- •7.3.1. Микробтардың патогенділік факторлары
- •152 Оқулыц
- •7.3.2.Бактериялардың токсиндері
- •7.3.3. Патогенділік факторларын генетикалық реттеу
- •7.4. Қоршаған орта факторларыныц организмнің реактивтілігіне әсері 7.4.1. Инфекцнялық процесс пайда болуы және дамуындағы макроорганнзм реактивтілігінің рөлі
- •7.4.2. Макроорганизмнің реактивтілігіне биологиялық және қоршаган ортаның әлеуметтік факторларының әсері
- •7.5. Жуқпалы аурулар сипатының ерекшеліктері
- •7.6. Инфекциялық процесс түрлері
- •7.7. Вирустарда патогенділік калыптасудың ерекшеліктері, вирустардың жасушамен өзара әрекеттесуінің түрлері, вирусты инфекциялардың түрлері
- •7.8. Эпидемиялық процесс туралы түсінік
- •7.8.1. Жүқпалы аурулардың экологиялық - эпидемиологиялық классификациясы
- •7.8.2. Конвенциялық (карантиндік) және аса қауіпті инфекциялар туралы түсінік
- •8 Тарау.
- •8.1 Иммунологияға кіріспе
- •8.1.1. Иммунитеттің мәнісі және рөлі
- •8.1.2. Иммунология - жалпы биологиялық және жалпы медициналық ілім саласы
- •8.1.3. Иммунологияның даму тарихы
- •8.1.4. Иммунологияның медицина саласындағы жетістігі
- •8.1.5. Иммундық жүйеніц іс атқаруыныц негізгі принциптері
- •8.1.6. Иммунитеттің түрлері
- •8.2. Ағзаның бейспецификалық түрақтылығының факторлары
- •8.2.1. Тері және шырышты қабықшалар (механикалық қорғаныс)
- •8.2.2. Физикалық-химиялық корғаныс
- •8.2.3. Иммундыбиологиялық қорганыс 8.2.3.1. Фагоцитоз
- •8.2.3.2. Тромбоциттер
- •8.2.3.3. Комплемент
- •8.2.3.4. Лизоцим
- •8.2.3.5. Интерферон
- •8.2.3.6. Қан сарысуының қорғаныстық ақуыздары
- •9 Тарау.
- •9.1. Антигендер 9.1.1.Жалпы түсінік
- •9.1.2. Антигендердің қасиеттері
- •9.1.3.Антигендердің жіктелуі
- •9.1.4.Адам ағзасының антигендері
- •9.1.4.1.Адамның қан тобының антигендері
- •9.1.4.2.Гистосәйкестік антигендері
- •9.1.4.3.Қатерлі ісіктің пайда болу механизіиіне қатынасты антнгендер
- •9.1.5.Микробтардың антигендік қүрылысы
- •9.1.5.1 .Бактериялардың антигендері.
- •9.1.5.2. Вирустардың антигені
- •9.1.6. Антигендер макроорганизмге енген кезде болатын процестер
- •9.2. Адамның иммундық жүйесі
- •9.2.1. Иммундық жүйенің қүрлымдық және функцноналдық элементтері
- •9.2.1.1. Иммундық жүйенің орталық органдары
- •9.2.1.2. Иммундық жүйенің перифериялық органдары
- •9.2.1.3. Иммундық жүйе жасушаларының түрлері
- •9.2.1.3.1. Лимфоциттер
- •9.2.1.3.1.1. В-лимфоциттер
- •9.2.1.31.2.Т-лимфоциттер
- •9.2.1.3.1.2.3. Табиғи киллерлер
- •9.2.1.3.2.4. Гамма-сигма т-лимфоциттер
- •9.2.1.3.2. Иммундык жүйенің басқа жасушалары
- •9.2.2. Иммундық жүйе қызметінің ұйымдастырылуы
- •9.2.2.1. Иммундық жүйе жасушаларының өзара әрекеттестігі
- •9.2.2.2. Иммундық жүйенің активтенілуі
- •9.2.2.3. Иммундық жауапты супрессиялау
- •9.2.2.4. Иммундық жүйенің клондық қүрылысының онтогенезі
- •10 Тарау.
