3. Чысташсанне.

У сшытках дзец! прап!сваюць спалучэнн! л!тар ра, ор, па.

На дошцы розным колерам запюаны частк! слоу:

шчу ву мян гор кунь

ка пак рась а туз

Вучн! запюваюць атрыманыя назвы рыб (шчупак, ву-гор, карась, акунь, мянтуз)! дап!сваюць свае слова.

4. Вывучэнне новага матэрыялу. Работа па падручшку

Дзец! чытаюць паведамленне Спадарын! Граматыю на с. 9.

Выконваецца практ. 15. Пытанн! / заданн!

• Звярн!це увагу пры чытанн! тэксту на правтьную !нтанацыю сказау.

• Якую ролю адыгрываюць прыметн1к! у паведамлены пра шчупака?

• Вызначце тып тэксту.

• Знайдз!це у тэксце словазлучэнн! "прыметн!к + на-зоун!к".

• Вып!шыце спалучэнн! прыметн1кау з назоуыкам! у

адзночным I множным л!ках, абазначце канчатю.

Вучн! робяць вывад: прыметн!к1 змяняюцца па л!ках. Прыметн1к мае той самы л!к, што 1 назоун!к, з як!м пры-метн!кзвязаны.

Ф/зкуль тхв1л1нка

Затым дзец! запауняюць табл!цу.

Л1к	Род	Пытанне	Прыклады
адз. л!к	м. р.	як/?	ВЯЛ1К1 ДОМ прыгожы лес
адз. л!к	ж. р.
адз. л!к	н. р.
МН. Л1К			... пытанн! ... рэк! ... азёры

Работа па падручшку

Вучн! чытаюць словы Спадарын! Граматык! на с. 10. Пюьмова выконваецца практ. 16. Пытанн! \ заданн!

• Успомн!це правапю галосных о, э — а; е, ё — я.

• Знайдз!це словы на гэтыя правшы.

• Вусна пастауце назоун!к! разам з прыметн!кам! у множны л!к.

• Запшыце словазлучэнн! I абазначце канчатк! пры-

метыкау.

Дзец! робяць вывад — канчатю прыметн!кауус!хтрох родау у множным л!ку аднолькавыя, таму род маюць пры-метн!к! тольк! адз!ночнага л!ку.

5. Арфаграф1чная хвш!нка.

Вучн! дап!сваюць канчатк! прыметн!кау, вызначаючы !х л!к. Выказваюць меркаванне пра род прыметн!кау.

Мылюб!мродн.. беларуск.. краявщы, цянют., дубро­вы, зялён.. га/. Нас вабяць блакпн.. рэк!, шырок.. с/н.. азёры / сакав/г.. духмян.. луп.

6. Замацаванне ведау. Вучн! выконваюць практ. 17.

Настауык чытае верш А. Вольскага "Жывая гра-матыка".

Той, хто быць п!сьменным хоча,

ведаць мус!ць з першых год

род мужчынсю,

род жаночы

I яшчэ — Н1яю род.

Гусь уранн! выйшла з хаты,

важна тупае лужком.

А за ею — гусяняты,

дзе падскокам, дзе трушком.

А я гус! небаюся, а я з гус! пацвялюся! Тут яна як с-с-сыкане ды у атаку на мяне:

— Га-га-га! Ды го-го-го! Да-га-га-ганю яго! Ледзь схавауся я за плот... Гусь — яна? Жаночы род!

Ах я, бедны небарака.

Ззаду гусь, а тут — сабака.

I гырчыць, 1 шчэрыць зубы.

Дзе схавацца мне ад згубы?

Што рабщь?

I н!бы кот, я ускараска\/ся на плот.

А сабака аж якоча —

Учап 1 цца у л ытку хоча.

Ён птьнуе агарод...

Ён? Ага, — мужчынсю род!

Кольк! гэтак — вось няудача! — пратырчу на плоце я? Аз1рнууся, ажио бачу: тут яшчэ I кацяня!

— Мяу, — гаворыць мне яно, —

я дауно сяджу, дауно.

Аднаму так страшна — вох!

Ваяваць смялей удвох...

I адразу — хвост трубой.

Iгатовае

у бой...

Кацяня — яшчэ не кошка,

кацяня — яшчэ не кот.

Ну а род? Падумай трошю.

Раз яно — шик! род!

Я запомню назаусёды пасля гэткае прыгоды: род мужчынсю, род жаночы,

РОД Н1ЯЮ —

усетры роды.

Педагог прапаноувае параунаць з рускай мовай: гусь — м. р., собака — ж. р., котёнок — м. р. Пюьмова выконваецца практ. 18.