Жедел писихикалық симптомдары бар шизофрения науқастарын атипиялық нейролептиктер арқылы ұстап тұру (купирование)

Зерттеудiң мақсаты өткiр психоздардың ұстап алуы үшiн рисполептаның қолдануды мүмкiндiгiнiң зерттеуiне (МКБ-шi бойынша параноид түрi) шизофрения және шизоаффективтық бұзылудың диагнозы бар ауруларында апарды. Негiзгi белгi ретiнде оқылытын сонымен бiрге (негiзгi топ ) рисполептом фармакотерапия шарттарындағы психотиялық симптоматиктiң сақтауын ұзақтықтың көрсеткiшi және классикалық нейролептиктермен қолданылды. Зерттеудiң негiзгi есептерi астында моменттен өнiмдi психотиялық симптоматиктiң сақтауы ұғылды нейролептиктердiң күн бейнеленген қолданулары бастайтын (нетто деп аталатын) психоздың ұзақтығының көрсеткiшiнiң анықтауына апарды. Осы көрсеткiш топ үшiн бөлек есептелiндi рисперидон қабылдаған, және топ үшiн бөлек классикалық нейролептик қабылдаған.

Сонымен қатар терапияның әртүрлi мерзiмдерiнде классикалық нейролептиктерi бар салыстырудағы рисперидонның ықпалменiн өнiмдi симптоматиктiң редукциясының еншiсiн анықтау бойынша есепке шарт қойған. (49 аурулар) шизофренияның шеңберiнде параноид формасы және (40 аурулар) шизоаффективтық бұзылуды өткiр психотиялық симптоматикамен (42 еркек және 47 әйелдер) 89 аурулары тұжырымдап келгенде талқыланған. 1 жылға дейiн бiрiншi оқиға және ауруды ұзақтығы 43 ауруларда тiркелiп, зерттеу жағдайлар сонда қалған жағдайларда кезге ауруды ұзақтықтың жанында шизофренияның келесi оқиғалары 1 жылдан артық атап өткен болды. Рисполептом терапияны деп аталатын бiрiншi оқиғаның арасында 15 аурулар болатын 29 адам алды. Классикалық нейролептиктермен терапияны бiрiншi оқиғаның арасында 28 адам болатын 60 адам алды. Рисполепта доза тәул 1 - 6 мг аралығындағы аралықта өзгерттi және орташа 4±0,4 мг/тәул. құрады. Рисперидон тәулігіне тек қана iшiне тағамнан кейiн бiр рет iңiр арасында қабылдады. Классикалық нейролептиктермен терапия 30 мг дейiн тәулiктiк дозадағы (трифтазин ) трифлуоперазина қолдану бұлшық еттiк қосты, 20 мг дейiн тәулiктiк дозадағы галоперидола бұлшық еттiк, 10 мг дейiн тәулiктiк дозадағы триперидола iшiне. Аурулардың басым көпшiлiгi ағымында бiрiншi екi апталардың монотерапиясының түрiндегi классикалық нейролептиктерiн қабылдады, кейiн бiрнеше классикалық нейролептиктердiң тiркестерiне не (сандырақ, галлюцинаторлық немесе басқа өнiмдi симптоматиктiң сақтауында) қажеттiлiк жағдайда өттi. Мысалы, сонымен бiрге галоперидол немесе трифтазин бейнеленген элективтық сандырақ және галлюцинаторлық өзгерiске ұшырауы бар нейролептикте негiзгi препарат ретiнде қалды ), оған (дозалардағы аминазин, тизерцин, хлорпротиксен 50-100 мг дейiн) айқын седатив эффектi бар препараттар iңiр арасында қосты. Классикалық нейролептик қабылдаған топта дозалардағы (пан, циклодол) холинолитиялық қатардың корректорларының қабылдауы 10-12 мг дейiн ескерiлдi. Корректорлар өткiр дистониялардың түрiнде айқын қосымша экстрапирамид эффекттерiнiң пайда болуын жағдайда, дәрi паркинсонизм және акатизиилар белгiлендi.

Кестеде психоздың ұзақтығының мәлiмет бойыншалары рисполептом емдеуде елестеткен және классикалық нейролептиктермен.

Кестеде ("нетто-психоз") психозын риполепт және классикалық нейролептиктермен емдеу ұзақтығы

Науқастар тобы	Терапия ұзақтығы, күндер		Айырмашылық маңыздығы, p
	рисполепт	классикалық нейролептик
Барлық таңдама (n = 89)	15,4±1,4 (n = 29)	31,4±2,5 (n = 60)	<0,001
1-ші эпизодты науқастар (n = 43)	14,7±1,9 (n = 15)	25,8±2,9 (n = 28)	<0,002
Келесі эпизодты науқастар (n = 46)	16,3±2,0 (n = 14)	35,1±3,8 (n = 32)	<0,001
Галлюцинаторлы-параноидты синдромы бар науқастар (n = 49)	15,2±1,5 (n = 23)	34,7±4,4 (n = 26)	<0,001
Шизоаффективті синдромы бар науқастар (n = 40)	16,5±3,8 (n = 6)	28,9±2,9 (n = 34)	<0,01

Керегiндей осы кестелерден, салыстырғанда классикалық нейролептиктердiң терапиясының жанында психоздың ұзақтығы және рисперидонмен рисполепта ықпалмендi психотиялық симптоматиктiң ұзақтығының iс жүзiнде екi есе қысқартуы байқалады. Психоздың ұзақтықтары берiлген шамаға баса көктеулердi реттiк нөмiрдiң факторлары да ықпал етпейтiнi айтарлықтай бастаушы синдромның суретi сипат та. Басқаша айтқанда, психоздың ұзақтығы терапияның тек қана факторымен анықталды, яғни баса көктеудi реттiк нөмiр, ауруды ұзақтық және бастаушы психопатологиялық синдромның сипаты қолданылатын препараттың түрiнен қатыссыз тәуелдi болды.

Алған заңдылықтардың растаулары мақсатпен екi факторлық дисперсиялық талдау жүргiзiлдi. Сонымен бiрге терапияның факторы және (1-шi кезең) баса көктеудi реттiк нөмiрдiң өзара әрекеттесуi және терапияның факторы және (2-шi кезең) бастаушы синдромның сипатының өзара әрекеттесуiн кезекпен есепке алынды. Дисперсиялық талдаудың нәтижелерi (F=2, 5) баса көктеудi нөмiрдiң факторының ықпалы және (F=1, 7) психопатологиялық синдромның түрiнiң факторы (F=18, 8) психоздың ұзақтығының шамасына терапияның факторының ықпалы жоқ болғанда растады. Сонымен бiрге психоздың ұзақтығының шамасына терапияның факторы және баса көктеудi нөмiрдiң бiрлескен ықпалын болмайтын, терапияның факторы және психопатологиялық синдромның факторының сонымен бiрге бiрлескен ықпалы маңызды.

Сайып келгенде, дисперсиялық талдаудың нәтижелерi қолданылатын нейролептиктiң тек қана факторының ықпалдарын растады. Рисполепт салыстырғанда дәстүрлi нейролептиктердiң психотиялық симптоматиктiң ұзақтығының қысқартуына шамамен 2 есе бiрмәндi алып келдi. Принциптi, эффект мынау нелерге жетiп, рисполепта, сонда классикалық нейролептиктер перораль қабылдауы неткенмен аурулар қасында көбiнесе парентераль қолданылатын болды.