- •10.1. Антидене және антидене түзу 10.1.1. Антиденелердің табиғаты
- •10.1.2. Антиденелердіц молекулалық құрылысы
- •10.1.3. Иммундыглобулиндер сыныбының қүрылысы және функционалдық ерекшеліктері
- •10.1.4. Антидененіц антигендігі
- •10.1.5. Антигенмен антидененің өзара әрекеттестік механизімі
- •10.1.6. Антиденелердің қасиеттері
- •10.1.7. Иммундыглобулиндердің генетикасы
- •10.1.8. Антидене өндірілудің жүрісі
- •10.1.9. Антиденелердің әр түрлілігінің теориясы
- •10.3. Жасуша жанама түріндегі киллинг
- •10.3.1. Антиденетәуелді жасуша-жанамалы цитотоксикалық
- •10.3.2. Антиденетәуелсіз жасуша-жанамалы цитотоксикалық
- •10.4. Гиперсезімталдық реакциялары
- •10.5. Иммунологиялық есте қалу (жадында сақтау)
- •10.6. Иммунологиялық толеранттық
- •11 Тарау.
- •11.1. Жергілікті иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.1.1. Терінің иммунитеті
- •11.1.2. Шырышты қабықтың иммунитеті
- •11.1.2.1. Ауыз қуысы иммунитетінің ерекшеліктері
- •11.2. Ағзада түрлі жағдайлар туған кездегі иммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.1. Иммунитеттің бактериалық инфекциялар кезіндегі ерекшеліктері
- •11.2.2. Вирустарға қарсы иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.2.3. Саңырауқүлақтарға қарсы иммунитеттің ерекшеліктері
- •11.2.4. Протозоалар тудырған ауруларға қарсы иммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.5. Ішек қүртына (гельмннттерге) қарсы нммунитеттің ерекшелігі
- •11.2.6. Трансплантациялық иммунитет
- •11.2.7. Қатерлі ісіктерге қарсы иммунитет
- •11.2.8. Жүктіліктің иммунологиясы
- •11.3. Иммундық статус және оны багалау
- •11.4. Иммундық жүйенің патологиясы
- •11.4.1. Иммунды тапшылықтар
- •11.4.1.1. Біріншілік, немесе туа біткен иммунды тапшылық
- •11.4.1.2. Екіншілік, немесе жүре пайда болған иммунды тапшылық
- •11.4.2. Аутоиммунды аурулар
- •11.4.3. Аллергиялық аурулар
- •11.4.3.1. І-типтес реакциялар (анафилактикалық)
- •11.4.3.2. Іі-ші типтес реакциялар (гуморалды цитотоксикалық)
- •11.4.3.3. Ііі-ші типтес реакциялар (иммундыкомплекстік)
- •11.4.3.4. Іу-ші типтес реакциялар (т-лимфоциттердіц жанамасымен)
- •11.4.4. Иммундыпролиферативті аурулар
- •11. 5. Иммундыкоррекция
- •12 Тарау.
- •12.1. Антиген-антидене реакциялары
- •12.2. Агглютинциялық реакциялар
- •12.3. Преципитациялық реакциялар
- •12.4. Комплементтің қатынасуымен жүретін реакциялар
- •12.5. Бейтараптау реакциясы (бр)
- •12.6. Таңбаланган антидене мен антигендердің қатынасымен жүретін реакциялар 12.6.1. Иммундыфлюоресценция реакциясы - ифр (Кунс тәсілі)
- •12.6.2. Иммундыферменттік тәсіл немесе талдау ифт
- •12.6.3. Радиоиммунды тәсіл (рит)
- •12.6.4. Иммундыблоттинг
- •13 Тарау.
