- •7.3.1. Микробтардың патогенділік факторлары
- •152 Оқулыц
- •7.3.2.Бактериялардың токсиндері
- •7.3.3. Патогенділік факторларын генетикалық реттеу
- •7.4. Қоршаған орта факторларыныц организмнің реактивтілігіне әсері 7.4.1. Инфекцнялық процесс пайда болуы және дамуындағы макроорганнзм реактивтілігінің рөлі
- •7.4.2. Макроорганизмнің реактивтілігіне биологиялық және қоршаган ортаның әлеуметтік факторларының әсері
- •7.5. Жуқпалы аурулар сипатының ерекшеліктері
- •7.6. Инфекциялық процесс түрлері
- •7.7. Вирустарда патогенділік калыптасудың ерекшеліктері, вирустардың жасушамен өзара әрекеттесуінің түрлері, вирусты инфекциялардың түрлері
- •7.8. Эпидемиялық процесс туралы түсінік
- •7.8.1. Жүқпалы аурулардың экологиялық - эпидемиологиялық классификациясы
- •7.8.2. Конвенциялық (карантиндік) және аса қауіпті инфекциялар туралы түсінік
- •8 Тарау.
- •8.1 Иммунологияға кіріспе
- •8.1.1. Иммунитеттің мәнісі және рөлі
- •8.1.2. Иммунология - жалпы биологиялық және жалпы медициналық ілім саласы
- •8.1.3. Иммунологияның даму тарихы
- •8.1.4. Иммунологияның медицина саласындағы жетістігі
- •8.1.5. Иммундық жүйеніц іс атқаруыныц негізгі принциптері
- •8.1.6. Иммунитеттің түрлері
- •8.2. Ағзаның бейспецификалық түрақтылығының факторлары
- •8.2.1. Тері және шырышты қабықшалар (механикалық қорғаныс)
- •8.2.2. Физикалық-химиялық корғаныс
- •8.2.3. Иммундыбиологиялық қорганыс 8.2.3.1. Фагоцитоз
- •8.2.3.2. Тромбоциттер
- •8.2.3.3. Комплемент
- •8.2.3.4. Лизоцим
- •8.2.3.5. Интерферон
- •8.2.3.6. Қан сарысуының қорғаныстық ақуыздары
- •9 Тарау.
- •9.1. Антигендер 9.1.1.Жалпы түсінік
- •9.1.2. Антигендердің қасиеттері
- •9.1.3.Антигендердің жіктелуі
- •9.1.4.Адам ағзасының антигендері
- •9.1.4.1.Адамның қан тобының антигендері
- •9.1.4.2.Гистосәйкестік антигендері
- •9.1.4.3.Қатерлі ісіктің пайда болу механизіиіне қатынасты антнгендер
- •9.1.5.Микробтардың антигендік қүрылысы
- •9.1.5.1 .Бактериялардың антигендері.
- •9.1.5.2. Вирустардың антигені
- •9.1.6. Антигендер макроорганизмге енген кезде болатын процестер
- •9.2. Адамның иммундық жүйесі
- •9.2.1. Иммундық жүйенің қүрлымдық және функцноналдық элементтері
- •9.2.1.1. Иммундық жүйенің орталық органдары
- •9.2.1.2. Иммундық жүйенің перифериялық органдары
- •9.2.1.3. Иммундық жүйе жасушаларының түрлері
- •9.2.1.3.1. Лимфоциттер
- •9.2.1.3.1.1. В-лимфоциттер
- •9.2.1.31.2.Т-лимфоциттер
- •9.2.1.3.1.2.3. Табиғи киллерлер
- •9.2.1.3.2.4. Гамма-сигма т-лимфоциттер
- •9.2.1.3.2. Иммундык жүйенің басқа жасушалары
- •9.2.2. Иммундық жүйе қызметінің ұйымдастырылуы
- •9.2.2.1. Иммундық жүйе жасушаларының өзара әрекеттестігі
- •9.2.2.2. Иммундық жүйенің активтенілуі
- •9.2.2.3. Иммундық жауапты супрессиялау
- •9.2.2.4. Иммундық жүйенің клондық қүрылысының онтогенезі
- •10 Тарау.
