
LR8
.pdf
Цель работы:
1.Ознакомиться с методикой исследования звена второго порядка.
2.Получить практические навыки исследования звена второго порядка с помощью ЭВМ.
4.2.2. Звено второго порядка
Звено второго порядка описывается уравнением
T 2 |
d |
2 |
y |
|
dy |
|
|
|
+ T |
+ y = Kx |
|
||||
|
|
|
|
|
|||
2 |
d |
2 |
1 |
d |
, |
(4.1) |
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
где Т1 и Т2 – постоянные времени.
Статическая характеристика звена второго порядка
y |
0 |
|
=
Kx |
0 |
|
.
Применим к уравнению (4.1) операцию прямого преобразования Лапласа:
T 2 p2 y(p)+T py(p)+ |
|
2 |
1 |
T 2 p2 |
+T p +1 y(p)= |
2 |
1 |
y(p Kx(
)= Kx( |
|
p) |
. |
|
p
)
;
(4.2)
Решение в операторной форме может быть записано в виде
y(p)= |
T |
2 |
p |
2 |
|
||||
|
|
|
||
|
2 |
|
|
K +T1 p
+1
x(p)
. (4.3)
Передаточная функция определяется выражением
W (p)= |
y(p) |
= |
|
x(p) |
|||
|
T 2 p2 |
||
|
|
2 |
K + T1 p
+1
.
(4.4)
Используя операцию обратного преобразования Лапласа, выразим временную характеристику из уравнения (4.4):
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
−1 |
|
|
|
|
|
K |
1 |
|
|
K |
−1 |
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
h( )= L |
|
2 |
|
2 |
|
|
|
2 |
L |
|
|
|
T |
|
|||||
|
T |
p |
+ T p +1 p |
|
T |
|
|
|
2 |
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
p |
+ |
|
1 |
p + |
|||||||||
|
|
2 |
|
|
1 |
|
|
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
p2 + T1 |
||
Запишем характеристическое уравнение: |
|
|
T 2 |
||||||||||||||||
|
|
2 |
1
T 2 2
p +
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
p |
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
. |
(4.5) |
|
|
|
|
|||
|
|
1 |
|
|
= 0 |
|
|
|
|||
T 2 |
|||||
|
|
2 |
|
|
. |

Выразим корни характеристического уравнения:
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
p |
= − |
|
|
|
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
1 |
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
1,2 |
|
|
2T |
2 |
|
|
|
4T |
4 |
|
|
|
T |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
2 |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(4.6) |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
В зависимости от вида корней уравнение (4.5) меняет свои свойства. |
|||||||||||||||||||||||||||||||
Рассмотрим различные случаи решения уравнения 4.5). |
|||||||||||||||||||||||||||||||
Корни уравнения (4.6) действительные, разные |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
2 |
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
В случае, если |
|
2 |
|
|
|
|
|
|
и |
|
|
|
|
|
|
|
, то корни уравнения (4.6) |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
|
|
|
1 |
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
− |
|
|
0 |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4T |
4 |
|
T |
2 |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
действительные, разные, так как |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
2 |
. В общем случае получаем |
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
корни уравнения: |
p |
= − |
|
|
и |
|
p |
|
= − |
|
|
. |
|
|
|
||||||||||||||||
|
1 |
|
|
|
|
1 |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
Используя теорему Безу, запишем уравнение (4.5) в виде |
|||||||||||||||||||||||||||||||
h( )= |
K |
|
−1 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
||||||||
T |
2 |
L |
|
(p |
− p )(p − p |
|
) |
p |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
. |
|
|
(4.7) |
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
Для решения уравнения (4.7) воспользуемся теоремой разложения |
|||||||||||||||||||||||||||||||
h( )= |
B(0) |
+ |
p |
B(p |
j |
) |
|
e |
p j |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
A(0) |
|
A (p |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
j |
|
|
|
|
|
j |
|
|
|
|
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
В рассматриваемом случае:
В(рj) = 1;
А(рj) = (p–p1)(p–p2)=p2–(p1+p2)p+p1p2;
А (р) = 2р–р1–р2; 4.8
)
А (р1) = 2р1–р1–р2 = р1–р2; А (р2) = 2р2–р1–р2 = р2–р1.
Учитывая (4.8), запишем выражение для временной характеристики:
h( )= |
K |
|
1 |
|
1 |
|
|
p |
|
1 |
|
|
p |
|
|
|
|
|
|
+ |
|
|
e |
1 |
+ |
|
|
e |
2 |
|
|
|
|
T 2 |
|
p1(p1 − p2 ) |
p2 (p2 − p1) |
|
|
|||||||||||
|
p1 p2 |
|
|
|
|
|
|
|
. |
(4.9) |
||||||
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Из уравнения (4.6) распишем выражение для произведения р1р2:

|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
1 |
|
T |
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
||||
p p |
|
|
|
= |
− |
|
+ |
|
|
|
|
|
|
− |
− |
|
|
− |
|
|
|
− |
|
|
= |
|
|
|
|
|
|||||||||||
2 |
|
|
1 |
|
|
|
1 |
|
|
|
1 |
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
1 |
|
|
|
|
2T 2 |
|
|
|
4T |
4 |
|
|
T 2 |
|
2T |
2 |
|
4T |
4 |
|
|
T |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
2 |
|
|
2 |
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
T |
2 |
|
|
T |
|
T |
2 |
|
|
|
1 |
|
T |
|
T |
2 |
|
1 |
|
|
T |
2 |
|
|
1 |
|
1 |
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||
= |
1 |
|
|
− |
|
1 |
1 |
|
|
− |
|
|
|
+ |
1 |
1 |
|
− |
|
|
|
− |
|
1 |
|
|
+ |
|
|
= |
|
|
|
||||||||
|
|
|
4 |
|
|
2 |
|
|
4 |
|
|
2 |
|
2 |
|
|
4 |
|
2 |
|
|
|
|
4 |
|
2 |
|
2 |
|
||||||||||||
|
4T |
|
2T |
4T |
|
|
T |
2T |
4T |
|
T |
|
|
4T |
|
T |
|
T |
. |
||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
|
|
|
2 |
|
|
|
2 |
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|
2 |
|
2 |
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|
|
2 |
|
2 |
|
(4.10)
Подставляя выражение (4.10) в уравнение (4.9), запишем общий случай решения уравнения (4.5) для случая простых корней:
h( )= K |
|
+ |
|
p |
2 |
|
|
e |
p |
+ |
|
|
p |
1 |
|
|
|
|
1 |
|
|
1 |
|||||
|
|
|
(p |
− p |
|
) |
|
|
|
(p |
|
− |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
2 |
||||||
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
p |
) |
1 |
|
e |
p |
2 |
|
|
|
|
|||||
|
|
||||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
.
(4.11)
Для рассматриваемого случая корни уравнения должны быть разные (не должно быть кратных и нулевых корней). Подставим в уравнение (4.11) вещественные корни р1 = – 1 и р2 = – 2:
h( )= K |
|
|
+ |
|
− |
|
|
|
e−1 |
+ |
|
− |
|
e−2 |
|
= |
|||||||||
1 |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
1 |
|
|
||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
− |
+ |
|
|
|
|
|
− |
|
+ |
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
||||
K |
|
− |
|
|
2 |
|
e |
− |
+ |
|
|
e |
− |
|
|
|
|
|
|||||||
1 |
|
|
|
|
|
1 |
|
|
1 |
2 |
|
. |
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
|
|
|
− |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
(4.12)
Графическая интерпретация уравнения (4.12) представлена на рис. 4.9, кривая 1.
Запишем выражение для передаточной функции:
W (p)= |
K |
= |
K |
|
T 2 |
||
T 2 p2 |
+T p +1 |
|
|
2 |
1 |
|
2 |
(p −
1 p1)(p −
p2
)
.

|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рис. 4.9. Временные характеристики для случаев, когда |
T |
: |
|
|
||||||||
2 |
|
|
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
2 |
|
|
T |
= 2 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
1 |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
1 – корни действительные, разные, |
T |
|
; 2 – корни кратные, |
T |
|
|||||||
2 |
|
2 |
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
Учитывая, что р1 = – 1 и р2 = – 2, выражение для передаточной |
|
|||||||||||
|
W (p)= |
K |
1 |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
2 |
p + |
p + |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
1 |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
функции примет вид: |
|
2 |
|
|
, т. е. звено представляет |
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
собой последовательное соединение двух апериодических звеньев (рис. 4.10), поэтому оно не относится к элементарным типовым звеньям и его можно описать системой из двух дифференциальных уравнений.
Рис. 4.10. Структурная схема передаточной функции для случая, когда корни действительные, разные

