«Жедел медициналық жәрдем» циклы бойынша тесттер

1.Миокард инфарктімен асқынған кардиогенді шок кезінде қандай препарат ЕҢ ТИІМДІ?

1. Норадреналин

2. Допамин

3. Натрий нитропруссид

4. Адреналин

5. Изадрин

2. Кардиогенді шок жиі дамиды:

1. Алғаш рет алған миокард инфарктінде

2. Қайталанған миокард инфарктінде

3. Бірінші рет алған және қайталанған миокард инфаркті кезіндегі дамитын асқынулар жиілігі бірдей.

4. Айқын заңдылық анықталмайды.

5. Артериальды гипертензия қосарланған кезде

 

3. Шынайы кардиогенді шокпен асқынған жіті миокард инфаркті кезінде өлімшілдік саны жетеді:

1. 5-10% 

2. 20-30%.

3. 40-50%.

4. 60-70%.

5. 80-100%.

4. Кардиогенді шок кезінде тері түсі:

1. Көгерінкі, құрғақ.

2. Бозғылт, құрғақ.

3. Бозғылт, ылғалды.

4. Қызғылт, ылғалды.

5. Сарғыш, құрғақ

 

5. Миокард инфарктінің асқынуы шынайы кардиогенді шоктың патогенезінің негізінде жатыр:

1. Жүректің насосты қызметінің төмендеуі.

2. Ауыру тітіркендіргіштерге стресстік реакция.

3. Артериальды гипотония.

4. Гиповолемия.

5. Гиперкоагуляция

6. ЖИА-мен бірге жүретін синусты түйінің әлсіздік түйіні синдромы бар науқастарға төмендегі берілген препараттардың қайсысын ҰСЫНУҒА БОЛМАЙДЫ:

1. нитраттар

2. корватон

3. верапамил

4. коринфар

5. фуросемид

7. Пуркинье талшығынан шығатын алмастырушы ырғақ жиілігі тән:

1. 20 рет мин аз;

2. 20-30 рет мин;

3. 40-50 рет мин;

4. 60-80 рет мин;

5. 100 рет мин

8. Жүрекше тыпыры кезінде қозу жиілігі болады:

1. 300 рет мин жоғары;

2. 150-200 рет мин;

3. 200-300 рет мин;

4. 100-150 рет мин;

5. 150 рет мин.дейін.

9. Жедел дамыған І дәрежедегі АВ-блокадасының ЕҢ жиі орналасуы :

1. Атриовентрикулярлы түйінде;

2. Гис шоғырының оң аяқшасында;

3. Гис шоғырының сол аяқшасында;

4. Гис шоғырының бағанында;

5. Синус түйінінде.

10. АВ-блокадасының І дәрежесіне барлығы тән, МЫНАДАН БАСҚА:

1. ЖСЖ 60-80 рет/мин кезіндегі PQ> 0,20;

2. Синустық ритм дұрыс сақталған;

3. Әр QRS кешенінің алдында P тісшесінің болуы;

4. PQ ұзаруы;

5. PQ қысқаруы

11. Тахикардияда қарыншалық қозу жиілігі минутына 160 рет және QRS кешенінің кеңеюі неге тән:

1. Суправентрикулярлы тахикардия пароксизмі;

2. WPW синдромы кезіндегі антидромды тахикардия;

3. Идиовентрикулярлы ырғақтың жылдамдауы;

4. Қарыншалық тахикардия пароксизмі;

5. Қарыншалар фибрилляциясы.

12. Пароксизмальды синоатриальды тахикардия белгілері:

1. Тахикардияның кенеттен басталып, кенеттен аяқталуы;

2. Кей жағдайда АВ-блокадасы;

3. R-R интервалы әртүрлі;

4. 2 фазалы P тісшесі;

5. 2 өркешті P тісшесі.

13. ІІ дәрежедегі АВ-блокадасы Мобитц ІІ типіне тән:

1. PQ ұзаруы, қарыншалық кешенінің түсуінің алдында;

2. PP қысқаруы, қарыншалық кешенінің түсуінің алдында;

3. Бір немесе бірнеше QRS кешенінің түсуі;

4. P-тісшесінің және QRS кешенін толық бірігуі;

5. PP интервалы әр түрлі.

14. Экстрасистолия кезінде лидокаинмен емдеуге қарсы көрсеткіштер:

1. Политоптық қарыншалық экстрасистолия;

2. Топтық қарыншалық экстрасистолия;

3. Жеке қарыншалық экстрасистолия;

4. Ерте қарыншалық экстрасистолия;

5. Суправентрикулярлы экстрасистолия;

15. Вольф-Паркинсон-Уайт феноменінің негізгі ЭКГ белгісі болып табылады является:

1. PR интервал қысқаруы.

2. "Дельта-толқыны".

3. QRS кешені кеңеюі.

4. ST сегменті ығысқан дискорданттылығы

5. Гисс шоғыры оң аяқшасының толық блокадасы. 

16.  Жыпылықтаушы аритмия кезінде жүректің соғу жиілігін азайту үшін төмендегі препараттардың барлығын тағайындайды БІРЕУІНЕН басқа:

1. Финоптин.

2. Дигоксин.

3. Хинидин.

4. Кордарон.

5. Анаприлин.

  

17.  Қарыншаүстілік тахикардия ұстамасын басуға ең тиімді болады:

1. Строфантин.

2. Финоптин.

3. Обзидан.

4. Лидокаин.

5. Мезатон.

 

18. Қарыншалық тахикардия ұстамасын басу үшін бірінші орында тағайындау керек: