19. Metody wdrażania systemów informatycznych.

Słowo wdrażać oznacza zaczynać, wprowadzać, stosować coś, zapoczątkowywać.

Nie wdając się w szczegóły można zaproponować następujące kroki do udanego wdrożenia w małych i średnich przedsiębiorstwach:

1. Założyć zespół analityczny.

2. Przeanalizować potrzeby.

3. Określić funkcjonalność systemu.

4. Wybrać rozwiązanie.

5. Przeprowadzić wdrożenie systemu.

Wdrożenie zintegrowanego systemu zarządzania jest przedsięwzięciem bardzo złożonym. Stanowi największą inwestycję informatyczną w przedsiębiorstwie w przekroju kosztów, stopnia złożoności oraz czasu wdrożenia. Nie jest to jednak operacja tylko techniczna - zakup komputerów, okablowanie budynku oraz instalacja oprogramowania. Ze względu na strategiczne znaczenie tej decyzji dla przedsiębiorstwa wdrożenie powinno być procesem samooceny, analizy, gruntownej zmiany procesów biznesowych oraz uczenia się.

Oprócz przygotowania wdrożenia systemu informatycznego należy zaprojektować (względnie przeprojektować) system zarządzania przedsiębiorstwem. Takie działania wymagają metodycznego podejścia. Metodyka wdrożenia jest to sformalizowany, szczegółowy opis z podziałem na poszczególne etapy i czynności działań wykonywanych w procesie wdrożenia.

Metodyka obejmuje wszelkie działania począwszy od etapu przygotowania projektu, aż po fazę postimplementacyjnego testowania wdrożonego systemu. W procedurze wdrażania systemu największe wartość mają: wiedza, doświadczenie oraz kompetencje osób zaangażowanych we wdrażanie, metodyka zaś jest tym narzędziem, które wspomaga i syntetyzuje ich pracę. Metodyka jest planem działania, na podstawie którego przebiegają prace wdrożeniowe. Podstawowym zadaniem metodyki jest uporządkowanie oraz usystematyzowanie prac związanych z wdrożeniem systemu.

Na potrzeby wdrażania zintegrowanych systemów zarządzania stworzonych zostało kilka metodyk wdrożeniowych. Praktycznie każdy duży producent i firma świadcząca usługi wdrożeniowe systemów tej klasy dysponuje własną metodyką. W każdej z metodyk wyróżnione są fazy działania, które w zależności od metodyki obejmują różny zakres czynności wchodzących w ich skład. Zależnie od metodyki jest to od trzech do jedenastu faz. Fazy te mogą przebiegać sekwencyjnie, nachodzić na siebie lub być prowadzone równolegle.

Każdy z producentów (integratorów) posiada także inne (często własne) narzędzia wspomagające proces wdrożenia systemu. Żadna z metodyk nie gwarantuje udanego oraz bezproblemowego wdrożenia. Systematyzacja prac wraz z ich podziałem na poszczególne części jest sposobem zapewnienia kontroli nad przebiegiem wdrożenia.

Jednak są trzy podstawowe fazy wdrożenia:

- Faza Wyboru (Określenia wymagań, wybór dostawcy, umowa...)

- Faza Implementacji (Analiza, Symulacja, Szkolenia, Konwersja danych, Rozwiązanie biznesowe)

- Faza Optymalizacji (Modyfikacje, nowe funkcje)

Wiadome metody wdrożenia: Target Enterprise, BASIS, Implex, QAD...

20. Symulacja jako narzędzie wspomagania decyzji.

Symulacja komputerowa to metoda służąca do imitowania działania całego systemu lub też tylko naśladowania pewnej sytuacji poprzez użycie programów komputerowych. Obiektem, którym manipuluje się w trakcie badań symulacyjnych, jest model. Jest to pojęcie bardzo ogólne, oznacza reprezentację danego systemu w postaci innej niż ta w rzeczywistości. Pragmatyczna definicja modelu mówi, że jest to narzędzie, za pomocą którego można opisać system i jego zachowanie się w różnych warunkach zewnętrznych. W symulacji największe znaczenie mają modele matematyczne, które opisują rzeczywistość za pomocą równań, nierówności matematycznych, związków logicznych itp.

Symulacja komputerowa ma wiele zalet, które czynią ją atrakcyjnym narzędziem analizy i wspomagania decyzji. Po pierwsze, może ona „skondensować” w takim stopniu czas, że istnieje możliwość uzyskania wyników obrazujących kilka lat działalności systemu w ciągu minuty lub w niektórych przypadkach w ciągu kilku sekund – zależy to od stopnia skomplikowania problemu i możliwości komputera. Zdolność ta pozwala badaczowi rozważyć różnorodne plany, które chciałby zbadać w bardzo krótkim czasie, podczas gdy przeprowadzenie próby na każdym realnym systemie (jeśli w ogóle byłoby to możliwe) trwałoby bardzo długo. Symulacja komputerowa pozwala również na rozszerzenie czasu działania systemu, gdyż można za jej pomocą zbadać szczegółową strukturę zmian, których nie można byłoby zaobserwować w czasie rzeczywistym. Każdy eksperyment komputerowy, w odróżnieniu od eksperymentów laboratoryjnych, można powtórzyć w tych samych warunkach. Wyniki eksperymentów można bardzo łatwo przechowywać i porównywać. Wymienione wyżej zalety symulacji komputerowej jako metody badania powodują, że sięga się po nią przy rozpatrywaniu różnorodnych problemów.

Podstawowa, bardzo ogólna definicja mówi, że DSS (Decision Support System) to system komputerowy, obsługujący głównie taktyczny i strategiczny poziom zarządzania, który dostarcza informacji z danej dziedziny, umożliwia korzystanie z analitycznych modeli decyzyjnych z dostępem do baz danych, w celu wspomagania decydentów w słabo ustrukturalizowanym środowisku decyzyjnym.

DSS to interaktywny system informatyczny, którego zadaniem jest integrowanie danych i modeli celem poszukiwania rozwiązania dla słabo ustrukturalizowanych problemów decyzyjnych.

Wykorzystując modele symulacji komputerowej przy wspomaganiu decyzji można otrzymać nowe wyniki. Dlatego symulacje jest jednej z podstawowych instrumentów wspomagania decyzji.