
- •1. Пед.Як навука.
- •2.Метадалогія педагогікі.
- •3.Асоба як прадмет выхавання.
- •4.Сістэма адукацыі рб. Закон Аб адукацыі.
- •5. Праблема мэтавызначэння ў педагогіцы.
- •6.Канвенцыя аан і Закон Рб
- •7. Пед.Працэс як сістэма і цэласная з’ява.
- •8. Змест адукацыі ў сучаснай школе.
- •9. Сутнасць працэсу навучання, задачы і ўнутраная структура.
- •10. Заканамернасці і прынцыпы навучання.
- •11) Метады, прыёмы і сродкі навучання. Класіфікацыя метадаў навучання.
- •5 Тыпаў урокаў:
- •14.Сучасныя патрабаванні да ўрока.
- •15)Дыягностыка нав-ня. Кантроль і ацэнка ведаў. 10-бальная сіс-ма ацэнкі вучэбных дасягненняў навучэнцаў.
- •16. Заканамернасці і прынцыпы пр-саў выхавання і самавыхавання.
- •17. Змест, метады і формы арганізацыі выхаваўчай работы.
- •19.Фарміраванне асноў маральнай адукацыі.
- •20. Грамадзянскае выхаванне
- •21.Працоўнае выхаванне.
- •22. Фарм-не экал.К-ры і здар.Ладу ж-ця
- •23. Развіццё іэй выхавання навучэнцаў у калектыве.
- •24. Сям'я як асяроддзе развіцця і выхавання асобы. Сувязь школы з сям'ёй.
- •25. Педагагічныя тэхналогіі.
- •26.Тэхналогіі асабова-арыенаванага (аан) і развіваючага навучання (рн).
- •27 Тэхналогіі эфектыўнага кіравання працэсам навучання
- •28. Гуманістычныя выхаваўчыя с-мы
- •29. Кіраванне школай. Кіраўніцтва вучэбна-выхаваўчай работай. Школазнаўства.
- •30. Педагагічная прафесія і яе асаблівасці.
7. Пед.Працэс як сістэма і цэласная з’ява.
Педагагічным працэсам называецца арганізаванае і мэтанакіраванае ўзаемадзеянне педагога і вучняў, накіраванае на дасягненне адукацыйных мэт і задач.
Пед. працэсу ўласціва цэласнасць (адзінства ўсіх яго структурных кампанентаў: мэтавы, змястоўны, дзейнасны, рэзультатыўны).
Мэтавы кампанент працэсу ўключае ўсю разнастайнасць мэт і задач педагагічнай дзейнасці. Змястоўны кампанент – ВУН, адносіны чалавека. Вопыт чалавечай дзейнасці, а дзейнасны – спосабы засваення зместу. Рэзультатыўны (выніковы) - характарызуе дасягнутыя вынікі ў адпаведнасці з пастаўленай мэтай.
Пед. працэс – сістэма, бо ўсе кампаненты ўзаемазвязаны і не могуць існаваць асобна. Функцыі пед. працэсу: адукацыйная, развіццёвая, выхаваўчая, сацыяльная.
Прынцыпы ПП: 1)мэтанакіраванасць 2)сувязь школы з жыццём 3)навуковасць 4)улік узрост і індывід ас-цей вучняў; 5)даступнасць 6) сістэмнасць і паслядоўнасць 8)актыўнасць, самадзейнасць, творчасць і ініцыятыва выхаванцаў у спалучэнні з пед кір-вам 9) нагляднасць 10)калектыўны хар-р 11) павага да асобы дзіцяці ў спалучэнні з патрабавальнасцю.
Заканамернасці педагагічнага працэсу: а) зак-ць дынамікі, б) зак-ць развіцця асобы в) заканамернасць стымулявання г) зак-ць адзінства пачуццёвага, лагічнага і практ д) зак-ць адзінства унутр і знешн дз-ці е) зак-ць абумоўленасці ПП.
Эфектыўнасць педагагічнага працэсу залежыць ад: 1) якасці педагагічнай дзейнасці; 2) якасці ўласнай навучальна-выхаваўчай дзейнасці выхаванцаў.
Этапы: падрыхтоўчы (мэтавызначэнне, дыягностыка, прагназаванне), праекціровачны (складанне планаў), ажыццяўленне ПП, выніковы.
8. Змест адукацыі ў сучаснай школе.
Змест адук. – г. навукова абгрунтаваная сіс-ма ВУН, эмацыйна-каштоўнасных адносін да свету, вопыту творчай дз-сці. Кампаненты: 1)ужо здабытыя гр-вам веды пра навакольнае асяроддзе. Перад шк. стаяць з-чы: а) дабіцца трывалага авалодання дзецьмі асноў навук; б)ліквідаваць перагрузку вучняў, празмерную ўскладненасць вуч. мат-лу; в)насыціць зм. вуч. мат-лу агульначалавечымі дух. каштоўнасцямі; г)дакладна сфармуляваць асн. паняцці і вядучыя ідэі навукі. 2)вопыт вядомых сп-баў дз-сці, які ўвасабляецца ва ўменнях і навыках асобы: а)інтэлектуальныя; б)практычныя 3)сіс-ма эмацыйна-каштоўнасных адносін да навакольнага свету. Сп-б яго засваення заключаецца ў эмац. перажыванні, у дз-сці пачуцця пры ўспрыняцці аб’екта як каштоўнасці. 4)вопыт творчай дз-ці, які забяспечвае падрыхтаванасць асобы да творчага пераўтв-ня рэчаіснасці. Рэалізуецца праз праблемн., творч. заданні, праз заняткі навук. гурткоў, праблем. груп. Патрабаванні да зм.ад.: 1)гістар. падыход; 2)навук-ць (адпаведнасць сучас. узроўню навукі і тэхнікі); 3)аптымальнасць аб’ёму; 4)унутрыпрадм. і міжпрадм. сувязі; 5)выхаваўчая накір-ць; 6)сувязь з жыццём. Дакументы, якія рэгламентуюць зм. адук.: 1)вучэбны план – г. зацверджаны мініст. адук. дак-т, які вызначае склад вучэб. прадметаў, вывучаемых у нав.. устан. Парадак пасляд-ці іх выв-ння і кол-сць гадзін, якія адводзяцца на выв-не кожнага прадмета ў асобным класе. У навуч. плане пры вызнач-ні саставу вуч. прадметаў прадугл-цца неабх-ць усебак. раз-ця асобы і ўключаюцца прадметы, якія садз-ць яе агульнаадукац. і тэхніч. падрыхтоўцы, эстэтычн. вых-ню, а таксама працоўнаму нав-ню і прафарыентацыі шк-каў. Пры вызн-ні кол-ці гадзін, якія адводзяцца на вывуч-не асобн. прадметаў улічваецца іх роля ў усебаковым раз-ці вучняў, а таксама ступень цяжкасці і засваення. У суч. планах прадметы падзял. на 3 групы: *прадметы абавязковыя (базавы кампанент); *прадметы па выбары вучняў (дыферэнцыяваны кампанент); *прадметы, вывуч-не як вызнач. саветам шк.(школьны кампанент). 3)вучэб. праграмы – г. зацверджаны Мін.адук.РБ дакумент, у як. раскрыв-ца зм.ад. па кожным прадмеце, у кожн. класе і выз-ца сіс-ма навук. ведаў, светапогляду і маральна-эстэтычн. ідэй, практ. УН, якімі п. авалодаць вучні. Існуе 2 сп-бы пабудовы вучэб. праг-м: а)канцэнтрычны – м-л дадзенай ступені нав-ня ў больш удакладненым выглядзе прыходзіцца на наступн. ступенях нав-ня. б) лінейны – сп-б пабудовы пр-мы, дзе м-л кожнай наступн. ступені нав-ня з’я-ца лагічным працягам таго, што вывуч-ся ў папярэднія гады. 4)падручнікі, навуч. дапаможнікі – у іх раскрываецца канкр. змест адук. мат-лу, які павін. засвоіць вучні. У падруч. і дапам. вывучаемы м-л падзял. на асобныя тэмы і даецца яго асвятл-не. Таксама ёсць мат-л д/практ., табліцы, ? д/самакантролю. Падручн – асноўны змест, дапаможн. – дадатковы ср-к д/нас-каў, вучн. па арганізац. работы ў шк. і вык-ні кант. зад-няў (хрэстаматыі, задачнікі, зб. практ-няў).