1. салдарлық зақымдану

2. Аурудың асқынуы

3. созылмалы түрге ауысуы

4. біріншілік зақымдану

5. кері айналып соғу шеңберін түзуі

42. Патогенездің негізгі тізбегі– бұл

1. аурудың қалған кезендерінің дамуын анықтайтын өзгеріс

2. дерттік фактордың әсерінен дамитын өзгеріс

3. оттегіні тасымалдау және пайдалану жүйелерінің бұзылыстары

4. гемодинамика бұзылыстары

5. патогенезіндегі кері айналып соғу шеңбері

43.Аурулар патогенезіндегі кері айналып соғу шеңбері – бұл

1. аурудың өршу және ремиссия кезеңдері бар созылмалы түрге ауысуы

2. аурудың қайталануы

3. аурудың үдеуіне септесетін, патогенездің жекелеген тізбектері арасында, оң кері байланыстың пайда болуы

4. патогенездің негізгі тізбегі

5. Аурудың асқынуы

44. Жіті қансырау патогенезінің негізгі тізбегі

1. артериялық гипотензия

2. қанайналымдық-қандық гипоксия

3. айналымдағы қан көлемінің азаюы

4. микроциркуляцияның бұзылуы

5. қан қысымының төмендеуі

45. Биіктік ауруы патогенезінің негізгі тізбегі

1. зат алмасудың бұзылуы

2. жүйке жүйесі қызметінің бұзылуы

3. гипоксемия

4. Гипоксия

5. ацидоз

46. Биіктік ауруы кезінде көгеру патогенезі қанда артық болуына байланысты

1. оксигемоглобиннің

2. карбгемоглобиннің

3. карбоксигемоглобиннің

4. дезоксигемоглобиннің (тотықсызданған гемоглобиннің)

5. метгемоглобиннің

47. Биіктік ауруы кезінде теңгерілулік-бейімделулік маңызы бар

1. эритроцитоздың

2. брадикардияның

3. үзілісті тыныстын

4. қан қысымының төмендеуінің

5. көгерудің

48. Биіктік ауруы патогенезіндегі кері айналып соғу шеңбері

1. гипоксемия → гипоксия → зат алмасудың бұзылуы → ОЖЖ қызметінің бұзылуы → гипоксемия

2. гипоксемия → тыныс орталығының қозуы→ гиперпноэ → гипокапния → тыныс орталығының тежелуі → брадипноэ → гипоксемия

3. гипоксемия → эритропоэтин өндірілуінің жоғарылауы → эритроцитоз → гипоксемия

4. гипоксемия → қан тамырларын қозғалтқыш орталықтың қозуы → тахикардия → гипоксемия

49. Организмнің тез дамитын теңгерілулік-бейімделулік серпілісі болып табылады

1. түшкіру

2. гипертрофия

3. фагоцитоз

4. қызба

5. антидене түзілуі

50. Қансырауда оттегінің тасымалдануының бұзылуы жүрек қызметінің бұзылысына әкеледі, бұл оттегі тасымалдануы бұзылуын одан әрі тереңдетеді. Бұл мысалы:

1. патогенездің негізгі тізбегінің

2. кері айналып соғу шеңберінің

3. үрдістің жайылып кетуінің

4. патогенезде жергілікті және жалпы әсерленістердің арақатынасының

5. арнайы және арнайы емес даму механизмдерінің

51. Патогенездік емге жатады:

1. антибактериальді терапия

2. құрттарға қарсы терапия

3. қабынуға қарсы терапия

4. вирустарға қарсы терапия

5. туберкулезге қарсы терапия

52. Патогенездік терапия әсер етеді:

1. аурудың жеке көріністеріне

2. аурудың себебіне

3. патогенездің негізгі тізбектеріне

4. организм реактивтілігіне

5. ауру пайда болу жағдайларына

53. Реактивтілік – бұл

1. дерттуындататын тітіркендіргіштің әсеріне организмнің жауап беру әсерленісі

2. біртұтас организмнің қоршаған ортаның әсеріне тіршілігін өзгертуіменжауап беру қасиеті

