Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Арнай, Акжан.doc
Скачиваний:
0
Добавлен:
01.07.2025
Размер:
32.67 Mб
Скачать

Жоғарғы жақсүйек қойнауының шырышты қабығының қатерлі ісік-тері

Ісіктері субъективті және объективті клиникалық белгілермен сипатталады және олардың айқындылығы қойнауд-ың қай қабырғасы ісікпен зақымдану-ына байланысты. Гаймор қойнауының қатерлі ісіктерінің клиникалық белгіл-ерінен. Бастапқы даму кезеңдерінде созылмалы гайморитке ұқсастық табу-ға болады. Мұндай науқастар мұрынд-ары бітелуіне, мұрын қуысынан ірің бөлінуіне, ауырсыну сезімі жоғарғы тістереге және самай аймағына берілу-іне шағымданады. Гайморитпен салы-стырғанда, ісікте ауырсыну сезімінің сипаты үстемді, біртіндеп үдей түседі. Мұрыннан жиі шіріген сасық иіс шығ-ып, қан аралас немесе таза қан бөліне-ді. Тағайындалған әдеттегідей ем (қан тамырларын тарылтқыш, гаймор қойн-ауын пункциялау) нәтиже бермейді. Бара келе дерттің клиникалық белгіл-ері өріс алып, жоғарғы жақсүйектің қабырғаларын деформациялайды, көз алмасын ығыстырады. Кейде ісіктің өсуін мұрын қуысының ішінен көруге болады.

Ісікті анықтау үшін рентгенология-лық зерттеу жүргізілуі тиіс. Ісіктен га-ймор қойнауының суреті көмескілен-іп, сүйектік қабырғаларының деструк-циясын көруге болады. В.Н. Чигринец (1967), гаймор қойнауының қатерлі іс-іктерін нақтылау мақсатымен фосфор изотоптарымен радиоиндикациялық зерттеуін жасауды ұсынады. Әйтсе де, жоғарғы жақсүйек қойнауының шыр-ышты қабығының қатерлі ісіктеріне дұрыс диагноз қою үшін, эндоназальді әдіспен биопсия немесе гайморотомия операциясын жасау, сол арқылы алын-ған патологиялық тіндерге морфолог-иялық зерттеу жүргізілуі тиіс.

Риногенді гаймориттен одонтоге-нді гаймориттің айырмашылықтары келесідей:

•қабыну процестің бастамасы тіс не-месе пародонт тіндерінің ауруларымен байланыстылығы;

•гаймор қойнауы түбінің тұсында қа-

быну процестері (периодонтит, перио-донт қалташығы, іріңдеген ұра, остео-миелит) дамуы;

•гаймор қойнауы түбінің тесілуі, од-ан ірің бөлінуі;

•беттің асимметриялығы және науқ-астың сәл басы уаруы;

•гаймор қойнауының алдыңғы-бүйір қабырғасын пальпациялағанда ауырс-ыну сезімі пайда болуы;

  • гаймор қойнауы шырышты қаб-ығының тек жекеленген орындары ға-на зақымдануы (түбі, алдынғы немесе бүйір қабырғалары);

•мұрыннан сасық иіс шығуы;

•инфекцияның бір жақтылығы (бір жақ гаймор қойнауы ғана қабыну про-цесімен зақымдануы).

Әрине, жоғарыда келтірілген клини-калық белгілердің бәрі бірдей

анықтала бермейді, сөйте тұра олар одонтогенді гайморитті риногенді гай-мориттен ажыратуға мүмкіндік береді.

Одонтогенді және риногенді гаймо-риттердің ажыратпалы дигнозы және емінің нәтижесі 12 кесте көрсетілген.

Одонтогенді және риногенді гаймориттердің ажыратпалы клиникалық белгілері.

