1. қыртыс-жұлындық, қыртыс-бульбарлы жолдардың қалыптасуына қатысады

2. + қаңқа еттерінің талшықтарын жиырады

3. Сопақша ми ядроларының белсенділігін тежейді

4. Жұлын мотонейрондарының қайтымды тежелуін қамтамасыз етеді

5. сезімталдық қызметті атқарады

46. Сопақша мидың қалып (поза)-тоникалық рефлекстеріне жатады:

1. қозғалыс жылдамдығын өзгерту кезінде туындайтын рефлекстер

2. жүру кезінде туындайтын рефлекстер

3. + дене қалпын өзгерткен кезде бұлшық ет тонусын өзгертуге бағытталған - рефлекстер

4. табиғи қалыпты (позаны) өзгертуге әкелетін рефлекстер

5. қозғалыс кезінде бағдарлауға бейімдейтін рефлекстер

47. Сопақша мидың түзетуші рефлексіне жатады:

1. қозғалыс жылдамдығын өзгерту кезінде туындайтын рефлекстер

2. жүру кезінде туындайтын рефлекстер

3. дене қалпын өзгерткен кезде бұлшық ет тонусын өзгертуге бағытталған - рефлекстер

4. + табиғи қалыпқа (поза) әкелетін рефлекстер

5. қозғалыс кезінде бағдарлауға бейімдейтін рефлекстер

48. Статикалық рефлекс дегеніміз:

1. +тұлғаны сақтауға бағытталған бұлшық ет тонусының бөлінуі

2. тыныштық жағдайдағы соматикалық рефлекстік реакциялар

3. қозғалыс үдеуі кезінде қалыпты тұлға мен қалыпты бағдардауды дұрыс ұстауға бағытталған бұлшық ет тонусының бөлінуі немесе өзгерісі

4. жүру кезіндегі қол-аяқтың фазалық қозғалысы

5. басты айналдырғанда байқалатын вегетативті рефлекстер.

49. Статокинетикалық рефлекстер дегеніміз:

1. тұлғаны сақтауға бағытталған бұлшық ет тонусының бөлінуі

2. тыныштық жағдайдағы соматикалық рефлекстік реакциялар

3. + қозғалыс үдеуі кезінде қалыпты тұлға мен қалыпты бағдарлауды дұрыс ұстауға бағытталған бұлшық ет тонусының бөлінуі немесе өзгерісі

4. жүру кезіндегі қол-аяқтың фазалық қозғалысы

5. басты айналдырғанда байқалатын вегетативті рефлекстер

50. Сопақша мидың торлы құрылымының арнамалы талшықтары жұлынның альфа-мотонейрондарына қандай әсер көрсетеді:

1. жазғыштардың альфа-мотонейрондырын белсендіреді

2. + бүккіштердің мотонейрондарын белсендіреді

3. бүккіштердің мотонейрондарын тежейді

4. барлық жұлындық қозғалыс рефлекстерін тежейді

5. бүккіштердің мотонейрондарын тежейді

51. Медиальды торлы құрылымының талшықтары жұлынның рефлекстеріне қандай бейарнамалы әсер көрсетеді:

1. жазғыштардың альфа-мотонейрондырын белсендіреді

2. бүккіштердің мотонейрондарын белсендіреді

3. бүккіштердің мотонейрондарын тежейді

4. + барлық жұлындық қозғалыс рефлекстерін тежейді

5. бүккіштердің мотонейрондарын тежейді

52. Антогонистік бұлшық еттерде мишықтың әсері қалай көрінеді:

1. тремордың байқалуымен (дірілмен)

2. + қозғалыс актысының тез дамуы және аяқталуымен

3. қозғалыс жасау кезінде шектен тыс рефлекторлық реакциялармен

4. бұлшық ет тонусының ұлғаюы есебінен қозғалыстың салғырттығымен

5. қозғалыс жасау кезінде екі топ бұлшық еттерінде тонустың төмендеуімен

53. Ахилл рефлексiнiң рефлекстi доғасы қайда тұйықталады:

1. жұлынның кеуде сегменттерiнде

2. жұлынның бел сегменттерiнде

3. +жұлынның сегiзкөз сегменттерiнде

4. сопақша мида

5. жұлынның мойын бөлiгiнiң сегменттерiнде

54. ОЖЖ-нің қай бөлімінде сіңірлік рефлекстердің рефлекстік доғасы тұйықталады:

1. мида

2. ортаңғы мида

3. +жұлында

4. сопақша мида

5. мишықта

55. Тонустық рефлекстерге жатады:

1. сiңiрлiк және вегетативтік рефлекстер

2. +статикалық және стато-кинетикалық рефлекстер

3. миотатикалық және локомоторлық

4. вегетативтi және статикалық

5. стато-кинетикалық және проприорецептивті

56. Тізе рефлексінің орталығы орналасады:

1. Ү- бел сегменттерінде

2. І – ІІ сегізкөз сегменттерінде

3. ҮІІІ-ХІІ кеуде сегменттерінде

4. + ІІ-ІҮ бел сегменттерінде

5. ІІІ-ІҮ мойын сегменттерінде

57. Базальды ядроларға жататындар:

1. төрт төмпешік, қара зат, қызыл ядро

2. + құйрықты ядро, қабық, солғын шар

3. бет, үшкіл, әкеткіш, кіреберіс-ұлу жүйкелерінің ядролары

4. көз қозғалтқыш, шығыршықтық жүйке ядролары

5. вестибулярлы ядролардың нейрондары

58. Аяқ-қолдардағы фазалық рефлекстер,бұл:

1. + бір рет тітіркендіргенде, бір рет бүгілу немесе жазылу

2. бірнеше рет тітіркендіргенде, бүгілу немесе жазылу

3. реципрокты тежелу

4. тек қана бүгілу

5. тек қана жазылу

59. Бұлшық ет ұршығы қадағалайды :

1. +бұлшық ет талшығының ұзындығын және оның ұзындығының өзгеруін

2. бұлшық ет қатаюының артуын

3. бұлшық ет ұзындығын және оның қатаюын

4. бұлшық ет қатаюының азаюын

5. бұлшық етте тонустың болмауын

60. Гольджи рецепторы анықтайды:

1. бұлшық ет ұзындығын

2. +бұлшық ет қатаюын

3. бұлшықе т ұзындығын және оның қатаюын

4. бұлшық етте тетанустың болмауын

5. бұлшық ет талшығының ұзындығының өзгеруін

61. Қаңқаның негізгі қызметтері:

1. трофикалық,тірек

2. қорғаныс, трофикалық

3. қимыл- қозғалыс, трофикалық, тірек

4. +тірек, қимыл- қозғалыс, қорғаныс

5. тірек, қорғаныс, трофикалық

62. Қыртыстың моторлы аймағы орналасады:

1. + алдыңғы орталық қатпарда

2. артқы орталық қатпарда

3. шүйде бөлігінде

4. самай бөлігінде

5. роланд жүлгесінің астында және сильвия жүлгесінің жоғарғы жиегіне таралады

63. Ет талшықтарының ортасында орналасқан ет ұршықтары жүйке жүйесіне қандай ақпараттар жеткізеді?

1. +еттің ұзындығы мен оның өзгеру жылдамдығы туралы;

2. еттің шиырығуы (қатаюы) туралы;

3. еттің ұзындығы мен оның шиырығу (қатаю) дәрежесі туралы;

4. ет ширақтығының төмендеуі туралы;

5. ет тонусының жоқтығы туралы.

64. Бұлшықет сіңірлерінде орналасқан Гольджи қабылдағыштары жүйке жүйесіне қандай ақпараттар жеткізеді?

1. еттің ұзындығы мен оның өзгеру жылдамдығы туралы;

2. + еттің шиырығуы (қатаюы) мен оның өзгеру жылдамдығы туралы;

3. еттің ұзындығы мен оның шиырығу (қатаю) дәрежесі туралы;

4. ет ширақтығының төмендеуі туралы;

5. ет тонусының жоқтығы туралы.

65. Жұлынның тонустық рефлекстеріне жатады:

1. сіңірлік және вегетативтік рефлекстер;

2. +дененің табиғи қалпын сақтайтын рефлекстер;

3. висцеро-висцералдық рефлекстер;

4. висцеро-дермалдық рефлекстер;

5. дермато-висцералдық рефлекстер.

66. Жұлынның ырғақтық рефлекстеріне жатады:

1. сіңірлік және вегетативтік рефлекстер;

2. дененің табиғи қалпын сақтайтын рефлекстер;

3. +сипалау (сілкіну), қасыну және адымдап жүру рефлекстері;

4. висцеро-дермалдық рефлекстер;

5. дермато-висцералдық рефлекстер.

67. Қанның меншікті салмағы:

1. 1,090

2. + 1,050-1,060

3. 1,025-1,034

4. 1,010-1,015

5. 1,070-1,080

68. Қанның осмостық қысымы тұрақтылығының маңызы:

1. фибринолиз процесін қамтамасыз ету

2. қанның ұюына (гемостаз) қатысу

3. + тұз-су алмасуының тұрақтылығын сақтау

4. гуморальдық (сұйықтық) реттеуге қатысу

5. иммунитетті қамтамасыз ету

69. Плазманың құрамындағы қандай заттар онкотикалық қысымды қамтамасыз етеді:

1. +белоктармен

2. электролиттермен

3. гормондармен

4. медиаторлармен

5. формалы элементтермен.