3. дерттуындататын тітіркендіргіштің әсеріне организмнің қорғаныстық әсерленісі

4. ауру туындататын ықпалдарға организмнің тұрақтылығы

5. организмнің бейнақты төзімділігі

54. Организмнің төзімділігі– бұл

1. біртұтас организмнің қоршаған ортаның әсеріне тіршілігін өзгертуімен жауап беру қасиеті

2. тітіркендіргішке организмнің жауабы

3. тітіркендіргішке организмнің әлсіз жауабы

4. ауру туындататын ықпалдарға организмнің тұрақтылығы

5. организмнің қоршаған ортаның жайттары әсеріне сезімталдығы

55. Арнайы реактивтілік - бұл

1. организмнің антигенге жауап қайтару қасиеті

2. бір түрдегі организмніңқоршаған ортаның ықпалдарынажауап қайтару қасиеті

3. бір түр топтарының қоршаған орта жайттарының әсерінежауап қайтару қасиеті

4. организмнің физикалық ықпалдарынажауап қайтару қасиеті

5. әрбір тұлғаның ықпалдарғажауап қайтару қасиеті

56. Арнайы физиологиялық реактивтілікке жатады

1. аллергия

2. иммунотапшылықты жағдайлар

3. иммунодепресивті жағдайлар

4. аутоиммундық үрдістер

5. иммунитет

57.Дизергия дегеніміз

1. тітіркендіргішке организмнің жоғары жауабы

2. тітіркендіргішке организмнің әлсіз жауабы

3. тітіркендіргішке организм жауабының болмауы

4. тітіркендіргішке бұрмаланған жауап

5. тітіркендіргішке организмнің сәйкесті жауабы

58. Белсенді төзімділіктіңмысалы болады

1. құрт-құмырсқалар, тасбақалардың қатты жабындылары

2. микробтардың түсуіне кедергі келтіретін тері және шырышты қабықтар

3. сүйектер мен тірек-қимылдық мүшелерінің тіндері

4. фагоцитоз

5. гистогемдік тосқауылдар

59.Бейнақты төзімділіктің мысалы болады

1. уды бейтараптандыру үрдісі

2. қабыну кезіндегі лейкоцитоз

3. гистогематикалық тосқауылдар

4. антидене түзүі

5. фагоцитоз

60. Бірдей күштегі патогендік жайттардың әсері әртүрлі адамдардың өмір тіршілігінде бірдей өзгерістер тудырмайды, ол мысалы

1. түрлік реактивтілік

2. топтық реактивтілік

3. жынысына байланысты реактивтілік

4. жасына байланысты реактивтілік

5. даралық реактивтілік

61. Балалық шақ реактивтілігінің ерекшеліктері

1. аурудың созылмалы өтуі

2. биосинтез үрдістердің тежелуі

3. биологиялық тосқауылдардың жоғары өткізгіштігі

4. өспелердің үлкен жиілігі

5. аурудың көп болуы

62.Жануарлардың қысқы ұйқысы мысал болады

1. түрлік реактивтілікке

2. топтық реактивтілікке

3. даралық реактивтілікке

4. арнайы реактивтілікке

5. патологиялық реактивтілікке

63. Гиперстениктерге тән

1. қан қысымының төмендеуі

2. анемия

3. қанда глюкоза деңгейінің төмен болуы

4. қанда холестерин деңгейінің жоғары болуы

5. ішектің сіңірулік қабілетінің төмендігі

64. Астениктер бейім

1. гипертониялық ауруға

2. ЖИА – ға

3. өт-тас ауруына

4. асқазанның және ұлтабардың ойык жара ауруына

5. қантты диабетке.