12 Кесте

Ажыратпалы диагностика-лық белгілері

Гаймориттер

Одонтогенді

Риногенді

Инфекцияның көзі

Гангренозды тіс (периодонтит), іріңдеген ұра, жоғарғы жақсүйектің остеомиелиті

Мұрын, торша лабиринті және маңдай қойнауларының шырышты қабығының инфекциялары; гематогенді инфекция

Жоғарғы жақсүйектің қабыну процесімен

Зақымдануы

зақымданады

Зақымданбайды

Жоғарғы жақсүйек қойнауымен бірге басқа да қойнаулар қабыну процесімен зақымдануы

зақымданбайды

Екі жақ гаймор қойнауларымен бірге басқа да қойнаулар қабыну процесімен зақыманады

Шырышты қабықта қабыну процестің өту орындары (алғашқы және кейінгі)

Одонтогенді созылмалы қабыну процесі қойнаудың түбінде және алдынғы қабырғасының шырышты қабығында өтеді

Қабыну процесі алдымен қойнаудың алдынғы қабырғасының шырышты қабығында, кейін қойнаудың барлық қабырғаларында өтеді

Ортаңғы мұрын өтісінен ірің бөлінуі

Бөлінбеуі мүмкін

Міндетті түрде ірің бөлінеді

Ауыз қуысында жылан көзі болуы

Болуы мүмкін (тіс жұлғаннан кейін немесе альвеолалық өсіндісі секвестрленуінен)

Болмайды

Жоғағры жақсүйек қойнауының жылан көзінен ірің бөлінуі

Бөлінуі мүмкін

Бөлінбейді

Консервативті емнің нәтижесі (пункциялау,

қойнауды жуу)

Нәтиже бермейді

Емі нәтижелі

Хирургиялық емнің нәтижесі

Гайморотомия және секвестрэктомия операциялар одонтогенді инфекцияның көзін жою жақсы нәтиже береді.

Операция нәтиже бермеуі мүмкін, қабыну процесі жиі қайталанады, себебі инфекциялық ошақ мұрын қуысының шырышты қабығында шоғырланған

Клиникалық тәжрибе одонтогенді және ринеогенді гаймориттерді ажыр-

ату біршама қиындық тудырады, сол себептен дәрігерлер гаймориттің тағ-

ыда бір түрі барын айтады, – риноодо-нтогенді гайморит. Тимофеевтің мә-ліметтері бойынша аталмыш гаймор-

ит барлық гаймориттердің 13% құра-ды.

Емі. Одонтогенді гаймориттің қазі-ргі кезеңдегі емінің негізгі ұстанымы жиі асқынулар тудыратын гайморото-мия операциясын, реті келсе жасамау-ға тырысу (Г.В. Кручинский және т.б.,1998). Гайморитпен ауырған нау-қастарды тек операциялық жолмен ға-на айықтыруға болады деген ұғым, бұ күнде ескіргенге ұқсайды. Өкінішке орай, гаймор қойнауының шырышты қабығының патологиялық өзгерісін үнемі қайтымсыз деген желеумен гай-моротомия операциясын жаппай жас-ауды және шырышты қабығын түгел-дей қарып алып тастауды, әлі де қолд-айтын хирургтар жоқ емес. Экспери-менттік және клиникалық зерттеулер нәтижелеріне сүйенетін болсақ, созы-лмалы одонтогенді гайморитте қойна-удың шырышты қабығының өзіндік регенерациялық қабілеті толық жойы-лмайтыны, қабыну процестің ұзаққа созылуына қарамастан, түр сипаты едәуір өзгеріске енсе де, атқаратын қызметі сақталатыны дәлелденген.

Созылмалы одонтогенді гайморитт-ің емінде көзделетін негізгі мақсатт-ар:

Ÿ гаймор қойнауына инфекцияның енуін тоқтату (одонтогенді гайморит-ті тудырған себепші тісті жұлу); Ÿ гаймор қойнауының полипозды ріске енген шырышты қабығын алып тастау, сау және өзгермеген шырыш-ты қабығын қалдыру;

Ÿ гаймор қойнауында жинақталатын жалқық кедергісіз шығуын қамту. Ол үшін мұрын қуысының төменгі өтісі-нен қойнаудың медиальді қабырғасын Куликов инесімен (сурет) тесіп (пунк-циялап), жасанда қатынас жасау (егер жұлынған «себепші» тіс ұяшығынан гаймор қойнауының түбі тесілмесе немесе жыланкөз болмаса);

Ÿ жасалған жасанды тесік арқылы гаймор қойнауына жіңішке полихлор-винильді түтік енгізіп, жергілікті ем ретінде антибиотиктермен немесе антисептикалық ерітінділермен өңд-еп, инфекциямен күресу. Осы ретте, гаймор қойнауында жинақталған жал-қықтың шығуын қамту мақсатымен, мұрынға шырышты қабығының қант-амырларын тарылтатын дәрі-дәрмек-тер тамызу қажет. Мұндай ем нәтиже бермесе, гайморотомия операциясын жасап, патологиялық өзгерістегі (пол-ипозды) шырышты қабықты қырып алып тастау қажет. Гаймор қойнауы-нда жинақталған жалқық кедергісіз шығып тұру үшін, мұрын қуысының төменгі өткінен гаймор қойнауына ашылатын жасанды қатынас (тесік) жасалады. Гайморотомия операция-сы, әдетте жалпы наркозбен немесе премедикациямен қоса жергілікті өт-кізгіштік жансыздандыру әдістерімен орындалады.

Операцияны орындау реттілігі. Клиникалық тәжірибеде гайморотом-ия операциялары арасында жиі Калд-веллЛюк әдісі орындалады. Ол үшін жоғарғы жақсүйектің өтпелі қат-пары бойымен, екінші күрек тістен бірінші немесе екінші үлкен азу тістеріне дей-ін шырышты қабығы сүйекқабымен бірге лтілінеді (143 сурет).

Қырғышпен (распатор) гаймор қой-наудың алдыңғы сүйек қабырғасының беті ашылады. Содан кейін диаметрі кіші бұрғымен сүйір тіс ойығы тұсын-ан сүйек табақшасы дөнгелек пішінді етіліп, диаметрі орта шамамен 1,5×1,5 см тесіледі (144 сурет). Тесіктер өза-ра біріктіріліп, босатылған сүйек таб-ақша алынып тасталады (Мишенькин әдісі бойынша, сүйек табақша сүйекқ-абынан ажыратылмай бірге босатыла-ды). Гаймор қойнауының алдыңғы қа-бырғасын

шапқымен немесе Г.Н. Марченко ұс-ынған арнайы цилиндрлі тескішпен (трепан) тесуге де болады. (145сурет). Егер гайморит жоғарғы жақсүйектің

а ә

143 сурет. а – Кальдвел-Люк бойынша гай-моротомия операциясында өтпелі қатпардан жасалатын шырышты қабықтың тілігі; ә - гаймор қойнауының алдыңғы қабырғасы ашылған.

созылмалы остеомиелитінен дамитын болса, гайморотомия операциясымен бірге секвестрэктомия операциясы Нейман-Заславский (1966) әдісі бо-йыншы тіндер трапеция тәрізді тілі-неді (145 сурет).

144 сурет. Гаймор қойнауын А.И. Евдок-имов бойынша тесу: сүйек табақшасын бірнеше жерден дөнгелек пішінді етіп тескен соң, тесіктер өзара біріктіріліп, босаған сүйек табақшасы алынады.

Одонтогенді гайморитте патология-лық процесі негізінен гаймор қойнау-ының түбінде өтетіндіктен және опер-ация барысында себепші тістің айнал-асындағы патологиялық тіндер (өлі сүйек тіндері секвестрлер, тіс түбірі-нің сынықтары, грануляциялық тіндер немесе ұраның қабы) алынып тастал-

145 сурет. Гайморотомия операц-иясы секвестрэктомия операциясы-мен бірге жасалғанда шырышты қабығы тілігінің жүргізілу бағыты (Н.И. Заславский бойынша).

а ә

146 сурет. Кальдвел-Люк және Денкер бойынша гайморотомия операциясы. а - Кальдевль-Люк гайморотомия операциясы бойынша гаймор қойнауының алдыңғы қабырғасы алынған; ә - Денкер бойынша гайморотомия операциясы гаймор қойнау-ының алдынғы қабырғасымен қоса мұрын тесігінің сыртқы жиегі кесіп алынады;

атындықтан, трапеция тәрізді тілік жасау тиімді.

Одонтогенді созылмалы гаймориттің дәрі-дәрмектік емінің жобасы, дәрі-дәрмектердің өлшемі және қолданылуы

Жалпы емі

Антигистаминді дәрі - дәрмектер

Димедрол 0,005 г тәулігіне 2-3 рет ішуге;

Тавегиль 1 мг тәулігіне 2 рет ішуге;

Супрастин 0,025 тәулігіне 2-3 рет ішуге;

Лоратадин 0,01 тәулігіне 1 рет ішу-ге;

(клартин)

Дәрумендер

Мультитабс 1 таблеткіден тәулігіне 1-2 рет ішуге;

Ундевит 1 дражеден тәулігіне 3 рет ішуге;

Гексавит 1 дражеден тәулігіне 3 рет ішуге;

Пиковит 1 таблеткіден тәулігіне 2 рет ішуге;

Квадевит 1 дражеден тәулігіне 3 рет ішуге;

Ревит 1 таблеткіден тәулігіне 2 рет ішуге;

Ағзаның иммунитетін үстемдеуші дәрі-дәрмектер:

Нуклеинат натриі 0,1 - 0,2 г тәулігі-не 3 - 4 рет ішуге;

Пентоксил 0,2-0,3 г тәулігіне 2-3 рет астан кейін ішу қажет;

Левамизоль дене салмағына 2,5 мг/кг тәулігіне 1 рет, аптасына 2 рет ішуге; 2-3 аптадан кейін қайталау қа-жет;

Иммунал 10-15 тамшы тәулігіне 2-3 рет ішуге;

Наркотикті емес аналгетиктер

Мефенамин натри тұзы 0,5 тәулігі-не 3 рет ішуге;

Кеторолак 0,01 г ішуге;

Парацетомол 0,5 г тәулігіне 3 рет ішуге;

Кофан 1 таблеткіден тәулігіне 3 рет ішуге;

Седалгин 1 таблеткіден тәулігіне 1 -4 рет ішуге;

Қабыну процесі өршуінде, емі жед-ел одонтогенді гаймориттің еміне ұқ-сас.

Жергілікті емі:

Хирургиялық емнен кейін ауыз қу-ысын тазалықта сақтау шараларын ұйымдастыру.

Физиотерапиялық емі

Гидрокортизон сукцинаты 0,25% ерітіндісімен ультрадыбыс емі.

Гаймор қойнауының түбі тесілуіне, оның анатомиялық және топография-лық ерекшеліктері (ауалы түрі) мен тіс түбір ұштары аймағындағы инфек-ция (созылмалы периодонтит, парадо-нтоз немесе түбір ұшының гранулем-алары және ұралары) сүйек табақшас-ының сорылуына себеп болады. Мұн-дайда гаймор қойнауының түбі тіс жұлу операцияларында (бірінші үлкен азу тісі -35,5%-80%, ал екінші үлкен азу тісі -15,5%-40% жағдайда) тесіле-ді. Осындай асқынуларды дәрігер еск-ермей, бақылауынан тыс қалдырса (кейде біле тұра мән бермеуі) немесе тіс ұяшығында қалыптасқан тесік уақ-ытылы жабылмаса, гаймориттің дам-уы күмән тудырмайды. В.М. Уваров-тың (1962), Hoffman-Arthelm (1962) мәліметтері бойынша, одонтогенді га-ймориттер арасында мұндай асқыну-лар (перфоративті, яғыни тесікті гай-морит) 52 –68% құрайды.

