
- •4.Рэформы 40-50-хгг.Хіх ст. У Беларусі.
- •5.Сялянскі рух у першай палове хіХст.
- •6.Памешчыцкая і сялянская гаспадаркі ў Беларусі ў пер.Пал.ХіХст.
- •7.Эканамічная рэформа 1861г. У Беларусі.
- •8.Землеўладанне і землекарыстанне ў Беларусі ў парэформенны час (1861-1900гг.)
- •9.Памешчыцкая і сялянская гаспадаркі ў Беларусі ў парэформенны час (1861-1900гг.). Праблема кулакоў і фермераў.
- •10.Сялянскі рух у 1864-1900гг. У Беларусі.
- •11.Абвастрэнне аграрнага пытання ў Беларусі ў пач.ХХст (1900-1904гг.)
- •12.Сялянскі рух у Беларусі ў гады Першай рускай рэвалюцыі (1905-1907гг.)
- •14.С/г Беларусі ў гады Першай сусветнай вайны.
- •15.Барацьба за сял-я масы на Беларусі ў лютым-кастрычніку 1917гг.
- •16.Аграрныя пераўтварэнні Савецкай улады. Ажыццяўленне палітыкі ваеннага камунізму у Беларусі (1918-1920гг.)
- •20. Аграрныя адносіны ў Заходняй Беларусі ў 1921-1939гг.
- •21.Становішча с/г вытворчасціў Заходняй Беларусі ў 1921-1939гг.
- •22.Грамадска-паліт-е жыццё зах.Бел-й вёскі ў верасні 1939-чэрвені 1941г.
- •23.Аграрныя пераўтварэнні ў зах.Бел. Вёсцы ў вервсні 1939-чэрвені 1941г.
- •24.Аграрная палітыка нямецка-фашысцкіх захопнікаў на Беларусі (жнівень1941-ліпень1944гг.)
- •27.Крызіз с/г вытворчасці на Беларусі ў сяр. 40-х – пач50-х гг.
- •28.Аграрная палітыка ў Беларусі ў 1953-1964гг.
- •29.Эканамічная рэформа 1965г. І яе роля ў развіцці аграрнага сектара Беларусі.
- •30. Развіццё с/г Беларусі ў 70-я гг. Хх ст стварэнне апк.
- •31.С/г вытворчасць у Беларусі ў др. Пал.80-х – 90-ягг. Хх ст.
20. Аграрныя адносіны ў Заходняй Беларусі ў 1921-1939гг.
Эканоміка зах.бел-х зямель у пер. знаходжання ў складзе Польшчы - аграрны хар-р. 80 % нас-ва - с/г (у Польшчы — 63 %). Пасля некалькіх войнаў, ням-й акупацыі с/г-я вытв-ць З.Б. - разбураную, адсталую галіну. Скараціліся пасяўныя плошчы. буй. Раг-й жыв. свіней, авечак, коней
У З.Б. пасля яе ўключэння ў склад ПД адноўлена ўласная зямельная маёмасць. У =” размеркаваная сярод сял-ва сав-і ўладамі зямля вярталася да яе былых уладальнікаў. Т. ч., - аднаўлялася буйное пам-е землеўладанне.
= пол-й статыстыкі, у 1921 г. зямля ў з.б-х ваяводствах: 3402 буйным памешчыкам, менш 1 % землеўладальнікаў, = прыватнаўласніцкай зямлі (55,21 %). Серадняцкія гаспадаркі - 12,5 % зямлі, бядняцкія — 24,15, кулацкія — 8,14 %. на пам-кі маёнтак - 500 га, а на сял. двор —7 га зямлі.
сярод пам-х гаспадарак буйныя латыфундыі. уладанні Давыд-Гарадоцкага маярата (непадзельнага маёнтка, які перадаваўся ў спадчыну старэйшаму сыну) князя К.Радзівіла ў 1925 г. - 155 200 га.
Кулакі - 18 - 100 га зямлі, 10 — 15 коней, 15 — 25 кароў і шырока выкарыстоўвалі наёмную працу. гаспадаркі - таварнымі. Да сераднякоў - 8 - 18 га, 2 — 3 каровы, 1, 2 коней і не ўжывалі наёмнай працы.
Найбольш шматлікая праслойка сял-ва - 7 — 8 га. не мела магчымасць пракарміць сям'ю і вымушана наймацца да памешчыкаў ці кулакоў. Малазямелле і беззямелле вымушалі сялян арэндаваць зямлю. каля 50 тыс. сял-х гаспадарак - 52 тыс. га.=перапіс 1927 г. 29 % не мелі коней, у 58,8 % -1, 15,7 % да бескароўных, 51,1% -1 карове.
