
- •Organy główne onz
- •Organizacje wyspecjalizowane onz
- •Międzynarodowa organizacja pracy ( mop )
- •Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw oświaty, nauki I kultury
- •Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia I rolnictwa fao Rzym
- •Światowa organizacja zdrowia who Genewa
- •Międzynarodowy Fundusz Walutowy, mfw Waszyngton
- •Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny mzt Genewa
- •Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego icao Montreal
- •Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego Wiedeń
- •Organy unido
- •Światowy Związek Pocztowy Berno
- •Światowa Organizacja Meteorologiczna Genewa
- •Światowa Organizacja Własności Intelektualnej Genewa
- •Organy zarządzające
- •Światowa Organizacja Turystyki Narodów Zjednoczonych Madryt
- •Cele Organizacji
- •Agencja Wielostronnych Gwarancji Inwestycji
- •Zadania agencji
- •Agencja ubezpiecza na wypadek
- •Międzynarodowa Korporacja Finansowa
- •Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych
- •Zadania
- •Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju
Międzynarodowy Fundusz Walutowy, mfw Waszyngton
(ang. International Monetary Fund, IMF) – międzynarodowa organizacja w ramach ONZ, zajmująca się kwestiami stabilizacji ekonomicznej na świecie. Dostarcza pomocy finansowej zadłużonym krajom członkowskim, które w zamian są zobowiązane do dokonywania reform ekonomicznych i innych działań stabilizujących.
Powołana 1-22 lipca 1944 roku, konferencji w Bretton Woods, New Hampshire, w USA. Działalność rozpoczęła dwa lata później, pierwszych operacji finansowych dokonała w marcu 1947. Obecnie zrzesza 187 państw.
W celu realizacji wymienionych zadań MFW pełni cztery istotne funkcje:
regulacyjną
kredytową
konsultacyjną
kontrolną
Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny mzt Genewa
(ang. International Telecommunication Union, skrót ITU) to najstarsza na świecie organizacja międzynarodowa, jedna z organizacji wyspecjalizowanych ONZ, ustanowiona w celu standaryzowania oraz regulowania rynku telekomunikacyjnego i radiokomunikacyjnego. Została ona założona 17 maja 1865roku w Paryżu.
Głównymi zadaniami Związku są standaryzacja i zarządzanie pasmem radiowym.
Najwyższym organem politycznym Związku jest Konferencja Pełnomocników, składająca się z delegacji reprezentujących państwa członkowskie organizacji. Konferencja zbiera się co cztery lata i określa głównie kierunki polityki Związku, wybiera członków Rady, ustala plany finansowe organizacji.
Sekretarz Generalny, wybierany na czteroletnią kadencję, kieruje Sekretariatem Generalnym, który jest biurem administrującym zasobami i działalnością Związku. Sekretarz Generalny jest prawnym przedstawicielem Związku.
W latach 1998-2006 funkcję Sekretarza Generalnego pełnił Yoshio Utsumi z Japonii. Na Konferencji Pełnomocników 2006 w Antalyi (Turcja) członkowie ITU wybrali nowego Sekretarza Generalnego, którym został Hamadoun I. Toure z Mali.
Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego icao Montreal
(ang. International Civil Aviation Organization, ICAO), jest odpowiedzialna za opracowywanie i wdrażanie międzynarodowych przepisów regulujących bezpieczeństwo ruchu lotniczego i ekonomię transportu lotniczego.
ICAO została powołana w 1944 r. na mocy konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Na jej siedzibę wybrano Montreal. Faktyczną działalność rozpoczęła w kwietniu 1947 r. jako organizacja wyspecjalizowana systemu Narodów Zjednoczonych. Polska należy do ICAO od jej powstania.
Członkami ICAO jest 190 państw. Celem działalności ICAO określonym w art. 44 konwencji chicagowskiej jest „rozwijanie zasad i techniki międzynarodowej żeglugi powietrznej oraz popieranie planowania i rozwoju międzynarodowego przewozu lotniczego”. W praktyce najważniejszymi elementami działalności ICAO są:
ustanawianie międzynarodowych norm i zalecanych metod postępowania w zakresie bezpieczeństwa, ochrony, ułatwień i ochrony środowiska w lotnictwie cywilnym, procedur dla służb żeglugi powietrznej oraz innych dokumentów o charakterze podręczników, wytycznych czy zbiorów najlepszych praktyk;
promowanie liberalizacji rynku międzynarodowego transportu lotniczego, publikowanie danych i analiz statystycznych oraz wydawanie niewiążących zaleceń i wytycznych dotyczących regulacji ekonomicznej tego rynku;
rozwój międzynarodowego prawa lotniczego poprzez pracę Komitetu Prawnego ICAO oraz organizowanie konferencji dyplomatycznych w sprawie przyjęcia umów międzynarodowych, dotyczących m.in. przestępstw przeciwko międzynarodowemu lotnictwu cywilnemu czy odszkodowań;
realizowanie projektów pomocy technicznej na zlecenie państw członkowskich;
kontrola przestrzegania międzynarodowych norm i zalecanych metod postępowania w formie audytów nadzoru nad bezpieczeństwem i ochroną lotnictwa cywilnego w państwach członkowskich;
prowadzenie badań, studiów i analiz prowadzących do rozwoju lotnictwa cywilnego.