Перфоративті гаймориттің па-тологиялық морфологиясы.

Г.Б.Торшкованың морфологиялық зерттеулерінен дәлелденгендей, гайм-ор қойнауының түбі тесілгеннен кейі-нгі алғашқы сағаттарда оның шырыш-ты қабығында реактивті өзгерістер жүреді. Гаймор қойнауы тесілгеннен кейін 6 сағат өкен соң, шырышты қаб-ығының барлық қабаты домбығып, беті бұдырланады. Бір тәулік өткен соң, шырышты қабығының домбығуы арта түсіп, беті емізік тәрізденеді, ал 48 сағаттан кейін инфекциялық гайм-ориттің клиникалық белгілері байқау-ға болады.

Кейінгі 2–3 тәулік аралығында шырышты қабығының домбығуы арта түсіп, беті күрделі патологиялық өзге-ріске енбесе де, жарақаттанған аймақ-та ыдыраған тіндердің қалдықтарын (детриттер) көруге болады. Гаймор қойнауының түбі тесілгеннен кейін 7 тәулік өткенде, тесілген жерінің эпит-елиінде инфекциялық процесі жалғас-ып, зақымдану аумағы ұлғаяды. Шыр-ышты қабықтың беті құрамы түлеген эпителий жасушаларымен және ұсақ дәнді детриттерге бай өңезбен жабыл-ады.

10 тәулік өткен соң, шырышты қа-бықтың домбығуы біртіндеп қайта ба-стайды, жарақаттанған жерінің эпите-лийі грануляциялық тінмен астарлан-ады. Гаймор қойнауының түбі тесілг-еннен кейінгі 3–4 апта шамасында ау-ыз қуысы мен гаймор қойнауы аралы-ғында қалыптасқан өтіс (оро-антрал-ьды өтіс) қабырғалары бетіндегі өлет-тенген өңез астында грануляциялық тіндер қалыптасып, беті көпқабатты жалпақ эпителиймен астарланған жы-ланкөз пайда болады.

Гаймор қойнауының түбі тесілгенн-ен кейінгі шырышты қабығының қаб-ынуын үш кезеңге бөлуге болады.

I кезеңде (алғашқы 2 апта аралығы) альтеративті-экссудативті өзгерістер өтіп, қантамыр қабырғаларының өткі-згіштігі артуымен, эндоваскулит және дөнгелек жасушалы инфильтрацияла-нуымен сипатталады.

II кезеңде (3 апта) өнімді қабыну процесі жүреді, лейкоциттік және пл-азмоциттік реакциялармен сипаттал-ып, және жас грануляциялық тіндер қалыптасады.

III кезең 3 аптаның аяғы шамасын-да басталып, фиброзды өзгерістер да-миды, жыланкөз қалыптасады. Гайм-ор қойнауы тесілген жерінің шырыш-ты қабығының эпителийі дәнекер тін-ге ауысады; қабыну процесі созылма-лы ағымына ауысып, созылмалы гай-морит дамиды. Гаймор қойнауы түбі-нің тесілгендегі патоморфологиялық өзгерістерді білу, ауыз қуысы мен га-ймор қойнауы аралығындағы өтісті (ороантральды өтіс) тиімді әдіспен жабуға мүмкіндік береді.

Емін ұйымдастыру тұрғысынан, тү-бі тесілген гаймор қойнауын үш түрге бөлуге болады:

•гаймор қойнауының шырышты қа-бығында жедел катаральды және ірің-ді қабынуы жүреді;

• созылмалы гайморит;

• гаймор қойнауының шырышты қабығында қабыну процесі жоқ.

