3. Gramatyka

Rzeczowniki w miejscowniku liczby mnogiej

Mianownik	Miejscownik
pan, pies, problem, stół	(o) panach, psach, problemach, stołach
kobieta, babcia, mysz	(o) kobietach, babciach, myszach
miasto, jabłko, morze, serce	(o) miastach, jabłkach, morzach, sercach

3.1.Wyrazy w nawiasach użyj w l.Mn.

W (autobus) jest zawsze tłok. Soki podajemy w (szklanka). W (gazeta) nie ma nic ciekawego. Na ich (biórko) jest zawsze bałagan. Nie można palić w (sypialnia). Lubię opowiadać wesołe historie o (policjant). Jest dużo śmiesznych dowcipów o (blondynka). Kwiaty rosną na (klomba). Dzieci bawią się na (boisko). Dużo ludzi zbiera się na (stadion). Statki pływają po (morze), a łódki po (jezioro i rzeka). Książki leżą na (półka), naczynia  na (stół), owoce  w (lodówka).

Części mowy określające rzeczowniki w miejscowniku liczby mnogiej

Mianownik	Miejscownik
młody pan, duży stół	(o) młodych panach, dużych stołach
piękna kobieta, długa ulica	(o) pięknych kobietach, długich ulicach
nowe miasto, smaczne jabłko	(o) nowych miastach, smacznych jabłkach

3.2. Użyj wyrazy podane w nawiasach w l.Mn.

Nie lubię mieszkać w (ten wysoki dom). Spotykamy się zawsze na (nasz wspólny obiad). Adam marzy o (daleka podróż). Herbatę podają w (porcelanowa filiżanka). Nocujecie w (schronisko młodzieżowe). Mój ojciec pracuje przy (dwie wielkie piece). Mało wiem o (wasz pisarz współcześny). Myślę o (nasze małe dziecko). Zatrzymują się na (leśny parking). Nie mogą zapomnieć o (dawny dobry czas). Lubię spacerować po (dzika ścieżka). Często opowiadam o (ten wesoły film).

CZASOWNIKI

Typ koniugacyjny -ę,- isz/-ysz: mówić, słyszeć, musieć

Osoba	Liczba pojedyncza	Osoba	Liczba mnoga
1	mówię; słyszę, muszę	1	mówimy; słyszymy, musimy
2	mówisz; słyszysz, musisz	2	mówicie; słyszycie, musicie
3	mówi; słyszy, musi	3	mówią; słyszą, muszą

podnosić, szkodzić, dzwonić, łączyć, prosić

3.3. Podaj odpowiedzi na pytania według wzoru.

Wzór:  Czy rozmawiasz z rodzicami?  Tak, dzwonię do ojca.

Czy rozmawiasz z rodzeństwem? Czy rozmawiasz z dziadkami? Czy rozmawiasz z dziećmi? Czy rozmawiasz z wnukami? Czy rozmawiasz z kolegami? Czy rozmawiasz z koleżankami? Czy rozmawiasz z wykładowcami?

3.4. Ułóż pytania do podanych zdań.

Dzwonię do Hani. Uczymy się języków obcych. Nie podnoszę ciężkich walizek. Boję się wściekłych psów. Stoimy naprzeciw wysokiego hotelu. Widzę kolegę Marka i Andrzeja. Proszę sprzedawczyni o pomoc.

3.5. Zamień według wzoru.

Wzór: prosić o przebaczenie (1, l.p.) - proszę o przebaczenie.

Dochodzić do morza (2, l.p.), głosić hasło (3. l.p.), podchodzić do dworca (1. l.mn.), przychodzić z kolegą (2. l.mn.), schodzić w dół (3. l.mn.), szkodzić bez zamiaru (2. l.p.), wychodzić w zamyśleniu (2. l.mn.).

3.6. Wyrazy w nawiasach podaj w odpowiednich formach.

Państwo Kowalscy (lecieć) na urlop nad morze. My chętnie (chodzić) do teatru. W restauracji zawsze (ja  płacić) rachunek. Adam chętnie (marzyć) o dalekich podróżach. Dlaczego ona (prosić) nas zawsze o rzeczy niemożliwe? Ten stary autobus nie (wozić) pasażerów. Czy zawsze (ty  spać) przy otwartym oknie?

3.7. Uzupełnij zdania podanymi niżej czasownikami w odpowiednich formach: zależeć, należeć, chodzić.

Czy ten piękny zegarek ... do ciebie? Lubię, kiedy coś ... tylko ode mnie. Nie ukrywam, że ... mi o tobie. Każdy z zegarków ... inaczej. Podczas jazdy pociągiem nie ... wychylać się przez okno. Jej zawsze ... tylko o pieniądze. Dlaczego nie ... do żadnej partii ani organizacji. Nie ... bać się dentysty.

*3.8. Podane w tabeli czasowniki ułóż według znaczeń.

