30. Маўленчы этыкет і культура зносін.

маўленчы этыкет- Сукупнасць правілаў паводзін, якія датычаць знешніх праяў у адносінах да людзей, называюць этыкетам.Значны ўклад у развіццё этыкету (культуры маўлення, культуры паводзін ) унеслі прагрэсіўныя вучоныя, пісьменнікі, педагогі. Яны імкнуліся зрабіць правілы зносін паміж людзьмі абавязковым элементам, надаць этыкету высокамаральную, гуманную аснову.Такім чынам, маўленчы этыкет складаюць выпрацаваныя грамадствам правілы маўленчых паводін, абавязковыя для ўсіх яго членаў, нацыянальна спецыфічныя. Беларусы здаўна вызначаліся шчырай ўзаемнай ветлівасцю, абменам добрымі пажаданнямі пры сустрэчы, развітанні і г.д. Маўленчы этыкет, некаторыя яго бакі, часта ахоплівае даволі значны сінанімічны рад. Неабходна ўзбагачаць маўленне ветлівымі словамі і канструкцыямі, якія патрэбны ў першую чаргу для паўсядзённых зносін.Варта адзначыць, што пры падборы лексічнага матэрыялу вялікае значэнне мае не толькі змест, але і форма.Вядома, што авалоданне нормамі маўленчага этыкету – працэс творчы, складаны.Ён магчымы толькі пры належнай арганізацыі, мэтанакіраваным і паслядоўным правядзенні сістэмы спецыяльных практыкаванняў з выкарыстаннем узорнага моўнага матэрыялу, накіраванага на выхаванне у людзей культуры камунікатыўных зносін і ўзбагачэнне іх духоўнага патэнцыялу.Сучасныя праграмы па беларускай мове накіраваны на фарміраванне моўнай асобы. Пры навучанні роднай мове вялікая ўвага надаецца маўленчай дзейнасці, рэалізацыі камунікатыўных намераў.Асноўная камунікатыўная адзінка – тэкст. Праз тэкст чалавек выражае сябе як асобую Тэксты служаць узорам і стымулам пабудовы самастойнага выказвання, дэманструюць функцыянаванне моўных адзінак усіх узроўняў.