Жедел катаральды және іріңді пер-форативті гайморитте алғашқыда қаб-ыну процесін тежеуге негізделген ем жүргізіледі. Ол үшін мұрын қуысын-ың төменгі жолынан қойнауды тесу (пункциялау) қажеттілігі жоқ, тіс ұя-шығынан ашылған тесіктен гаймор қойнауын ұшы тұйық инемен антисе-птикалық ерітінділер мен жуып тұр-уға болады. Гаймор қойнауын антисе-птикалық ерітінділер мен шыққан сұ-йықтық таза, мөлдір түсті болып шы-ққанша жуылуы тиіс, содан соң жо-ғары концентрациялы 1-2 мл антиби-отик ерітіндісі енгізіледі. Тесілген тіс ұяшығы арқылы гаймор қойнауына ауыз қуысынан тағам өтпеуін қамту үшін, тесілген тіс ұяшығын бостау етіп дәкемен тығындауға болады. Со-нымен қоса, ағзаны жалпы қуаттан-дыру емі жүргізіледі, 2-3 күннен соң физиотерапиялық ем тағайындалады. Қабыну процесі қайтқан соң (10-15 күннен кейін), науқас ауруханаға жат-қызылып, гаймор қойнауы түбінің те-сігі жергілікті тіндермен жабуға бола-ды.

Гаймор қойнауының түбі тесілген (жұлынған тістің ұяшығынан) жерін жабу тәсілдеріне жеке тоқталған жөн. Гайморитте гаймор қойнауының түбі тесілуінде, науқас ауруханаға жатқыз-ылып, алдын ала дайындық жүргізілг-еннен кейін операция жасалады. Опе-рация барысында гаймор қойнауының шырышты қабығы тексеріледі, патол-огиялық өзгеріске енген тіндер (поли-позды, гипертрофиялық және іріңді) анықталып жатса, кешенді ем ретінде антибиотиктер тағайындалады. Себе-бі, тіс жұлынғаннан кейін де және га-ймор қойнауының түбі тесілгенде де шырышты қабығының патологиялық өзгерістері, міндетті түрде! қабыну процестің өршуіне әкеліп соқтырады.

Қабыну процесі жоқ гаймор қойна-уының түбі тесілсе, оны 48 сағат ара-лығында пластикалық операция жасау арқылы жергілікті тіндермен жабуға болады. Егер түбі тесілген гаймор қо-йнауында немесе пластикалық опера-ция жасалатын аймақтың тіндерден қабыну процестің белгілері байқалып жатса (домбығу, ісіну немесе инфиль-трациялану), операция бір айға кейін немесе одан да ұзақ уақытқа қалдыр-ылып, инфекцияны жоюға арналған ем тағайындалады. Бір-екі айдан ұзақ-қа кешіктіріліп жасалған операция, әдетте тек шырышты қабығында ғана қүрделі патологиялық бұзылыстар ту-дырып қоймай, сондай-ақ сүйек тінін-де де едауір деструктивті өзгерістер тудырады және болашақта жасалатын операцияның тиімді болуына күмән тудыруы мүмкін.

Егер гаймор қойнауының түбі тесі-луімен қоса, қойнауға бөгде заттар (тіс түбірі, бітек және т.б.) енсе, гай-моротомия операциясы барысында қойнаудың іші мұқият тексеріледі, бө-где зат алынып тасталған соң, тесіл-ген орыны жергілікті тіндермен жаб-ылады.

Гаймор қойнауы түбінің тесігін же-ргілікті тіндермен жабу әдістерінің көптеген түрлері бар. Солардың ішін-дегі ең тиімдісі таңдайдан алынған ая-қшалы шырышты-сүйекқабы қиынд-ымен жабу әдісі. Ол үшін қатты таң-дайдан ені мен ұзындығы 1:3 қатын-аста, аяқшасы жұмсақ таңдайға қара-тылып, құрамында таңдай артериясы бар шырышты-сүйекқабығының қиы-ғы дайындалады. Гаймор қойнауы тү-бінің тесіл-ген жеріндегі тіндердің жиектері жаңартылады, бөгде заттар-дан, өлеттенген және грануляциялық тіндерден тазартылады. Дайындалған аяқшалы қиынды гаймор қойнауы тү-бінің тесілген жеріне қарай қайыры-лып, жиектеріне тігіс салынады (147 сурет).

