Gúrrińler, shıǵarmalar

ANA HAQQÍNDA

«Balanıń ózin tuwǵan menen minezin tuwa almaysań» degendey, kúsh-qarıwǵa tolǵan ulınıń más bolıp kelip, úyde qıyqań shıǵarıp, nedáwir kishi inisine jini túskende áke arashaǵa tústi. Sonda atabiyzar, máskúnem ul onı da tıńlamay, «Aldımnan shıq» dep iyterip jiberdi. Sonıń saldarınan, altınday jarqıraǵan ótkir, jıltır júzi aspanǵa qaraǵan ketpenge shalqasınan qattı qulap, almastay ketpen júzi julının shorta kesip qaytıs boldı.

Jaqsını quday jılata bereme saǵan?! Mine, jalǵanshı dúnyada adamǵa, ol túwe, hátte tiri janǵa hazar bermegen, hadal miynet penen tapqanına shúkirlik etip jasaǵan, hesh waqıt hújdanına qılaplıq etpegen áke beyishte sayranlaydı. Endi búgin ákeniń izinen jalǵanshı dúnyanıń waqıt ólsheminde sarras bir jıldan soń ómirlik qostarı, áziyzi — ana da jetip keldi.

Beyishtiń atı beyish. Bir ózi de kewli xosh, táshwishi joq, ne qálegeniń tabılatuǵın bul máńgilik dúnyada sayranlap júrgende zaǵıypasınıń qosılıwı nur ústine aǵla nur boldı. Jánnettiń miyweli sıǵasqan baǵların aralaydı, sulıw, shıraylı qıylı-qıylı quslardıń sayrawın tıńlap, kewilleri ál-aspanǵa júytkiydi. Móldir, tınıq kógis suwda balıqtay júzedi. Jalǵanshı dúnyadaǵı xoshirey gúllerden de basqa nebir ájayıp, gózzal hám xosh iyisi barq urǵan shámenzar arasında qıdırıp, kewilleri kóteriledi, sharıqlaydı. Bir beyishtiń ózi neshshe qat-qat álemnen ibarat bolıp, birinen-biri ájayıp, gózzal, ráńbe-ráń. Jánnetti on segiz mıń álemnen turadı desek, birindegi tábiyat, jer, suw, atmosfera, tirishilik dúnyası bir-birin qaytalamaydı. Kewilleri neni kúsese, máwritinde sol nárse tayın bolar edi. Beyishtiń qaysıdur ornın, túpkirin be, álemin be, aralaǵıń kelip qalsa káńilge alǵan oyıń hápzamatta orınlanǵay. Sonlıqtanda bunda zerigiw degen nárse joq eken.

Usılayınsha shaxana máńgilik ómir dawam etpekte. On jıllar ótti.

Kúnlerdiń kúninde ana júregine bir nala, ashshı qıshqırıq jetip, tınıshsızlana basladı. Bul — úlken ul dep erkelep ósirgen tuńǵıshınıń shıńǵırıǵı, ahıw-zarı ekenligin neshshe álemler aralıqtan da jazbay tanıdı.

—Esittińiz be, aǵası? Jaǵaltaydıń sesti ǵoy, — dedi ana biytaqatlanıp. áke esitpegenge saldı.

—Aǵası, tay balamız bendelikti bárjay etken qusaydı.

—Alla razı bolsın! Óz panahına alsın!

2

—Alla onnan razı emes, panasına almaǵan qusaydı!… Onıń ókirgen dawısı dozaqtan kelmekte!

—Jalǵanshı dúnyada kim qanday bolsa soǵan qarap bul máńgilik dúnyada sarpayın, yaǵnıy jazasın aladı, gúna menen sawap tárezige tartıladı emes pe, qostarım? Muhammed alayhissalam óz hádisinde: «Qıyamet kúni Alla-taala «Ataananı renjitken adamǵa qaramaydı», «Olar jánnetke kirmeydi» degen. Onı biz ózgerte almaymız. Allahtıń óz qolında, onıń endigi táǵdiri.

—Ǵarrı meniń dátim shıdamaydı!

—«Aqıl-násiyat aytıp mıyımdı jeytuǵın sen be?» dep buwındırǵan, «Pensiyańdı nege bermeyseń? Basım shıǵıp tur, araq alaman» dep kúsh kórsetip, «Bere almayman, un alamız. Qáne, ashıp kórshi», dep arshanıń aldında turıp alıp qarsılıq etkenińde másliktiń kúshi menen ústińe júkti awdarıp, tunshıqtırıp janıńdı alǵan usı jarımes emes pe? Onıń nesine janıń ashıydı? Ayawǵa ılayıq pa, sol iyt? Haywan ǵoy, ol, shabazım.

—Bári durıs. Haywan deseń de, iyt deseń de, onnan da jaman deseń de turaman. Biraq, ne ilaj, toǵız ay toǵız kún qarnımda kóterip júrmedim be?!… «Ishten shıqqan jılandı, al da belińe ora», degen. Ol — shoshqa, aqmaq, qarabet. Lekin qanday azap berse de, beze almayjaqpan. Onıń azaplanǵanı qulaǵıma tal-tal esitilip tur. Sazayın tartpaqta. Qattı ketken bolıp hási bolsam, qúdiretli Qudayımnıń ózi ápiw etsin, biraq perzentimniń nalasın esitip, jánnet baǵında sayranlap júre almayjaqpan! Dátim shıdamaydı. Tay balam tınıshlanbaǵansha meniń ushın beyish haram, pirim!

—Óz tuwǵan ákesi menen anasınıń ólimine sebepshi bolǵan bunday naqabıl perzent ushın beyish esigi jabıq bolsa kerek. Sonlıqtan, shabazım, biykarǵa urın ba. Júrektegi, qulaqtaǵı sesti umıt! Esitpe!

—Esitpew múmkin emes! Qulaǵımnıń ishin jarıp baratır, júregimdi tilkimlemekte.

Beyishti ahıw-zarlap, azap shekken gúnakarlardan tosqan Riyazat diywalınıń qaysı bir ornınan dozaqtaǵı ómir anıq-ráwshan kóriner edi. Áke menen ana sol jerge keldi. Tómenge — dozaqqa júz burdı:

Astıńǵı erinlerine tiyer-tiymes qoyıw, qara hám ıssı, onıń ústine júrekti aynıtarlıq ótkir ashshı, bád iyisli suyıqlıqta, shıǵıw ushın máńgi jandalbasalıqqa mahrum etilgen dozaqıy bendeler qıbırlaydı. Dozaqtıń jáne bir tárepinde ot lawlap janadı. Bendeler sol otqa da taslanǵan. Onda da jılanday jalmańlaǵan jalında máńgi kúyiwge baǵısh etilgen ásiyler tırbańlaydı. Qıp-qızıl shoqqa taplanǵan olardıń júzi,

3

pútkil bedeni kúyip, qızarǵan, qarayǵan. Allanıń káramatı menen, gá qara qoqshıl ıssı suyıqlıqta mantıǵıp kúyse, gá órtte janadı. Qarıwlıları bar kúshin sarp etkende qara uyma batpaqtan ókshelikke shekem shıǵadı da, hál-dármanı qurıp, sál sayabırlaǵanda qaytadan iyek, tómengi eringe shekem batpaqqa batadı hám qaytadan qıymıl dawam etedi. Bul háreket toqtamaydı: dizelikke jetedi, sharshaydı, jáne shógedi, jáne joqarıǵa umtılıw, qıp-qızıl jalın ústinen tawǵa qaray juwıradı, aqırısında sharshap adımlaydı, eńbekleydi, jettim degende-taw janbawırındaǵı tasqa qolı tiygen gezde birotala boldırǵan ásiy bir dem qıymılsız jatadı, sonda ol ózin qaytadan laplaǵan ottıń ishinde kóredi. Háreket usılay dawam etile beredi. «Shınjırlanıp, bánt etilgen Prometey» di dóretken danıshpan Esxil shayır da usınnan úlgi alsa kerek. Biypaydalıǵın bilse de, «naúmit — shaytan», dep olar bir máwrit te toqtamaydı.

Dozaqqa taslanǵan bendeler suyıqlıqta birotala batıp ta ketpeydi, otta kúyip kúl de bolmas, sol azap-uqıbetke máńgi sazawar etilgen edi.

