7.8.2. Конвенциялық (карантиндік) және аса қауіпті инфекциялар туралы түсінік

Қазіргі кезде халықаралық байланыстар күрт өсіп келеді. Түрғындардың мемлекетаралық миграциясының күшеюіне қазіргі заманғы тасымалдау жүйесінің дамуы едәуір әсер етіп отыр. Жұқпалы аурулардың таралуына жол бермеу үшін карантин қолдану XIV ғасырдан бастап белгілі. Карантиндік инфекциялардың таралуына жол бермеу үшін халықаралық шаралар тәжірибесі аса маңызды қорытынды жасауға мүмкіндік береді: мемлекеттер арасында эпидемиологиялық ақпараттармен жылдам алмасудың орталықгандырылған жүйесі болмайынша, тиісті ұлтгық және халықаралық қауіпсіздік шараларын дер кезінде қабылдау мүмкін емес.

Конвенциялық ауру- ол ақпарат беру жүйесі және алдын алу шаралары халықаралық келісімдермен (конвенциямен) қарастырылған ауру.

1952 жылдың 1 қазанынан бастап Халықаралық медициналық-снитарлық Ереже енгізілді.

Жер шарының кез келген нүктесінде карантиндік инфекция пайда болса осы Ереже бойынша мына жүйе күшіне енеді:

Болған жағдай (ауру) туралы ақпаратты сол ел ДДҐ-на шұғыл хабарлайды;

ДДҐ алынған мәліметтерді өндейді және дүниежүзінің барлық елдеріне хабарлайды.

Ақпарат алған елдер эпидемияға қарсы тиісті шаралар жүргізу туралы шешім қабылдайды және ол туралы ДДҐ-на хабарлайды.

ДДҐ алынған мәліметтерді өңцейді және дүниежүзінің барлық елдеріне хабарлайды.

_________________________________________________________________________182

Зардаптанған ауданда індет жойылғаннан кейін де осындай ақпарат алмасу болады. Карантиндік инфекциялар туралы мәлімет арнасы: апталық эпидемиологиялық бюллетень «Weekly epidemiology review» (WER) және автоматты телекстік байланыс (карантиндік аурулар туралы күн сайынғы ақпарат таратылады).

Қазақстанда аса қатерлі инфекциялардан және паразитарлық аурулардан сақтану шаралары «Территорияны санитарлық қорғау Ережесі» бойынша атқарьшады. Бүл Ережеде шетелдерден аса қауіпті инфекцияның еніп кетпеуіне және оның республика аумағына таралып кетуіне жол бермеуге, індет анықталған жағдайда оны шектеуге және жоюға бағытталған жалпы мемлекеттік шаралар жүйесі қарастырылған.________________________________________________________________________________183

8 Тарау.

ИММУНИТЕТ ТУРАЛЫ ІЛІМ ЖӘНЕ БЕЙСПЕЦИФИКАЛЫҚ ТҐРАҚТЫЛЫҚТЫҢ

ФАКТОРЛАРЫ

8.1 Иммунологияға кіріспе

Адам организмі айналадағы ортаның табиғи тірі өкілдерімен үздіксіз қарым-қатынаста болуымен бірге биологиялық белсенді әсері бар көптеген макромолекулалармен кездесіп отырады. Ол макромолекулалар жануарлар және өсімдік өкілдерінің тіршілік ету кезінде пайда болып, ақуыздардан, полйсахаридтерден, нуклеин қышқьшдарынан және де оның косындыларынан түрады. Сонымен қатар, адам тіршілігіне қажетті заттар жасанды түрде алынуы мүмкін (дәрі-дәрмек, тағамдық ақуыздар, ферменттер).

Биологиялық белсенді макромолекулалар адам ағзасына еңген кезде биологиялық процестердің жүруіне кедергі жасауы мүмкін. Ондай заттар адам организміне бөгде болғандықтан олардың барлық түрі бір топқа жатқызылып, «антигендер» деп аталған. Эволюциялық даму барысында организмді бөгде заттардан қорғау үшін жылықандыларда арнайы жүйе қүрылған. Ол жүйе иммунитетжүйесі деп, алоның атқаратын қорғаушылық қызметі- иммунитет деп аталды.