70. Ең көлемді плазмалық буферлік жүйе:

1. фосфаттық

2. сульфаттық

3. + карбонаттық

4. белоктық

5. гемоглобиндік

71. Тіршілік сақтауға тиімді қанның реакциясы (рН) қандай аралықта болады:

1. 3,5 - 4,5

2. + 7,35 - 7,45

3. 5,0 - 6,0

4. 6,0 - 7,0

5. 8,0 - 9,0

72. Ер адамдар қанындағы гемоглобин мөлшері (г/л):

1. 80-85

2. + 130-160

3. 40-50

4. 150-160

5. 20-35

73. Әйел адам қанындағы эритроциттер мөлшері (*1012/л):

1. 4,0 -5,0

2. + 3,7 - 4,7

3. 4,5 - 5,5

4. 4,5 - 6,0

5. 3,0 - 4,0

74. Эритроциттердің тұну жылдамдығы ( ЭТЖ) тәуелді:

1. эритроциттер қасиеттеріне

2. лейкоциттер қасиеттеріне

3. тромбоциттер қасиеттеріне

4. + плазма қасиетіне

5. қанның қасиетіне

75. Лейкоциттердің әрекеттік қызметі:

1. СО2 транспорты

2. О2 транспорты

3. + қорғаныштық қызмет - фагоцитоз және антиденелер түзу

4. қан ұю процесіне қатысуы

5. жауаптардың барлығы дұрыс

76. Лимфоциттердің бір түрінің негізгі қызметі – антиденелер түзу арқылы гуморалды иммунитетті қамтамасыз ету. Қандай лимфоциттер туралы айтылған:

1. Т – киллерлер

2. Т – хелперлер

3. Т – супрессорлар

4. нольді лимфоциттер

5. + В – лимфоциттер

77. Лейкоцитарлық формуланың солға қарай ығысуы - бұл:

1. таяқша ядролы және жас нитрофилдер санының азаюы

2. +таяқша ядролы және жас нитрофилдер санының өсуі

3. лимфоциттер және моноциттер санының өсуі

4. базофилдер және эозинофилдер санының өсуі

5. барлық лейкоциттердің өсуі

78. Қандағы тромбоциттер мөлшері (Тх109):

1. + 180 - 320

2. 250 - 400

3. 400 - 500

4. 300 - 400

5. 400 - 600

79. Біріншілік гемостаз қай ұйыту түрткілерінің әсерінен болады:

1. плазмалық

2. + тамырлар қабырғасы, тромбоциттер

3. лейкоциттер

4. плазмалық, ткандік

5. эритроциттер, плазмалық түрткілер.

80. Қанның ұю процесінің бірінші фазасында не болады:

1. тромбиннің түзілуі

2. + ткандегі және қандағы протромбиназаның түзілуі

3. фибриногеннің фибринге айналуы

4. фибринолиз

5. қандағы белсендіруші заттардың түзілуі

81. Қан плазмасының белогы фибриногеннің мағынасын көрсетіңіз:

1. + фибриннің түзілуіне қатысады, плазмадағы І-түрткі

2. қан ұюына қатысады, ткандегі 3- түрткі

3. фибринолиз үрдісіне қатысады

4. проконвертиннің белсенділігіне қажет

5. тромбоцитарлық гемостазды бастайды

82. Қай прокоагулянттардың белсенділігінің нәтижесінде гемостаз үрдісінің ішкі жолы басталады:

1. протромбиннің

2. тромбопластиннің

3. + проколликреиннің, кининогеннің

4. проакцелериннің

5. антигемофильдік глобулин А-ның

83. Фибринолитикалық жүйенің белсенуі ненің әсерінен жүреді:

1. + кинин-калликреиндік жүйенің, ткандік активаторлармен

2. протромбиназалар, троминмен

3. кальций, магний иондары,

4. ренин-ангиотензин жүйесі

5. альдостеронмен

84. Фибринолиздің ішкі жолының ІІ-фазасын атаңыз:

1. + плазминнің түзілуі

2. плазминогеннің түзілуі

3. қанның активаторы плазминогеннің түзілуі

4. қанның проактиваторы плазминогеннің түзілуі

5. фибринпептидтердің бөлінуі

85. Табиғи антикоагулянттарға жатады:

1. + антитромбин III

2. CaCl

3. NaCl

4. метилен көгі

5. дикумарин

86. Қанмен бірдей осмостық қысымы бар тұздар ерітіндісі аталады:

1. гипертониялық

2. коллоидты

3. + изотониялық

4. суспензия

5. гипотониялық

87. Эритроциттерді жоғары осмостық қысымы бар ерітінділерге салатын болсақ не байқалады:

1. тұнады

2. гемолизге ұшырайды

3. өзгеріссіз қалады

4. + бүріседі

5. фазалық өзгерістерге ұшырайды

88. Қанның тұтқырлығы қаншаға тең:

1. 1,2 – 2,2

2. 10 – 15

3. +4 – 5

4. 15 – 20

5. 7,35 – 7,45

89. Қандай жағдайларда химиялық гемолиз байқалады:

1. қаны бар ампуланы мықты шайқағанда;

2. +эритроцит қабығын бұзғыш заттар әсерінен;

3. қанды мұздатып және еріткенде;

4. сәйкес келмейтін қан тобын құйғанда;

5. гипотониялық сұйықтықта.