Joqarıǵa órmelep, tip-tik, sıypaq taslı, aspan menen tillesken tawǵa shıǵıw ármanında olar bir sát te tınım bilmeydi. Taw shıńına ayaq tiydirse, pıshıq murnı batpas, qalıń, jıs, biyik, onıń ústine, sheksiz álemdi orap alǵan toǵaylıqtan jol tawa alsa, ushı-qıyırı joq kógalay kók teńiz, burqasınlaǵan qara batpaqlı, muzday taw dáryasınan aman ótse, onnan arıdaǵı máńgi otqa jetedi. Onnan aman shıǵıssa beyishke jaqınlaytuǵının bir tuyǵı menen sezinetuǵın bul ǵarǵıs alǵan bendeler sol arzıw jeteginde tınım bilmeydi. Sawap islemese, jınayat, qılaplıq, namaqul isler etse o dúnyada usınday qıyın, uqıbetke muptala etiletuǵının aldınnan ata-anası, ulamalar, jaqınları, ustazları, jasıúlkenleri aytqanda qulaǵına qıstırmay, jawızlıqqa, jınayatqa qol urıp, adamgershilikke jat qılwalardı, haywanıy háreketlerdi qılǵanlarınan olardıń hámmesi pushaymanlar jemekte. Lekin endi ókiniwleri biypayda, kesh hám hesh nárseni sheshpeydi: Alla húkimi oqılǵan, táǵdirlerine usılay nálet tamǵası basılǵan.

Neshshe sheksiz aralıqqa qaramay qudaylıq tilsim kúsh arqalı baylanısqan ata-ana hám perzent bir-birin kórdi, esitti.

—Aǵa, apa, meni qutqarıń! — dep baqırdı ata-anasına kózi túsken iplas ul qıyınshılıqqa shıdam bere almay.

—Járdem ber, qutqarayıq, pirim! — dep jalındı ana.

—Atabiyzar bunday márhámatqa ılayıq emes, — dedi ulınan qattı jábir kórip, júregi bershimek muz bolǵan áke. — Onıń ústine ele ol táwbesine tayanbaǵan. Qutqarsań, jáne burınǵı qılıǵın isleydi.

4

—Onda maǵan ruqsat etiń.

—Sen de shıda, sabır ete tur. Ele de qıylanıp, adamnıń, ata-ananıń qádirin bilsin. Shúkirlik etsin.

Ul ele «Aǵa, apa, maǵan járdem etiń» dep qulındaǵı sesti shıǵıp ókiredi.

— Pirim, men anaman, perzent aldında ázzimen. Qanday iplas bolsa da, onıń ayaǵına tiken kirgenine taqat ete almayman. Meni ápiw etersiz, sózimdi almadı, dep jazǵırmań. … Balam qayda bolsa men de sondaman. Talayımnan kóremen. Ol dozaq otında eken, men de qosılıp janaman. Qaytpasam, mennen ırazı bolǵaysız, pirim!

Ana beyishten kóringen dozaq tuńǵıyıǵına ózin tasladı. Bir iláhiy kúsh qaytadan onı joqarıǵa kóterip tasladı. Jáne boyın tómenge attı, bul da biypayda — jáne joqarıǵa qaytıp shıqtı. Úshinshide de sol ahwal qaytalandı.

Áke sonnan keyin ǵana:

— He, qúdireti kúshli qádir Qudayım. Ananı ulın qutqarıwda óziń qollapquwatlaǵaysań. Saparıń sátli bolsın, shabazım! — dep ananıń biytaqatlanǵanına shıdamay, ayap, májbúriy razılıq berdi.

Negizinde dozaqtan beyishke ulıwma jol joq, jabıq, ótiw múmkin emes. Biraq millionnan bir me, milliardtan bir me, táwbesine tayanǵan, jalǵanshı dúnyada etken kishkene bir qayırı jetkilikli esaplanıp, inabatqa alınsa, Allanıń márhámáti sebepli jeńillik beriler eken. Biyazar, mehriban, ózin óltirgen perzentine jamanlıq etiwge qolı barmay, kerisinshe, jaqsılıqtı ráwiya kórgen, ol qıylansa beyishte sayranlap júriwdi ózine múnásip kórmegen, durısı, shad bolıp júre almaǵan, sonlıqtan jánnetten de waz keshiwden tayınbaǵan bunday márt, júrekli, mehridárya insannıń tilegin, nalasın qabıl alıp, onı qollawdı parız esaplap, ulın qutqarıwǵa múmkinshilik berildi.

Ana usınnan keyin tuńǵıyıqqa ózin taslaǵanda sol zamatta ulınıń janında payda boldı.