Уравнение (4.6) имеет кратные корни
Уравнение (4.6) имеет кратные корни
p |
= p |
|
= − |
Т |
2 |
1 |
|||
1 |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
2Т |
|
|
|
|
2 |
= −
, когда
T |
2 |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
− |
|
|
= 0 |
|
|
|
|
|
1 |
= |
|||
|
|
4 |
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|||
4T |
|
T |
|
|
|
|
|
|
T |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
2 |
|
2 |
|
и, следовательно, |
2 |
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
определяется выражением: |
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
W ( p) = |
|
K |
|
|
|
= T 2 |
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
T 2 |
(p − p )(p − p |
2 |
) |
( |
|||||||
|
|
|
|
|
|
2 |
1 |
|
|
|
2 |
|
2 |
|
. Передаточная функция |
|
K |
|
p + )(p + ), |
(4.13) |
т. е. звено представляет собой последовательное соединение двух апериодических звеньев с одинаковыми временными функциями.
В случае, когда уравнение (4.6) имеет кратные корни, временная характеристика определяется уравнением
h( ) = |
K |
L−1 |
|
1 |
1 |
|
= K 1− e−(1+ ) |
|
|
|
|
|
|||||||
|
(p + )2 |
|
|
|
|||||
T 2 |
|
|
|
p |
|
|
|||
2 |
|
|
|
|
|
|
. |
(4.14) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Графическая интерпретация уравнения (4.14) представлена на рис. 4.9, кривая 2.
Уравнение (4.6) имеет два комплексных сопряженных корня
Рассматриваемый случай возможен, когда подкоренное выражение в
|
|
|
T12 |
1 |
|
|
|
|
T |
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
4T |
4 − T 2 0 |
2 |
|||||||||||
уравнении (4.6) |
|
T |
||||||||||||||
|
|
2 |
2 |
|
|
, т. е. |
2 |
|
|
. Корни уравнения (4.6) |
||||||
определяются выражением |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
T1 |
|
|
|
|
|
|
|||||||||
p = − |
i 1 T |
2 |
−T 2 |
4T 4 |
||||||||||||
|
|
|||||||||||||||
1,2 |
2T 2 |
|
|
2 |
1 |
2 |
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(4.15) |
||||
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
или в общем случае: |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
p1,2 = − i |
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(4.16) |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

Так как полюсы разные, то можно воспользоваться уравнением (4.11) для записи выражения временной функции
|
P |
|
|
|
e p1 + |
|
|
|
|
P |
|
|
e p2 |
|
|
|
|
h( )= K 1+ |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|||
(p − p |
|
) |
(p |
|
|
) |
|
|
|
|
|||||||
|
2 |
|
2 |
− p |
|
|
|
|
|||||||||
|
1 |
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
. |
|
|||
После подстановки выражения (4.16) в (4.11) получим |
|
||||||||||||||||
h( )= K 1+ |
− −i |
|
|
e(−+i ) + |
|
− + i |
e(− −i ) |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
− + i + + i |
|
|
|
|
|
|
− −i + −i |
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
. |
||||||||||
Преобразуя данное выражение, получим выражение для временной |
|||||||||||||||||
характеристики: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
h( )= K 1− ce− sin ( + ) |
|
|
|
|
|
|
(4.17) |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
, |
|
|
|
|
|
|
c = |
|
1 − |
|
где |
|
|
Графическая
|
2 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
= arctg |
|
|
|
|
|
|
, |
|
|
|
|
||
|
|
|
интерпретация
|
|
|
|
|
. |
|
уравнения (4.17) представлена на рис.
h( )
T
c e |
− |
|
А1 |
А2 |
4.11.
Рис. 4.11. Временная характеристика для случая, когда
T |
2 |
|
1 |
||
|
||
T |
|
|
2 |
|

С помощью значений амплитуд колебаний можно оценить величину
|
|
|
|
|
|
|
|
A − A |
|
|
|
|
|
|
|
|
= |
1 |
2 |
|
|
||
|
|
|
|
|
|
A |
|
|
|||
степени затухания |
|
|
|
|
, которая в общем случае изменяется |
||||||
|
|
|
|
1 |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
в интервале 0 1. Амплитуда А2 |
может быть определена из выражения |
||||||||||
|
|
−T |
|
T = |
2 |
|
|
|
|||
A |
= A e |
|
|
|
|
|
|
||||
|
, где |
|
|
. Используя выражения для А2 и Т, выражение для |
|||||||
2 |
1 |
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
степени затухания преобразуется к виду =1− e−2 m , где m = – |
|||||||||||
корневой показатель колебательности или степень колебательности. |
|||||||||||
Учитывая уравнения (4.15) и (4.16), получим |
|||||||||||
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
m = |
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
1− |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
. |
|
|
|
(4.18) |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Уравнение (4.6) имеет два чисто мнимых корня
Рассматриваемый случай возможен, когда Т1 = 0.
Выражение для передаточной функции звена будет иметь вид
W (p) = |
|
|
K |
||
T |
2 |
p |
2 |
||
|
|||||
|
|
|
|||
|
2 |
|
|
+
1
.
(4.19)
Применяя к уравнению (4.19) операцию обратного преобразования Лапласа, запишем выражение для временной характеристики:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
−1 |
|
|
|
K |
1 |
|
|
K |
−1 |
|
|
|
1 |
|
|
1 |
|
||||||
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
h( )= L |
|
2 |
p |
2 |
|
T |
2 |
L |
|
|
|
2 |
|
|
1 |
|
|||||||
|
T |
+1 p |
|
|
|
|
|
|
|
|
p |
||||||||||||
|
|
2 |
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
p |
|
+ |
|
2 |
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
p2 + |
||
Из уравнения (4.20) следует, что при |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
p = |
|
− |
|
|
1 |
|
= i |
1 |
|
|
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
|
|
|
|
|
1,2 |
|
|
|
T 2 |
|
|
|
|
|
T2 |
|
|
|
|
|||
чисто мнимых корня: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
. |
|
|
|||||||||||
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
1
T22
(4.20)
= 0
существует два

