С.Ж.АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ		КАЗАХСКИЙ НАЦИОНАЛЬНЫЙ МЕДИЦИНСКИЙ УНИВЕРСИТЕТ ИМЕНИ С.Д.АСФЕНДИЯРОВА
ПАТОФИЗИОЛОГИЯ КАФЕДРАСЫ БАҚЫЛАУ – ӨЛШЕГІШ ҚҰРАЛДАР ПАТОФИЗИОЛОГИЯ-1

Пән бойынша алған білімдерін, үйренген дағдыларын қорытынды бағалауға арналған бақылау-өлшегіш құралдары

1. Тест тапсырмалары

1. Патологиялық физиология – бұл, зерттейтін ғылым

1. аурулардың пайда болуы, өтуі және аяқталуының жалпы заңдылықтарын

2. физиологиялық жағдайлардағы организмнің тіршілігін

3. аурулардың жіктелуін және аталымдарын

4. аурулардың клиникалық көріністерін

5. адам организміне дәрі-дәрмектердің әсерін

2. Патофизиологиялық тәжірибеде міндеттісі

1. жануарларда адам ауруларын үлгілеу

2. қызметтік көрсеткіштерді зерттеу

3. тіндер мен ағзаларда морфологиялық өзгерістерді зерттеу

4. биохимиялық көрсеткіштерді зерттеу

5. аурудың клиникалық көріністерін зерттеу

3. Жануарларда үлгілеу мүмкін емес

1. психикалық ауруларды

2. қантты диабетті

3. гастритті

4. невроздарды

5. сәулесоқ ауруын

4. Тәжірибеде аллергияны үлгілеу үшін жиі қолданылатын жануарды көрсетіңіз

A) егеуқұйрықтар

B) теңіз тышқандары

C) бақалар

D) иттер

E) тышқандар

5. Микроциркуляцияны зерттейді

A) егеуқұйрықтарда

B) теңіз тышқандарында

C) бақаларда

D) иттерде

E) тышқандарда

6. Ямагива мен Ишикава анықтады

А) фагоцитозды ашты

В) өспелер этиологиясында химиялық жайттардың рөлін дәлелдеді

С) артериалық гипертензияның орталық –ишемиялық үлгісін алды

D) өспелер этиологиясында вирустардың рөлін дәлелдеді

Е) эндогенді канцерогендерді ашты

7. Нобел сыйлығының лауреаты И.И.Мечниковтың еңбегінің маңызы

А) иммунитеттің фагоцитоздық теориясын құрды

В) өспелер этиологиясында химиялық жайттардың рөлін дәлелдеді

С) артериалық гипертензияның орталық –ишемиялық үлгісін алды

D) өспелер этиологиясында вирустардың рөлін дәлелдеді

Е) эндогенді канцерогендерді ашты

8. Нобел сыйлығының лауреаты Роустың еңбегінің маңызы

А) фагоцитозды ашты

В) өспелер этиологиясында химиялық жайттардың рөлін дәлелдеді

С) артериалық гипертензияның орталық –ишемиялық үлгісін алды

D) өспелер этиологиясында вирустардың рөлін дәлелдеді

Е) эндогенді канцерогендерді ашты

9. Қажетті лабораториялық тәжірибе –бұл

1. алынған нәтижелердің парықтығы мен дәлдігінің кепілдігі болып табылатын клиникаға дейінгі зерттеулердің нәтижелерінің болжамдары және сараптау, құжаттау, жүргізу, мониторинг, аудит, жоспарлау стандарты

2. прибордың көмегімен алынған шама мен эталон арқылы анықталған сәйкес шама арасындағы арақатынасты көрсететін операциялар жиынтығы

3. бекітілген параметрлердің аясында жүргізілген үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім

4. барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты

5. зерттелетін материалдың ұрық дамуы ақауларын және ұрықтың қалыптыдан ауытқуын туындату қабілеттігі

10. Рандомизация – бұл таңдау үрдісі

1. жүйелік қателігі ең аз мөлшерде болатын тест-жүйе әдісімен кенеттен таңдау үрдісі

2. репродуктивті ағзаларға зерттелетін заттың улы әсері

3. қандай да бір қызметтің орындалуын бірыңғай қамтамасыз ететін жазбаша құрылымдар

4. зерттелетін заттың ұрықтың қалыпты дамуын ауытқытатын және ақаулар дамытатын қабілеті

5. зерттелетін заттың ұрықтың өлімін тудыру қабілеті

11. Клиникалық зерттеулер, бекітілген сәйкес хаттамамен жүргізіледі

А) этика сұрақтарын бекітетін комиссиямен

В) адам құқықтары комиссиясымен

С) тәжірибені рационалды және сапалы енгізетін сарапшы комиссиямен

D) медициналық-әлеуметтік сарапшы комиссиямен

E) кафедраішілік бақылау комиссиясымен

12. Үлгіге қойылатын талаптар

1. дертті дасытуға және оны үлгілеуге қолданылатын себеп мен жағдайдың сәйкестігі

2. дерттің функционалдық және морфологиялық айырмашылығы

3. сәйкес асқынулардың айырмашылығы

4. жануарлардың бір түрін қолдану

5. аурудың клиникалық көрінісінің әртүрлі болуы

13. Кәмелеттік жасқа толмағандарға клиникалық зерттеулер жүргізу үшін жазбаша түрде келісімі қажет

1. медициналық әлеуметтік сарапшы комиссия тұжырымы

2. асырау және қамқорлық көрсету комиссиясы

3. ата-анасының келісімі қажет емес

4. олардың заңды қорғаушысы

5. этикалық кеңестің қорытындысы

14. Хабарланған келісім – бұл

1. бекітілген параметрлердің аясында жүргізілген үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім

2. барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты

3. зерттелуші ретінде адамның қатысуымен жүргізілетін зерттеу

4. әртүрлі аурулардың пайда болуы мен дамуының заңдылықтарын бекіту

5. құжаттарды жүйелі жүргізу

15. Клиникаға дейінгі зерттеулер, ҚР ДСМ бұйрығымен қадағаланады

1. № 697, № 575

2. № 139, № 992

3. № 375, №221

4. № 1025, № 2001

5. № 675, 705

16. Валидация – бұл

1. бекітілген параметрлердің аясында жүргізілген үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім

2. барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты

3. дәрілік заттардан басқа медициналық жаңа технологиялар, аурулардың алдын алу, диагноздау және емдеудің жаңа тәсілдері

4. зерттелуші ретінде адамның қатысуымен жүргізілетін зерттеу

5. әртүрлі аурулардың пайда болуы мен дамуының заңдылықтарын бекіту

17. Ауру алдына тән

1. аурудын арнайы емес көріністерінің болуы

1. тыныштық кезінде организмнің икемделулік тетіктерінің шектелуі

2. жүктеме кезінде организмнің икемделулік тетіктерінің шектелуі

3. ауруға ауысуының шарасыздығы

Е) аурудын арнайы көріністерінің болуы

18. Аурудың нышандары

1. гомеостазды сақтау қабілеттілігі

2. Жандүниелік сәттілік

3. әлеуметтік сәттілік

4. құрылымы мен қызметінің сәйкестігі

5. организмнің қорғану-бейімделуінің төмендеуі

19. Аурудың патогенезіне қарай жіктелуіне сәйкес келеді

1. жұқпалы аурулар

2. Соматикалық аурулар

3. Балалар аурулары

4. Гинекологиялық аурулар

5. Аллергиялық аурулар

20. Жұқпалы аурулардың даму сатыларының дұрыс бірізділігін көрсетіңіз

А)аурудың аяқталуы

Б)инкубациялық кезең

В)аурудың айқындалуы

С)хабаршы кезең

1. а, б, в, г

2. б, а, в, г

3. а, б, г, в

4. б, г, в, а

5. в, г, б, а

21. Аурудың бейнақты белгілері тән

1. жасырын кезеңіне

2. хабаршы кезеңге

3. инкубациялық кезеңге

4. аурудың айқындалу кезеңіне

5. аурудың аяқталуына

22. Аурудың барлық белгілерінің болуы тән

1. жасырын кезеңіне

2. хабаршы кезеңіне

3. инкубациялық кезеңіне

4. аурудың айқындалу кезеңіне

5. аурудың аяқталуына

23. Жұқпалы аурулардың әйгіленімсіз кезеңі аталады

А) хабаршы кезең

В) инкубациялық кезең

С) аурудың айқындалуы

D) қайталану

Е) уақытша оңалу

24.Аурудың арнайы белгілері байланысты

1. аурудың себептеріне

2. ауру дамуына септесетін жағдайларға

3. ауру дамуына кедергі жасайтын жағдайларға

4. организмнің реактивтілігіне

5. науқастың жасына.

25. Аурудың жіті өтуінің ұзақтығы

1. 4 күнге дейін

2. 5 - 14 күн

3. 15 - 40 күн

4. бірнеше ай

Е) жылдар бойы

26. Ағза құрылымының өзгеруімен сипатталатын аурудың аяқталуын атайды

1. толық сауығу

2. жартылай сауығу

3. өлім

4. ремиссия

5. созылмалы түрге ауысуы

27. Құрылымның тұрақты ақауы – бұл

1. дерттік үрдіс

2. ауру

3. дерттік әсерленіс

4. дерттік жағдай

Е) ауру алды

28. Біртектес дерттік үрдістерге жататыны

1. буынның қозғалмай қалуы

2. қызба

3. көз күйігі әсерінен соқырлық

4. тісті жұлғаннан кейінгі жағдай

Е) отитпен ауырғаннан кейінгі кереңдік

29. Дерттік жағдайға мысал болады

1. гемартроз салдарынан дамитын шорбуын

2. қызба

3. қабыну

4. аллергия

5. миелолейкоз

30 . Біртектес дерттік үрдіске жатады

1. анемия

2. лейкоцитоз

3. қосжармалы тесіктің тарылуы

4. гипоксия

5. пневмония.