Alla káramatı menen ana ulına járdem etiw maqsetinde qoyıw, qara, ıssı suyıqlıqqa tússe de, ot arasında júrse de, tánine qara may juqpadı, mantıqpadı, batpadı, ıssıǵa kúymedi, ya otta janıp ketpedi. Ulın qutqarıw háleginde boldı.

Nákás perzent bul jerde de námártlik etti. Suyıqlıqtan shıǵıw ushın anasınıń jelkesine mindi. Ot bálesinde jalın janına juwımaǵan anasınıń qushaǵınan pana taptı.

5

Hár kimse anıq bir maqsetke bel baylasa, háreket etse, niyetine erteli-kesh jeteri anıq. Alla márhámatlı, bir bendesiniń qolınan keliwi qıyın iske urınıwınıń artında sawabıy niyet jatqanın inabatqa alıp demewiniń arqasında neshshe ay, jılda ma, ana ásiy ulın tóbesine mingizip, bawırına basıp, qorǵashalap, dozaqtıń ıssı, qaynaǵan, sasıq qara mayınan, seksewildiń shoǵınday qızıl, qızǵınlı órtinen qutqarıp, sıypaq, bálent taw shetine ayaq qoyıwǵa miyasar boldı.

Dozaqtan beyishke ótiwdiń mashaqatı, sınaǵı ele baslanbaǵan, úlkeni aldında eken.

Boyı ózinen úlken ulın iyninde kóterip, bir ámellep tawǵa mingen, aldında ana, izinde ulı, sıpqanaq tasta jatıp, eńbeklep, barmaqları menen tırmasıp, jabısıp órmeley berdi. Ol perzenti janındalıǵınan kúsh-quwat alıp, sharshamadı: jıldamjıldam jıljıydı. Qalıp ketiwden qorıqqan ulı onıń ayaǵınan, kóyleginen tartadı, uslaydı. Almastay ótkir, qırlı taslar ayaq-qolların tilkimlep, qızıl qanǵa boyap, taw shıńına neshe jıllarda jetti. Shıńnan túserlikte adam zorǵa sıyar ótkel bar. Bul qıspaq joldıń eki tárepinde eki giddiman tas bolıp, olar dárwaza sekilli tilsimli ashılıp-jabılar eken. Hár ashılǵanda bir adam zorǵa ótip úlgerer, gezektegi ashılıwı neshshe jıllarda keler eken.

Bendeler baxtına tas dárwaza ashıq eken. Bir adam ótkennen jawılıp qalatuǵının sezgen Jaǵaltay anasınan aldın sıp etip ótip ketti. Giddiman taslar shart etip jabıldı. Biraq qudaydıń káramatı-dá, ana sırlı tas dárwazanı sıypawı máttal qars etip ashıldı.

Neshshe jıllarda zarıǵıp-zorıǵıp, pútkil bedenleri qırshılıp, tırnalıp tawdan da túsip boldı.

Beyish penen dozaq aralıǵı jaqın ba, ya bir ózi bolǵandiki me, yamasa jánnetiy bolǵan insanǵa Allanıń márhámáti sebepli me, demde jetken edi, al dozaqtan beyishke barıw jolı awır, azap, múshkil eken.

Taw jiyeginen-aq iyne-tikenli toǵaylıq baslandı. Daraqlar dım biyik edi, usha basına kóz jetpeydi, sonshelli qalıń, jıs, onıń ústine putalar, sheńgeller ósken, arasınan jol tawıp, ashıp júriw qattı azap, mashaqat. Aǵashlar biyik hám qalıń óskenlikten tómenge jaqtılıq túspeydi, tas qarańǵılıq húkim súredi. Quslar quyqanı juwlatıp qıshqıradı. Adamǵa topıladı.

Ana menen uldıń qol-ayaqları, júzi, qullası pútkil denesi tırnaldı, qanadı, jaraları uwday ashıdı. Júriw qıyın, azap, lekin izge qaytıwǵa jol joq, qálemeydi de. Tek alǵa umtıladı. Ǵarǵa adımı muń boldı. Aldıda júrip, soq­paq ashıw — eń awırı. Ári-beri kórdi, biraq shıdamadı, shınında qıynalǵısı kelmedi-aw, arqa súyedi me,

6

anasın aldıǵa ótkerdi. Kóp uzamay jigit haldan ketip, ananıń izine ere de almay, otırıp qala berdi.