- •10.1. Антидене және антидене түзу 10.1.1. Антиденелердің табиғаты
- •10.1.2. Антиденелердіц молекулалық құрылысы
- •10.1.3. Иммундыглобулиндер сыныбының қүрылысы және функционалдық ерекшеліктері
- •10.1.4. Антидененіц антигендігі
- •10.1.5. Антигенмен антидененің өзара әрекеттестік механизімі
- •10.1.6. Антиденелердің қасиеттері
- •10.1.7. Иммундыглобулиндердің генетикасы
- •10.1.8. Антидене өндірілудің жүрісі
- •10.1.9. Антиденелердің әр түрлілігінің теориясы
- •10.3. Жасуша жанама түріндегі киллинг
- •10.3.1. Антиденетәуелді жасуша-жанамалы цитотоксикалық
- •10.3.2. Антиденетәуелсіз жасуша-жанамалы цитотоксикалық
- •10.4. Гиперсезімталдық реакциялары
- •10.5. Иммунологиялық есте қалу (жадында сақтау)
- •10.6. Иммунологиялық толеранттық
- •11 Тарау.
- •11.1. Жергілікті иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.1.1. Терінің иммунитеті
- •11.1.2. Шырышты қабықтың иммунитеті
- •11.1.2.1. Ауыз қуысы иммунитетінің ерекшеліктері
- •11.2. Ағзада түрлі жағдайлар туған кездегі иммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.1. Иммунитеттің бактериалық инфекциялар кезіндегі ерекшеліктері
- •11.2.2. Вирустарға қарсы иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.2.3. Саңырауқүлақтарға қарсы иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.2.4. Протозоалар тудырған ауруларға қарсы иммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.5. Ішек қүртына (гельмннттерге) қарсы нммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.6. Трансплантациялық иммунитет
- •11.2.7. Қатерлі ісіктерге қарсы иммунитет
- •11.2.8. Жүктіліктің иммунологиясы
- •11.3. Иммундық статус және оны багалау
- •11.4. Иммундық жүйенің патологиясы
- •11.4.1. Иммунды тапшылықтар
- •11.4.1.1. Біріншілік, немесе туа біткен иммунды тапшылық
- •11.4.1.2. Екіншілік, немесе жүре пайда болған иммунды тапшылық
- •11.4.2. Аутоиммунды аурулар
- •11.4.3. Аллергиялық аурулар
- •11.4.3.1. І-типтес реакциялар (анафилактикалық)
- •11.4.3.2. Іі-ші типтес реакциялар (гуморалды цитотоксикалық)
- •11.4.3.3. Ііі-ші типтес реакциялар (иммундыкомплекстік)
- •11.4.3.4. Іу-ші типтес реакциялар (т-лимфоциттердіц жанамасымен)
- •11.4.4. Иммундыпролиферативті аурулар
- •11. 5. Иммундыкоррекция
- •12 Тарау.
- •12.1. Антиген-антидене реакциялары
- •12.2. Агглютинциялық реакциялар
- •12.3. Преципитациялық реакциялар
- •12.4. Комплементтің қатынасуымен жүретін реакциялар
- •12.5. Бейтараптау реакциясы (бр)
- •12.6. Таңбаланган антидене мен антигендердің қатынасымен жүретін реакциялар 12.6.1. Иммундыфлюоресценция реакциясы - ифр (Кунс тәсілі)
- •12.6.2. Иммундыферменттік тәсіл немесе талдау ифт
- •12.6.3. Радиоиммунды тәсіл (рит)
- •12.6.4. Иммундыблоттинг
- •13 Тарау.
