- •Рэферат
- •Уводзіны
- •Глава 1. Прадумовы да рэформаў Пачатак палітычнага крызіса ў Рэчы Паспалітай пры праўленні Станіслава Аўгуста III
- •Глава 2. Рэформы Рэчы Пасплітай ў 1760-80х гг.
- •2.1. Пачатак праўлення Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Рэчы Паспалітай
- •2.2. Першы падзел Рэчы Паспалітай
- •Глава 3. Паслярэформеннае становішча Рэчы Паспалітай.
- •3.1. Другі падзел Рэчы Паспалітай
- •3.2. Трэці падзел Рэчы Паспалітай
- •Заключэнне
- •Выкарыстоуваная літаратура
ЗМЕСТ
Уводзіны…………………………………………..……………………………... |
4 |
Глава 1. Прадумовы да рэформаў. Пачатак палітычнага крызіса ў Рэчы |
|
Паспалітай пры праўленні Станіслава Аўгуста III ………...…………………….... |
5 |
Глава 2. Рэформы Рэчы Пасплітай ў 1760-80х гг. ...……………………...…..…... 2.1. Пачатак праўлення Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Рэчы Паспалітай. |
9
|
Правядзенне дзяржаўных реформ.………..……………….………........ 2.2. Першы падзел Рэчы Паспалітай……………………………………. |
9 16 |
Глава 3. Паслярэформеннае становішча Рэчы Паспалітай…………...………….. 3.1. Другі падзел Рэчы Паспалітай……………………………………………... |
20 20 |
3.2. Трэці падзел Рэчы Паспалітай……………………………………………... |
23 |
Заключэнне………………………………………………………………………….. |
25 |
Спіс выкарыстаных крыніц………………………............................................... |
26 |
Рэферат
Курсавая работа: 26 старонак,15 крыніц
Ключавыя словы: рэформы, палітычны крызіс, дзяржаўная ўлада, шляхта, “ліберум вета”, падзелы Рэчы Паспалітай, замежныя дзяржавы, сеймы, Станіслаў Аўгуст Панятоўскі, Расія, Прусія, Аўстрыя, Катярына II.
Аб'ект даследвання - грамадскія адносіны, якія складваліся падчас правядзення дзяржаўных, палітычных і іншых рэформ.
Мэта даследвання - аналіз праведзянных рэформ.
Мэта работы – азнакамленне з папыткамі захавання адзінай дзяржавы ў руках аднаго чалавека, караля.
Метады даследвання: тэарэтычны аналіз і сінтэз гістарычных крыніц, параўнанне, класіфікацыя і абагульненне атрыманых звестак.
Атрыманыя вынікі, у курсавой рабоце дапамагаюць прааналізаваць патрэбнасці ў дзяржайнай уладзе розных слаёў насельніцтва ад шляхты да мяшчан, а таксама і для караля Рэчы Паспалітай; як у тыя часы вырашалася пытанне пасаджання чалавека на каралеўскі трон і каму ж гэта было выгадана.
Тэарытычная значнасць работы ў тым, што без дасканалага ведання гісторыі развіцця беларускай дзяржаўнасці, поспехаў і памылак на гэтым шляху немагчыма яснае гістрарычнае гледжанне на гісторыю ў цэлам, умела і дальнавідна кіраваць дзяржавай.
Практычная значнасць работы заключаецца ў тым, што яе вынікі могуць быць выкарыстаны ў навучальным аналізе узаемаадносін паміж крупнымі дзяржавамі таго часу у Еўропе.
Уводзіны
Гісторыя дзяржавы і права як навуковая дысцыпліна з’яўляецца арганічнай часткай агульнай гісторыі народа, яго культуры, гэта навука пра жыццё і дзейнасць людзей у грамадстве і дзяржаве. Яна дапамагае бачыць поспехі і памылкі ў грамадска-палітычным жыцці, з асаблівай вастрынёй усведамляць іх месца ў ланцугу пакаленняў, правільна накіроўваць іх паводзіны ў сучаснасці. Без грунтоўнага ведання гістарычных падзей і яснага разумення ўсяго ходу гісторыі немагчыма мець цвёрды светапогляд.
Актуальнасць майго даследвання ў тым, што менавіта ў сучасных даследаваннях ўвасабляецца новая парадыгма вучэнні аб дзяржаве. Дзяржава, аб якой гаварылася з пазіцыі фармацыйнай мадэлі развіцця, - гэта інструмент палітычнага панавання эксплуататарскай класа, інструмэнт уціску эксплуатуюцца. Дзяржава не столькі прама, колькі апасродкавана выконвае гэтую функцыю. Калі зірнуць на гэты інстытут з цывілізацыйных падыходаў да гісторыі, то дзяржава выконвае значна больш шырокі спектр функцый: дзяржава як увасабленне народнасці, правасуддзя і справядлівасці, як захавальнік яго гістарычных традыцый, а таксама цэласнасці і бяспекі, стваральнік інфармацыйных службаў, арбітр ў спрэчцы паміж публічнымі і прыватнымі інтарэсамі, арганізатар збору падаткаў, ўліку працы і размеркавання яго вынікаў, нарэшце, цивилизующая функцыя дзяржавы. Гэты прыклад, як і многія іншыя, пацвярджае, што фармацыйная бачанне гісторыі набывае тыпалагічна адналінейны характар. Навукоўцы разглядаюць ўплыў на дзяржаўную арганізацыю грамадства не толькі класавага фактару, але і прыродна-кліматычнага, рэлігійнага, геапалітычнага і інш. Такім чынам, гісторыя айчыннай дзяржаўнасці ў цэлым можа даць ключ для разумення таго, што адбываецца ў цяперашні час. Тысячагадовы вопыт дзяржавы - аргумент у фарміраванні новай мадэлі беларускага гістарычнага працэсу.
Галоўнай мэтай даследавання з’яўляецца аналіз асабістага метада захавання цэласнай дзяржаўнай улады ў руках аднаго правіцеля, менавіта якія рэформы ён правёў для замацавання здяржавы на палітычнай арэне.
У структурным плане курсавая работа складаецца з ўводзін, 3-х глаў, заключэння і спісу выкарыстаных крыніц.