—Moynıma min, tayım. Ulı qısınıp, eglenip edi, ana:

—Kel, otır, — dedi kesip.

Jigit uyattı qoydı, kishkene bala waqtındaǵıday eki ayaǵın aldıǵa salbıratıp anasınıń moynına qondı. Endi ol arqayınlastı, kúsh sarplamaydı, jırtqısh haywan, quslar topılısınan qorıqpaydı.

Jawırında perzenti bar ana jol qıyınshılıǵınan moyımadı, jigeri tasıp, kúshi asıp, pıshıq murnı batpas sheksiz toǵaydı tıqsırıp kele berdi, toqtamadı. Masaladay janǵan eki kózi joldı jaqtırtar, qansha jabayı haywandı da seskendirer edi.

«Qıymıldaǵan qır asar» degendey, tınımsız kúnler, aylar, múmkin jıllar ótip pe, toǵaydıń tawsılıwǵa shamalasqanı sezildi. Álbette, sheksiz toǵaydıń da aqırı — sheti bar.

Anasınıń tóbesinde kiyatırǵan nákás ul toǵaydıń tawsılǵanın uzaqtan kórip, jerge ǵarǵıp túsip, alǵa qaray juwırıp ketti. Ana paqır «Toqta» degeninshe bolǵan joq, jigittiń aldınan jolbarıs uyası shıqtı. Ol sozılıp jatıp, úsh kúshigin emizip atır eken. Adamnıń ústine bastırıp kiyatırǵanınan qáweterge túsken jabayı haywan ushıp turıp, ózin, kúshiklerin qorǵaw maqsetinde jelke júnlerin úrpeytip, atılıwǵa tayarlandı.

— Apaa! — Jaǵaltay artına ǵırra burılıp, anasına qaray qashtı. Hár kimge óz janı tatlı, degen, ol anasınıń artına tıǵıldı.

Adamzat anası haywanlar anasına tik qarap qarsı batıl júre berdi. Jaqınlaǵanda eki ana kózleri bir-birine qadaldı. Kózler urıstı, bir-birine zıyansızlıǵın kózler uǵıstı hám jarastı.

Etegine jabısqan qorqaq ulın qaytadan moynına mingizgen adam-ana balalı jolbarıs janınan tup-tuwrı ótip ketti. Ana ananı túsindi, márt mártti tanıdı.

Toǵaydan da shıǵıstı.

«Uh!» dedi anasınıń moynınan túsken jigit. Ahı awzınan jalın bolıp atlıqtı. Keyin jerge awnap, ókirip jıladı.

— Anajan, men aqmaq, námárt ulıńdı keshirgeyseń! Men haywanman.

7

Aytqanıńızdı islemedim. Aqıl-násiyatıńızǵa qulaq túrmedim. Qayta sizlerge qarsı bardım, qol da kóterdim. Ákesin óltirgen, anasın óltirgen maqluqqa aylandım.

Jasımnan urnıqqır, urı-gázzaplarǵa qosılıp, qılmısqa qol urdım. Meniń bunday nápák perzent, jınayatshı bolıwımda ata-anam bolǵanıńız benen sizlerdi ayıplay almayman. Tárbiyalaw, jaqsı jolǵa salıw ushın qansha urınıp, janıńızdı jaqqanıńız ele esimde. Sizlerde hesh bir gúna joq. Barlıǵına, eki dúnyada da xor bolıwıma jalǵız ózim ayıplıman.

Kózim endi ashılıp atır. Mendey bir iplas, shoshqaǵa, tilim barmasa da aytayın, kerek bolsa qandarıńızǵa miriwbet kórsetkenińizdiń bahası, qunı tabılar ma eken, óteler me eken? Sizden ullı hám mehriban adam joq eken! Endigiden bılay siz benen aǵamdı tóbeme kóterip júremen! Kesh bolsa da endi túsindim, Sizler jerde emes, tóbede júriwge ılayıq insanlar ekensiz!

Ul anasın kelip qushaqlap, uzaq turdı.

Ana úndemedi. Kewilde ǵubar bar edi.

Egil-tegil jılap, ayaǵın qushıp keshirim sorap, jalınsa da iymedi.

Ulınıń iyninen tartıp túrgeltti de qoydı.