- •13.2. Иммундыбиологиялық препараттар (ибп) 13.2.1. Ибп-лардың жалпы сыпаттамалары мен жіктелуі
- •13.2.2.Вакциналар
- •Тірі вакциналар
- •Өлі вакциналар
- •13.2.2.3. Молекулалық вакциналар
- •Анатоксиндер (токсоидтар)
- •Синтетикалық вакциналар
- •13.2.2.6. Адъюванттар
- •13.2.2.7. Ассоциаланган вакциналар
- •13.2.2.8. Жаппай вакцинациялау тәсілдері
- •13.2.2.9. Вакцина қолданудың нәтижелі болуының жағдайлары
- •13.2.2.10. Қазіргі кезде қолданылатын вакциналардың жалпы сипаттамасы
- •13.2.2.11. Вакцинаны егудің көрсетімі мен қарсы көрсетімдері
- •13.2.2.12. Вакцина егудің күнтізбесі
- •13.2.3. Бактериофагтар
- •13.2.4. Пробиотиктер
- •13.2.5. Сиецификалық антидеиелердің негізінде жасалган иммундыбиологиялық препараттар
- •13.2.5.1. Иммунды қан сарысулар. Иммундыглобулиндер
- •13.2.5.2.Моноклоналды антиденелер
- •13.2.5.4. Абзимдер
- •13.2.6. Иммундымодуляторлар
- •13.2.7. Адаптогендер
- •13.3. Вирустық инфекциялардың спецификалық профилактикасы 13.3.1. Вирустың инфекциялардың спецификалық алдын алуда енжар (пассивті) және белсенді
- •14.1 Коктар
- •14.1.1. Аэробты грам оң коктар
- •14.1.1.1. Місгососсасеае түқымдастығы
- •14.1.1.1.1Стафилококтар (8іарһу1ососсиз туыстастығы)
- •14.1.1.2. 8Ігеріососсасеае түқымдастығы
- •14.1.1.2.1. Стрептококтар
- •14.1.1.2.2. Энтерококтар (туыстастығы Епіегососсив)
- •14.1.2 Аэробты грам теріс коктар 14.1.2.1 Нейссериялар
- •14.1.2.1.1. Менингококтар
- •14.1.2.1.2. Гонококтар
- •14.1.3. Анаэробты коктар 14.1.3.1. Анаэробты грам оң коктар
- •14.1.3.2. Анаэробты грам теріс кокктар 14.1.3.2.1. Вейлонеллалар (Үеіііопеііа туыстастыгы)
- •14.2. Грам теріс факультативті-анаэробты таяқшалар 14.2.1. Энтеробактериялар (ЕніегоЬасіегіасеае түқымдастығы)
- •14.2.1.1. Эшерихиоздардың қоздыргыштары
- •14.2.1.2 Клебсиеллалар (кІеЬяіеІІа туыстастығы)
- •14.2.1.4. Салмонеллалар (8аІтопе1Іа туыстастығы)
- •14.2.1.4.1. Салмонеллез (астан улану) қоздыргыштары
- •14.2.1.4.2. Ауруханаішілік салмонеллез
- •14.2.1.4.3. Протей (Ргоіеиз туыстастығы)
- •14.2.1.4. Оба қоздырғышы
- •14.2.1.5. Энтеропатогенді иерсиниялар
- •14.2.1.6. Псевдотуберкулез қоздырғышы
- •14.2.1.7. Ішек иерсиниозының қоздырғышы
- •14.2.2. Вибриондар (УіЬгіопасеае түқымдастығы)
- •14.2.2.1.Тырысқақ қоздыргышы
- •14.2.2.2. Парагемолитикалық вибриондар (УіЬгіо туыстастығы)
- •14.2.2.2. Парагемолитикалық вибриондар (УіЬгіо туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасіег туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасІег туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасіег туыстастығы)
- •14.2.3. РазІеигеІІасеае түқымдастыгы
- •14.2.3.1. Гемофилді бактериялар
- •14.2.3.1.1. Наеторһііиз іпііиепгае (Афанасьев-Пфайффер таяқшасы)
- •14.2.3.1.2. Наеінорһііив ііисгеуі
- •14.3. Бордетеллалар
- •14.3.1. Көкжөтел және паракөкжөтел қоздыргыштары
- •14.3.1.1. Воічіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. ВогіІеіеІІа Ьгопсһізерііса, ВогсІеіеІІа ауіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогйеіеііа Ьгопсһізерііса, ВогйеіеІІа аүіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогсіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіит
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогсіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіит
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.3.Туляремия қоздырғышы
- •14.3.4. Легионеллез қоздыргышы
- •14.3.5. Псевдомонадалар (Рзеийотопаз туыстастығы)
- •14.3.5. Псевдомонадалар (Рзеийотопаз туыстастығы)
- •14.3.6. Буркхольдериялар (Вигкһоійегіа туыстастығы) Маңқа (сап) қоздыргышы - ВигкһоІЛегіа (Рзеисіотопаз) таііеі
- •14.4. Анаэробты бактериялар 14.4.1. Спора түзбейтін анаэробтар (клостридиялар емес)
- •14.4.2. Күйдіргі бациллалары (ВасіІІиз туыстастығы)
- •14.4.3. Спора түзетін Сіозігійіиш туыстастығына жататын бактериялар
- •14.4.3.1. Анаэробты инфекция қоздырғыштары
- •14.4.3.1.1. Жарақаттық анаэробты инфекция қоздырғыштары.