становішча с/г рабочых. у к. 1931 г. у Віленскім, Навагрудскім і Палескім в-х - 90,7 тыс. чал. Па ўмовах найму і экан-м становішчы % на катэгорыі: наглядчыкі, рамеснікі, ардынарыі, пасылкі, каморнікі, сталоўнікі. Наглядчыкі - нешматлікая вярхушка аграрных рабочых, якая служыла гаспадарам. Рамеснікі - кавалі, сталяры і інш. - атрымлівалі лепшае ў параўнанні з інш. групамі ўзнагароджанне. Ардынарыі - найбольш шматлікая малааплачваемая група батракоў. Каля 90 % зарплаты - жылля, паліва, зерня, зямлі для пасеваў, права трымаць карову. Пасылкі -дзеці ардынарыеў, іх праца часта не аплачвалася. Каморнікамі - сяляне, якія разарыліся. атрымлівалі ў часовае карыстанне невялікую гаспадарку, адпрацоўваць на карысць памешчыка колькасць дзён. За гэта вызначалася палова заработка ардынарыя. Сталоўнікамі - сялян-беднякоў з маленькай гаспадаркай. За ўзнагароджанне ў выглядзе жылля, права пасвіць жывёлу, часам за арэнду кавалачка зямлі апрацоўвалі гаспадарку памешчыка.
Т.ч., сял-ва ў З.Б. валодала менш 1/2 усёй зямлі. рэшткі феад-х адносін: дробная арэнда зямлі за адпрацоўкі або за частку ўраджаю, адпрацоўкі за права карыстання пашай, нарыхтоўкі дроў, натур. плата за працу, наяўнасць сервітутаў, цераспалосіца. існаваў перажытак феад-й даўніны, як сістэма павіннасцяў па пракладцы новых дарог, будаўніцтву і рамонце мастоў, 60 - 110 дзён у год адной сял-й гаспадаркі.
= тармазіла развіццё вытворчых сіл у агр-м сектары з.б. гаспадаркі, несла небяспеку для дзярж. ладу, параджала сац. пратэст ч. сял-ва "ўсх-х крэсаў".
= польскі ўрад - аграрный пераўтварэнні з мэтай знізіць сац. напружанасць, адкрыць шлях да больш хуткага развіцця капіт-х, рыначных адносін у с/г. = аграрных законаў аб парцэляцыі, асадніцтве, камасацыі.
у 1919 г. пол. сейм прыняў закон аб аграрнай рэформе, - ствараўся дзярж. Зям. фонд са свабодных зямель, якія засталіся без гаспадароў, дзярж-х, часткі памеш-х, якія складалі лішак над устаноўленым максімальным памерам маёнтка. невялікія ўчасткі (парцэлы) прызначаліся для свабоднага продажу. Такое пераразмеркаванне зямлі - парцэляцыі. ( не рэалізавана).
15 ліпеня 1920 г. сейм Польшчы, у момант наступления сав. войскаў на Варшаву, пайшоў на прыняцце больш радыкальнага закону "Аб зямельнай рэформе", - надзяленне зямлёй малазям-х і беззям-х сялян. пасля паражэння Ч. Арміі на Вісле і заключэння Рыж. мір.даг. 1921 г. - забыты.
пад выглядам парцэляцыі памешчык! вялі продаж зямлі па спекулятыўных цэнах. Аднак вельмі высокі кошт зям-х участкаў (1 га ворнай зямлі - 1,5 - 2 тыс. злотых) не дазволіў частцы сял-ва павялічыць свае надзелы.
У =” пад націскам сял-х мас у ліпені 1925 г. - "Закон аб ажыццяўленні зям-й рэформы", - "Закон аб парцэляцыі і асадніцтве". Змест - у продажы дробнымі ўчасткамі некаторай часткі пам-х зямель і камасацыі (хутарызацыі) сял-х гаспадарак з ліквідацыяй сервітутаў.
Аднак у з.б-х землях парцэляцыя - выкарыстана ўрадам для іх засялення пол. кулакамі і ваеннымі каланістамі - былымі афіцэрамі, - асаднікамі. - атрымлівалі бясплатна або па невялікай цане зям. ўчасткі 15 —45 га і на льготных умовах доўгатэрміновыя крэдыты на абзавядзенне гаспадаркай, за кошт дзяржавы будавалі жылыя памяшканні.
А. былі ўзброеныя і сяліліся хутарамі, пасяленнямі ўздоўж сав.-пол-й граніцы паліцэйскія функцыі. =сац. апорай пол-й улады на "ўсх-х крэсах".