— Kettik. Aldımızda ele úlken sınaqlar bar.

Haqıyqatında da olardıń aldında tolqınları aspanǵa shapshıǵan kógalay kók teńiz sozılıp jatar edi.

Ul kewlinde jaqsılıq urqanı nısh urıp, júrektegi jalın shıǵıp, jılap, ishin kemirgen dártten az da bolsa sergip, eń baslısı, ullı mártebeli anası júregine qádem qoyǵanınan ruwxlandı. Kúshine – kúsh qosıldı. Sharshaǵanları shıǵıp, tetiklese basladı.

Janında anası barı da onıń ǵayratın tastırdı. Onı endi qanday sınaq ta qorqıtıpúrkite almaydı.

Anasınıń aldına barıp otırıp, «Moynıma miniń, anajan», dedi. Ana-kábasın moynına mindirip alǵan jigit teńizge márdana qádem qoydı.

Ya, Alla, káramatıńnan!

Aspanǵa atlıqqan asqar tolqınlar anasın moynına mindirgen jigit jaqınlawdan juwasıp, tınıshlanıp qaladı! Shek-shegarası joq, ushan teńizdiń sheti de, ortası da

8

jigittiń belbuwarınan aspadı! Qansha jol júrse de ul anasınıń awırlıǵın sezbedi, suw keship te sharshamadı da!

Kóp qıyınshılıqsız ótip aldı.

O dúnyada káramat kóp bolar eken!

Suw tawsıldı degennen aspan menen tutasqan, jalını zat qoymay jalmaǵan qıp-qızıl ot baslandı. Anasın tóbesine kótergen uldı ot kúydirmedi, jandırmadı da.

Allanıń, ullı anasınıń miyirmanshılıǵı menen Jaǵaltay bekkem, biyik riyazat diywalınan da asıp ótip, qásiyetli jánnet jerine ayaq bastı.

—Bul qáte boldı! Nápák ásiy bende káramatlı beyishti pataslamasın!

—Bunday bolmawı kerek edi!

—Keshiriletuǵın gúna emes, onıń islegeni! Oǵan jánnette orın joq! — degen payǵambarlardıń narazılıq sazaları jańladı.

—Durıs, durıs! Mıń, million márte haq gápti aytıp tursız… Biraq biz ulınıń qıylanǵanın esitip, shıday almaǵan, perzentiniń qasında bolıw ushın dozaqqa da qayıl bolǵan jánnetiy ananıń muń-sherin, qayǵısın kótere almadıq. Ulına qosıw ushın biygúna ananı dozaqqa jónetiwim kerek boldı, yamasa uldı jánnetke jetkeriwim. Ekewiniń birin tańlawım zárúr edi. Bul jerde, álbette, biz — alla bárqulla jaqsılıq tárepinde bolǵıwshıdurmız… Onıń ústine sonsha qıyın sınaqlardan soń perzent te biraz táwbege kelip qaldı, — degen alla sazası pútkil jánnet hám dozaq álemleri boylap tarar edi.

—Alla — haq! Alla — jaqsılıq tárepdarı! Alla — ullı! — degen hámdu sanalar payǵambarlar menen jánnet hám de dozaq áhlileriniń hár biriniń kewillerine uyalap attı.

Perzent jánnet jerine basqan tuńǵısh qádeminde ákesiniń ayaǵına jıǵılıp, tabanın súydi. Áke tewip jiberdi.

Mańlayı jarılıp, qan sorǵalaǵan perzent ekinshi márte ákeniń ayaǵın qushıp, súydi. Áke jáne ayaǵın silkip jiberdi.

Murnı sınıp, zirek-zirek qan aqqan ol úshinshi márte de áke ayaǵına barıp qulap, súye berdi. Perzent degen bári bir bawır-etten dóregen hasılzat emes pe?! Áke úshinshi mártesinde shıdamay ulınıń iyninen kóterdi. Onıń jaraların tazalap, sıpırıp, Málhám dáriler súrtti.

Ulın quwıstırıp, kewli toq, júregi jayına túsken ullı ananıń júzi jadırap sala berdi.

9

Ana shadlıǵı menen pútkil jánnet burınǵıdan da shıray ashıp, shadlıqqa bólendi!

Allanazar ÁBDIEV,

Qaraqalpaqstan xalıq jazıwshısı. 2020-jıl. iyul. Karantin dáwiri.

10