- •14.4.3.1.2. Сіреспе клостридиясы (сІовігШіиш іе(апі)
- •14.4.3.2 Лактобациллалар (ЬасіоЬасіІІив туыстастығы)
- •14.5. Листериялар (Ьівіегіа туыстастығы)
- •14.5. Листериялар (Ьізіегіа туыстастығы)
- •14.6. Корннебактериялар (СогупеЬас(егіит)
- •14.6.1. Дифтерия қоздыргышы (СогупеЬасіегіит (Іірһ(һегіае)
- •14.6.2. Микобактериялар (МусоЬасІегіасеае тұкымдастығы)
- •14.6.2.1. Туберкулез қоздыргыштары
- •14.6.2.2. Алапес (лепра) қоздырғышы (МусоЬасіегіиш Іергае)
- •14.6.3. Актиномицеттер (Асіупотусев туыстастығы)
- •14.6.3.1. Нокардиялар (іЧосагчІіа туыстастығы)
- •14.6.3.2. Бифидобактериялар (ВійсІоЬасІегіит туыстастығы).
- •14.6.3.3. Гарднереллалар (Сагсіпегеііа туыстастығы)
- •14.7.1.2. Солтүстік азиялық кенелік бөртпе сүзегі
- •14.7.1.3. Марселдік қызбаның қоздырғышы
- •14.7.1.4. Қүзды таулардың ақтаңдақтық қызба қоздыргышы
- •14.7.2. Ориенциялар (Цуцугамуши қоздыргышы)
- •391 Медициналық микробиология
- •14.7.1.3. Марселдік қызбаның қоздыргышы
- •14.7.1.4. Қүзды таулардың ақтаңдақтық қызба қоздырғышы
- •14.7.2. Ориенциялар (Цуцугамуши қоздыргышы)
- •14.7.3. Коксиеллалар (Ку- қызбаның қоздырғышы)
- •14.7.3. Коксиеллалар (Ку- қызбаның қоздыргышы)
- •14.8. Спирохеталар және басқа ирекше, иілген бактериялар
- •14.8.1. Трепонемалар (Тгеропета туыстығы)
- •14.8.1.1. Мерез. Бозғылт трепонема (Тгеропета раііісіит).
- •14.8.2. Боррелиялар. Боррелиоздар
- •14.8.2.1. Эпидемиялық қайталама сүзек
- •14.8.2.2. Эндемиялық қайталама сүзек (кенелік қайталама сүзек, аргас кене боррелиозы)
- •14.8.2.3. Иксод кене боррелиозы - Лайм ауруының тобындағы аурулар
- •14.9 Хламидиялар. Хламидиоздар
- •14.10. Миконлазмалар. Микоплазмоздар
8.2. Ағзаның бейспецификалық түрақтылығының факторлары
Ағзаның бейспецификалық түрақтылығын сақтауда тері, шырышты қабықша, ферменттер, фагоцитгер, комплемент, интерферон, және қан сарысуының тежеуші ақуыздары негізгі рел атқарады. Олардың жүмыс атқаруы механикалық, физика-химиялық және иммундыбиологиялық факторларының қатынасуымен өтеді..