Зерттеушілердің айтуларына қара-ғанда, гаймор қойнауы түбінің ақауын таңдайдан алынған аяқшалы шырыш-ты-сүйекқабы қиығымен жабудың ке-мшіліктері жоқ емес. Қиындының ақ-ауға қаратылған (жара) жағынан гай-мор қойнауына тіндер өседі делінген желеумен, оның эпителий жағын қар-

147 сурет. Гаймор қойнауы түбінің тесігін пластикал-ау әдісі.

атып жабуды дұрыс деп табады. Осы ретте Төлеуов Қ.Т. операцияның бірі-нші кезеңінде таңдайдан дайындалған аяқшалы шырышты-сүйекқабы қиық-тың астына жекеленген шырышты қа-бық қиындыларын отырғызып, олар бітіскеннен кейін (25-30 күн өткен соң), операцияның екінші кезеңінде жоғарыдағыдай қалыптастырылған екіжақтылы эпителиленген қиық орн-ынан босатылып, гаймор қойнауы тү-бінің ақауы жабылады. Осы ойды әрі қарай жетілдіру мақсатымен Сабдан-алие А, (2005) гаймор қойнауы түбі-нің тесілген орнынын келесідей жаб-ады. Таңдайдан аяқшалы шырышты-сүйекқабы қиығын дайындап, оның бас жағынан өлшемі гаймор қойнауы түбінің ақауна тең, таңдай артериясы-мен байланыстырып (артериялы аяқ-шалы) қиық дайындайды. Оны қажет-тілігінше таңдай артериясынан ажыр-атып, босатылған соң, эпителий жағ-ын гаймор қойнауы түбінің ақауына қаратып, үстін ұрт жағынан дайында-лған шырышты сүйекқабы қиығымен жауып, тігіс салады (148 сурет).

Таңдайда қалған аяқшалы шырыш-ты сүйекқабы қиығын орнына отырғ-ызып, жиектеріне тігіс салады. Атал-мыш әдістің келесідей ұтымды жақта-рын атап көрсетуге болады:

148 сурет. Гаймор қойнауы түбінің ақауын екіжақт-ылы эпителилендірілген және артерилендірілген қиы-қпен жабу әдісінің кезеңдері (Сабданалиев А. бойынша). а – таңдайдан аяқшалы шырышты-сүйекқабы қиығын дайындау жоспары; ә - аяқшалы шырышты-сүйекқабы қиыған сүйектен ажырату; б – аяқшалы шырышты сүйекқабы қиы-ғының бас жа-ғынан, өлшемі гаймор қойнауы түбінің ақауына тең, таңдай артериясымен байланыстырылған қиық дайы-ндау; в - қиықы таңдай артериясымен бірге тіндерден ажыр-атып, босату;

г - босатылған қиықты эпителий жағымен тіндердің астынан өткізіп, гаймор қойнауы түбінің ақауына қай-ырып орнықтыру; д,ж - ұрт жағынан дайындалған шырышты сүйекқабы қиығын қиынды бетіне қабыстырып, тігіс салу.

  • Операцияның аз жарақаттылы-ғы, себебі таңдай сүйегі аса көп ашық қалмайды, сол себептен де оры тез бі-тіседі;

  • Гаймор қойнауы түбінің ақауы аяқшалы артериленген, екі жақтылы эпителиленген қиықпен жабылуы, оп-ерацияның тиымды аяқталуы, күмән тудырмайды;

  • Анатомиялық және физиология-лық тұрғадан да операцияның ұтымд-ылығы бар.

Кемшілігі де жоқ емес. Артерилен-ген аяқшалы қиықтың бетін жабуға ұрт жағынан дайындалған шырышты сүйекқабы қиығы өтпелі қатпарда та-ртылыс тудырып, кейін науқасқа ың-ғайсыздық сезімдері тудыруы мүмкін және болашақта ауыз қуысында тіс протезінің орнықты бекуіне кедергі тудыруы әбден мүмкін.