2) Білімділік пен түсіністіктің қолданылуы – осы білім мен түсіністікті кәсіби деңгейде қолдану:

• сипаттамалық зерттеудің әдіс-тәсілдерін меңгеру;

• ауыру, аурудың таралуы және өлім жағдайларын анықтау үшін негізгі эпидемиологиялық талдаудың құралдарымен таныс болу;

• ауру және жарақаттанушылықты сипаттау үшін ақпараттарды қолдану;

• индивидуумге (жеке тұлғаға), орын және уақытқа негізделген гипотезалардың шығарылуы үшін эпидемиологияның негізгі әдістерін қолдану;

• өзгерістерге және пропорциядағы айырмашылықтарға, әсерге, инкубациялық кезеңге және аурудың таралуына негізделген гипотезалардың шығарылуы үшін эпидемиологияның негізге әдістерін қолдану;

• байланыстар дәлелдеріне негізделген себеп-салдарлық байланыстың қағидаларын қолдану, яғни «себеп» «әсерді» тудырады және «себептің» өзгеруі «әсерді» де өзгертеді;

• аналитикалық зерттеудің әдіс-тәсілдерін білу;

• негізгі эпидемиологиялық зерттеулердің сызбасын меңгеру және олардың халық денсаулығы мен экологиясында пайдалана білу;

• кросс-секциондық зерттеулердің және жағдай-бақылау зерттеулерінің әдістемесін жете меңгеру;

• ретроспективті және перспективті когорта әдістемесін білу;

• тестілеу, экрандау және тесттің өнімділігін өлшеу концепциаларын қолдану;

• эксперименталды зерттеудің әдіс-тәсілдерін білу;

• рандомизирленген клиникалық сынақтарды және қоғамдастық деңгейіндегі зерттеулерді қолдану;

• ауру немесе жарақат этиологиясын, көмек көрсету мақсатында араласудың оң және сол тұстарын нақтылай білу;

• араласудың тиімділігін араласудың жетістік деңгейіндегі дәлелдік бағасы ретінде қолдану;

• эпидемиологиялық әдістерді базистік және клиникалық ғылымдарға қолдану;

• зерттеулердің нәтижесін және талдауды саясатта шығару үшін қолдану;

• диагностикалық зерттеулердің тиімділігінен хабардар болу;

• молекулярлы және генетикалық эпидемиология, қоршаған орта гигиенасы мен қауіпсіздігі, қасақана жарақат және зорлық-зомбылықтың алдын алу, мінез-құлықтық ғылымдардағы арнайы эпидемиологиялық қолданыстарды жетік меңгеру.

3) Дәйектемені қалыптастыру - зерделеленетін салада мәселелерді шешіп және аргументтерді қалыптастыру:

• қоғамдық денсаулық сақтау және мемлекеттік санитарлық-эпидемиялық қадағалау деңгейіндегі басқару шешімдерін қабылдау;

• эпидемиологиялық зерттеулердің тиімділігін бағалау (сипаттамалық және аналитикалық зерттеулер);

• диагностикалық зерттеулердің тиімділігін бағалау;

• эпидемиологиялық зерттеулердің нәтижесіне жағдайдың әсер етуін бағалау;

• жүйелік қатенің рөлін негіздеу;

• қоғамдық денсаулық сақтау мәселелерін шешу үшін жеңілдіктер концепциясын, бағасын және зиянын бағалау;

• бұрмалаушы факторлардың мүмкін болатын әсерін есептей отырып, мағлұматты бағалау;

• экспериментальды зерттеулердің нәтижесін бағалау;

• рандомизирленген клиникалық сынақтарды және қауымдастық деңгейдегі зерттеулерді бағалау;

• араласудың жетістік дәрежесінің дәледемелі деңгейі ретінде араласудың тиімділігін бағалау;

• базистік және клиникалық ғылымдағы эпидемиологиялық әдістердің қолданылуын негіздеу;

• саясат шығарылымы үшін зерттеулердің және талдау нәтижелерінің қолданылуын негіздеу;

• диагностикалық зерттеулердің тиімділігін бағалау;

• молекулярлы және генетикалық эпидемиология, қоршаған орта гигиенасы мен қауіпсіздігі, қасақана жарақат және зорлық-зомбылықтың алдын алу, мінез-құлықтық ғылымдардағы арнайы эпидемиологиялық қолданыстарды жетік меңгеру.

• этикалық сезімталдылық пен ғылым негіздемесін жарастыра алатынымызды көрсете отырып, эпидемиологиялық зерттеудің дизайнын бағалау;

• мемлекеттік саясатта, клиникалық және фундаменталдық ғылымда эпидемиологиялық әдістердің кеңінен қолданылатынын көрсету.