/Карызды кайтару/

"Кімде кім біреуден карыз алганда оны кайтару ниетінде болса, Алла тагала оны отеуіне жардем етеді. Кімде кім оны жеп кету максатында алса, Алла тагала малынын берекесін ушырады да, оны отей алмай оліп кетеді". Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

Бул жагдайды екі жактан талдайык: біріншісі – озініз карыз болган, екіншісі – сізге карыз болган сатті.

– Карызга белшесінен баткан пенденін ары карайгы іс-арекеті калай болады?

– Казіргі жагдайда карызга белшенізден батып турсаныз да, шурк етпеніз. Кандай жагдайдан болмаса да шыгатын екі жол бар. Оз оміріміздегі барлык келенсіздіктерді, окигаларды озіміз жасаймыз гой.

Бірден тыгырыктан шыгатын жолды пайымдап: «Уаделі уакытында, керекті жерде мен озімнін алган карызымды, алгысымды айта отырып кайтарамын. Екі жакта канагаттанатын боламыз».

Енді озініздін ішкі жан дуниенізге карап, осы келенсіздіктін жагдайын талданыз. Карызга калай батканыныздын себебін аныктаныз. (Жогарыда жазылганды кайталап окып шыгыныз).

Осыдан сон ойлау жуйенізді, козкарасынызды озгертініз. Тусінініз, бул жалган алемде ешкім де, ешкімге карыз емес. Тек кана озініздін омірге деген жауапкершілігініз бен белгілі бір парыздарыныз бар екенін уга білініз.

Адам гапыл дуниені дер менікі,

Менікі деп жургеннін барі оныкі.(Алланікі)

Тан калып, мал да калып, жан кеткенде,

Сонда, ойла, болады не сенікі? Абай

Карыз – ескіше ойлау жуйеніздін натижесі. Сондыктан да, ойлау жуйенізді жанаша багытка багыттаганда, кандай болмасын откен карыздарыныздан арылыныз, ойтпесеніз – олар озінін бугауынан босатпай буындырып, шыргаландарды тудыра береді. Ангіме тек кана акша карызы жайлы емес, бірінші кезекте ар-уждан жайлы. Ол ушін ен кажетті нарсе жауапкершілік, парыз жане озінді устаудын тартібі.

Акшаны бірден толеу міндет емес, боліп-боліп толеніз. Осылай істегенде озініздін карызды кайтсем де кайтарамын деген максатынызды білдіресіз. Осыны карыз берген адамга ескертіп айтыныз. Егер де акшаны осімімен алсаныз, мумкін болса осімін толеуден бас тартыныз.

/Егер сізге карыз болса/

"Бір кісі адамдарга карыз беріп журуші еді жане кызметшісіне айтатын: «Кедейлердін карыздарын кешіріп жібере бер, Танірім де біздін куналарімізді кешіріп жіберсе» деп. Ол кісі олген сон Танірі онын куналарін кешіріп жіберген екен". Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)

– Егер адам сізге карыз болса ше?

– Егер бір адам озінізге карыз болып, осы карызды кайтару каперіне де кіріп шыкпайтын жагдай омірде жиі кездесетін жайт. Осы кезде біздін санамызда кандай кубылыстар болып жатады?

– Егер кімде-кім сізге карыз болса, онда онын бейнесі озініздін томенгі есінізде жазылып калады да куатынызды сорады, ойткені борыштар адамга деген сезімініз куруга емес, куртуга багытталган. Осы адамга деген окпеніз, ызаныз, мусіркеушілігініз, ошпенділігініз жан-дуниенізде шогырлана береді.

Зан бар: ойыныз кайда – куатыныз сонда, куатыныз кайда – каныныз да сонда. Осылайша озінізді алсіретесіз. Борышкордын бейнесі томенгі есте болгандыктан, кайта-кайта айналып осыган келе бересіз.

Не істеу керек?

Бунын барі де карапайым нарсе!

Ен бірінші былай деп пайымданыз: «Керекті уакытта, керекті жерде, оган да, маган да жайлы жагдайда – карызга берген акшамды кайтарып аламын».

Енді акшаныз кайтсе де озінізге кайтып келеді, ал осы жумыстын іске асуын озініздін томенгі есінізге тапсырыныз, жолын озі табады.

Бул да алі толык емес. Енді ен маныздысы!

Борышты адамнын карызын кешірініз де, ол адамга осылайша силык берініз. Карызынызды силаныз.

Егер карызынызды кайтармаса, сурамай-ак койыныз. Жауапкершілігін оз мойнынызга алыныз. Сізден карыз алган мезеттте, гарыш сізді акшадан арылтты. Бул акшадан киналмай кутылудын зиянсыз жолы. Сіз осы акшаны жогалтып, урлатып немесе біреулер тонап алса – денсаулыгыныздан айрылуыныз мумкін еді. Сізден карыз алган адам: сізді неше турлі пале-жаладан, кауіп-катерден аман алып калды. Карызын кешірініз де, омірлік берген сабагына алгыс айтыныз. Борышкердін телефонын, не мекен жайын білсеніз озініздін шешімінізді міндетті турде хабарланыз.

– Егер де адамнын карызын кешірмесек не болады?

– Егер адамнын карызын кешірмесен, онда онын жанын, ар-ожданын аласын. Карыз болган адам кепілдікке бірдеме тастауы керек кой. Оз жан-дуниенізді тубегейлікті тусіне алмай жургенде, біреудін жанынын, ар-ожданынын сізге кажеті бар ма?

Сіз карызды кешірген мезетте, озініздін жан-дуниенізде – жана адамдарга, акшага, білімге орын босайды. Бурынгы карызымды кайтсем де кайтарам деп расуа болып журген куатыныз – озінізге кайта айналып келеді. Баскаларга еркіндік бере отырып, озін осы фани алемдегі – дуниеге, затка байланудан, дуние коныздыгыннан, сарандыгыннан, ашкоздігіннен, иттігіннен, жексурындыгыннан, жагымпаздыгыннан, алаяктыгыннан, менменсуіннен, жауыздыгыннан, катігездігіннен, канпезерлігіннен, суайттыгыннан, екіжузділігіннен, жокшылыгыннан, кайыршылыгыннан, кулдыгыннан, мигулалыгыннан, акымактыгыннан, есерлігіннен, дангойлыгыннан, жындысурейлігіннен, іш мерездігіннен, алкеуделігіннен, жарыместігіннен, боспелігіннен, т.б. ен бастысы – баска пендеге табынудан кутыласыз.