2.2 Помнікі даўніны
- Сядзіба Радзівілаў у в. Жорнавка канца 19 стагоддзя, пачатку 20 стагоддзя. [Дадатак 2] .
- Габрэйскія могілкі, д.Свислочь [Дадатак 3] .
- Асабняк «Дом Жукава» 20 стагоддзя. г. Асіповічы. На вуліцы Рабоча-Сялянскай красуецца асабняк ХХ ст. у чыстым класічным стылі - дом, у якім некалі жыў маршал Георгій Жукаў[4]. [Дадатак 4].
- Замчыще в. Свіслач. «На месцы замка Ў XVIII ст. было пачата будаўніцтва. Гэтя будыніна выконвала пэўныя гаспадарчыя функцыі Ў сядзібе Незабытоўскіх. У наступныя гадзіны Ў гэтым будынку была сінагога, знаходзілася школа. Тут выпякалі хлеб, выраблялі разнастайную прадукцыю. Гэтя было месца, Дзе Ў 80-ыя гг. размяшчалася служба ДРБУ № 199 г. Асіповічы. А Ў 1999 Годзю тут планавалася ўзвядзенне Новай ЦАРКВА ... Сёння гэтя месца паломніцтва людзей са многіх рэгіёнаў Беларусі. Іх вабіць І прыгажосць наваколля, І гістарычнае мінулае. У гэтых сцэнах режысёр Віктар Тураў здымаў фільм "Чорны бусел" ( "Беларусьфільм", 1993 г.), прысвечаны тэме Чарнобыля. На гарадзішчы праводзіліся здымкі дзіцячага прыгодніцкага фільма Г. Чацверыкова "Тры талеры". »[3]. [Дадатак 5,6].
2.3 Легенды и падания
Легенда аб замкавай гары ў вёсцы Свіслач
На гары ў в. Свіслач у далёкія часы знаходзіўся вялікі замак. У адным з паданняў гаворыцца, што матэрыялы для будаўніцтва замка прывозілі з Украіны. У замку жыла жанчына-прывід. Яна часта з'яўлялася на замкавай гары ў белым адзенні. Хто яе ўбачыць, радаваліся, значыць, бяда абміне яго дом. У 1919 г. у час пажару многія бачылі гэты прывід, акружаны вянком. Ён падняўся ўверх і знік. Больш яго ніхто не бачыў, а бо лічылася, што жанчына-прывід засцерагае таго, хто яе ўбачыць. Але аднойчы ўначы адной жыхарцы вёскі прысніўся сон, у сне жанчына-прывід, патлумачыла прычыну свайго знікнення: пакрыўдзілі яе жыхары тым, што перасталі прыслухоўвацца да голасу свайго сумлення, ўгневаліся сэрцы людзей. І калі людзі зноў пакахаюць адзін аднаго бескарыслівай, дзіцячай, даверлівай любоўю, тады вернецца Анёл-захавальнік замкавай гары в. Свіслач.[2].
2.4 Славутыя землякі
-Фёдор Крылович - беларускі і савецкі чырвоны партызан, адзін з арганізатараў Асіповіцкага камуністычнага падполля, кіраўнік партызанскай дыверсійнай групы ў гады Вялікай Айчыннай і Другой Сусветнай воен ў Беларусі.[1].
У ноч на 30 ліпеня 1943 гады, падпольшчык пашкодзіў электраправодку уваходнага святлафора, а калі яго выклікалі для рамонту святлафора, усталяваў дзве магнітныя міны на цыстэрнах у пачатку і канцы чыгуначнага саставу ворага. У выніку выбуху і які ўзнік пасля яго пажару былі знішчаныя адразу чатыры ваенныя эшалоны з боепрыпасамі і тэхнікай: згарэлі 63 вагона са снарадамі, авіябомбамі, танкамі «Тыгр» і «Пантэра», 23 платформы з бензінам, 8 цыстэрнаў з автомасла, 15 вагонаў харчавання, 5 паравозаў, кран для падачы вугалю, склад вуголля, станцыйныя будынкі. Загінула каля 50 фашысцкіх салдат. Цягам 10 гадзінаў над горадам бушавала полымя.[6]