Спомощью теоремы разложения уравнение (4.20) преобразуется
квиду
|
|
1 |
|
h( ) = K 1 |
− cos |
|
|
|
|
T |
|
|
|
||
2 |
.
(4.21)
В данном случае имеем косинусоиду с постоянной амплитудой (см. рис. 4.12). Такое колебательное звено получило название консервативного.
Рис. 4.12. Временная характеристика для случая, когда Т1 = 0
Частотные характеристики звеньев второго порядка
Формально частотную характеристику можно получить из передаточной функции (4.4) путем подстановки p = i :
W (i ) = |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
K |
|
|
|
|
|
= |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
− T |
2 |
|
|
2 |
+ T i +1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
K (1 − T |
2 |
|
2 |
)− iT |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
= |
(1 − T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
= |
|
||||
2 |
|
2 |
|
)+ iT (1 − T |
2 |
2 |
)− iT |
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|||
|
K (1 − T |
2 |
|
2 |
) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
KT |
|
|
|
||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
= |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
− i |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
. |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|||||
|
|
2 |
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
2 |
|
|
|
|
|
2 |
|
2 |
|
|
2 |
2 |
||||||
|
(1 − T |
|
) |
|
|
|
+ T |
|
|
|
(1 − T |
|
) |
+ T |
||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
1 |
|
(4.22)
Из (4.22) можно получить амплитудно-частотную и фазо-частотную характеристики:

A( )
в Amax
б
K
а
|
1 |
|
T |
|
2 |
р |
|
|
в |
A( ) = |
|
|
K |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
||
|
|
2 |
|
2 |
|
|
2 |
|
2 |
||
|
(1 − T |
|
) |
|
+ T |
|
|||||
|
|
|
|
|
|
||||||
|
2 |
|
|
|
|
|
1 |
|
; |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
|||
( )= −arctg |
|
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
2 |
|
|
|
||
|
1 −T |
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
2 |
|
|
. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
В зависимости от соотношения Т1 и Т2 амплитудно-частотная характеристика имеет различный вид:
Рис. 4.13. Амплитудно-частотные характеристики звеньев второго порядка
T
2
1.Для случаев, когда T2 , амплитудно-частотная характеристика1
монотонно убывающая (см. рис. 4.13, а).

|
|
T |
|
|
|
1 |
|
|
|
T |
|
2. Для случая, когда |
|
||
2 |
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A |
|
|
|
|
max |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
имеет максимум |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
резонансной частоте
2
, амплитудно-частотная характеристика
= A( |
)= |
|
|
K |
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
p |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
|
1 |
|
1 − |
|
1 |
||
|
|
|
|
T |
|
|
|
2T |
||
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
2 |
|
|
|
2 |
||
|
|
|
1 |
|
1 T |
|
2 |
|||
|
|
|
|
|
||||||
р |
= |
|
|
1 − |
|
|
1 |
|
|
|
|
T |
|
2 |
|
T |
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
2 |
|
|
2 |
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
при некоторой |
|
|
|
(рис. 4.13, б).
Колебательные свойства звена 2-го порядка можно оценить по величине Аmax: чем больше Amax, тем колебательность звена больше. Для оценки колебательности существует частотный показатель колебательности
|
A( |
) |
|
T |
|
|
|
|
|
|
|
M = |
p |
|
= |
|
2 |
|
|
|
|
|
|
A(0) |
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
||
|
|
|
|
|
T |
|
|
|
|
||
|
|
|
T |
1 − |
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
1 |
|
|
|
|
|
||
|
|
|
1 |
|
|
2T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
. |
|
(4.23) |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 + m |
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
M = |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2m |
|
|
Сравнивая (4.18) и (4.23), получим |
|
. |
|||||||||
|
|
3. Для случая, когда Т1 = 0 амплитудно-частотная характеристика
определяется выражением
A( )= U ( )= |
K |
|
||
1 −T |
2 |
2 |
||
|
||||
|
|
|
||
|
2 |
|
(см. рис. 4.13, в).
Результаты снятия и обработка данных
Исходные данные