкарыстоўваліся лук і стрэлы, драўляныя чоўны, быў прыручаны сабака.

Эпоха неаліту – IV – ІІІ

тыс да н. э. –

азнаменавалася

пераходам ад прысвой- ваючых да вытворчых форм гаспадарання (неалітычная рэвалю-

цыя).

Этнас (ад грэч. ethnos – племя, народ) – устойлівая супольнасць

людзей, якая склалася гістарычна на пэўнай тэрыторыі, мае агульную мову, культуру, побыт, псіхалагічныя рысы і самасвядомасць.

Асноўныя гістарычныя формы этнасу – род, племя, народнасць, нацыя.

На тэрыторыі Беларусі пачатак бронзавага

веку (ІІІ – ІІ тыс. да н. э. – VII ст. да н. э.)

супаў з пранікненнем індаеўрапейцаў. Тым самым пачаўся індаеўрапейскі перыяд

этнічнай гісторыі Беларусі (ІІІ – ІІ тыс. да н. э. – да нашага часу).

Індаеўрапейцы прынеслі з сабой і больш

высокую форму грамадскай арганізацыі –

патрыярхат.

Патрыярхат – перыяд у гісторыі родавай абшчыны, калі вядучая роля ў сямейным і гаспадарчым жыцці належала мужчыне.

Балцкі этап індаеўрапейскага перыяду этнічнай гісторыі Беларусі (ІІІ – ІІ тыс. да н. э. – V – VIII стст.н. э.).