65. Жасуша зақымдануын туындататын ішкі жайттар

1. иондайтын радиация

2. майлардың асқын тотығулық (МАТ) өнімдері

3. қоршаған ортаның жоғары температурасы

4. микробтардың токсиндері

5. вирустар

66. Жасуша зақымдануын туындататын сыртқы жайттар

1. қанайналымдық гипоксия

2. майлардың асқын тотығулық (МАТ) өнімдері

3. дене температурасының жоғарылауы

4. тироксиннің артық сөлденуі

5. вирустар

67. Улы жәндіктер шаққанда жасуша мембраналары бүлінуінің арнайы механизмі болып табылады

1. МАТ белсенуі

2. мембраналық фосфолипазалардың белсенуі

3. жасуша мембраналарының осмостық зақымдануы

4. комплемент жүйесі нәруыздарымен жасуша мембраналарының зақымдануы

5. лизосомалық ферменттермен жасуша мембраналарының зақымдануы

68. Жасушаға бос радикалдардың зақымдап әсер ету арнайылығы сипатталады

1. жасушаның нәруыздық құрылымдарының табиғатын жоғалтуы

2. МАТ белсенуі

3. холинэстераза белсенділігінің тежелеуі

4. цитохромоксидаза белсенділігінің тежелуі

5. фосфолипаза А-ның белсенділігінің жоғарлауы

69. Жасуша бүлінісінің көрсеткіші болып табылады

1. жасушаішілік алкалоз

2. жасуша мембраналық потенциалының жоғарлауы

3. жасушаішіліккалийконцентрациясыныңжоғарлауы

4. жасушаішілік кальцийконцентрациясының жоғарлауы

5. жасушаішілік натрий концентрациясының төмендеуі

70. Созылмалы жасуша бүлінісінің тұрақты адаптация сатысынды байқалады

1. қалған құрылымдардың қызметінің жоғарлауы

2. адаптация жүйелерінің таусылуы

3. жасуша құрылымдарының гипертрофиясы және гиперплазиясы

4. жасушалық органелалардың резервті мүмкіншіліктерінің максимальді қолдануы

5. жасуша дистрофиясы

71.Жасуша ядросының бүрісуіаталады

1. пикноз

2. кариорексис

3. кариолизис

4. аутолиз

5. некробиоз

72 .Трансмембраналық иондық сорғыштардың зақымдануын көрсетелі

1. жасушаішілік натрийдің жоғарлауы

2. жасушаішілік натрийдің төмендеуі

3. жасушаішілік калийдің жоғарлауы

4. жасушаішілік кальцийдің төмендеуі

5. мембраналық потенциалдың жоғарлауы

73. Мембраналарда МАТ-ң белсендірілуінің салдары болып жоғарылау табылады

1. мембрана өткізгіштігінің

2. үстінгі керілісінің

3. мембраналардың электрлік беріктігінің

4. жасушаішілік калийдің

5. жасуша ішіндегі макроэргтардың

74. Жоғары температурамен әсер еткен кезде жасуша зақымдалуының арнайы белгісі болып табылады

1. жаусшаның нәруыздарының денатурациясы

2. МАТ-ң күшеюі

3. цитохромоксидазаның тежелуі

4. ацидоз

5. тотығу мен фосфорлануүрдістерінің ажырауы

75. Цитохромоксидазаның белсенділігінің төмендеуі жасушаның арнайы көрінісі болып табылады

1. радиация әсер еткенде

2. цианидтермен уланғанда

3. жоғарғы температура әсер еткенде

4. механикалык жарақатта

5. антиоксиданттармен әсер еткенде

76. Некроз – бұл

1. зақымданған жасуша цитоплазмасындағы тұрақты өзгеріс

2. жасушаның өспе жасушасына айналуы

3. жасушаның тектік бағдарламаланған өлімі

4. жасушаның қайтымсыззақымдануы

5. жасушаның трофикалық бұзылыстары

77. Апоптоз – бұл

1. зақымданған жасуша цитоплазмасындағы тұрақты өзгеріс

2. жасушаның өспе жасушасына айналуы

3. жасушаның тектік бағдарламаланған өлімі

4. жасушаның зақымданудан өлуі

5. жасушаның трофикалық бұзылыстары

78. Қай пікір дұрыс:

1. жасушаішілік ацидоз және гипергидрия жасуша бүлінісінің нақты арнайы көрінісі болып табылады

2. жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарлауы жасуша бүлінісінің нақты арнайы көрінісі болып табылады

3. жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарлауы жасуша бүлінісінің кез келген түрінде болады

