3.7. Zamień liczby na wyrazy umieszczone w ramce z poprzedniego ćwiczenia.

3 uczelni, 530 studentów przystąpiło do konkursu. Chciałbym żyć przez 200 lat. Mam 15 bliskich znajomych. Spędziłam czas z 2 przyjaciółkami. 300 uczestników świadczyło o dużym zainteresowaniu konkursem. 29 studentów wyróżniono na apelu. Znam 3 życzliwych ludzi. Nie jeden, lecz 2 chłopców to przygotowuje.

3.8. Zamień wykropkowane miejsca w zdaniach liczebnikami nieokreślony-mi: kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt w odpowiedniej formi.

... uczniów zachorowało. ... niemieckich myśliwców zaatakowało go po drodze. Anna była śliczną dziewczynką, o ... lat młodsza od Franka. Ślady Anielki, wyraźne w ... miejscach, nagle urwały się. Co ... kroków potykał się i upadł. Już tylko ... centymetrów dzieliło go od przeciwległego brzegu ekranu. Takich grup jest juz w naszym kraju ... . Każdy nauczyciel ma szanse kształcenia w ciągu swego życia co najmniej ... uczniów. Warto posłuchać tych ... ekspertów.

3.9. Używając liczebników nieokreślonych, przekształć zdania według wzoru. Wzór: W pokoju spali młodzi mężczyźni. (kilku) ... spało kilku młodych mężczyzn.

Protestujący studenci zebrali się w Rynku. (kilkuset) Leniwi uczniowie poszli na wagary. (kulkunastu) Starsze kobiety stały przed sklepem. (kilka) Młodzi ludzie poszli na dyskotekę. (kilku) Połamane krzesła stały na strychu. (kilka) W butiku pracują nowe ekspedientki. (kilka) Znani aktorzy grają w tym teatrze. (paru) Moi przyjaciele są inżynierami. (kilku) Bezdomne psy chodziły po parku. (parę)

TEKST UZUPEŁNIAJĄCY

Moja pierwsza praca

Sting pracował jako mleczarz. Harrison Ford był stolarzem. Supermodelka Natalia Vodianowa sprzedawała warzywa na straganie. Gwiazdy nie zawsze były gwiazdami. Politycy nie zawsze byli politykami.

Anna. Z moją przyjaciółką po trzecim roku studiów zatrudniłyśmy się do uporządkowania archiwum teatralnego. Musiałyśmy skatalogować wszystkie plakaty, programy teatralne, wycinki z gazet. Praca była fizyczno-umysłowa. Fizyczna, bo musiałyśmy dźwigać, układać, przenosić ciężkie paki. Umysłowa, bo koncepcję, jak to wszystko uporządkować, musiałyśmy wymyślić same. W upalne lato, w podziemiach teatru, w kurzu po łokcie, z wiecznie ubrudzonymi rękami było tak sobie. Ale śmiałyśmy się, że mamy swój wkład w historię teatru.

Reni. W liceum w każde wakacje pracowałam w ośrodku wypoczynkowym. Byłam barmanką, recepcjonistką, a nawet bibliotekarką. Pamiętam, że najlepiej zarabiałam jako barmanka, a najmniej jako bibliotekarka. Praca w bibliotece była szalenie nudna, ponieważ biblioteka była czynna cały dzień, a tak naprawdę rzadko kto tam zaglądał. Czasami korciło mnie, by zamknąć bibliotekę i biec na plażę. Pewnie i tak by nikt nie zauważył.

Joanna. Pierwsza poważniejsza praca? To było w Londynie. Po egzaminach wstępnych do szkoły teatralnej. Miałam wtedy trzy prace. Od 7. rano do 12. pracowałam jako pokojówka, od 13. do 24. albo i dłużej jako kelnerka we włoskiej restauracji. Chciałam jak najwięcej zarobić, by utrzymać się na studiach. Zarobiłam tyle pieniędzy, że starczyło nie tylko na studia, ale jeszcze zostało mi na następne wakacje.

E

dyta. Od razu po egzaminach wstępnych do szkoły teatralnej wyjechałam do USA do pracy. Miałam głowę pełną marzeń, ale wiedziałam, że nawet jeśli się dostanę, to jakieś pieniądze będą mi potrzebne. W Stanach znalazłam pracę w firmie. Byłam sprzątaczką. Byliśmy podzieleni na pięcioosobowe grupy i każdy zajmował się czym innym. Szefowa zawsze wycierała kurze. Ja zaczynałam od podłogi, potem była, „odkurzaczową”, aż w końcu awansowałam na „łazienkową”. Najgorsza praca to mycie podłóg. Było ciężko, bo zaczynaliśmy o 5. rano, a kończyliśmy o 18. Później jeszcze pracowałam w barze i w sklepie. Wszystko oczywiście na czarno.

DOWCIP

 Gdzie pracujesz?

 Nigdzie.

 A co robisz?

 Nic.



 Kwiatkowski, łap swoje zwolnienie z pracy

Niby niezłe zajęcie...

 Owszem, niezłe, ale konkurencja duża.

L

EKCJA

DWUDZIESTA

KRAJE ŚWIATA I NARODOWOŚCI

P

Gramatyka

Odmiana rzeczowników, stanowiących nazwy narodowości i krajów. Formy nieregularne w odmianie rzeczowników zakończonych na –anin.

Przymiotniki utworzone od nazw własnych.

Przymiotniki złożone.

rzygotowanie do konwersacji

 Jakiej jesteś narodowości?

 Jakie masz obywatelstwo?

 Jestem narodowości ... .

 Mam ... obywatelstwo.

 Kim jesteś z pochodzenia?

 Z pochodzenia jestem ... .

TEKST

Amerykanów, Anglików, Francuzów trudno jest namówić do nauki języków obcych, pozostali, średni i mali, wkuwają na potęgę i od dziecka. Młody Holender, Szwed, Norweg, a również Niemiec z RFN  wszyscy oni mówią swobodnie po angielsku. To nie jest jeszcze jeden nudny szkolny obowiązek. Wiedzą, że tak muszą, jeśli chcą przynależeć do wspólnej rodziny, wspólnej cywilizacji. Damy przykład szwedzkiej szkoły  u nas zabrzmi to jak absolutna herezja  gdzie nauka angielskiego traktowana jest na równi z nauką szwedzkiego, a może nawet poważniej. Bo swój język ojczysty każdy jako tako zna, a tamtego musi się dopiero nauczyć. Nie ma w takim stosunku pogardy dla mowy ojczystej, niedostatków patriotyzmu czy poczucia niższości kulturowej wobec wielkich.

Oni zrozumieli, że jest to narzędzie poznawania świata, że każdy nowy język wraz z możliwościami, jakie daje, wzbogaca. Dziś każdy, nawet najmniejszy kraj, musi być obecny w świecie, musi być „zagraniczny”. Nie jest to kwestia wizytówki, rangi, samopoczucia czy mody. Jest to jedyna szansa normalnego rozwoju. Wszelkie limity, reglamentacje, granice wydają się obecnie anachronizmem. Zrozumieli to wszyscy bez najmniejszego wyjątku, nawet ci, którzy długie lata żyli w izolacji i w autarkii upatrywali szansy na niezależność. Trzeba usilnie szukać nowych pomysłów, a przynajmniej nie przeszkadzać tym, którzy je mają. (199 wyrazów, 458 sylab, czas czytania  85 sek, tempo  5,4 syl./sek)

D

IALOGI

1.  Jesteś cudzoziemcem, prawda?

 Tak, jestem Białorusinem.

 Kim są z pochodzenia twoi rodzice?

 Moja matka jest Polką, a ojciec jest Białorusinem.

 Kim są z pochodzenia państwa dzieci?

 Nasze dzieci z pochodzenia są Białorusinami.

 Jakiej narodowości są twoi dziadkowie?



Moi dziadkowie są Białorusinami.

2.  Ile zapłaciłeś za naukę w tym roku?

 2750 euro.

 To chyba dużo.

 Dużo, kiedy trzeba samemu zarobić te pieniądze. We Francji można zarobić więcej, jednak więcej trzeba wydać.

 Dlaczego nie studiujesz we Francji?

 Zacząłem tam studiować, ale zmieniłem kierunek, bo zainteresowałem się socjologią. Polscy socjologowie są znani w świecie.

3

.  Gdzie się urodziła Sandra?

 Urodziła się w Londynie, ale z pochodzenia jest Włoszką.

 To znaczy jej rodzice są Włochami?

 Tak, pochodzą z Rzymu. Ale od wielu lat mieszkają w Wielkiej Brytanii.

 A co Sandra robi w Polsce?



Studiuje malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych.

4.  Marku, co będziesz robił w czasie wakacji?

 Pojadę na kurs języka polskiego do Szkoły Letniej.

 Z tym kursem to jasne. A co potem?

 Potem planuję najpierw odwiedzić rodziców, a później chcę wyjechać do Egiptu.

5.  Co się dzieję z tą Moniką?

 A co jest? Nic nie słyszałam.

 Wiesz, na dyskotece tańczy z Adamem, z Mikołajem spaceruje po parku, a nad morze wyjechała z Aleksandrem.

 Z tym Brazylijczykiem? Jak na Monikę niezbyt jest przystojny.

 Jednak pięknie gra na pianinie, śpiewa wzruszające piosenki.