Wzór: myśleć  zastanawiać się  mniemać  dumać

patrzeć  ..................................................................................................

mówić  ..................................................................................................

robić  ..................................................................................................

zgodzić się  ..........................................................................................

trafić  ...................................................................................................

marzyć  .................................................................................................

gonić  ...................................................................................................

tropić, dotrzeć, widzieć, pracować, obserwować, gadać, aprobować, śnić, chcieć, poszukiwać, dyskutować, popierać, działać, odszukać, pragnąć, spoglądać, rozmawiać, czynić, ścigać, znaleźć, akceptować.

TEKST UZUPEŁNIAJĄCY

Urządzanie mieszkania albo domu powinno się zaczynać od określenia jak chcemy w nim żyć. Inspiracji można szukać w sklepach. Te większe pokazują gotowe rozwiązania: można zamówić dokładnie taką kuchnię, jadalnię, sypialnię. Przedstawiciel firmy przyjeżdża wtedy do klienta, robi szkic mieszkania i projektuje wyposażenie. Może też wędrować z nami po sklepach i pomóc wszystko dobrać. Obecnie modne są otwarte przestrzenie, np. łączenie kuchni z pokojem dziennym, a w wersji luksusowej  z jadalnią i salonem. Rodzina jest wtedy razem, pani domu nie zostaje zepchnięta do kuchni. Również nowym trendem jest łączenie sypialni z łazienką. Ta ostatnia coraz bardziej staje się pokojem kąpielowym z ustawioną w centrum wanną.

Ostatecznym elementem wyposażenia wnętrza są dodatki. Jest coraz więcej sklepów, w których znajdziemy szeroki wybór akcesoriów dekoracyjnych  tkanin, niewielkich mebli, szkła, obrazków, figurek. Różnorodność mebli, tkanin, sprzętu do kuchni i łazienek jest tak duża, że czujemy się zagubieni. Fachowcy wyróżniają kilka stylistyk, które dominują we wnętrzach: tradycyjna  inspirowana francuskimi i angielskimi meblami z XVII i XIX w.; miejski luksus  meble z kosztownych materiałów; country  głównie sosnowe meble rustykalne; etno  meble kolonialne, głównie importowane; nowoczesna  z odważnymi kolorami i tworzywami sztucznymi; współczesna klasyka  odznacza się prostymi formami, ale precyzyjnym opracowaniem detali.

DOWCIP

Wsiada pijak do taksówki i mówi:  Proszę do domu.  Mógłby pan to sprecyzować?  Do dużego pokoju.

L

EKCJA SZÓSTA

HOTEL

P

Gramatyka

Rzeczowniki i części mowy określające rzeczowniki w dopełniaczu liczby pojedynczej.

Typ koniugacyjny czasowników -am, -asz.

Liczebniku porządkowe.

Typy koniugacyjne czasowników.

.

rzygotowanie do konwersacji

 Czy mogę zarezerwować (wynająć) pokój?

 Jedno- czy dwuosobowy?

 Proszę wypełnić kartę meldunkową.

 Na razie nie dysponujemy wolnymi pokojami.

 Niestety, nie ma wolnych pokoi.

 Życzymy miłego pobytu!

TEKST

Marek i Ewa zastanawiają się, gdzie spędzić wakacje. Można wyjechać nad morze lub w góry, można skorzystać z ofert firm turystycznych, które proponują podróże do różnych krajów świata. Tym razem Marek namawia Ewę odwiedzić Wielkopolskę. Po niedługim namyśle Ewa się zgadza.

Po drodze do Poznania pierwszy nocleg w Koninie z jego słynnymi jeziorami. Marek i Ewa zatrzymują się w hotelu, położonym w samym centrum miasta. Oferuje się tu wypoczynek w wygodnych pokojach. Wnętrza są estetyczne i funkcjonalne, zapewniające gościom maksimum wygody. Doba hotelowa w pokoju dwuosobowym kosztuje 110120 zł. Drugi i trzeci dzień oni spędzają w Poznaniu. Mieszkają w hotelu, który jest położony w zacisznej, otoczonej zielenią dzielnicy. Hotel dysponuje nowoczesnymi, komfortowo urządzonymi jedno- i dwuosobowymi pokojami. Każdy pokój wyposażony jest w łazienkę z prysznicem, telefon, telewizję satelitarną. Pobyt w tym hotelu będzie kosztował Marka 140 zł. za dobę. Dla Marka ważne jest to, że hotel posiada bezpłatny parking na terenie obiektu. Kolejnym punktem podróży jest pierwsza historyczna stolica Polski  Gniezno. W drodze do Gniezna Marek i Ewa na dwa dni zatrzymują się w przytulnym hotelu w miasteczku Tarnowo. Wieczorami spacerują po parku miejskim, zwiedzają urocze kawiarnie, gdzie ich częstują polskimi tradycyjnymi daniami. (192 wyrazy, 435 sylab, czas czytania  80 sek, tempo  5,4 syl./sek)