- •13.2. Иммундыбиологиялық препараттар (ибп) 13.2.1. Ибп-лардың жалпы сыпаттамалары мен жіктелуі
- •13.2.2.Вакциналар
- •Тірі вакциналар
- •Өлі вакциналар
- •13.2.2.3. Молекулалық вакциналар
- •Анатоксиндер (токсоидтар)
- •Синтетикалық вакциналар
- •13.2.2.6. Адъюванттар
- •13.2.2.7. Ассоциаланган вакциналар
- •13.2.2.8. Жаппай вакцинациялау тәсілдері
- •13.2.2.9. Вакцина қолданудың нәтижелі болуының жағдайлары
- •13.2.2.10. Қазіргі кезде қолданылатын вакциналардың жалпы сипаттамасы
- •13.2.2.11. Вакцинаны егудің көрсетімі мен қарсы көрсетімдері
- •13.2.2.12. Вакцина егудің күнтізбесі
- •13.2.3. Бактериофагтар
- •13.2.4. Пробиотиктер
- •13.2.5. Сиецификалық антидеиелердің негізінде жасалган иммундыбиологиялық препараттар
- •13.2.5.1. Иммунды қан сарысулар. Иммундыглобулиндер
- •13.2.5.2.Моноклоналды антиденелер
- •13.2.5.4. Абзимдер
- •13.2.6. Иммундымодуляторлар
- •13.2.7. Адаптогендер
- •13.3. Вирустық инфекциялардың спецификалық профилактикасы 13.3.1. Вирустың инфекциялардың спецификалық алдын алуда енжар (пассивті) және белсенді
- •14.1 Коктар
- •14.1.1. Аэробты грам оң коктар
- •14.1.1.1. Місгососсасеае түқымдастығы
- •14.1.1.1.1Стафилококтар (8іарһу1ососсиз туыстастығы)
- •14.1.1.2. 8Ігеріососсасеае түқымдастығы
- •14.1.1.2.1. Стрептококтар
- •14.1.1.2.2. Энтерококтар (туыстастығы Епіегососсив)
- •14.1.2 Аэробты грам теріс коктар 14.1.2.1 Нейссериялар
- •14.1.2.1.1. Менингококтар
- •14.1.2.1.2. Гонококтар
- •14.1.3. Анаэробты коктар 14.1.3.1. Анаэробты грам оң коктар
- •14.1.3.2. Анаэробты грам теріс кокктар 14.1.3.2.1. Вейлонеллалар (Үеіііопеііа туыстастыгы)
- •14.2. Грам теріс факультативті-анаэробты таяқшалар 14.2.1. Энтеробактериялар (ЕніегоЬасіегіасеае түқымдастығы)
- •14.2.1.1. Эшерихиоздардың қоздыргыштары
- •14.2.1.2 Клебсиеллалар (кІеЬяіеІІа туыстастығы)
- •14.2.1.4. Салмонеллалар (8аІтопе1Іа туыстастығы)
- •14.2.1.4.1. Салмонеллез (астан улану) қоздыргыштары
- •14.2.1.4.2. Ауруханаішілік салмонеллез
- •14.2.1.4.3. Протей (Ргоіеиз туыстастығы)
- •14.2.1.4. Оба қоздырғышы
- •14.2.1.5. Энтеропатогенді иерсиниялар
- •14.2.1.6. Псевдотуберкулез қоздырғышы
- •14.2.1.7. Ішек иерсиниозының қоздырғышы
- •14.2.2. Вибриондар (УіЬгіопасеае түқымдастығы)
- •14.2.2.1.Тырысқақ қоздыргышы
- •14.2.2.2. Парагемолитикалық вибриондар (УіЬгіо туыстастығы)
- •14.2.2.2. Парагемолитикалық вибриондар (УіЬгіо туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасіег туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасІег туыстастығы)
- •14.2.2.4. Хеликобактериялар (НеІісоЬасіег туыстастығы)
- •14.2.3. РазІеигеІІасеае түқымдастыгы
- •14.2.3.1. Гемофилді бактериялар
- •14.2.3.1.1. Наеторһііиз іпііиепгае (Афанасьев-Пфайффер таяқшасы)
- •14.2.3.1.2. Наеінорһііив ііисгеуі
- •14.3. Бордетеллалар
- •14.3.1. Көкжөтел және паракөкжөтел қоздыргыштары
- •14.3.1.1. Воічіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. ВогіІеіеІІа Ьгопсһізерііса, ВогсІеіеІІа ауіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогйеіеііа Ьгопсһізерііса, ВогйеіеІІа аүіиш