90. Түсті көрсеткіш – бұл:

1. қандағы пішінді элементтердің пайыздық үлесі;

2. қандағы плазманың пайыздық үлесі;

3. +эритроциттердің гемоглобинмен салыстырмалы қанығуы;

4. қан тұтқырлығының көрсеткіші;

5. қанның салыстырмалы тығыздығы

91 Т Ер адамдар қанындағы гемоглобин мөлшері (г/л):

A 80-85

B + 130-160

C 40-50

D 150-160

E 20-35

92. Т Лейкоцитарлық формуланың солға қарай ығысуы - бұл:

A таяқша ядролы және жас нитрофилдер санының азаюы

B + таяқша ядролы және жас нитрофилдер санының өсуі

C лимфоциттер және моноциттер санының өсуі

D базофилдер және эозинофилдер санының өсуі

E барлық лейкоциттердің өсуі

93. Перифериялық қандағы нейтрофилдерің % -тік қатынасы: 47-72

94. Қандай жағдайларда биологиялық гемолиз байқалады: сәйкес емес қан құю кезінде

95. Қандай жағдайларда термиялық гемолиз байқалады: қанды қатырғанда және еріткенде

96. Қандай жағдайларда осмостық гемолиз байқалады: гипотониялық ортада

97. Перифериялық қандағы эозинофилдердің %-тік ара қатынасы: 1-5%

98. Перифериялық қандағы базофилдердің %-тік ара қатынасы: 0-1%

99. Физиологиялық лейкоцитоз туады: эмоционалдық дүмпу кезінде, бұлшық еттердің кернеуі жоғарылағанда

100. Бұлшық еттер жұмысы кезіндегі эритроцитоз себебі: рефлекторлық реакциялардың қайта таратылуы, қордағы қанның шығуы

101. Лимфоциттердің негізгі қызметі: гуморальдық, клеткалық иммунитеттің реакцияларына қатысуы

102. Эозинофилдердің негізгі қызметі: аллергиялық өнімдер фагацитозы, антигельминтік қорғаныс

103. Нейтрофильдердің негізгі қызметтері: фагоцитоз, интерферонның өндірілуі

104. Моноциттердің негізгі қызметтері: фагоцитоз, арнайы иммундық реакцияларға қатысуы

105. Базофилдердің негізгі қызметтері: гепарин, гистамин өндірілуі

106. Тыныстың қандай кезеңінде кезбе нервтің афферентік талшықтарында импульсация ең көп болады: тыныс алу соңында

107. Жай тыныс шығарудың соңында плевраішілік қысымның мөлшері нешеге тең (мм с. б.): (-6)

108. Тыныстың перифериялық рецепторлық аймағы орналасқан: аорта доғасы аймағы, синокаротидті аймақ

109. Тыныстың апнейстикалық типі туындайды: ростральды бөліктің нейрондарын бұзғанда және n. Vagus афферентті талшықтарын кескенде

110. Өкпенің тіршілік сиымдылығы дегеніміз не?

1. екі өкпенің толық сиымдылығы

2. тыныстық көлем + қалдық көлем

3. тыныстың резервтік көлемдерінің қосындысы

4. қалдық көлем + тыныс шығарудың резервтік көлемдері

5. +тыныстық көлем + тыныстың резервтік көлемдері

111. Бронхтың сақиналы бұлшық етінде қандай рецепторлар бар:

1. +М-холинорецепторлар, b2- адренорецепторлар

2. альфа-аденорецепторлар

3. альфа-аденорецепторлар және Н-холинорецепторлар

4. Н-холинорецепторлар

5. М-холинорецепторлар және Н-холинорецепторлар

112. Оң жақты пневмотораксте оң және сол жақ өкпенің тынысы қалай өзгереді:

1. оң жақ өкпенің тынысы тоқталады

2. оң және сол жақ өкпенің тынысы тоқталады

3. оң жақ өкпенің тынысы күшейеді, сол жақта тоқталады

4. оң және сол жақ өкпенің тынысы күшейеді

5. +сол жақ өкпенің тынысы күшейеді, оң жақта тоқталады

113.Қандай факторлар оксигемоглобиннің (HbO2) диссоциация қисығын солға ығыстырады:

1. +эритроциттерде 2,3 ДФГ қосылысының азаюы, алкалоз, қан температурасының төмендеуі

2. алкалоз, гиперкапния

3. ацидоз, гиперкапния, 2,3 ДФГ артуы, температураның жоғарылауы

4. температураның жоғарылауы, алкалоз

5. 2,3 ДФГ артуы, гипокапния

114.Қандай факторлар оксигемоглобиннің (HbO2) диссоциация қисығын оңға ығыстырады:

1. эритроциттерде 2,3 ДФГ қосылысының азаюы, алкалоз, қан температурасының төмендеуі

2. алкалоз, гиперкапния

3. +ацидоз, гиперкапния, 2,3 ДФГ артуы, температураның жоғарылауы

4. температураның жоғарылауы, алкалоз

5. 2,3 ДФГ артуы, гипокапния

115.Тыныстың тереңдеуі және сиреуіне әкелетін операцияның қай түрі:

1. Варолиев көпірінің алдыңғы жиегінен кесу

2. +кезбе жүйкесін кесу

3. синокаротидтік аймақтың блокадасы

4. көпірдің төменгі жиегінен кесу

5. жұлынның С7-Т1 деңгейінде кесу

116.Эритроциттердің қатысуымен СО2-ден бикарбонаттардың қалыптасуы артады. Бұл құбылыстың себебі:

1. гемоглобинның болуы

2. +карбоангидразаның болуы

3. эритроциттерде К+ иондарының болуы

4. плазма тұтқырлығының артуы

5. қанның рН-ның көбеюі

117. Өкпенің серпімділік қасиетінің төмендеуі неге келтіреді:

1. өкпе қабысуына (ателектаз)

2. қан оксигенациясының артуына

3. ӨТС артуына

4. +өкпенің функционалдық қалдық ауасы көлемінің жоғарылауына

5. тыныс алу кезінде альвеоланың қалпына келуі

118.Альвеоладағы ауа құрамы:

1. О2 - 16,0, СО2 - 4,5

2. О2 - 20,9, СО2 - 0,03

3. +О2 - 14,0, СО2 - 5,4

4. О2 - 18,4, СО2 - 4,59

5. О2 - 17,5, СО2 - 3,5

119.Шығарылған ауа құрамы:

1. +О2 - 16,0, СО2 - 4,5

2. О2 - 20,9, СО2 - 0,03

3. О2 - 14,0, СО2 - 5,4

4. О2 - 18,4, СО2 - 4,59

5. О2 - 17,5, СО2 - 3,5

120.Тыныс алу жолдарындағы газ алмасудың басым механизмі:

1. +конвекция

2. диффузия

3. біріншілік-белсенді транспорт

4. алмасу диффузиясы

5. екіншілік - белсенді диффузия

121.Өкпенің респираторлы алаңында газ алмасудың басым механизмі:

1. конвекция

2. +диффузия

3. біріншілік-белсенді транспорт

4. алмасу диффузиясы

5. екіншілік - белсенді диффузия

122.Альвеолода рО2 азайғанда өкпе қан айналымы қалай реттеледі?

1. рО2 қан айналымға әсер етпейді

2. альвеолярлық капиллярлар ашылады

3. СО2 көлемі азаяды;

4. +альвеолярлық капиллярлар жабылады

5. су буының парциалдық қысымы артады

123.Альвеолода рО2 артқанда өкпе қан айналымы қалай реттеледі?

1. рО2 қан айналымға әсер етпейді

2. +альвеолярлық капиллярлар ашылады

3. СО2 көлемі азаяды

4. альвеолярлық капиллярлар жабылады

5. су буының парциалдық қысымы артады

124. Тыныс орталығына гипоксияның үдету әсері қандай қабылдағыштардан өтеді:

1. гипоталамус нейрондары арқылы

2. сопақша ми орталық хеморецепторы арқылы

3. аорта доғасының перифериялық хеморецепторы арқылы

4. +перифериялық және орталық хеморецептор арқылы

5. үлкен жарты шарлар орталықалды иірім нейрондары арқылы

125.ӨТС тыныс алу жүйесінің қандай қасиеттерін көрсетеді:

1. диффузиялық қабілетін

2. +өкпенің, кеуде клеткасының керілгіштігін

3. ауа қозғалысының көлемдік жылдамдығын

4. қанның газдық құрамын

5. тыныстың орталық реттелуін

126.Дем алу кезіндегі плевра қуысындағы қысым градиенті:

1. тек оң мәнді

2. + тек теріс мәнді

3. әр түрлі фазаларда оң және теріс

4. оң және нөлге тең

5. тыныс фазаларына тәуелсіз

127. Автоматия қасиеті бар тыныс нейрондары орналасқан:

1. жұлында

2. +сопақша ми және варолий көпірінде

3. таламуста

4. гипоталамуста

5. ми қыртысында

128.Қай рецепторлардың іс-әрекетінің бұзылуы гипоксия және гиперкапнияға организмнің сезімталдығын төмендетеді :

1. бронхтардағы

2. +синокаротидті аймақтағы

3. плеврадағы

4. диафрагмадағы

5. юкстаальвеолярлық

129.Оттегінің гемоглобинмен байланысының беріктігі неге тәуелді:

1. кеуде клеткасының көлеміне

2. тыныс орталығының фазаларына

3. тыныстың тереңдігіне

4. +температура, қанның РН-ы, эритроцитте 2,3 ДВГ-ның болуы

5. өкпенің диффузиалық қабілетіне

130.Өкпенің серпімділігі немен қамтамасыз етілуі:

1. дәнекер тканнің болуымен

2. бронхтар бұлшықет босаңсуымен

3. +серпімді талшық болуымен, альвеолярлық сұйықтықтың беткей кернеуінің болуы

4. бронтар босаңсуымен, қабырғааралық бұлшықеттердің жиырылуымен

5. тыныс орталығының ырғақты белсенділігімен

131.Қанда оттегі негізінен қалай тасымалданады:

1. бос еріген күйде

2. +оксигемоглобин түрінде

3. карбогемоглобин түрінде

4. плазма альбуминдерімен байланысты

5. плазма глобулиндерімен байланысты

132.Көмірқышқылын тасымалдау басым түрде:

1. +көмірқышқылы тұздары түрінде

2. бос еріген күйінде

3. гемоглобинмен байланыста

4. альбуминмен байланыста

5. глобулинмен байланыста

133.Тыныштық кезіндегі өкпенің оттегіге диффузиялық қабілеті (мл.мм.мин):

1. 10-15

2. 200-300

3. +25-30

4. 50-60

5. 100-120

134.Тыныштық кезіндегі өкпенің көмір қышқыл газына диффузиялық қабілеті (мл.мм.мин):

1. 10-15

2. 800-900

3. 25-30

4. +500-600

5. 200-300

135.Бор эффектісі неге әсер етеді:

1. +О.2-нің жасушаларға жоғары деңгейде берілуі

2. СО2 -ның құрылуының артуы

3. судың транспортына

4. СО2 -ның құрылуының азаюы

5. организмнен СО2 -ның шығуына

136.Дугласа-Холдейн эффектісі неге әсер етеді:

1. судың транспортына

2. +организмнен СО2 -ның шығуына

3. О2-нің жасушаларға жоғары деңгейде берілуі

4. СО2 -ның құрылуының азаюы

5. СО2 -ның құрылуының артуы

137.Тыныстың ерікті реттелуін қамтамасыз етуші нейрондар:

1. жұлын нейрондары

2. гипоталамустың нейрондары

3. тыныстың бульбо-понтиндық орталық нейрондары

4. +ми қыртысының үлкен жарты шарларының нейрондары

5. лимбиялық жүйе, гипоталамус нейрондары

138.Қандағы гемоглобиннің мөлшері 1 литрде 136 г болса, оның оттегіне сыйымдылығы қандай болады :

1. 110,05

2. 156,23

3. +182,24

4. 204,06

5. 222,31

139.Тыныштық күйінде тыныс алу жиілігі 18-ге, қалыпты тыныс алу көлемі 500 мл-ге тең болып, жұмыс кезінде тыныс алу жиілігі екі есе артып, ал қалыпты тыныс алу көлемі 250мл-ге тең болады. минуттық тыныс алу көлемінің мөлшері қандай болады:

1. 1 л 500 мл

2. 3л

3. 6л

4. +9л

5. 12л

140. Жоғары тыныс жолдарында болмайды:

1. ауаның сулануы

2. ауаның жылынуы

3. ауаның шаңнан тазаруы

4. ауаның микроорганизмдерден тазаруы

5. +газ алмасу

141. Экспираторлық және инспираторлық бөлімдерден тұратын тыныс орталығы қай жерде орналасқан:

1. жұлында

2. варолиев көпірінде

3. бас миы қыртысында

4. +сопақша мида

5. мишықта

142.Оттегінің жетіспеушілігіне ең сезімтал ағза жасушалары:

1. жүрек, бүйрек

2. жұлын мен сопақша ми

3. варолиев көпірі

4. бауыр

5. +бас ми қыртыстары

143. Резервті тыныс шығару ауасының көлемі деп аталады:

1. максимальды дем алғаннан кейін дем шығару

2. +қалыпты тыныс алғаннан кейін, максимальды дем шығару

3. терең дем шығарғаннан кейін қалыпты дем алу

4. қалыпты дем алғаннан кейін қалыпты дем шығару

5. қалыпты дем шығарғаннан кейін максимальды дем шығару

144. Альвеолада газ тасымалдануы қандай жолмен өтеді:

1. белсенді тасымалдану

2. осмос

3. +диффузия

4. пиноцитоз

5. гидростатикалық қысым градиентң

145. Эритроциттердің тыныстық қызметін артқару үшін қажет:

1. фибриноген

2. гепарин

3. гамма-глобулин

4. протромбин

5. +Гемоглобин

146. Сурфактант қызметінің бірі:

1. альвеолаларды кеуіп кетуден қорғауды қамтамасыз ету

2. альвеола ауа-қабырға шекарасында антиденелер түзілуін қамтамасыз ету

3. +альвеола көлемі кішірейюі кезінде беткей кернеуінің жоғарылауы

4. дем алу мен дем шығару алмастыру

5. газ алмасуға қатысу

147.Плевралық қуыстағы теріс қысым болуы байланысты:

1. өкпенің серпімділік күшімен

2. париетальдық плевраның висцеральдық плеврадан созылғыштығы жоғары болуымен

3. плевралық қуыстың түйықталмауымен

4. +плевралық қуыстың тұйық болуымен

5. плевралық қуыста сероздық сұйықтың болуымен

148. Тынысты реттеуге қатысатын орталық хеморецепторлар орналасады:

1. жұлында

2. +сопақша ми мен варолиев көпірінде

3. үлкен ми қыртысында

4. торлы құрылымда

5. e) мишықта

149.Геринг – Брейер рефлексінің физиологиялық маңызы:

1. +тыныстың жиілігі мен тереңдігінің ара қатынасын өкпе көлеміне сәйкес реттеу

2. тыныстық қорғаныс рефлекстері кезінде тыныс алуды тоқтату

3. дене қызуы көтерілгенде тыныс алуды жиілету

4. дем алу мен дем шығару фазаларын алмастыру

5. тыныстың минуттық көлемін күшейту

150.Бронхтар саңылауы кеңейеді:

1. кезбе жүйкесінің тонусы күшейгенде

2. +кезбе жүйкесінің тонусы азайғанда

3. бронхтар саңылауы жүйкелік реттелуге жатпайды

4. симпатикалық жүйкенің тонусы азайғанда

5. e) гуморальдық әсерлер күшейгенде

151.Тынысты реттеуге қатысатын шеткі хеморецепторлар көбіне орналасады:

1. корти мүшесінде, қолқа доғасында

2. тыныс бұлшықеттерінде

3. +қолқа доғасында, кротидтік синуста

4. капиллярлық торларда, веналарда

5. лимфалық түйіндерде

152.Өкпедегі газдар диффузиясының жылдамдығы (Фик заңы) артады :

1. қысым градиенті төмендегенде

2. +қысым градиенті және диффузиялық беткей көлемі (S) артқанда

3. диффузиялық беткей көлемі (S) азайғанда

4. диффузиялық мембрана қабаты қалындағанда

5. қысым градиенті артқанда, диффузиялық беткей көлемі (S) азайғанда

153.Альвеолалық ауадағы рО2 и рСО2 көлемі (мм.сн.бғ.):

1. +100; 40

2. 40; 40

3. 80; 60

4. 40; 100

5. 100; 25

154.Қанның оттектiк сиымдылығы:

1. 100 мл қанның сіңіре алатын СО-ның максималды көлемi

2. 100 мл қанның сіңіре алатын СО2 максималды саны

3. 100 мл қанның сіңіре алатын азоттың максималды саны

4. +100 мл қанның сіңіре алатын О2 максималды саны

5. 100 мл қанның сіңіре алатын гемоглобиннiң максималды саны

155.Сыртқы тыныс дегенiмiз не:

1. альвеолалы ауа мен кiшi қан айналымның капиллярларының қаны арасындағы газ алмасуы

2. жасуша митохондриясындағы биологиялық тотығу

3. ұлпалардағы газдардың алмасуы

4. қан арқылы газдардың тасымалдануы

5. +өкпе вентиляциясы

156.Бұлшық еттiң қарқынды жұмысы кезіндегі тыныс алудың жиілеуінің негізгі себебі:

1. О2 ұлпада көбеюi

2. О2 қанда көбеюi

3. СО2 қанда азаюы

4. СО2 ұлпада азаюы

5. +СО2 қанда көбеюi

157.Функциялық қалдық ауа (ФҚА) дегеніміз:

1. екі өкпенің толық сиымдылығы

2. тыныстық көлем + қалдық көлем

3. тыныстың резервтік көлемдерінің қосындысы

4. +қалдық ауа көлемі + тыныс шығарудың резервтік көлемдері

5. терең дем алып, іле-шала терең дем шығарғанда сыртқа шығатын ауаның көлемі

158.Оттегінің гемоглобинмен байланысы және оксигемоглобиннің (HbO2) түзілуі өкпе капиллярларында болады. HbO2-нің түзілуін қамтамасыз ететін негізгі фактор болып саналады:

1. өкпе капиллярларындағы өте жоғары осмостық қысым

2. қоршаған ортаның төменгі барометрлік қысымы

3. альвеоладағы су мен белоктың көп мөлшері

4. альвеоладағы оттегінің парциальдық қысымының төмен болуы (40 мм с.б.б.)

5. +альвеоладағы оттегінің парциальдық қысымының жоғары болуы (100 мм с.б.б.)

159. Спирометрия әдiсiмен анықталады:

1. «өлi» кеңiстiк көлемі

2. қалдық көлем

3. +өкпенiң тiршiлiк сыйымдылығы

4. коллапстық көлем

5. тыныс қозғалысының уақыт бірлігі ішіндегі саны

160. Пневмотаксикалық орталық қандай роль атқарады:

1. дем шығару орталығы бақылайды

2. дем алу орталығының қызметiн бақылайды

3. тыныс қозғалысының санын қамтамасыз етедi

4. мотонейрондардың қызметiн бақылайды

5. +дем алу және дем шығару орталықтарының қызметiн бақылайды

161.Белгілі бір уақыттағы ағып өтетін қан көлеміне альвеолалық вентиляция көлемінің орташа қатынасы (Vа ) тең:

Vq

1. 1,5

2. 1,8 – 2,0

3. +08 - 0,9

4. 0,3 - 0,5

5. 0,5

162.Демнің ерікті іркілісінен кейін гиперпноэнің даму себебі неде (демнің жиіленуі):

1. қанда О2 төмен болуы

2. О2 парциальды қысымның төмендеуі

3. +қанда СО2 жоғары болуы

4. СО2 парциальды қысымның төмендеуі

5. қанда О2 жоғары болуы

163.Тау ауруларының алғашқы себептері қандай:

1. қанда О2 төмен болуы

2. +О2 парциальды қысымның төмендеуі

3. қанда СО2 жоғары болуы

4. СО2 парциальды қысымның төмендеуі

5. қанда О2 жоғары болуы

164.Барынша демді ішке алғаннан кейін экспираторлық күштермен шығарылатын ауаның көлемі бұл:

1. қалған көлемі

2. дем алу резервінің көлемі

3. дем алу көлемі

4. дем шығару резервінің көлемі

5. +өкпенің тіршілік көлемі (ӨТК)

165.Көмiр қышқылы синтезiн үдететiн фермент:

1. холинэстераза

2. холинацетилаза

3. пептидаза

4. +карбоангидраза

5. цитохромоксидаза

166.Өкпенiң минуттық вентиляциясын анықтайды

1. пневмограф көмегiмен

2. +дуглас қапшығы мен газдық сағат көмегiмен

3. спирометр көмегiмен

4. тыныстық көлемдi тыныс жиiлiгiне бөлу арқылы

5. қалдық көлемге тыныстық қозғалыс жиiлiгiн көбейту арқылы

167.Қанмен СО2 тасымалдануының ең негізгі формалары:

1. карбоксигемоглобин

2. еркiн (ерiген ) күйде

3. +көмiр қышқылының натрийлi және калийлi тұздары түрiнде

4. карбогемоглобин

5. метгемоглобин

168.НвО2 диссоциациясы қисығы қандай тәуелдiлiктi көрсетедi:

1. СО2 кернеуi мен НвО2 көлемi арасындағы

2. СО2 кернеуi мен карбогемоглобин көлемi арасы

3. +О2 кернеуi мен НвО2 көлемi арасы

4. О2 кернеуi мен карбогемоглобин көлемi арасы

5. О2 кернеуi мен НвА көлемi арасы

169.Тыныс алу жолындағы «өлi кеңiстiктiң» көлемi:

1. 0,5 мл

2. +150 мл

3. 200 мл

4. 100 мл

5. 500 мл

170. Жүректің II тоны (диастолалық) тыңдалады: оң жақта 2 қабырға аралық және төстің сол жағы

171. Жүрек қызметінде гомеометрлік реттелу қандай тәуелділікті сипаттайды (Анреп заңы): миокардтың жиырылу күші аортадағы қысымның жоғарлауына, жүрек соғу жиілігіне тәуелді

172. ЭКГ-ның P-Q интервалы нені сипаттайды: жүрекшелерден қарыншаларға қарай қозудың өту жылдамдығын

173. Систолалық қан қысымының қалыпты шамасы (мм рт. ст.): 100 – 139

174. Тыныштық күйде жүректің систолалық қан көлемі, тең: 60 - 80 мл;

175. ЭКГ-ның R-R интервалы нені көрсетеді: жүректің бір цикліның уақытын

176. ЭКГ-ның Т тісшесі нені сипаттайды: миокардтағы МП-дың қайта қалыптасуын

177. Тыныштық күйде қарыншалар систоласының ұзақтығы (с): 0,3 - 0,33

178. ЭКГ-ның S-тісшесі нені бейнелейді: қарыншалар түбімен қозудың өтуін

179. Жүректің автоматиялық бейімділігі дегеніміз: сыртқы әсерсіз жүректің өзінде пайда болатын қозу

170. Қандай тамырлар амортизациялық тамырларға жатады: аорта

171. Миокард жиырылғыштығының қаңқа бұлшықеттерімен салыстырғанда ерекшеліктері: «түгел немесе түк те жоқ» заңына бағынуы, жиырылуда Са+ ионының ролі жоғары

172. ЭКГ I стандартты тіркеу: оң қол - сол қол

173. ЭКГ I I стандартты тіркеу: оң қол - сол аяқ

174. ЭКГ I I I стандартты тіркеу: сол қол - сол аяқ

175. Жүрек циклының қай фазасында III-тон пайда болады: тез толу

176. Жүрек циклының қай фазасында IV-тон пайда болады: пресистолалық

177. Парасимпатикалық жүйкенің жүрекке әсері: жүрек жиырылу жиілігінің төмендеуі және күшінің әлсіреуі

178. Сол жүрекшеге өкпеден қай тамырлардан және қандай қан құйылады: өкпе веналарынан – артериалдық

179. Боудич эффектісі қай тәуелділікті көрсетеді: күшке және жиілікке