8.2.1. Тері және шырышты қабықшалар (механикалық қорғаныс)
Сау терінің көпқабатты эпителясы микробтар мен макромолекулалар үшін механикалық кедергі болып саналады. Бірақ, микрожарақат, жәндіктер шаққан орын, күйікке шалдыққан тері және шырышты қабық микробтар мен макромолекулалардың адам денесіне өту мүмкіншілігін тудырады. Вирустар мен бакгерияның кейбір түрі макроорганизмдерге жасуша арсындағы саңлау, жасуша арқылы, не фагоцитгердің көмегімен шырышты қабықтан ағзаға енуі мүмкін.
8.2.2. Физикалық-химиялық корғаныс
Тазажәне зақымдалмаған теріде микробтар саны аз, өйткені тер және май бездері бактериоцидтық
затгарды (сірке, қүмырсқа және сүт қышқылдары) үнемі шығарып отырады. Ауыз қуысы арқылы енген
бактериаларға, вирустарға, антигендерге асқазан күрделі кедергі жасайды, өйткені олар асқазанның қышқыл сұйығымен, ферменттермен залалдансыздырылады Ішекте залалдансыздыру факторларына ішектің
калыпты микробтары бөліп шығаратын ферментгер, бактериоциндер, трипсин, панкреатин,липаза, амилаза және өт жатады.
8.2.3. Иммундыбиологиялық қорганыс 8.2.3.1. Фагоцитоз
Фагоцитоз (грек. рһаgos- обимын,жұтамын. суіоз - жасуша), организмді бөгде заттардан қорғауды қамтамасыз ететін негізгі ең бір қуатты фактор. Бұл фактор алғашында ішекқуыстыларда құрылған ертеде пайда болған иммундық корғаныстың бір түрі. Қүбылысты И.И.Мечников ашып зерттеген.
Фагоцитоз процесін арнайы мамандалған фагоцит деп аталатын жасушалар атқарады. Фагоцитоз - фагоциттердің бөгде затты обып, қорытып және залалдансыздыруына негізделген. И.И.Мечников фагоцитозды атқаратын жасушаларға макрофагтар мен микрофагтарды жатқызған.
Қазіргі уақытга фагоцитозды атқаратын барлық фагоциттер түрі мононуклеарлық жүйе деп аталатын топқа жыйнақгалған. Ол топқа тін макрофагтары (альвеоларлық, перитонеалдық т.б.), Лангерганс және Гренстейн жасушалары (терінің эпидермоциттері), Купфер жасушалары (жүлдызша ретикулоэндотелио- циттер), эпителиодты жасушалар, нейтрофилдер мен қанның эозинофилдері және баска жасушалар кіреді.__________________________________________________________________________________192
Фагоциттердің негізгі функциясы. Фагоцштердің функциясы өте аумакты: 1) өлген : мен олардың қүрлыс қүрамын ағзадан шығарады (эритроцит-тер, қатерлі ісіктің жасушалары); әр жолмен еніп қорытылмаған органикалық емес заттарды тысқа шығарады (мысалы,тыныс жолдарымен енген көмірдің бөлшектері, минералдық және басқадай шаң); 3) микробтарды (бактериялар, ви саңырауқұлақтар) олардың қалдықтарын жояды және заласыздандырады; 4) организмніңнің төзік қамтамасыз ететін биологиялық белсенді затгарды бөліп шығарады (комплементтің кейбір комп лизоцим, интерферон, интерлейкиндер т.б.); 5) иммундық жүйенің ретгелуіне қатынасады; 6) Т-хе антигенмен «таныстырады», яғни иммундыкомпетентті жасушалардың кооперациясына катынаса
Сонымен, фагоциттер бір жағынан ағзаны табиғатына қарамастан тегі бөгде заттардан' «сыпырындыны жыйнаушы» болса (бейспецификалық функ-циясы), екінші жағынан спецификалық иммунитетке антигендерді иммунды-компетентті жасушалар (Т-хелперлерге) танысу және белсенділігін реттеу арқылы қатынасады.
