19. Равномерно-постепенные рубки главного пользования и их организационно-технические элементы.

Равномерно-постепенная рубка: Постепенная рубка, при которой древостой вырубается в два-четыре приема путем последовательного равномерного изреживания его в течение одного класса возраста (ГОСТ 18486).

Равномерно-постепенные, или семенно-лесосечные, рубки зародились в буковых лесах во Франции, где они начали применяться с XVI столетия. Классическую схему равномерно-постепенной рубки разработал в XVIII в. профессор Берлинского университета Георг-Людвиг Гартиг. Схема Гартига применительно к буковым высокополнотным древостоям состоит из четырех приемов: подготовительный, обсеменительный, осветительный и окончательный.

Основными организационно-техническими показателями равномерно-постепенных рубок являются:

– максимальная площадь лесосеки или ее ширина,

– число приемов рубки, интенсивность рубки в каждый прием,

– порядок отбора деревьев в рубку,

– повторяемость приемов,

– период (длительность) рубки,

– технология лесосечных работ,

– способ очистки лесосек,

– мероприятия по лесовосстановлению.

Равномерно-постепенные РГП проводятся преимущественно в сосняках вересковых, брусничных, мшистых, ельниках кисличных, снытевых и крапивных, грабовых и елово-грабовых дубравах, мягколиственных древостоях – при наличии под пологом благонадежного подроста главных древесных пород или второго яруса хвойных или твердолиственных пород, соответствующего данным лесорастительным условиям, в количестве, установленном СТБ 1358, ТКП 047.

В осинниках и березняках орляковых, березняках и осинниках кисличных и снытевых, осинниках и ольсах крапивных; сероольховых насаждениях равномерно-постепенные РГП проводятся при наличии подпологового яруса и достаточного количества подроста ели или других коренных пород.

20. Реконструктивные рубки.

Высечкі рэканструкцыі назначаюцца ў насаджэннях натуральнага і штучнага паходжанняў на ўчастках лесу, дзе немагчыма палепшыць пародны састаў, прадукцыйнасць і якасць існуючых насаджэнняў іншымі мерамі догляду і лесагаспадарчымі мерапрыемствамі. Праводзяцца ў лясах І і ІІ груп, акрамя лясоў запаведнікаў, запаведных зон нацыянальных паркаў, заказнікаў і помнікаў прыроды, асоба ахоўных участкаў, зон санітарнай аховы крыніц водазабеспячэння, лясоў спецыяльнага гаспадарчага назначэння.

Аб’ектамі рэканструкцыі могуць быць:

хмызняковыя зараснікі (за выключэннем тых, якія выконваюць засцерагальныя функцыі на землях, схільных да праяўлення эрозіі);

парасткавага паходжання драбналістыя маладнякі любой паў-наты ці сярэднеўзроставыя насаджэнні паўнатой ≤0,4.

Рэканструкцыя праводзіцца, як правіла, у спалучэнні з лесакультурнымі мерапрыемствамі і падзяляецца на тры віды:

1) суцэльная – з поўнай заменай малакаштоўных парод на іншыя больш каштоўныя віды;

2) частковая;

а) каштоўныя пароды ўводзяцца ў састаў малакаштоўных маладнякоў калідорамі, кулісамі і курцінна-групавым спосабам;

б) інтэнсіўнымі высечкамі догляду фармуецца асноўны дрэвастой з падросту ці другога яруса;

3) шляхам павышэння паўнаты нізкапаўнотных дрэвастояў, калі ў гэтым існуе неабходнасць.