4. бүлінген жасушада боялуға қасиет төмендейді

5. электр өткізгіштік бүлінген жасушада әдетте төмендейді

79. Бос радикалдардың жасушаға зақымдаушы әсерін төмендетеді

1. глютатионпероксидаза

2. ацетилхолин

3. катехоламиндер

4. қанықпаған май қышқылдары

5. жасушаішілік ацидоз

80. Фосфолипаза А-ның белсенділенуі әсер етеді

1. жасушаішілік натрийдің жоғарылауына

2. каталазабелсенділігінің жоғарылауына

3. қанда ауыспалы валентілігі бар металдардың жоғарылауына

4. жасушаішілік калийдің жоғарылауы

5. жасушаішілік кальцийдің жоғарылауы

81. Ферменттік антиоксидантар болып табылады

1. СОД, каталаза

2. пируваткиназа, декарбоксилаза

3. аскорбин қышқылы, пирожүзім қышқылы

4. лейкотриендер, простагландиндер

5. миелопероксидаза, сілтілік фосфатаза

82. Лизосомалар мембраналарының зақымдануы алып келеді

1. тіндік тыныс алудың белсенділенуіне

2. жасушада гидролиз үрдістерінің жоғарылауына

3. нәруыздар синтезінің белсенділенуіне

4. мембраналық потенциалдың жоғарылауына

5. апоптозға

83.Жедел кезеңнің нәруыздарының қызметтері

1. МАТты әсерлеуі

2. иммундық жауаптың әсерленуі

3. микробқа қарсы

4. фагоцитозды тежеу

5. қабынулық серпілісті тежеу

84. Концентрациясы 100 есе және одан да жоғары болатын«Жедел кезең жауабының»нәруызы:

1. альбуминдер

2. глобулиндер

3. С-әсерлі нәруыз

4. гаптоглобин

5. трансферрин

85. «Жедел кезең жауабының» мүмкін болатын теріс әсері

1. зақымдану ошағының оқшаулануы

2. стрессорлық тенгерілу механизмдердің әсерленуі

3. жедел кезең нәруыздар түзілуінің белсенділенуі

4. иммундық жауаптың ынталандырылуы

5. полиоргандық жеткіліксіздік

86. Зақымдауға жалпы серпілістер кезеңінде дене салмағының айқын төмендеуі менанорексияны шақырады

А) ИЛ-1

В) ИЛ-6

С) ФНО-альфа

D) ФНО-бетта (лимфотоксин)

Е) азот оксиді

87. «Жедел кезең жауабының» қорғаныстық маңызы

1. жүйелік қабынулық жауаптың қалыптасуы

2. септикалық сілейме дамуының мүмкіндігі

3. жедел кезең нәруыздартүзілуінің бесенділенуі

4. миокардтің жиырылу қызметінің төмендеуі

5. полиоргандық жеткіліксіздіктің калыптасуы

88. Стресс туралы ілімнің негізін қалаушы:

1. И.П.Павлов

2. М.В.Черноруцкий

3. Г.Селье

4. И.И. Мечников

5. Н.Н.Сиротинин.

89.Жалпы адаптациялық синдромның төзімділік сатысына тән

1. қанда глюкокортикоидтар деңгейінің жоғарлауы

2. қанда глюкокортикоидтар деңгейінің төмендеуі

3. глюконеогенездің тежелуі

4. глюконеогенездің әсерленуі

5. Е) қанда қант мөлшерінің төмендеуі

90. Стресс-дамытатын жүйеге жатады

А) симпатикалық-адреналдық жүйе

В) ГАМҚ- жүйесі

С) антиоксиданттық жүйе

D) апыйын-ергиялық жүйе

Е) серотонин-ергиялық жүйе

91. Жалпы адаптациялық синдромның стресс-шектейтін жүйесіне жатады

1. симпатикалық-адреналдық жүйе

2. гипоталамус-гипофиздік-бүйрек үсті бездік

3. антиоксиданттық жүйе

4. ренин-альдостерон жүйесі

5. ноцицепциялық

92. Дезадаптация ауруларына жатқызуға болады

1. анемияны

2. асқазанның және ұлтабардың ойық жара ауруын

3. пневмонияны

4. дизентерияны

5. гемофилияны

93. Қызба – бұл