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогсіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіит
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.1.1. Вогсіеіеііа Ьгопсһізерііса, Вогсіеіеііа аүіит
- •14.3.2. Бруцеллез (сарып) қоздырғыштары
- •14.3.3.Туляремия қоздырғышы
- •14.3.4. Легионеллез қоздыргышы
- •14.3.5. Псевдомонадалар (Рзеийотопаз туыстастығы)
- •14.3.5. Псевдомонадалар (Рзеийотопаз туыстастығы)
- •14.3.6. Буркхольдериялар (Вигкһоійегіа туыстастығы) Маңқа (сап) қоздыргышы - ВигкһоІЛегіа (Рзеисіотопаз) таііеі
- •14.4. Анаэробты бактериялар 14.4.1. Спора түзбейтін анаэробтар (клостридиялар емес)
- •14.4.2. Күйдіргі бациллалары (ВасіІІиз туыстастығы)
- •14.4.3. Спора түзетін Сіозігійіиш туыстастығына жататын бактериялар
- •14.4.3.1. Анаэробты инфекция қоздырғыштары
- •14.4.3.1.1. Жарақаттық анаэробты инфекция қоздырғыштары.
- •14.4.3.1.2. Сіреспе клостридиясы (сІовігШіиш іе(апі)
- •14.4.3.2 Лактобациллалар (ЬасіоЬасіІІив туыстастығы)
- •14.5. Листериялар (Ьівіегіа туыстастығы)
- •14.5. Листериялар (Ьізіегіа туыстастығы)
- •14.6. Корннебактериялар (СогупеЬас(егіит)
- •14.6.1. Дифтерия қоздыргышы (СогупеЬасіегіит (Іірһ(һегіае)
- •14.6.2. Микобактериялар (МусоЬасІегіасеае тұкымдастығы)
- •14.6.2.1. Туберкулез қоздыргыштары
- •14.6.2.2. Алапес (лепра) қоздырғышы (МусоЬасіегіиш Іергае)
- •14.6.3. Актиномицеттер (Асіупотусев туыстастығы)
- •14.6.3.1. Нокардиялар (іЧосагчІіа туыстастығы)
- •14.6.3.2. Бифидобактериялар (ВійсІоЬасІегіит туыстастығы).
- •14.6.3.3. Гарднереллалар (Сагсіпегеііа туыстастығы)
- •14.7.1.2. Солтүстік азиялық кенелік бөртпе сүзегі
- •14.7.1.3. Марселдік қызбаның қоздырғышы
- •14.7.1.4. Қүзды таулардың ақтаңдақтық қызба қоздыргышы
- •14.7.2. Ориенциялар (Цуцугамуши қоздыргышы)
- •391 Медициналық микробиология
- •14.7.1.3. Марселдік қызбаның қоздыргышы
- •14.7.1.4. Қүзды таулардың ақтаңдақтық қызба қоздырғышы
- •14.7.2. Ориенциялар (Цуцугамуши қоздыргышы)
- •14.7.3. Коксиеллалар (Ку- қызбаның қоздырғышы)
- •14.7.3. Коксиеллалар (Ку- қызбаның қоздыргышы)
- •14.8. Спирохеталар және басқа ирекше, иілген бактериялар
- •14.8.1. Трепонемалар (Тгеропета туыстығы)
- •14.8.1.1. Мерез. Бозғылт трепонема (Тгеропета раііісіит).
- •14.8.2. Боррелиялар. Боррелиоздар
- •14.8.2.1. Эпидемиялық қайталама сүзек
- •14.8.2.2. Эндемиялық қайталама сүзек (кенелік қайталама сүзек, аргас кене боррелиозы)
- •14.8.2.3. Иксод кене боррелиозы - Лайм ауруының тобындағы аурулар
- •14.9 Хламидиялар. Хламидиоздар
- •14.10. Миконлазмалар. Микоплазмоздар
14.5. Листериялар (Ьізіегіа туыстастығы)
ь
риоз - ҺЫвгіа топосуіо§епез қоздыратын, фекальды-оральды жолмен берілетін, клиникапық полиморфизммен ерекшеленетін жүқпалы ауру, оның ішінде менингиттік, сепсистік және "е үрықгы зақымдайтын түрлері жиі кездеседі. Листериоз қоздырғышын М.Хапфес 1911 жьшы ашқан. Лжсономиясы. цымдастыгы: ЬасІоЬасіІІасеае. уыстастыгы: Ьізіегіа.