амаль усе асаднікі - на дзярж. службе і не жадалі працаваць на зямлі, =аддавалі ўчасткі на апрацоўку сялянам за арэндную плату. = больш абвастрыла сац. напружанасць.
Астатняя ч. зямель - гандлярам, спекулянтам, прадпрымальнікам, чыноўнікам, кулакам. Распрадажа па 2 напрамках: па лініі дзярж-й парцэляцыі п/з с/г банк і спекулятыўнай парцэляцыі, якой займаліся памешчыкі, гандляры.
урад прадастаўляў зям-я ўчасткі асобам пол-й нац-ці. купіць зямлю незаможным сял-м гаспадаркай складана па прычыне яе высокага кошту. 1 га -610-830 злотых. Дзярж. банк - 12 % гадавых. памешчыкі, маёнткі якіх падлягалі парцэляцыі, выкарыстоўвалі права выбару пакупніка і патрабавалі за землю больш высокую цану, -доларах.У =” ч. сяр. і бядняцкіх гаспадарак, дробных арандатараў змагла набыць нязначныя кавалкі зямлі. У =” дзярж. і ўласнай парцэляцыі з 1921 - 1929 г. прадана 528,3 тыс. га зямлі. Пам-е земл-не паменшылася на 13 %. У 30-я гг. буйное земл-не скарацілася яшчэ на 3,7 %.
Т. ч., большасць памешчыкаў у з.б.ваяводствах захавалі свае ўладанні і буйное зем-леўладанне засталося непарушаным.
2 элем-м агр. рэформы - праведзеная пол-м урадам камасацыя сял-х гаспадарак. прадугледжвала ліквідацыю цераспалосіцы шляхам масавай хутарызацыі, у =” якой сяляне замест раздробленых зямель павінны атрымаць роўную колькасць зямлі, якая зводзілася да аднаго участка. Аб'ектыўна камасацыя - прагрэсіўнай з'явай і працягвала сталыпінскую агр. Рэф. 1906 -1910 гг., - садзейнічала развіццю вытворчых сіл у с/г. праводзячы землеўпарадкаванне, улады абяцалі павялічыць зям-я надзелы і беднякам.
Аднак у адрозненне.С. ўсе расходы, звязаныя з правядзеннем камасацыі, - на плечы сял-ва. - плаціць за камасацыю кож. га 14 - 20 злотых і, асобная плата спаганялася за складанне праектаў меліярацыі, утрыманне землеўпарадчыкаў, перанясенне дарог і г.д.
Працэс хутарызацыі - нераўнамерна. З 1927 г. урад Ю.Шлсудскага - масавую хутарызацыю, нярэдка ў прымусовым парадку. Ахвотна - заможныя сяляне, кулакі, - ўмацавалі сваё становішча. Бядняк - вымушана. Серадняк -асцярожна, не жадаў страціць тое, што меў. Значная ч. сялян супраціўлялася камасацыі. У =” на хутары выселена 43 % г-к і к.50 % сял-й зямлі.
3- ліквідацыя сервітутаў — права сялян на сумеснае з памешчыкамі карыстанне пашай і лясамі. накіравана на ўзмацненне капіт-х адносін у вёсцы, знішчэнне рэшткаў феад.-прыг-х адносін. Да 1913 г. у З.Б. сервітутамі карысталіся 50 % усіх сял-х гаспадарак, у 1927 г. — - 10 %, а да 1939 г. - ліквідаваны. У =” памешчыкі атрымалі да 3/4 сервітутнай зямлі, а сяляне ў якасці кампенсацыі — зямельныя ўчасткі памерам ад 1/4 да 1/3 агул. плошчы сервітутаў, а ў некат-х выпадках — грашыма. - забалочанымі і пясчанымі, непрыгоднымі для с/г выкарыстання. Ад ліквідацыі сервітутаў больш за ўсіх страцілі бядняцкія гаспадаркі.
Т.ч., аграрная рэформа, праведзеная пол-м урадам, насіла бурж. хар-р. садзейнічала ліквідацыі паўпрыг-х адносін, канцэнтрацыі с/г вытв-ці, расчышчала шлях да больш хуткага развіцця капіталізму ў вёсцы. У =” ўмацоўваўся стан дробнай і сял-й сел-й буржуазіі. рэформа не вырашыла да канца аграрнае пытанне, не знішчыла буйное памеш-е землеўладанне, ў =” прывяло да поўнага збяднення бел-й вёскі. Калі ў 1921 г. беднякі - 62 %, сераднякі - 30, кулакі - 8 %, то да сяр. 30-х гг. - 78 - 80 %, 15 - 17 і 5 %.