31. Дерттік жағдайға жататыны

1. қызба

2. аллергия

3. артериялық гиперемия

4. қабыну

5. өңештің тыртықты өзгерістері

32. Көз күйігі немесе жарақат әсерінен соңғы зағиптық мысал болады

1. дерттік үрдіске

2. ауруға

3. дерттік жағдайға

4. дерттік әсерленіске

5. аурудың симптомына

33. Жағымсыз эмоция әсерінен АҚ қысқа мерзімдік төмендеуі – бұл

1. дерттік үрдіс

2. дерттік жағдай

3. дерттік әсерленіс

1. ауру

4. ауру әйгіленімі

34. Өлу кезеңдерінің дұрыс бірізділігі:

1. агония алды, ақтық үзіліс,агония, клиникалық өлім, биологиялық өлім

2. ақтық үзіліс, агония алды, агония, клиникалық өлім, биологиялық өлім

3. агония алды, агония, ақтық үзіліс, клиникалық өлім, биологиялық өлім

4. агония алды, ақтық үзіліс, агония, биологиялық өлім, клиникалық өлім

5. агония алды, агония, клиникалық өлім, ақтық үзіліс, биологиялық өлім

35. Жанталасқа тән

1. мәйіттің сіресуі

1. тыныстың болмауы

2. сана-сезімнің болмауы

3. өліктік дақтардың пайда болуы

4. рефлекстің күшеюі

36. Клиникалық өлімнің белгілері

1. сирек үстіртін тыныс

2. сирек пульс

3. сана-сезімнің алжасуы

4. АҚ тез төмендеуі

Е) тыныс және жүрек соғуының тоқтауы, рефлекстердің жоғалуы

37. Қалыпты жағдайда клиникалық өлімнің ұзақтығы

1. 1 -1,5 мин

2. 5 – 6 мин

3. 30 – 60 мин

4. 1 – 2 сағ.

5. 2 тәулік

38. Өлімнің кайтымсыз кезеңі

1. клиникалық өлім

В) жалған өлім (жүрек қарыншаларының фибрилляциясы)

С) агония алды

4. агония

Е) биологиялық өлім

39. Клиникалық өлім кезінде жасушалар тіршілігі, нәтижесінде сақталады

1. сыртқы тыныстың

2. қанайналымының

3. тотығулық фосфорланудың

4. анаэробтық гликолиздің

5. тіндік тыныстың

40. Қайта тірілту шаралары кешенінің алғашқысы болады

1. мый қыртысы қызметін қалпына келтіру

2. ацидозбен күресу

3. бауыр және бүйрек қызметін қалпына келтіру

4. гипоксияны жою

5. жүрек және тыныс орталығының қызметін қалпына келтіру

41. Аурудың пайда болуына

1. бір себептің әсері жеткілікті

2. себеп болмаса да жағдайлар жиынтығы қажет

3. ауруды туындататын себеп те, септік жағдай да қажет

4. себептер жиынтығы әсер етуі қажет

5. тұқым қуалауға бейімділік мндетті түрде қажет

42. Ятрогенді аурудың себебі

1. жұқпа

2. дәрігердің қателігі

3. науқастың қателігі

4. организм реактивтілігінің төмендеуі

5. шектен тыс күшті патогенді әсер

43. Тұқым қуалаушылықтың этиологиядағы маңызы

1. ауру тек себебі бола алады

2. ауру пайда болуының тек жағдайы бола алады

3. ауру пайда болуының себебі де, жағдайы да бола алады

4. этиологияда ешқандай маңызы жоқ

5. тек ауру патогенезінде маңызы бар

44. Бір топ саяхатшы нөсер жаңбыр астында қалды. Бір күннен кейін біреуі пневмониямен ауырды. Аурудың себебін анықтаңыз.

А) мұздау

В) жұқпа

С) гипоксия

D) организм төзімділігінің төмендеуі

Е) жүктемелік зорығу

45. Гипертониялық ауру, жүректің ишемиялық ауруы жатады:

1. нағыз тұқым қуалайтын ауруларға

2. полигендік ауруларға

3. тек сыртқы орта әсерінен дамитын ауруға

4. моногендік ауруларға

5. хромосомдық ауруларға

46. Көп себептік ( полигендік ) ауруларға жатады

1. фенилкетонурия

2. Даун ауруы

3. гемофилия

4. орақ тәрізді жасушалы анемия

5. жүректің ишемиялық ауруы

47. Полигендік ауруларға жатады

1. альбинизм

2. фенилкетонурия

3. гемофилия А

4. дальтонизм

5. атеросклероз

48. Аурудың даму жолдарын зерттеу мына сұраққа жауап береді

1. ауру неге пайда болды?

2. ауру пайда болуының себебі не?

С) ауру дамуына не септеседі?

D) ауру дамуына не кедергі келтіреді?

E) ауру қалай, қайтіп дамиды?

49. Патогенездің бастапқы тізбегі– бұл

1. алғашқы зақымдану

2. аурудың асқынуы

3. созылмалы түрге ауысуы

4. салдарлық зақымдану

5. кері айналып соғу шеңберін түзуі

50. Жасушалық деңгейдегі зақымдану мысалы

1. орақ тәрізді жасушалы анемия кезінде глобиннің бета-тізбегіндегі глутамин қышқылының валинге алмасуы

2. иммундық тромбоцитопения

3. қантты диабет кезінде вазопрессин түзілуінің бұзылуы

4. гемофилия А кезінде VIII жайттың тұқымқуатын тапшылығы

5. жүрекшелік-қарыншалық тесіктің тарылуы

51. Молекулалық деңгейдегі зақымданудың мысалы

1. иандаушы сәуленің әсерінен белсенді радикалдың түзілуі

2. аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрі

3. аутоиммундық гемолиздік анемия

4. митралды қақпақшаның жеткіліксіздігі

5. атриовентрикулалық тесіктің тарылуы

52.Ағза деңгейіндегі зақымданудың мысалы

1. орақ тәрізді жасушалы анемияда глобиннің бета- тізбегінде глутамин қышқылының валинге ауысуы

2. иммундық тромбоцитопения

3. қантсыз диабетте вазопрессин түзілуінің бұзылуы

4. гемофилии А кезінде VIII қан ұю жайтының тұқымқуатын тапшылығы

5. атриовентрикулалық тесіктің тарылуы

53. Патогенездің негізгі тізбегі– бұл

1. патогенездің басқа барлық тізбектерін өрістететін тізбек

2. патогенездің бастапқы тізбегі

3. алғашқы зақымдану

4. салдарлық зақымдану

5. патогенездің тізбектерінің арасында теріс кері байланыстың қалыптасуы

54. Аурулар патогенезіндегі кері айналып соғу шеңбері– бұл

1. аурудың өршу және ремиссия кезеңдері бар созылмалы түрге ауысуы

2. аурудың қайталануы

3. аурудың үдеуіне септесетін, патогенездің жекелеген тізбектері арасында, оң кері байланыстың пайда болуы

4. патогенездің негізгі тізбегі

5. аурудың асқынуы

55. Биіктік ауруы патогенезінің негізгі тізбегі

1. зат алмасудың бұзылуы

2. жүйке жүйесі қызметінің бұзылуы

3. гипоксемия

4. гипоксия

5. ацидоз

56. Қантты диабет патогенезінің негізгі тізбегі

1. стресс

2. инсулиннің жеткіліксіздігі

3. гипергликемия

4. полидипсия

5. полиурия.

57. Қансырауда оттегінің тасымалдануының бұзылуы жүрек қызметінің бұзылысына әкеледі, бұл оттегі тасымалдануы бұзылуын одан әрі тереңдетеді. Бұл мысалы:

1. патогенездің негізгі тізбегінің

2. кері айналып соғу шеңберінің

3. үрдістің жайылып кетуінің

4. патогенезде жергілікті және жалпы әсерленістердің арақатынасының

5. қорғаныстық икемделістік тетіктері қосылуының

58. Өт-тас ауруы кезіндегі қатты ауырулық тітіркену АҚ жоғарлауына, жүрек ырғағының өзгеруіне, әкеледі. Бұл мысалы:

1. патогенездегі жергілікті және жалпы серпілістердің арақатынасының

2. арнайы және бейнақты механизмдер арақатынасының

3. патогенездегі кері айналып соғу шеңберінің

4. патогенездегі негізгі тізбектің

5. Патогенездегі қорғану-бейімделу тетіктерінің

59. Биіктік ауруының себебі

1. жоғары барометрлік қысымның әсері

2. төменгі барометрлік қысымның әсері

3. жоғары барометрлік қысым аймағынан атмосфералық қысымы қалыпты аймаққа ауысу

4. төмен барометрлік қысым аймағынан атмосфералық қысымы жоғары аймаққа ауысу

5. қалыпты барометрлік қысым аймағынан атмосфералық қысымы жоғары аймаққа ауысу

60. Биіктік ауруы кезінде көгеру патогенезі қанда артық болуына байланысты

1. оксигемоглобиннің

2. карбгемоглобиннің

3. карбоксигемоглобиннің

4. дезоксигемоглобиннің (тотықсызданған гемоглобиннің)

5. метгемоглобиннің

61. Биіктік ауруы кезіндегі гиперпноэ әкеледі

1. гипоксемияға

2. гипокапнияға

3. гиперкапнияға

4. гипоксияға

5. гипероксияға

62. Биіктік ауруында бейімделулік-қорғаныстық рол атарады

1. көгеру

2. тырысулар

3. эритроцитоз

4. қимыл тепе-теңдігінің бұзылуы

5. брадипноэ

63. Қабынудың этиотропты емдеуіне жатады

1. глюкокортикоидтармен емдеу

2. антиоксиданттарды қолдану

3. антигистаминдік дәрілерді қолдану

4. бактерияларға қарсы ем қолдану

5. физиоемдеу

64. Патогенездік емдеудің негізіне тән

1. аурудың әрбір көрінісіне әсер ету

2. аурудың себебіне әсер ету

3. ауру патогенезінің негізгі тізбегіне әсер ету

4. организмнің реактивтіліне әсер ету

5. ауруды туындатқан септік жағдайға әсер ету

65. Егеуқұйрықты барокамераға орналастырып үш минөт аралығында ауаны барометрлік қысымның 180 мм.с.б. денгейіне дейін сорып алады. Аталған гипоксияда жануарда ҚСҮ көрсеткіштерінде және қанның газдық құрамында қандай өзгерістер дамиды?

