3.5. Przekształć podane zdania według wzoru.

Wzór: Każdy (żaden) student (nie) zdał egzamin(u). Wszyscy studenci (nie) zdali egzaminy(ów).

Każdy człowiek lubi jeść. Każdy mężczyzna jest odważny. Żaden polityk nie lubi pytań. Żaden policjant nie boi się złoczyńców. Każdy ojciec lubi swoje dziecko.

3.6. W miejsce kropek wstaw właściwą formę liczebników według wzoru.

Wzór: a) ... jeden... pokój; b) ...dwie... książki; c) ...trzej... mężczyźni; d) ...czterech... kelnerów.

Pokój, sala, dziecko, mieszkanie, koledzy, koleżanki, okno, znajomi, dziewczyna, buty, spotkanie, zadania, pokolenie, gazeta, ćwiczenia, wiadomość, chłopcy, koty, kobiety, znajome, kierowców, myszy, studentów, współmieszkańcy, rzeczy, powieść, lody, znajomi, łóżka, kelnerki, ulistracje, telewizory, role, panie, Polacy, Niemki, konie. znaczki, sala, znajomych.

Czas przyszły złożony od czasowników niedokonanych

Osoba	Liczba pojedyncza
1	będę pracować/ będę pracował/-ła
2	będziesz pracować/ będziesz pracował/-ła
3	będzie pracować/ będzie pracował/- ła/-ło
Osoba	Liczba mnoga
1	będziemy pracować/ będziemy pracowali/-ły
2	będziecie pracować/ będziecie pracowali/-ły
3	będą pracować/ będą pracowali/-ły

3.7. W miejsce kropek wstaw odpowiednią formę czasownika być w czasie teraźniejszym, przeszłym I przyszłym.

Wzór: Jan ... w kinie. Jan jest, był, będzie w kinie.

Na stole ...książka. Kto ... w domu? My ... w domu. Czy ty ...w Warszawie? Tak, ja ... w Warszawie. Kto ... w bibliotece? Uczniowie ...w bibliotece. Tutaj ... szafa. 6. Ilu uczniów ... w grupie? Kto ... w pokoju? Janek i Basia ... w stołówce. Czy wy ... w Gdańsku? Tak, my ... w Gdańsku. Czy Janek z Adamem ... w teatrze? Tak, oni ... w teatrze. Co ... na biurku? Na biurku ... czasopismo.

3.8. Wyrazy w nawiasie podaj w odpowiednich formach czasu przyszłego złożonego.

Wzór. (pisać)  będzie pisał.

Moi znajomi od jutra (mieszkać) ... przy sąsiedniej ulicy. My nie (czekać) ... na ciebie kolejny kwadrans. Czy wy (oglądać) ... jutro ten nowy film? Przysięgam, że (mówić) ... prawdę i tylko prawdę. Mam nadzieję, że dzieci (szanować) ... rodzinne tradycję.

3.9. Wyrazy w nawiasie podaj w odpowiednich formach czasu przyszłego złożonego.

Wzór. spać  będę spać.

Całe życie siedzisz w kieszeni u innych. Bierzesz kredyty i pożyczki, które potem latami spłacasz. Nigdy nie dotrzymujesz słowa. Masz piękne marzenia. Pragniesz władzy i bogatstwa. Ciągle narzekasz na brak czasu..

3.10. Wykonaj według wzoru.

Wzór: Planuje się bardzo dokładnie. Będzie się planowało bardzo dokładnie.

Grzmi cały dzień. Leje całe lato. Na wakacjach gotuje się codziennie obiad. W nocy pada. Prowadzi się zajęcia wieczorami. W górach od rana wieje. O czwartej już świta. Piecze się zawsze na niedzielę. Sypie śniegiem. Opowiada się stare dzieje.

3.11. Uzupełnij zdania odpowiednią formą czasownika niedokonanego i dokonanego według wzoru.

Wzór: iść  dojść. Jurek będzie szedł na uniwersytet 20 minut. Za 20 minut Jurek dojdzie do uniwersytetu.

Zofia będzie ... do kawiarni pół godziny. Za pół godziny Zofia ... do kawiarni.

Romek będzie ... do akademika 10 minut. Za 10 minut Romek ... do akademiku.

jechać  dojechać. Starsza pani będzie ... taksówką do domu 7 minut. Za 7 minut starsza pani ... taksówką do lotniska.

chodzić – pójść. W tym miesiącu Ewa będzie często ... do teatru. W tym miesiącu Ewa ... 5 razy do teatru.

iść  przyjść. Dorota będzie ... do koleżanki bardzo krótko. Po południu Dorota ... do koleżanki.

jechać  przyjechać. Ela będzie długo ... do Poznania. Wieczorem Ela ... do Poz-nania. Marek będzie krótko ... do Wilanowa. W południe Marek ... do Wilanowa.

pisać  napisać. Teraz Jacek będzie ... list. Zaraz Jacek ... ten list.

dzwonić  zadzwonić. Teraz będziemy ... do rodziców. Zaraz ... do rodziców.

TEKST UZUPEŁNIAJĄCY

Po co nam wolny dzień?

N

iedziela bezpowrotnie traci status dnia świątecznego, bo cóż to za święto, gdy się gania po hipermarketach z wózkami? Polacy nie doświadczają wyrzutów sumienia z powodu spowszechnienia niedzieli, przeciwnie, odczuwają przyjemność z kupowania całą rodziną, a jedyne, co budzi sprzeciw w takim dniu, to że sąsiad rąbie drzewo albo wali trzepaczką w dywan na podwórzu. Nie widzi się nic złego w tym, że się w niedzielę pracuje lub dorabia i nie chodzi w tym czasie do kościoła.

Niedziela to już półświęto. Można je wypełnić spa-cerem bez celu, słuchaniem muzyki lub po prostu nicnierobieniem  wszystkim, co nie łączy się z dwoma słowami: muszę i szybko. Nie muszę schud-nąć, nie muszę być do dyspozycji męża i dzieci. Nie muszę zostać szefem, znów ojcem, nie muszę napisać książki, budować dom. Dam sobie luz.

Uświadomienie sobie faktu, że wcale nie muszę i świat się od tego nie zawali, jest przebudzeniem, które uwalnia niewypowiedzialne pokłady energii. Niedziela to sprzyjający czas, żeby pożegnać się z projektami, które nie będą nigdy realne i trzeba je po męsku odciąć z życia. Dzień powszedni marnie sprzyja rachunkom życiowym. Nie przebija się wtedy człowiek przez powinności, nie wyjdzie z niewoli.

DOWCIP

Nauczyciel na lekcji polskiego pyta Jasia : - Jaki to czas? Ja się kąpię, ty się kąpiesz, on się kąpie... - Sobota wieczór, panie profesorze.

L

EKCJA JEDENASTA

J

Gramatyka

Rzeczowniki i części mowy określające rzeczowniki w celowniku 1iczby pojedynczej.

Tryb rozkazujący czasowników.

Liczebniki zbiorowe typu dwoje.

AK CI SIĘ PODOBAM?