гЛері: Ь.іппосиа, Ь.топосу1о§епез, Ь.\уе1зһітегі, Ь.ішапоүіі, Ь.гауі, Ь.тиггауі. ТУыстастық хирург Д.Листер атымен аталған. Ьізіегіа туыстастығына бактерияның 6 түрі кіреді. ар мен жануарларға тек қана һ.топосуіо^епех патогенді, ал Ь.ішапоуіі жануарларға патогенді. суІо§епез-тің 16 сероварыбар.
Іорфологиясы. ЬШегіа топосуіо§епез - қысқа, аздап иілген, грам оң, полиморфты, қозғалмалы . Жағындыда бір-біріне қатарласып немесе бүрыш қүрып жиі орналасады. Талшықтары және асы бар, спора түзбейді.
, Дақылдандыру. Листериоз қоздырғышы - факультативті анаэроб, кеңінен қолданатын қоректік Гірда сілтілі жағдайда және 37°С температурада өседі (бірақ нашар өседі). Қан қосылған қоректік «жақсы өседі - үсақ, жартылай мөлдір, нәзік гемолиз аймағы бар колониялар түзеді. Кейбір штамдары немесе қызыл пигмент түзеді. Микроаэрофилдер болғандықтан 5-10% С02 бар атмосферада жақсы іы.
Ферменттік белсенділігі. Биохимиялықбелсенділігітөмен. Глюкозаны қышқылға дейін ыдыратуы ~:ін. Индол, күкіртті сутек болмейді, желатинді ыдыратпайды, каталаза түзеді. Антигендік қасиеті. Листериялар 16 серологиялық варианттардан түрады, оның ішінде 15 (іық О антигенге және 5 флагеллярлық Н антигенге ие. Әр түрлі сероварларға жататын листериялар бірінен дақылдық және биохимиялық қасиеттерімен ерекшеленбейді, сондай-ақ олар иесінің огиялық типіне де тәуелді болмайды.
Патогенділік факторлары. Листериоз қоздырғышы эндотоксин түзеді. Эндотоксинінің "итикалық және лецитовителлазалық белсенділігі бар, моноциттерді ынталандырушы қасиетке ие "н байланысты топосуІо§епез деп аталады). Патогенді листерияларда биологиялық белсенді молекулалар мен ақуыздар жиынтығы кездеседі -риолизин О, фосфолипаза С, лецитиназа, интерналин, АсіА және РгІА ақуыздары). Бүлар листе- арға тек қана фагоциттарда ғана емес, сонымен қатар эпителиялық және әндотелиялық жасушаларға енді түрде еніп, көбеюлеріне мүмкіндік береді. Эндотелиялық жасушаларды бүзып, қан тамырларына ннен кейін қоздырғыш ми тіндері мен плацентаны зақымдауға мүмкіндік алады (14.17.-кесте).
Кесте 14.17.
Ьізіегіа
топосуіо§епез-тің вируленттік
факторляры |
, Биологиялык әсері |
Интерналин |
Бактериялардын фагоциттермен және эндотелий жасушаларымен жұтылуына қатысады. |
Гемолизин (листериолизин 0) |
Эритроцитгерді гемолиздейді, фагосома мембранасын бұзады. |
Фосфолипаза С |
Жасуша мембранасын бұзады. |
Резистенттілігі. Листериоз қодырғышы жабайы және үй жануарларының, қүстардың, бал мен жәндіктердің 90-нан астам түрлерінен табылған. Олар қоршаған орта объектілерінде кеңінентар топырақта, суда, қида, жануарлар төсеніштерінде, сүрлемде және т.б. Листериялар айтарлықтай түр- төменғі температурада, кептірғенде жақсы сақталады, қайнатқанда 3-5 минут ішінде жойылады. Төм температура жағдайында суда, дәндерде, сабанда бірнеше жылдар бойы сақталуы мүмкін. Сүт пен 4°С -та жойылмайды, және де көбейе алады.
Эпидемиологиясы. Листериоз сапронозды инфекцияларға жатады, сыртқы қоршаған орта не тіршілік ететін орыны. Листериялар коптеғен табиғи нысандарда табылған, ең алдымен сүр шөпте басқа малазықтық өсімдіктерде анықталған.
Листериоздың неғізғі таралу жолдары - алиментарлық (ет, сүт, сыр, көкөністі қолданғанда). Сон қатар, су, қарым-қатынас (ауру жануарларды күткенде жүқтырады) арқылы таралуы мүмкін. Ауа- арқылы жүғуы - жануарлардың жүнін, терісін өндеғен кезде болады.
Адамдарға инфекция көзі кемірғіштер, ауылшаруашылықжанурлары болып табылады. Жүқгырьо адам инфекция көзі болып перинатальды немесе неонатальды патолоғиялар туындайтын жағдайдар болуы мүмкін. Қазірғі кезде адамдарға тағамдық азық-түліктерден дайын немесе жартылай дайын (ірімшіктер, сүт тағамдары, еттен, тауықган және балықтан дайындаған жартылай дайын астар, көкөнг дайындаған кезде листеридлармен ластану мүмкіншіліғін төндіреді.
Көп жағдайда инфекция бірен-саран кездесіп отырады. Листериоз жүкті әйелдерғе өте қауіпті, се олардың иммунды статусы төмен. Жалпы листериозбен ауырғандардың 20-30 пайызын жүктілер қүр* Инфекция анасынан трансплацентарлық жолмен үрыққа беріледі, соның нәтижесінде мерзімнен бүр немесе үрық олі туады, туған соң ақаулар дамуынан қайтыс болады (80% жағдайда үрық өлімғе үшыр Тасымалдаушылық болуы мүмкін, үзақтығы анықталмаған.
Патогенезі. Листериоз көбінесе әлсіреғен иммундық статус негізінде дамиды. Жүктіл ЖИТС-пен ауыратын немесе АИВ-жүқтырылғандар арасында және де басқа да иммундық патология бар науқастарда жиі кездеседі. Эпителиялық және эндотелиялық жасушалардың зақымдануы салдарьг бактериемия, бауыр, көкбауыр, лимфа түйіндерінің, жүйке жүйесінің зақымдалуы байқалады. Ішкі ағзалар зақымдалған жасушаларда түйіншектер - листериомалар түзіліп, келесі кезеңінде листериомалар- некрозы мен ағзалардың дистрофиясы дамиды. Бүл - созылмалы түрлердің дамуына әкеліп соқгырады.
Инфекцияның ену қақпасы - көбіне ас қорыту, тыныс алу жолдарының шырышты қабығ жарақатталған тері болады. Листериялар ыдырағанда ағзада интоксикация туғызатын эндотоксин бөле. Фагоциттердің зақымдалуы нәтижесінде иммундытапшылық жағдайы асқынады.
Клиникалық көріністері. Жасырын кезеңі 3 аптадан 70 күнге дейін созылады. Науқастар арасьг көп жағдайларда ОЖЖ зақымдалуы басымдылық көрсетуі мүмкін (менингиттер, энцефалиттер, м абсцесі, психоздар), кей кездерде баспа, сепсис, сүзек түрінде өтеді. Ағымы бойыншалистериоздыңжед" жедел асты және созылмалы түрлері бар. Сепсис түріндегі листериоз жаңатуылған нәрестелерде ана ауыр өтіп жоғары өлімге әкеледі (50%-дан жоғары).
Иммунитеті. Ауырғаннан кейін негізінде жасушалық сипаттағы, түрақсыз иммунитет қалыптас
Микробиологиялық диагноз қою. Зерттеу әдістері — бактериологиялық, серологиял аллергиялық, ПТР. Жеделдетілген әдіс: ИФР, Калина модификациясы бойынша грамша бояу. Листериоз. инфекцияның ең ақырғы диагнозын қою үшін Ь. топосуІо§епе5-тің таза дақылын бөліп алып, станда- микробиологиялық әдістермен идентификациясын жүргізу қажет.
Бактериологиялъщ әдіс. Зерттеу заты ретінде - қан, жүлын сүйықтығы, көмей шайындысы, үр айнапасындағы су алынады. Алынған заттарда микрофлора өте аз болады, сондықтан оны алдымен байь алады. Зерттеу затын - глюкозалы-сарысулы сорпаға, глюкозалы-қанды агарға сеуіп, таза дақылын бөлі алып, грамша бояу, ферменттік қасиеттерін, АР, антибиотикке сезімталдығын анықтайды. Листериялар бөліп алуда кеңінен таралған селективті орталарға Оксфорд-агар және ПАЛКАМ-агар жатады. Оксфор агарда 24 сағаттан кейін үсақ (диаметрі 1 мм), қара қоршауы бар, сүрлау колониялар өсіп шығады. 4 сағаттан кейін колониялар қарая түсіп, диаметрі 2мм-ге үлғаяды. ПАЛКАМ-агарда 24 сағаттан кейін үс диаметрі 1 мм, жасыл-сүр немесе зәйтүнді-жасыл түсті, ортасы қара колониялар өсіп шығады. Колониялар' «гар үстінде қара аумақтар қоршап жатады. 48 сағаттан кейін колониялар көлемі 1,5-2мм-ге ' ішіне қарай түсіп, жасыл түсі мен қара қоршауын сақтап қалады. гі орталарға себінді жасау тікелей клиникалық заттан да, байыту ортасында өсірілген і жүргізіледі. Себінділерді 48 сағат, 30°С-та инкубациялайды. Листериялар өсу барысында пайдалануы және агардың қараюы көрініс береді. Келесі кезеңде патогенді листерияға күдік шетгері қарайған, үсақ, сәя бүлыңғырланған-колонияларды листерияларды идентификациялауға селективті орталарға себеді.
ктивті-дифференциалды диагностикалық орталарда өсіп шыққан, листерия деп болжап отырған рды ары қарай идентификациялау үшін 1 % глюкоза немесе ЛФГА қосылған ЕПА-ға, ашытқы бар триптонды-соялы агарға себінді жасайды. Себінділерді 24 сағатқа (30°С) термостатта і. Ашытқы экстракты бар триптонды-соялы агарда диаметрі 1-2мм, томпайған, түссіз, бүлыңғыр, лған, түзды ерітіндіге ауыстырған кезде агар бетінен оңай алынатын, гомогенді суспензия түзетін _ар өседі. 1% глюкоза немесе ЛФГА қосылған ЕПА-да листериялар үсақ, сүрлау түсті, жартылай р, шықталған колониялар түзеді. "нымен, Ь. топосуІо§епез-ке зерттеулер жүргізу барысында зерттеу затынан грамша оң боялатын ар табылса, каталаза-оң, 18-20°С-та қозғалмалы, 36°С-та қозғалмайтын, эскулинді пайдаланатын, қышқыл түзе о-тырып ыдырататын, маннит пен ксилозаны ыдыратпайтын, қанды агарда в- аймағын түзетін қоздырғыштар табылса, таза дақылын бөліп алдық деп санауға болады. ірадогиялық әдістер. КБР, қос сарысумен қойылатын жанама гемагглютинациялық реакция, ИФТ етериозды диагностикуммен қойылатын АР (динамикалық түрде) жүргізіледі. Молекулалық- пықәдіс: ПТР.
іеуі. Антибиотиктер тағайындайды. 2-6 апта бойында ампицилин мен гентамицинді клиникалық ріне қарап тағайындайды. д|ын алуы. Арнайы профилактикасы жоқ. Бейспецификалық сақтандыру жүргізіледі. Инфекция агы жануарлардың еті мен сүтін тек жоғары температурамен өңдеуден кейін ғана пайдаланады. "елдерді жануарлармен қатынаста болмайтын жүмысқа ауыстыру қажет.