1. Гипоксемия, гипокапния және газдық алкалоз

2. Гипоксемия, гиперкапния, газдық ацидоз

3. Гипоксемия, гипокапния және газдық ацидоз

4. Гипоксемия, гиперкапния, газдық алкалоз

5. Гипероксемия, гиперкапния, аралас ацидоз

66. Әрбір тұлғаның бірегейлігі анықталады

1. түрлік реактивтілікпен

2. топтық реактивтілікпен

3. даралық реактивтілікпен

4. арнайы емес реактивтілікпен

5. организмнің төзімділігімен

67. Арнайы реактивтілік - бұл

1. организмнің антигенге жауап қайтару қасиеті

2. бір түрдегі организмнің қоршаған ортаның ықпалдарына жауап қайтару қасиеті

3. бір түр топтарының қоршаған орта жайттарының әсеріне жауап қайтару қасиеті

4. организмнің физикалық ықпалдарына жауап қайтару қасиеті

5. әрбір тұлғаның ықпалдарға жауап қайтару қасиеті

68. Арнайы физиологиялық реактивтілікке жатады

1. аллергия

2. иммунотапшылықты жағдайлар

3. аутоиммундық үрдістер

4. иммунитет

5. иммунитет тежелетін жағдайлар

69. Жануарлардың қысқы ұйқысы мысал болады

1. түрлік реактивтілікке

2. топтық реактивтілікке

3. даралық реактивтілікке

4. арнайы реактивтілікке

5. патологиялық реактивтілікке

70. Бақалар, теңіз шошқасына қарағанда, гипоксияға төзімді. Бұл мысал бола алады

A) түрлік реактивтілікке

В) топтық реактивтілікке

C) даралық реактивтілікке

D) жасына байланысты реактивтілікке

E) арнайы реактивтілікке

71. Бірдей күштегі патогендік жайттардың әсері әртүрлі адамдардың өмір тіршілігінде бірдей өзгерістер тудырмайды, ол мысалы

A)түрлік реактивтілік

B) топтық реактивтілік

С) жынысына байланысты реактивтілік

D) жасына байланысты реактивтілік

Е) даралық реактивтілік

72. Белсенді төзімділіктің мысалы болады

А) құрт-құмырсқалар, тасбақалардың қатты жабындылары

В) микробтардың түсуіне кедергі келтіретін тері және шырышты қабықтар

С) сүйектер мен тірек-қимылдық мүшелерінің тіндері

D) фагоцитоз

Е) гистогемдік тосқауылдар

73. Организмнің енжар төзімділігінің көрінісіне жататыны

1. уларды уытсыздандыру және шығару

2. зақымдануға жауаптың жедел кезеңі

3. егу

4. Аурудан кейінгі иммунитет

5. Асқазан сөлінде тұз қышқылының мөлшері

74. Белсенді төзімділіктің көрінісі болады

1. гематоэнцефалдық тосқауыл

2. аэрогемдік тосқауыл

3. тері және шырышты қабықтардың тосқауылдық қызметі

4. ауруды бастан өткізгеннен соңғы иммунитет

5. асқазан сөлінде НCl мөлшері

75. Балалық шаққа тән

1. аурудың гиперергиялық өтуі

2. сыртқы орта өзгерістеріне жақсы бейімделу, антидене өндіруге жоғары қабілеттілігі

3. аурулар әйгіленімдерінің әлсіз көрінуі

4. биологиялық тосқауылдардың төмен өткізгіштігі

5. лейкоциттердің фагоцитоздық белсенділігі жоғары болуы.

76. Әйелдер, ерлерге қарағанда, төзімсіз келеді

1. есірткілерге

2. төмен температураға

3. гипоксияға

4. жедел қансырауға

5. ашығуға

77. Черноруцкий бойынша конституция түрлерінің жіктелуі

1. нормостеник, астеник, гиперстеник

2. мыйлық түрі

3. күшті, ұстамды, жігерлі

4. пикниктік, астениялық, атлеттік

5. холерик, флегматик, сангвиник, меланхолик

78. Гиперстеникке тән

1. өкпенің тіршілік сыйымдылығының жоғары болуы

2. қанда глюкоза деңгейі мен артериялық қысымның жоғары болуы

3. Ішектің сіңірулік қабілеті мен қимылының төмен болуы

4. Бүйрекүсті безі қызметі төмен, қанда глюкоза аз болуы

5. Эпигастр бұрышы 90 градустан аз

79.Гиперстениктер бейім

1. Артериялық қысымның төмен болуына

2. анемияға

3. қанда глюкоза мөлшерінің аз болуы

4. қанда липидтер мөлшерінің артық болуы

5. гипохолестеринемия

80. Астениктер бейім

1. гипертониялық ауруға

2. жүректің ишемиялық ауруына

3. өт-тас ауруына

4. анемияларға

5. қантты диабетке.

81. Астеникке тән

1. эпигастр бұрышы доғал

2. негізгі алмасудың деңгейі жоғары жөне қанда глюкоза мен холестерин деңгейі салыстырмалы түрде төмен

3. негізгі алмасудың деңгейі төмен

4. жүректің көлденең орналасуы

5. артериялық гипертензияға, өт-тас ауруы дамуына бейім

82. Қарттық шаққа тән

1. аурудың гиперергиялық өтуі

2. аурудың гипоергиялық өтуі

3. аурулар әйгіленімдерінің айқындығы

4. организмнің төзімділігінің жоғары болуы

5. аурудың жедел түрде өтуі

83. Қарт адамдар жұқпаларға бейім. Бұл мысалы

1. түрлік реактивтіліктің

2. даралық реактивтіліктің

3. топтық реактивтіліктің

4. арнайы реактивтіліктің

5. иммундық реактивтіліктің

84. Акулалардың жарасы іріңдемейді. Бұл мысалы:

A) Түрлік реактивтіліктің, туа біткен төзімділіктің

B) Топтық реактивтіліктің, белсенді төзімділіктің

C) даралық реактивтіліктің, енжар төзімділіктің

D) дерттік реактивтіліктің

E) жүре пайда болған төзімділіктің

85. Балалар бөлімшесіне 3 жастағы ер бала келіп түсті. Қарап тексергенде: бала қатарластарымен салыстырғанда бойы кіші, беті жалпақ, ауызы жартылай ашық, төменгі ерінінен сілекей ағып тұр, көз ойығы тар, бет сүйегі шығыңқы, алақанының ортасында терісі қыржымдалған. Кариотип: 46,XY, t(14, 21). Бала қандай аурумен ауырады?

1. Даун ауруымен

2. Шерешевский Тернер синдромымен

3. Патау синдромымен

4. Клайнфельтер синдромымен

5. трисомия Х синдромымен

86. Метаболизмнің аралық өнімдері жиналуымен сипатталатын тұқымқуатын энзимопатияларға жататыны

A) Гликогеноз

B) орақтәрізді жасушалы анемия

C) Гемофилия А

D) Гемофилия В

E) Дальтонизм

87. Экссудативті – шырышты диатездің бір клиникалық белгісі және қалыптасу тетігі болып табылады

A) гистамин мөлшерінің артуы, 1 жастағы балалардағы аллергиялық дерматит +

B) қанда зәр қышқылы мөлшерінің артуы, мектепке дейінгі балаларда ерте психомоторлық даму

C) Тимомегалия, бүйрекүсті безі қыртысты қабатының салдарлық жеткіліксіздігі, баланың физикалық өсуінің қалыс қалуы, жиі суықтап ауыру

D) Гиперкетонемия, ацетонемиялық құсу

E) Иммунопатия, Т-лимфоцит хелперлер белсенділігінің төмендеуі, Т-лимфоцит реттеушілердің әсерленуі

88. Лимфалық-гипоплазиялық диатездің бір клиникалық белгісі және қалыптасу тетігі болып табылады

A) гистамин мөлшерінің артуы, 1 жастағы балалардағы аллергиялық дерматит

B) қанда зәр қышқылы мөлшерінің артуы, мектепке дейінгі балаларда ерте психомоторлық даму

C) Тимомегалия, бүйрекүсті безі қыртысты қабатының салдарлық жеткіліксіздігі, баланың физикалық өсуінің қалыс қалуы, жиі суықтап ауыру +

D) Гиперкетонемия, ацетонемиялық құсу

E) балалардағы энзимопатия, гистаминазаның әсерсізденуі, тері қатпарларының тұрақты баздануы

89. Жүйкелік-артриттік диатездің бір клиникалық белгісі және қалыптасу тетігі болып табылады

A) гистамин мөлшерінің артуы, 1 жастағы балалардағы аллергиялық дерматит

B) қанда зәр қышқылы мөлшерінің артуы, мектепке дейінгі балаларда ерте психомоторлық даму+

C) Тимомегалия, бүйрекүсті безі қыртысты қабатының салдарлық жеткіліксіздігі, баланың физикалық өсуінің қалыс қалуы, жиі суықтап ауыру+

D) лимфоидты тіннің гиперплазиясы, стреске төзімділігінің төмендеуі, ісінуге бейімділік

E) балалардағы энзимопатия, гистаминазаның әсерсізденуі, тері қатпарларының тұрақты баздануы

90. Жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі болып табылады

1. жоғары температура әсерінен нәруыздың денатурациясы

2. ацидоз, жасуша мембранасы өткізгіштігі жоғарылауы

3. Мембрананың жыртылуы

4. Құрт-құмырсқа уынан фосфолипазалардың әсерленуі

5. Цианидтермен уланғанда цитохромоксидазаның тежелуі

91. Жасушадан калий иондарының шығуы

1. Зақымданудың бейнақты көрінісі

2. Жасуша зақымдануының арнайы көрінісі

3. Жасуша зақымданғанда байқалмайды

4. Тек гипоксиялық зақымдануда байқалады

5. Тек механикалық жайтпен зақымдануда байқалады

92. Цитохромоксидаза белсенділігі төмендеуі жасуша зақымдануының арнайы көрінісі болады:

А) радиация әсері

В) цианидтермен улану

С) жоғары температураның әсері

D) механикалық жарақат

Е) қанайналымдық гипоксия кезінде

93. Жасушаішілік ацидоз – бұл

1. жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі

2. жасуша зақымдануының арнайы көрінісі

3. жасуша зақымдануында кездеспейді

4. гипоксияда ғана дамиды

5. химиялық жайттар әсерінен дамиды

94. Жасуша мембранасы өткізгіштігі жоғарылауы

1. жасушаның кез келген зақымдануымен қабаттасады

2. жасуша зақымдануының тек арнайы көрінісі болып табылады

3. Жасуша зақымданғанда байқалмайды

4. Тек гипоксиялық зақымдануда байқалады

5. Тек механикалық жайтпен зақымдануда байқалады

95. Майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленеді

1. стрессте, Д гипервитаминозында

2. Е витаминін қабылдағанда

3. супероксиддисмутаза белсенділігі жоғарылағанда

4. каталаза белсенділігі жоғарылағанда

5. пероксидаза белсенділігі жоғарылағанда

96. Жасуша ісінуінің патогенезінде маңызды рол атқарады

A) Na⁺/К⁺ - АТФаза белсенділігі төмендеуі

B) жасушаішілік осмостық қысымның төмендеуі

C) майлардың асқын тотығуы төмендеуі

D) Са²⁺ - АТФ-аза белсенділігі жоғарылауы

Е) жасушаішілік натрийдің азаюы

97. Жасуша мембраналары зақымдануының салдары

1. лизосома мембранасының тұрақтануы

2. лизосомалық ферменттердің белсенділігінің төмендеуі

3. митохондрий ферменттерінің әсерленуі

4. АҮФ түзілуі артуы

5. жасушада кәлцийдің жоғарылауы

98. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

1. жасушадан натрий иондарының шығуына

2. жасушаға калий иондарының түсуіне

3. жасушадан кәлций иондарының шығуына

4. жасушада судың азаюына

5. жасуша боялуының жоғарылауына

99. Митохондрийлер мембранасы зақымдануынан дамиды

1. кариорексис

2. жасушаның аутолизуі

3. жасуша бөлінуінің реттелуі бұзылуы

4. тотығудан фосфорланудың бұзылуы

5. мембрана әлеуетінің төмендеуі

100. Жасушаның гипоксиялық зақымдануы негізгі жайты болып табылады

1. АТФ түзілуінің азаюы

2. Жасушада натрийдің көбеюі

3. фосфолипаза А₂ әсерленуі

4. лизосомалық ферменттердің шығуы

5. МАТ әсерленуі

101. Ядро мембранасы тұтастығы бұзылуының салдары

1. Жасушаға натрий енуінің артуы

2. Жасушадан калийдің шығуы

3. ДНҚ екі еселенуі және транскрипция үрдістерінің бұзылуы

4. Жасушаға кальций енуінің азаюы

5. АҮФ түзілуінің бұзылуы

102. Лизосомалар мембраналарының зақымдануы кезінде лизосомалық гидролазалардың белсенділігі

1. төмендейді

2. жоғарылайды

3. шамалы төмендейді

4. өзгермейді

5. тек қана белгілі зақымдануда өзгереді

103. Лизосомалық ферменттер белсенділігінің жоғарылауы цитоплазмада иондар көбеюінің салдарынан болады

1. Nа,

2. К,

3. Са²

4. Н

5. Мg²

104. Патогенездің көрсетілмеген тізбегі:

Мембраналардың зақымдануы ® иондық теңгерімсіздік → жасушада ? көбеюі → мембраналық фосфолипазалардың әсерленуі → тотығулық фосфарланудың ажырауы

1. кәлцийдің

2. натрийдің

3. калийдің

4. магнийдің

5. сутегінің

105. Бос иондалған кәлцийдің мөлшері жоғарылауы қабаттасады

1. жасушаішілік онкотикалық қысымның төмендеуімен

2. фосфолипазалардың тежелуімен

3. АҮФ түзілуі жоғарылауымен

4. жасушада осмостық қысымның томендеуімен

5. тотығулық фосфарланудың ажырауымен.

106. Жасушаның қайтымсыз бүлінісінің көріністеріне жататыны

1. ядроның ыдырауы, митохондрий құрылымы бұзылуы

2. жасуша көлемінің аздап ұлғаюы, жасуша сыртында лактаттың жиналуы

3. мембрана әлеуетінің төмендеуі

4. полисомалардың ыдырауы

5. митохондрий ферменттерінің белсенділігі төмендеуі

107. Жасушаның некрозы

1. перфорин-гранзим тетігі әсерінен дамиды

2. апоптоз денешіктері түзілуімен қабаттасады

3. қабынулық әсерленіспен қабаттасады

4. жасушаның тектік бағдарланған өлімі

5. жасушаға хабарламалық серпіндер әсерінен дамиды

108. Апоптоздың экзогендік күшейткіштері

1. Р-53

2. Цитохром С

3. өспелер тіршілігін жоятын жайт

4. лизосомалық ферменттер

5. Каспаза-3

109. Жасуша апоптозына тән

1. кариолизис

2. каспазалар жәнеи эндонуклеазалардың әсерленуі, апоптоз денешіктерінің (жасушалық бөлшектер) түзілуі

3. мембраналардың бүлінуі, лизосомалық ферменттердің әсерленуі

4. қабыну дамуы

5. жасушаның ісінуі

110. Жасуша зақымдануының икемделулік-бейімделулік тетіктеріне жатады

1. жылулық сілейме нәруыздарының азаюы

2. митохондрий тарақшалардың жыртылуы

3. антиоксиданттық қорғаныс жүйесі белсенділігінің төмендеуі

4. уытсыздандыру ферменттері белсенділігінің төмендеуі

5. жасушаішілік құрылымдардың гипертрофиясы және гиперплазиясы

111. Жіті кезең жауабының негізгі дәнекері

1. гистамин

2. лейкотриен С 4

3. тромбоциттерді әсерлейтін фактор

4. лимфотүйіндердің өткізгіштігін реттейтін фактор

5. интерлейкин – 1

112. Жіті кезеңнің жауабына сәйкес көріністерді көрсетіңіз

1. нейтропения

2. гиперәлбуминемия

3. бүйрек үсті безімен кортизолды өндірілуі төмендеуі

4. гиполипидемия

5. ЭТЖ артуы

113. Алғашқы 6-8 сағатта айқын жоғарылайтын жедел кезеңнің нәруызы

1. С-әсерлі нәруыз, амилоид А

1. гамма-глобулиндер, альбуминдер

2. фибриноген, гаптоглобин

3. криоглобулины, церулоплазмин

4. трансферрин, комплемент құрамбөлшектері

114. «Жедел кезеңнің жауабында» мөлшері азаятын нәруыз

1. С-әсерлі нәруыз, амилоид А

2. Альбумин, трансферрин

3. фибриноген, гаптоглобин

4. альфа-2-макроглобулин, церулоплазмин

5. гамма-глобулиндер,комплемент құрамбөлшектері

115. Жедел кезеңнің нәруыздарының қорғаныстық маңызы

1. МАТты әсерлеуі

1. антиоксиданттық , микробқа қарсы

2. лейкопоэзді тежеу

3. фагоцитозды тежеу

4. организм үшін қауіпті тіндік протеазаларды әсерлеу

116. Жалпы адаптациялық синдромның соққы кезеңіне тән

1. гипергликемия

2. адинамия

3. бүйрек үсті бездерінің қыртысты қабатының гиперплазиясы

4. гипертензия

5. бүйрек үсті бездерінің қыртысы қызметінің қалжырауы

117. Жалпы адаптациялық синдромның төзімділік сатысына тән

1. симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің төмендеуі

1. қанда глюкокортикоидтардың төмен деңгейі

2. қанда кортикотропиннің деңгейінің тұрақты төмендеуі

3. гипофиздің алдыңғы бөлігінің атрофиясы

4. бүйрек үсті безі қыртысты қабатының гиперплазиясы

118. Селье үштігіне жататыны

1. айырша бездің кері дамуы, бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы, лимфоидты тіннің гипоплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жара ауруы

2. бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы,жүрек гипертрофиясы, қызыл сүйек кемігінің гипертрофиясы

3. лимфа тінінің гипоплазиясы, бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жара ауруы

4. бүйрек үсті бездерінің атрофиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жара ауруы, өңештің тыртықты өзгерістері

5. тимустың және лимфа тінінің гиперплазиясы, гастрит

119. Стресс-дамытатын жүйеге жатады

1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі

2. ГАМК-ергиялық жүйе, симпатикалық-адреналдық жүйе

3. антиоксиданттық жүйе, серотонинергиялық жүйе

4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын - ергиялық жүйе

5. апыйын - ергиялық жүйе, серотонинергиялық жүйе

120. Стресс-шектейтін жүйеге жатады

1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз жүйесі

2. ГАМК-ергиялық жүйе, апыйын-ергиялық жүйе

3. антиоксиданттық жүйе, протеиназдық жүйе

4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын-ергиялық жүйе

5. симпатикалық-адреналдық жүйе

121. Стресс кезінде қанда мөлшері азаяды

1. АКТГ

1. кортиколибериннің

2. глюкокортикоидтардың

3. адреналиннің

4. әлбуминнің

122. Стресс кезінде апыйындық пептидтер деңгейінің жоғарылауы, қамтамасыз етеді

1. ауыру сезімталдығының төмендеуін, симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің шектелуін

2. ауыру сезімталдығының жоғарылауын

1. гипертермияны

3. симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің жоғарылауын

4. стресс-әсерленістің күшеюін

123. Г. Сельенің стресс туралы ілімінің маңыздылығы

1. лимбикалық жүйенің дерт дамуындағы маңызын негіздеу

2. стресс дамуында бүйрек үсті бездері гормондарының маңызын анықтау және гормонотерапияны негіздеу

3. икемделу тетіктерінде желатинозды заттың маңызын анықтау

4. икемделу тетіктерінде жүйке жүйесінің маңызын анықтау

5. нервизм туралы теорияны дәлелдеу

124. Сілейменің торпидті сатысында қанайналымының өзгерістері

1. жүректің соғу жиілігі артуы

2. жүрек шығарылымының жоғарылауы

3. қанағымы жылдамдығы артуы

4. артериялық қысымның төмендеуі

5. артериялық қысымның жоғарылауы

125. Сілейменің эректилді сатысының көріністері

1. артериялық гипотензия

2. қозғалыстық және сөйлеулік қозу

3. жүрек шығарымының азаюы

4. тамырқимылдатқыш орталықтың тежелуі

5. қанның қорға дерттік жиналуы

126. Сілейменің торпидті сатысына тән

1. үлкен жарты шарлардың қозуы

2. тамыр қозғалтқыш орталықтың қозуы

3. симпатикалық жүйке жүйесінің қозуы

4. ОЖЖ тежелуі

5. тыныс орталығының қозуы

127. Сілейме кезінде қанның қорға дерттік жиналуы басымырақ байқалады

1. сүйек кемігінде

2. жүректе

3. іш қуысы ағзаларында

4. аяқ қан тамырларында

5. өкпеде

128. Ісінудің дамуында маңыздысы

1. тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы

2. Альдостерон мен АДГ өндірілуі төмендеуі

3. тіндерде коллоидтық – осмостық қысымның төмендеуі

4. Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы

5. Қылтамырішілік қысымның төмендеуі

129. Микроциркуляторлық арнада тамырлардан сұйықтықтың шығуының артуы байланысты

6. қанның гидростатикалық қысымының төмендеуімен

7. тіндерде коллоидты – осмостық қысымның төмендеуімен

8. лимфа ағып кетуінің жоғарылауымен

9. қанның онкотикалық қысымының жоғарылауымен

10. тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен

130. Ісіну патогенезінде маңызы бар

А) әлдостеронның түзілуі төмендеуінің

В) тіндерде онкотикалық және осмостық қысым жоғарылауының

С) қан тамырлары өткізгіштігі төмендеуінің

D) қанның гидростатикалық қысымының төмендеуінің

Е) қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының

131. Ісінулер дамуына септеседі

1. қанда әлбуминдер мөлшерінің жоғарылауы

2. әлдостерон мен диурезге қарсы гормонның (ДҚГ) артық өндірілуі

3. лимфалық тамырлардың интерстициядан сұйық әкетуінің күшеюі

4. ДҚГ аз өндірілуі

5. қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігі төмендеуі

132. Іркілулік ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

1. гемодинамикалық фактор

2. онкотикалық фактор

3. қантамырлық фактор

4. тіндік фактор

5. жүйкелік-ішкі сөлденістік фактор

133. Аллергиялық ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

1. тіндік жайт

2. гемодинамикалық жайт

3. жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт

4. онкотикалық жайт

5. қантамырлық жайт

134. Ренин-ангиотензин-әлдостерондық жүйенің әсерленуі (РАӘЖ), ісінулер дамуында маңызы бар

1. қабынудағы

2. жүрек жеткіліксіздігіндегі

3. аллергиядағы

4. лимфа жеткіліксіздігіндегі

5. ашығудағы

135. Жүректік ісінудің патогенезіндегі бастапқы тізбек болып табылады

1. қанда ДҚГ мөлшерінің жоғарылауы

2. бүйректің ШМҚ (ЮГА) ренин шығуының жоғарылауы

3. жүректің минөттік көлемінің азаюы (ҚМК)

4. қантамырлары өткізгіштігінің жоғарылауы

5. бүйрек өзекшелерінде натрий мен судың кері сіңірілуінің күшеюі

136. Онкотикалық жайт, ісінудің патогенезіндегі негізгі рөл болып табылады

1. лимфа ағып кетуінің қиындауында

2. аллергияда

3. қабынуда

4. жүрек жеткіліксіздігінде

5. нефроздық синдромда

137. Қантамырлары қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы, ісіну патогенезінің негізгі рөлі болып табылады

1. жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі

2. ашығулық ісінуде

3. бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі

4. ара, сона шаққан кездегі

5. іркілулік ісінулерде

138. Ісінудің жүйкелік-ішкі сөлденістік жайты – бұл

1. әлдостерон және диурезге қарсы гормон (ДҚГ) түзілуінің екіншілік артуы

2. әлдостеронның салдарлық тапшылығы

3. ДҚГ жеткіліксіз түзілуі

4. гиперинсулинизм

5. симпатикалық-адреналдық жүйенің әсерленуі

139. Теріс су балансы байқалуы мүмкін

1. бауыр циррозында

2. жүрек жеткіліксіздігінде

3. қантсыз диабетте

4. нефроздық синдромда

5. жедел гломерулонефритте

140. Су мен электролитті артық жоғалтуды дамытатыны

1. іш өтулер

2. құтырудағы судан қорқу

3. қантсыз диабет

4. жұту бұзылуы

5. гипервентиляция

141. Гиперосмолялдық дегидратация пайда болады

1. іш өткенде

2. жиі қайталанатын құсу кезінде

3. ішектік жыланкөзде

4. қантты дибетте

5. ауыр жұмыс атқарғандағы қатты терлеуде

142. Гиперосмолялдық дегидратация сипатталады

1. шөлдеу сезімінің болмауымен

2. судың жасуша ішінен жасушасыртылық кеңістікке ауысуымен

3. жасушаларда су мөлшері көбеюімен

4. жасуша сыртындағы сұйыктың осмостық қысымы төмендеуімен

5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

143. АДГ деңгейі төмендегенде байқалады

1. полиурия, полидипсия, гиперстенурия

2. полиурия, полидипсия, гипостенурия

3. полиурия, полидипсия, глюкозурия

4. олигоурия, полидипсия, гиперстенурия

5. олигоурия, полидипсия, гипостенурия

144. Гипоосмолялдық дегидратацияға әкеледі

1. іш өту

2. қантты диабет

3. қантсыз диабет

4. теңіз суын ішу

5. құтыру кезіндегі судан қорқу

145. Гипоосмолялдық дегидратация сипатталады

1. шөлдеу сезімімен

2. судың жасуша ішінен жасушааралық кеңістікке ауысуымен

3. жасушаларда су мөлшері азаюымен

4. жасуша сыртындағы сұйықтың осмостық қысымы төмендеуімен

5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

147. Бауырда гликогенез гликогенолизден басым болады

1. гликогеноздарда

2. гипоксия кезінде

3. гепатиттерде

4. қантты диабетте

5. қызбада

148. Бауырда гликогенолиздің күшеюі байқалады

1. гликогеноз кезінде

2. симпатикалық жүйке жүйесі тонусы төмендегенде

3. кортизол өндірілуі төмендегенде

4. адреналин өндірілуі жоғарылағанда

5. инсулин артық түзілгенде

149. Көмірсудың аралық алмасуының бұзылуы артық түзілуіне әкеледі

1. глутамин қышқылының

2. пируваттың (пирожүзім қышқылының), лактаттың (сүт қышқылының)

3. арахидон қышқылының

4. глютамин мен аспарагиннің

5. бета-окси май қышқылының

150. Гипогликемияны, артықтығы туындатады

1. адреналиннің

2. тироксиннің

3. глюкокортикоидтардың

4. соматотропты гормонның

5. инсулиннің

151. Жедел гипогликемияның себебі болып табылады

1. ашығу

2. бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі

3. гликогеноздар

4. инсулинді артық енгізу

5. инсулинома

152. Гипогликемиялық кома патогенезінің негізгі тізбегі

1. мый қыртысы нейрондарының көмірсулық және қажымдық ашығуы

2. миокардтың көмірсулық ашығуы

3. қанның гиперосмиясы

4. теңгерілмеген кетоацидоз

5. теңгерілген ацидоз

153. Гормондық гипергликемия дамиды

1. инсулиннің артықшылығында

2. Глюкокортикоидтар тапшылығында

3. Глюкагонның артықшылығында

4. Адреналиннің тапшылығында

5. Соматотропин тапшылығында

154. Инсулиннің ұйқыбездік жеткіліксіздігі дамиды

1. инсулинге антиденелер түзілгенде

2. инсулин плазма нәруыздарымен берік байланысқанда

3. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушалары бүлінгенде

4. инсулинге қарсы гормондардың сөлденісі төмендегенде

5. бауыр инсулиназасының белсенділігі жоғарылағанда

155. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі

1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы

3. панкреатитпен ауыру

4. ұйқы безінің өспелермен зақымдануы

5. инсулинге қарсы гормондардың қанда көбеюі

156. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің патогенезінде маңызы бар

1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

2. Инсулин түзілуінің тектік ақауы

3. Бауыр инсулиназасының белсенділігі төмендеуі

4. Инсулиннің рецепторлары бөгелуінің

5. ұйқы безінде қанайналымы бұзылуының

157. Бүйректен тыс глюкозурияны дамытатыны

1. гиперлактатацидемия

2. кетонемия

3. гипергликемия

4. гиперлипидемия

5. полиурия

158. Тәуліктік диурез– 5,5л, қанда қант мөлшері - 4,5 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1008. Сіздің тұжырымыңыз:

1. қантты дибет

2. қантсыз диабет

3. бүйректік глюкозурия

4. қалыпты

5. Фанкони синдромы

159. Тәуліктік диурез – 3,5л, қанда қант мөлшері - 3,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1030. Сіздің тұжырымыңыз:

1. қантты дибет

2. қантсыз диабет

3. бүйректік глюкозурия

4. қалыпты

5. гипостенуриялы полиурия

160. Диабеттік синдромның симптомдарын қисынды бірізділікпен көрсетіңіз

1. глюкозурия, гипергликемия, полиурия, полидипсия

2. полидипсия, полиурия, гипергликемия, глюкозурия

3. гипергликемия, глюкозурия, полиурия, полидипсия

4. полиурия, полидипсия, гипергликемия, глюкозурия

5. полиурия, гипергликемия, глюкозурия, полидипсия

161. Қантты диабеттің бастапқы сатысындағы глюкозуриның даму себебі

A) кетонемия

B) гипергликемия

C) гиперлипидемия

D) полиурия

E) гиперлактатацидемия

162. Қантты диабеттің I түріне тән

1. ұйқыбездік инсулиндік жеткіліксіздігі HLA антигендерімен бірігуі

2. ұйқыбезінен тыс инсулиндік жеткіліксіздігі HLA антигендерімен бірігуі

3. ангиопатиялардың кеш дамуы

4. 40 жастан асқанда

5. біртіндеп басталу, жеңіл өту

163. Қантты диабеттің ІI түріне тән

1. инсулиннің ұйқыбездік жеткіліксіздігі

2. инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігі

3. диабеттік кома дамуына бейім

4. ангиопатиялардың ерте дамуы

5. HLA антигендерімен бірігуі

164. Қантты диабеттегі полиурияның патогенезінде маңыздысы

1. алғашқы несептің осмостық қысымының жоғарылауы

2. бүйрек өзекшелерінде реабсорбцияның артуы

3. Боумен-Шумлянский қапшығында қысымның жоғарылауы

4. Бүйректің проксималды өзекшелерінің тұқымқуатын ақауы

5. Бүйрек өзекшелерінің диурезге қарсы гормонға сезімалдығының төмендеуі

165.Гиперосмолялдық диабеттік команың патогенезінде маңызы бар

1. айқын гипернатриемияның

2. өте айқын гипергликемия мен жасушалардың айқын сусыздануының

3. теңгерілмеген кетоацидоздың

4. гиперкалиемиянның

5. айқын гиперлактатацидемияның

166. Кетоацидоздық диабетттік кома патогенезінің негізгі тізбегі

1. өте айқын гипергликемия

2. гиперкетонемия және теңгерілмеген ацидоз

3. қан және жасушааралық сұйықтың гиперосмиясы

4. жасушалардың айқын сусыздануы

5. сүт қышқылының көп жинауы

167. Егер науқас А., тексергенде ашқарында гликемия - 7,26 ммоль/л. С-пептидтің деңгейі мен инсулин мөлшері жоғарыласа, қандай ауру туралы ойлауға болады?

A) қантты диабет 1 түрі, инсулинге төзімділік

B) қантты диабет 2 түрі, инсулинге төзімділік

C) қантсыз диабет

D) бүйректік диабет

E) инсулиннің шынайы жеткіліксіздігі

168. Қанда қант - 20 ммоль/л, несепте глюкоза мөлшері - 3 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1035, тәуліктік диурез - 3500 мл. Инсулин мөлшері төмендеген. Көрсетілген өзгерістерді медициналық атаусөздермен атап, алдын ала диагнозын қойыңыз

1. Нормогликемия, гюкозурия, инсулинге төзімділік

B) Гипергликемия, глюкозурия, қантты диабеттің І түрі

C) Полиурия, гипостенурия, қантсыз диабет

D) Полиурия, гиперстенурия, қантты диабеттің 2 түрі

E) бүйректік глюкозурия

169. Қантты диабеттегі микроангиопатияның патогенезінде маңыздысы

A) Гипогликемия

B) ұсақ тамырлардың тіректі мембранасына гликюзаның жиналуы

C) Артериялар атеросклерозы

D) қанда ТТЛП жоғарылауы

E) қанда хиломикрондар артуы

170. . Қантты диабеттегі микроангиопатияның патогенезінде маңыздысы

A) қанда ТТЛП жоғарылауы, ұсақ тамырлардың тіректі мембранасына гликюзаның жиналуы

B) қанда ТТЛП және эндотелиннің азаюы

C) тромбоксан А₂ өндірілуі азаюы

D) простациклин және NO өндірілуі артуы

E) тромбоциттердің адгезиялық-агрегациялық қасиеті төмендеуі

171. Науқас эндокринология бөлімшесіне кома жағдайында жеткізілді. Қанда глюкоза 25 ммоль/л, кетон денелері артқан, аузынан ацетон иісі шығады. Науқасқа қойылған диагноз:

A) Гиперосмолялдық диабеттік кома

B) Кетоацидоздық диабеттік кома

C) Лактатацидоздық диабеттік кома

D) Гипогликемиялық кома

E) Гипоосмолялдық кома

170. Газдық ацидоз дамиды

1. өкпе гиповентиляциясында

2. тыныс алу орталығы қозуында

3. атмосферада рО₂ азаюында

4. экзогендік гипобариялық гипоксияда

5. өкпе гипервентиляциясында

171. Газдық емес ацидоздың себебі

1. органикалық қышқылдардың организмде тым артық түзілуі

2. таулы аймақта болғанда

3. өкпе гипервентиляциясы

4. бикарбонаттардың организмде жиналуы

5. толастамайтын құсуда

173. Газдық емес ацидоздың дамуы тән

1. өкпе гипервентиляциясы

2. толастамайтын құсу

3. қанда көмірқышқылының көбеюі

4. бүйректің қышқыл өнімдерді шығара алмауы

5. Ацидогенез бен аммониогенездің әсерленуі

174. Метаболизмдік ацидозға тән

1. Өкпе гиповентиляциясы

2. қанда рСО₂ жоғарылауы

3. гипокалиемия

4. гипокәлцийемия

5. сүйектің кәлцийсізденуі

175. Газдық алкалоз дамиды

1. есірткімен уланғанда

2. өкпе эмфиземасында

3. биіктік ауруында

4. асфиксияда

5. қанайналым жеткіліксіздігінде

176. Газдық алкалоздың себебі

1. тыныс орталығы қозымдылығы төмендеуі

2. Қанайналымының созылмалы жеткіліксіздігі

3. Жасанды тыныста өкпенің гипервентиляциясы

4. Өкпе гиповентиляциясы

5. тыныстық ферменттердің әсерсізденуі

177. Газдық емес алкалоздың себебі

1. ашығу

2. қантты диабетте зат алмасуының бұзылуы

3. бүйрек жеткіліксіздігі

4. гипоксия

5. толассыз құсуда асқазан сөлін жоғалту

178. Газдық емес алкалоз дамиды

1. өкпе гипервентиляциясында

2. ішек жыланкөзінде

3. несеппен негіздерді жоғалтқанда

4. толастамайтын құсуда

5. бүйрек жеткіліксіздігі кезінде ацидогенез және аммониогенез үрдісінің төмендеуінде

179. Қанда рН 7,49 тең болуы көрсетеді

1. теңгерілген алкалозды

2. теңгерілген ацидозды

3. теңгерілмеген алкалозды

4. теңгерілмеген ацидозды

5. қалыпты рН мөлшерін

180. Әлвеолалық гипервентиляцияның салдары болып табылады

1. газдық алкалоз

2. газдық емес алкалоз

3. газдық ацидоз

4. қышқылдық-сілтілік үйлесімге әсер етпейді

5. гиперкапния

181. Әлвеолалық гиповентиляцияның салдары

1. гипероксемия

2. газдық емес алкалоз

3. газдық ацидоз

4. газдық алкалоз

5. гипокапния

182. Қанда рН 7,25-ке тең болуы көрсетеді

1. теңгерілген алкалозды

2. теңгерілмеген алкалозды

3. теңгерілген ацидозды

4. теңгерілмеген ацидозды

5. қалыпты рН мөлшерін

183. Тетанияның дамуы тән ҚСҮ бұзылысының түрі

1. метаболизмдік ацидозда

2. метаболизмдік алкалозда

3. газдық ацидозда

4. бөліністік ацидозда

5. экзогендік ацидозда

184. Ішек жолдарында майлардың сіңірілуінің бұзылуы байланысты

1. трипсин белсенділігінің жоғарылауына

2. ұйқы бездік липаза белсенділігінің артуына

3. ахолияға

4. пепсин белсенділігінің жоғарылауына

5. амилазаның түзілуінің төмендеуіне

185. Ішекте майлардың сіңірілуі бұзылуының салдарына жататыны

1. липидурия

2. гиперлипидемия

3. стеаторея

4. сарғыштану

5. гипопротеинемия

186. Организмде липидтер жеткіліксіздігінің салдары

1. простагландиндер мен лейкотриендер түзілуінің бұзылуы

2. Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі

3. майда еритін витаминдердің гипервитаминозы

4. семіру

5. суда еритін витаминдердің гиповитаминозы

187. Алиментарлық гиперлипидемияның патогенезінде маңызы бар

1. қорлардан майдың көп шығуы

2. майлы тағамды қабылдау

3. майлардың қаннан тінге ауысуының қиындауы

4. гипоальбуминемия

5. қанда липопротеидлипаза белсенділігінің төмен болуы

188. Тасымалдық гиперлипидемия дамуында маңыздысы

1. тағаммен организмге майлардың артық түсуі

2. гипоальбуминемия

3. қанда гепарин мөлшерінің азаюы

4. майлардың қорлардан артық шығуы

5. ішекте майлар сіңірілуінің бұзылуы

189. Экзогендік-конституциялық семіру дамиды

1. гипотиреозда

2. гиперинсулинизмде

3. әдеттегіден артық тағам қабылдағанда

4. гипоталамустың вентромедиалды ядроларын тітіркендіргенде

5. гиперкортицизмде

190. Эндокриндік семіру түрі дамиды

1. соматотропин артық өндірілгенде

2. бүйрек үсті безінің толық жеткіліксіздігінде

3. глюкокортикоидтардың артық болуында

4. гипертиреозда

5. бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының гипофункциясында

192. Семіру дамиды

1. Иценко-Кушинг синдромында

2. гипертиреозда

3. әлдостеронизмде

4. гиперпаратиреозда

5. Симмондс ауруында

193. Семірудің патогенезі байланысты

1. тағамды аз қабылдауға (майлар, көмірсулар)

2. энергия көзі ретінде майлардың аз жұмсалуына

3. көмірсудан майдың аз түзілуіне

4. липогенездің тежелуіне

5. липолиздің әсерленуіне

194. Семіру кезіндегі гиперкоагуляцияның патогенезі байланысты

1. прокоагулянттар тапшылығына

2. гепарин мөлшерінің азаюына және фибринолиздің әлсіреуіне

3. антитромбин III артықтығына

4. тромбоцитопенияға

5. С және S протеиндердің артуына

195. Гиперкетонемия пайда болуы мүмкін

1. қантты диабеттің декомпенсациясында

2. гиперәлдстеронизмде

3. гиперпаратиреозда

4. гипопаратиреозда

5. қантсыз диабетте

196.Теріс азоттық тепе-теңдік байқалады

1. жүктілікте

2. гиперинсулинизмде

3. организмнің өсу кезеңінде

4. қызбада

5. анаболизмдік гормондардың артуында

197. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды

1. нәруыз аз түскенде

2. мәлабсорбцияда

3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

4. қатерлі өспелерде

5. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

198. Теріс азоттық тепе-теңдіктен дамиды

1. қарқынды өсуі

2. гиперпротеинемия

3. жараның тез жазылуы

4. регенерация үрдістерінің баяулауы

5. организм төзімділігінің жоғарылауы

199. Теріс азоттық тепе-теңдік пайда болады

1. сауығу кезінде

2. жүктілікте

3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

4. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

5. организмнің қарқынды өсуі кезеңінде

200. 4 жастағы балада дене салмағының азаюы, жиі суықтап ауыру, анемия байқалады. Тексергенде байқалған нәруыз алмасуының өзгерістері:

А) Гипопротеинемия, диспротеинемия, теріс азоттық тепе-теңдік

В) Парапротеинемия, диспротеинемия, теріс азоттық тепе-теңдік

С) Афибриногенемия, салыстырмалы гиперпротеинемия, оң азоттық тепе-теңдік

D) шынайы гиперпротеинемия, оң азоттық тепе-теңдік

E) салыстырмалы гиперпротеинемия, диспротеинемия, теріс азоттық тепе-теңдік

201. Парапротеиндерге жатады

1. протромбин

2. антигемофилдік глобулин

3. комплемент құрамбөлшектері

4. дерттік гамма-глобулиндер

5. фибриноген

202. Гипопротеинемияның дамуы, негізінде қанда азаюына байланысты

1. трансфериннің

2. фибриногеннің

3. әлбуминдердің

4. глобулиндердің

5. гаптоглобиннің

203. Гипопротеинемия қабаттасады

1. қанда онкотикалық қысымның жоғарылауымен

2. плазма нәруыздарының тасымалдық қызметінің бұзылуымен

3. қанда гормондардың байланысқан фракциясының көбеюімен

4. сусыздану дамуымен

5. қанда гормондардың бос фракциясының азаюымен

204. Нәруыз жеткіліксіздігінен дамиды

1. оң азоттық тепе-теңдік

2. гиперпротеинемия

3. ісіну

4. организм төзімділігінің жоғарылауы

5. семіру

205. Қанда нәруыздың кейбір түрінің болмауы аталады

1. гипопротеинемия

2. гиперпрототеинемия

3. парапротеинемия

4. диспротеинемия

5. дефектпротеинемия

206. Подагра зат алмасуы бұзылғанда пайда болады

1. көмірсулардың

2. витаминдердің

3. майлардың

4. пуриндердің

5. су мен электролиттердің

207. Подагра кезінде буындарға жиналады

1. зәр қышқылының тұздары

2. карбонаттар

3. сульфаттар

4. оксалаттар

5. фосфаттар

208. Гипоксия – бұл

1. біртектес дерттік үрдіс

2. Дерттік серпіліс

3. Дерттік жағдай

4. ауру

5. симптомдар кешені

209. Дем алатын ауада оттегінің үлестік қысымы төмендеуінен дамитын гипоксия аталады

1. эндогендік

2. тіндік

3. қанайналымдық

4. гемдік

5. экзогендік

210. Экзогендік нормобариялық гипоксия дамиды

1. желдетілмеген бөлмеде болғанда

2. ауада РСО ₂ азайғанда

3. кессондық жұмыстарда

4. ұшақ аппараттарымен көтерілгенде

5. тауға көтерілгенде

211. Нормобариялық гипоксияға тән қан құрамының көрнекті өзгерістеріне жатады

1. гиперпротеинемия

2. гиперлипидемия

3. алкалоз

4. гиперкапния, гипоксемия

5. гипокапния, гипоксемия

212. Экзогендік гипобариялық гипоксия байқалады

1. су асты қайықтарда жүзгенде

2. теңіз деңгейінен жоғары биіктікке шыққанда

3. наркоздық- тыныстық аппарат бұзылғанда

4. суға сүңгіштерде

5. шахтада болғанда

213. Экзогендік гипобариялық гипоксияға тән қан құрамының өзгерістерін көрсетіңіз

1. қанда лактаттың азаюы

2. гипоксемия, гипокапния

3. газдық ацидоз

4. гиперкапния, гипоксемия

5. гиперпротеинемия

214. Экзогенді нормобариялық гипоксияға тән

A) раО₂ артады, рН төмендейді, рvО₂ азаяды

B) раО₂ азаяды, рН төмендейді, рvО₂ азаяды

C) раО₂ өзгермейді, рН артады

D) рvО₂ артады

E) рvО₂ өзгермейді

215. Тыныстық гипоксияның дамиды

1. ауада рО ₂ азайғанда

2. өкпе гиповентиляциясында

3. тыныстық ферменттердің белсенділігі төмендегенде

4. қанда гемоглобин саны азайғанда

5. айналымдағы қан көлемі азайғанда

216. Тыныстық гипоксияға тән оттегілік көрсеткіштер

A) артериялық қанда рО2 60 мм с.б, оксигемоглобин мөлшері 70%

B) артериялық қанда рО2 90 мм с.б., оксигемоглобин мөлшері 98%

C) артериялық қанда рН 7,35

D) қанның оттегіге сыйымдылығы 13 об%

E) артериялық қанда рСО2 38 мм с.б.

217. Гемдік гипоксияны дамытады

1. темірдің тапшылығы

2. тиреоидты гормондардың тапшылығы

3. тиреоидты гормондардың артықтығы

4. цитохромоксидазаның әсерсізденуі

5. қоршаған ортада оттегінің жетіспеуі

218. Иіс газымен улану дамытады

1. тіндік гипоксияны

2. гемдік гипоксияны

3. қанайналымдық гипоксияны

4. тыныстық гипоксияны

5. экзогендік гипоксияны

219. Гемдік гипоксия дамуының негізгі жолы

1. оттегі бойынша артериялық-веналық айырмашылықтың төмендеуі

2. артериялық қанның оттегіге қанығуының жоғарылауы

3. қанның оттегіге сыйымдылығының төмендеуі

4. қанда рСО ₂ жоғарылауы

5. қанағымы жылдамдығының бұзылуы

220. Науқас стационарға «Иіс газымен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталғаны:

A) карбоксигемоглобиннің пайда болуы, қанның оттегіге сыйымдылығы - 12 об%

B) метгемоглобин пайда болуы, терісі ашық қызыл түсті

C) қанның оттегіге сыйымдылығы -35 об%, терісі жер түстес

D) қанның оттегіге сыйымдылығы - 12 об%, қанның түсі- қоңыр

E) дезоксигемоглобин артуы, қанның түсі-қоңыр

221. Жергілікті және жалпы қанайналымы бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

1. аралас

2. вазодилятациялық

3. экзогендік

4. қанайналымдық

5. тыныстық

222. Қанайналымдық гипоксиядағы оттегі бойынша артерио-веноздық айырманың жоғарылау патогенезінде маңызды

A) қанағымы жылдамдығы баяулауы, тіндермен оттегінің қамтылуы артуы

B) қанағымы жылдамдауы, оксигемоглобиннің ажырау сызығының солға жылжуы

C) оксигемоглобиннің ажырау сызығының оңға жылжуы, тіндермен оттегінің қамтылуы азаюы

D) қанның рН - 7,38

E) рСО₂ 32 мм с.б.

223. Қанайналымдық гипоксияда артерияда және венада оттегінің үлестік қысымының (раО₂, рvО₂) және қан рН өзгерісіне сәйкес келеді

A) раО₂ артады, рН төмендейді, рvО₂ азаяды

B) раО₂ азаяды, рН артады, рvО₂ артады

C) раО₂ өзгермейді, рН азаяды, рvО₂ азаяды

D) рvО₂ артады

E) рvО₂ өзгермейді

224. Науқас стационарға «Цианидтермен улану» диагнозымен жеткізілді. Науқасты тексергенде анықталғаны:

A) раО2 60 мм с.б, рvО₂ 30 мм. с.б.

B) қанның оттегіге сыйымдылығы 12 об%, оттегі бойынша артерио-веноздық айырма 8 об%

C) қанның оттегіге сыйымдылығы 20 об%

D) оттегі бойынша артерио-веноздық айырма 2об%, рvО₂ 80 мм.с.б.

E) тіндермен оттегінің қамтылуы артуы

225. Науқас стационарға «Анилин бояғыштарымен улану» диагнозымен жеткізілді. Науқасты тексергенде анықталғаны:

А) карбоксигемоглобиннің пайда болуы, қанның оттегіге сыйымдылығы - 12 об%

B) оксигемоглобин артуы, қанның оттегіге сыйымдылығы 35 об%

C) метгемоглобин артуы, қанның оттегіге сыйымдылығы -12 об%

D) гемоглобиннің оттегіге қанығуы (НвО2) 98%

E) терісі ашық қызыл түсті

226. Оттегі пайдалану жүйесі бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

1. экзогендік нормобариялық

2. экзогендік гипобариялық

3. тіндік

4. қанайналымдық

5. тыныстық

227. Субстраттық гипоксия дамиды

A) Гипергликемияда

B) тыныс жеткіліксіздігінде

C) биіктік ауруында

D) Гипогликемияда

E) көміртегі тотығымен уланғанда

228. Цианидтермен улану дамытады

1. тіндік гипоксияны

2. гемдік гипоксияны

3. қанайналымдық гипоксияны

4. тыныстық гипоксияны

5. экзогендік гипоксияны

229. В 1, В2, РР витаминдерінің тапшылығынан дамитын гипоксия

1. тіндік

2. гемдік

3. қанайналымдық

4. тыныстық

5. экзогендік

230. Қанайналымдық – гемдік (аралас) гипоксия тән

1. организм сусыздануына

2. пневмонияға

3. жедел қансырауға

4. анемияға

5. иіс газымен (СО) улануға

231.Гипоксия кезінде жедел бейімделулік серпілістерге жатады

1. қанның қорға дерттік жиналуы

2. тахикардия, тахипноэ

3. брадипноэ

4. тыныс бұлшықеттерінің гипертрофиясы

5. эритропоэздің әсерленуі

232. Таулы аймақта ұзақ уақыт тұрған адамда кездеседі

1. қанда эритроциттер санының көбеюі

2. тыныс бұлшықеттерінің атрофиясы

3. өкпе гиповентиляциясы

4. нуклеин қышқылдары мен нәруыздар түзілуінің тежелуі

5. анемия

233. Ацетилхолин, брадикинин, гистамин дамытады

1. стазды

2. эмболияны

3. тромбозды

4. артериялық гиперемияны

5. ишемияны

234. Физиологиялық артериялық гиперемия дамиды

А) дене жұмысы кезінде

В) ишемиядан соң

С) қабыну кезінде

D) вазоконстрикторлар межеқуаты төмендегенде

Е) артерияның тромбозында

235. Артериялық гиперемия аймағында тін қызымының жоғарылауы патогенезі

1. лимфа түзілуінің күшеюіне

2. вена тамырларымен қанның ағып кетуінің күшеюіне

3. артериялық қанның келуінің артуы мен тотығу тотықсыздану үрдістерінің жоғарылауына

4. қанның ағып келуінің азаюы мен тотығу үрдістерінің төмендеуіне

5. қанның ағып кетуінің қиындауына

236. Артериялық гиперемия патогенезінің негізгі тізбегі

1. қанның ағып кетуі қиындауы

2. артериолалардың кеңеюі

3. Қанның ағып келуінің азаюы

4. Қанның сызықтық жылдамдығының артуы

5. Қызмет атқаратын қылтамырлар санының артуы

237.Артериялық гиперемия кезінде байқалады

1. цианоз

2. тін тығыздығының азаюы

3. тіннің жергілікті температурасының төмендеуі

4. қызару

5. тіннің немесе ағзаның температурасының төмендеуі

238.Артериялық гиперемияның салдарына жатады

1. жұқпаның организмге жайылуы

2. ағза қызметінің төмендеуі

3. іркілулік стаз

4. дәнекер тіннің өсіп кетуі

5. жұқпаның бір жерге жиналуы

239. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін

1. артерияларың атеросклерозы

2. артериялардың жиырылуы

3. адреналиннің артық өндірілуі

4. Артериялардың тромбозы

5. Көктамыр қақпақшаларының жеткіліксіздігі

240. Артериялық және веналық гиперемия арасындағы ұқсастықты табыңыз

1. ағзаның қанға толуы

2. ағзада қанның азаюы

3. қанағымы жылдамдығының ұлғаюы

4. тін температурасының төмендеуі

5. тін температурасының жоғарылауы

241. Веналық гиперемияның себебі

1. тін қызметінің күшеюі

2. әкелетін артерияның басылуы

3. венаның өспемен басылуы

4. әкелетін артерия кеңістігінің тромбпен бітелуі

5. ангиоспазм

242. Веналық гиперемияға тән

1. тіннің қызаруы

2. тіннің температурасының көтерілуі

3. қанағымы жылдамдығының азаюы

4. тіннің көлемінің азаюы

5. тіннің бозаруы

243. Стазалды жағдайға сәйкес келетіні

1. қан ағымының сызықтық жылдамдығының жоғарылауы

2. қан ағымының көлемдік жылдамдығының жоғарылауы

3. қанның тербелмелі қозғалуы

4. қылтамырлық қысымның төмендеуі

5. веналық қанның артерилизациялануы

244. Обтурациялық ишемияның себебі болуы мүмкін

1. артериялық тамырдың эмболиясы, артериялық тамырдың тромбозы

2. вена тамырларының эмболиясы, тромбозы

3. ангиоспазм

4. артерияның сырттан қысылуы

5. артериялар мен веналардың арасындағы қысым айырмашылығының жеткіліксіздігі

245. Компрессиялық ишемия дамиды

1. артерия эмболмен бітелгенде

2. артерия тромбпен бітелгенде

3. артерия сырттан басылғанда

4. артерия жарылғанда

5. артерия тарылғанда

246. Жанама қылтамырлар саны шынайы-жеткілікті ағза

1. көк бауыр

2. қаңқа бұлшықеттері

3. жүрек бұлшықеті

4. бүйрек

5. мый

247. Жасуша мембранасы реперфузиялық зақымдануының патогенезінде негізгі рөл атқарады

1. лизосомалық ферменттердің әсерленуі

2. МАТ әсерленуі

3. мембраналық фосфолипазалар әсерленуі

4. гликолиздің әсерленуі

5. митохондрий ферменттерінің әсерленуі

248.Артерияларда қан ағымына кедергінің жоғарылауы кезінде және ағзада жанамалардың жеткіліксіздігінде дамыйды

1. ишемия

2. веналық гиперемия

3. артериялық гиперемия

4. іркілулік стаз

5. нағыз қылтамырлық стазда

249. Қанның ағып келуі тоқтауынан дамитын стаз аталады

1. ишемиялық

2. іркілулік

3. веналық

4. нағыз қылтамырлық

5. сладж

250. Шынайы қылтамырлық стаздың патогенезінде маңыздысы

1. қан тұтқырлығының төмендеуі

2. қан тұтқырлығының жоғарылауы

3. эритроциттердің беттік зарядының төмендеуі

4. қанағымының жылдамдауы

5. қанның келуінің шектелуі

251. Тіндер ісінуі әдетте дамыйды

1. веналық гиперемия кезінде

2. артериялық гиперемияда

3. ишемияда

4. нағыз қылтамырлық стазда

5. стаз кезінде

252.Артериялардың беріштенулік және қабынулық өзгерістерінен дамиды

1. қан ағымының жақсаруы

2. артериялық гиперемия

3. ишемия

4. веналық гиперемия

5. нағыз қылтамырлық стаз

253. Тамыр қабырғасының тромбқа төзімділігі қамтамасыз етіледі

1. простациклин, азот тотығы өндірілуімен

2. эндотелин, тромбоксана А₂ өндірілуімен

3. Хагеман жайтының әсерленуімен

4. Плазминоген тежегіштерінің өндірілуімен

5. Тромбоциттердің әсерленуімен

254. Веналық тромбоздың патогенезінің негізгі тізбегі болып табылады

1. Эндотелийдің зақымдануы

2. Тромбоциттердің әсерленуі

3. гемостаздың тамырлық-тромбоциттік тетігінің әсерленуі

4. гемостаздың коагуляциялық тетігінің әсерленуі

5. гипергомоцистеинемия

255. Тромб түзілуіне әкеледі

1. тромбоцитопения

2. қанның тұтқырлығының төмендеуі

3. тамыр қабырғасының зақымдануы

4. гемодилюция

5. гипопротеинемия

256. Артериядағы тромб түзілуінің бірізділігі:

1. Тамыр эндотелиі зақымдануы, локальныйжергілікті ангиоспазм

2. Тромбоциттерден ББЗ бөліну серпілісі

3. Тромбоциттердің әсерленуі және олардың эндотелий астына адгезиясы

4. Қанның ұйуы

5. тромбоциттердің агрегациясы

1. 1, 3, 2, 5, 4

2. 1, 2, 3, 4, 5

3. 2, 3, 4, 5, 1

4. 3, 4, 5, 2, 1

5. 5, 4, 3, 2, 1

257. Артериядағы тромб дамытады

1. веналық гиперемияны

2. артериялық гиперемияны

3. компрессиялық ишемияны

4. обтурациялық ишемияны

5. іркілулік стазды

258. Венадағы тромб дамытады

1. ишемияны

2. артериялық гиперемияны

3. веналық гиперемияны

4. ишемияны және артериялық гиперемияны

5. артериялық және веналық гиперемияны

259. Венадағы тромб дамытуы мүмкін

1. ишемияны

2. ишемиялық стазды

3. нағыз қылтамырлық стазды

4. іркілулік стазды

5. артериялық гиперемияны

260.Артериядағы тромбтың салдары болуы мүмкін

1. іркілулік стаз

2. инфаркт

3. қан ағып кетуінің қиындауы

4. артериялық гиперемия

5. веналық гиперемия

261. Ауа эмболиясы, жарақаттанғанда дамиды

1. бауыр венасы

2. қақпа венасы

3. сан венасы

4. Бұғанаасты венасы

5. Кубиталды вена

262.Газдық эмболияның себебін көрсетіңіз

1. ірі артериялардың жарақаттануы

2. ұсақ артериялардың жарақаттануы

3. ірі веналардың жарақаттануы

4. барометрлік қысымның тез көтерілуі

5. барометрлік қысымның тез түсуі

263. Ең жиі дамитын эндогендік эмболияға жатқызады

1. ауа эмболиясын

2. тромбоэмболияны

3. май эмболиясын

4. жасушалық эмболияны

5. бөгде заттар эмболиясын

264. Экзогендік эмболияға жатқызады

1. май эмболиясын

2. тіндік эмболияны

3. тромбоэмболияны

4. ауа эмболиясын

5. ұрық маңындағы су эмболиясын

265. Үлкен қанайналымы шеңбері артерияларында эмболияның пайда болуының салдары

А) мый тамырлары эмболиясы

В) өкпе артериялары эмболиясы

С) қақпалық гипертензия

D) бауырдың қақпа венасының эмболиясы

Е) бауыр венасының эмболиясы

266. Қабынудық компоненттеріне жатады

1. ісіну, қызару, қызметінің бұзылуы, ауыру сезімі

2. артериялық гиперемия, веналық гиперемия, стаз

3. қабыну ошағындағы ацидоз, гиперосмия, гиперонкия

4. әлтерация, экссудациямен бірге жүретін қанайналымның бұзылуы, пролиферация

5. лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарылауы, дене температурасының жоғарылауы

267. Қабыну кезіндегі біріншілік әлтерацияның себебі

1. қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер

2. флогогеннің әсері

3. қабыну ошағындағы қантамырлар қабырғаларының өткізгіштігінің артуы

4. қабыну дәнекерлері

5. қабыну ошағында зат алмасудың бұзылуы

268. Қабыну ошағында екіншілік әлтерация, салдарынан дамиды

1. флогогендердің

2. қабыну дәнекерлерінің

3. вирустардың

4. микробтардың

5. жоғары температураның

269. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістерге жатады

1. гипоиония, гипоосмия, ацидоз

2. Молекулалар мен иондар санының азаюы

3. гипоосмия

4. гиперонкия, гиперосмия, ацидоз

5. гипоонкия, гипоосмия, алкалоз

270. Қабыну ошағындағы гиперонкияның патогенезі негізделген