Фагоцитоздың өту сатылары. Фагоцитоз процесі, яғни бөгде затты жүтуы, өңдеуі, бірнеше ( түрады: 1) фагоцитгің жүтылатын затқа жақындауы (хемотаксис); 2) жүтылатын заттың фаго қабырғасына жабысып қонуы (адсорбция, адгезия); 3) жасуша мембранасының жасуша ішіне; затпен бірге кіру арқылы фагосомада протопласта қүрылуы (вакуольдер мен үлбіректер); 4) фагос лизосомамен қосылып фаголизсомаға айналуы; 5) лизосоманың белсендірілген ферментгернің көх фаголизосоманың ішінде заттың қорытылуы (2-сызбанұсқа)
Фагоцит физиологиясының ерекшеліктері. Фагоциттердің қүрамына тотықтар мен ион қорытуға қатынасатын ферменттер жыйнағы кіреді. Иондар мен тотықтар фагоцитоз процесін кол Фагоциттердің цитоплазмалық мемебранасында комплементтермен, иммундыглобулиндердің қүра гистамин және тағы да басқа заттармен байланысатын рецепторлар бар. Жасушаның іи лизосомаларда қандай да болмасын заттарды қорытатын ] 00-ден астам ферментгер түрі кездесед
Фагоциттер өте жылжымалы. Олар биологиялық ерекше белсенді заттар - хемоаттракта концентрациясына сәйкес фагоцитозға түсетін объектінің бағытына қарай белсенді жылжу қабьV Фагоцитгердің жылжу түрі хемотаксис деп аталды (грек. сһетеіа - металл балқыту өнері жәнеі орналастыру, қүру, салу). Хемотаксис жыйырылатын ақуыздар актин, миозин қатынасуымен і АТФ-тәуелді процесс. Хемоаттрактанттардың қатарына комплемент компонентінің кейбір бөлп (СЗа, С5а), лимфокиндер, ИЛ-8 және де жасушалар мен бактериалардың ыдыраған заттары жата
Затардың фагоциттің қабығына қонуы әлсіз химиялық байланыстар есебінен бейспецифі жолмен немесе арнайы рецепторлармен байланысу арқьшы атқарылады. Фагоцитоз процесін түрліт колдап нысанды жасушаларда қайтарылмас зыянды өзгерістер тудырады.
Фагоциттерге жабысқан заттардың «жүтылуы, обуы» эндоцитоз көрнісімен өтеді. Бүл эне тәуелді процесс, және де актин, миозиннің қатынасуымен өтіп фагосома қүрылуымен аяқтала Фагосоманың ішінде жүтылғані және актин, миозиннің қатынасымен өтіп фагосома құрылуым аяқталады. Фагосома лизосомамен қосылған кезде лизосоманың ферменттері белсендіріліп жұтылп затгарды өзінің қажетіне жарайтын бөліктерге дейін ыдыратады. Егерде ферменттер фагоцитгің сыргы шыгатын болса ол кезде заттардың қорытылуы фагоцитген тыс жерде де жалғаса береді.
Әдетте фагоцитоз жұтылған затгардың толық қорытылуымен аяқталады. Оны аяқталган фагоцип депатайды. Кейбір уақытга фагоцитоз толық қорытылумен аяқталмайды, өйткені жеке микробтар' (оба қоздырушысы, гонококк, АИВ-вирусы) фагоциттің ферментерінің белсендірілуін тежейді ум<| аяқталмайды, өйткені санаулы микробтар түрі (оба қоздырушысы, гонококк, АИВ-вирусы). Сондык ыдырап жойылмай, өсіп-өрбуіде мүмкін. Бұл көрніс аяқталмаган фагоцитоз деп аталады.
Адъюванттар, комплемент, иммуныцитокиндер тағы басқа факторлар фагоцитозға дем береді. Оны механизмінің негізінде фагоциттердің бетіндегі рецепторлардың қабылетін көтермелеп фагоцитозди өтуін жеңілдету болады. Фагоциттердің
_______________________________________________________________________________________193
есептелсе, ал опсонды-фагоцитарлық индекс- иммуынды, не иммунды емес сарсулармен өткен фагоцитоздың көрсеткіштерін салыстыру арқылы анықталады. Клиникалық тәжрибеде опсонды- фагоцитарлық индекс дербестің (әрбір адамның) иммундық статусын анықтауға қолданьшады.
