
- •Temat 1. Status I role międzynarodowe państw oraz innych uczestników sm
- •Inne niż państwa podmioty prawa międzynarodowego
- •I. Słomczyńska, Suwerenność jako wartość w polityce zagranicznej państw, [w:] r. Zięba (red.), Wstęp do teorii polityki zagranicznej państwa, Toruń 2004, s. 145-162.
- •Uczestnicy stosunków międzynarodowych
- •Interesy uczestników sm:
- •Państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych
- •3.1. Atrybuty państwa:
- •3.2 Rodzaje państw:
- •3.3 Immunitet państwa
- •3.4 Suwerenność I prawa zasadnicze państw:
- •Uznanie międzynarodowe państwa:
- •Char. Prawny uznania
- •Formy uznania
- •Role międzynarodowe państw:
- •Inne niż państwa podmioty prawa międzynarodowego (patrz też: Symonides r.IV)
- •Watykan – Stolica Apostolska
- •Zgromadzenie Ogólne
- •Rada Bezpieczeństwa
- •Rada Gospodarczo-Społeczna
- •Rada Powiernicza
- •Sekretariat
- •Akcje sankcyjne
- •Działania wymuszające Wojna w Korei
- •Wojna w Zatoce Perskiej
- •Operacje pokojowe z elementami wymuszenia
- •Operacje pokojowe w okresie zimnej wojny
- •Operacje pokojowe po zimnej wojnie I ich rozwój
- •Realizacja celów
- •Ewolucja zagrożeń dla mn. Pokoju I bezpieczeństwa
- •Łączenie struktur europejskich: od 1 VII 1967 (na mocy traktatu o fuzji z 8 IV 1965)
- •Rozszerzenie w 1973 r.
- •Rozszerzenie w latach 80.
- •Jednolity Akt Europejski
- •Traktat ustanawiający Unię Europejską – Traktat z Maastricht
- •Problem niemiecki po II wojnie światowej; od podziału do zjednoczenia Niemiec
- •I. Niemcy po II Wojnie Światowej - 1945 – 1949
- •1.Uzgodnienia na konferencjach „Wielkiej Trójki”:
- •2. Polityka mocarstw wobec Niemiec:
- •3. Rfn w latach 1949 -55 – integracja z blokiem zachodnim
- •Dwa państwa niemieckie
- •Zjednoczenie Niemiec
- •Zjednoczone Niemcy
- •Europejska Tożsamość Bezpieczeństwa I Obrony (esdi)-
- •Przesłanki I geneza esdi:
- •Rozwój I ewolucja koncepcji:
- •Budowa esdi.
- •Siły Zbrojne uze.
- •Europeizacja nato.
- •Funkcjonowanie esdi.
- •Zarys sytuacji po II wojnie światowej
- •Przyczyny rozpadu Jugosławii.
- •Słowenia I Chorwacja
- •25.VI.1991 –Chorwacja I Słowenia ogłaszają niepodległość.
- •1.V.1995- rozpoczyna się operacja wojsk chorwackich. Wkraczają one do Zachodniej Slawonii2. Ofensywę potępia ue.
- •3.Wojna w Bośni I Hercegowinie3.
- •4. Kontrowersje wokół postawy usa
- •5. Plany pokojowe
- •Plan Vance- Owena
- •Plan Owena- Stoltenberga
- •Unprofor
- •Irak – iran
- •Afganistan
- •Wojny arabsko- izraelskie
- •- Zawieszenie broni
- • „Bitwa o wodę” 1964-1967
- •Camp David
- • Druga intifiada (al- aksa) 2000- 2004
- •Plan "Najpierw Gaza I Betlejem"
- •Operacja "Wysunięta straż"
- •Operacja "Gorąca zima"
- •Szczyt w Akabie
- •Plan Szarona
- •Operacja "Tęcza"
- •Operacja "Dni pokuty"
- •Arabsko- izraelski dialog pokojowy. Problem palestyński
- •30 Października- 1 listopada 1991
- •II wojna w zatoce perskiej
- •Deklarowane powody ataku
- •Przebieg ataku Przygotowania do inwazji
- •Pierwszy etap inwazji
- •Zajęcie Bagdadu
- •Walki w innych rejonach Iraku
- •Podsumowanie działań militarnych
- •Polityka usa wobec bliskiego wschodu
- •Wysiłki na rzecz rozwiązania konfliktu arabsko-izraelskiego
- •Wspieranie rozwoju gospodarczego regionu bliskowschodniego Program mena/bmena
- •Promowanie demokracji I praw człowieka w regionie
- •Afryka spory I konflikty oraz współpraca regionalna w afryce
- •Powatanie Organizacji jedności Afrykańskiej
- •Aktywność oja do lat 90.
- •Oja po „ zimnej wojnie ”
- •28. VI. 1995 r. – XXXI szczyt w Addis Abebie.
- •Unia afrykańska
- •Przyczyny wojen I konfliktów zbrojnych w afryce
- •Ważniejsze konflikty I problemy w afryce :
- •Wojna o niepodległość Algierii :
- •Biafra :
- •Rodezja Południowa :
- •Namibia :
- •Angola :
- •Rwanda I Burundi :
- •Kryzys w Somalii :
- •1.) Proces rozpadu państwa
- •2)Działania onz w Somalii
- •3)Wysiłki na rzecz przywrócenia pokoju I odbudowy państwa
- •Demokratyczna Republika Konga :
- •Polityka usa wobec azji wschodniej.
- •Polityka usa wobec azji południowej
- •Polityka niezaangażowania – pojęcia podstawowe
- •2. Początki ruchu państw niezaangażowanych
- •Konferencja w bandungu (18-24 kwietnia 1955r.)
- •Początki stałych form współdziałania politycznego ruchu niezaangażowania I rola jugosławii.
- •Tendencje rozwojowe ruchu państw niezaangażowanych w latach 70. I 80.
- •Pierwsza konferencja szefów państwi rządów krajów niezaangażowanych – belgrad 1961r.
- •Druga konferencja szefów państw I rządów krajów niezaangażowanych – kair 1964r.
- •Trudności w realizacji polityki niezaangażowania I osłabienie międzynarodowej aktywności ruchu.
- •Inne narodowe strategie:
MSP - SKRYPT
Temat 1. Status I role międzynarodowe państw oraz innych uczestników sm
Stosunki międzynarodowe jako dziedzina stosunków społecznych; prymat MSP
Uczestnicy stosunków międzynarodowych
Państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych (atrybuty państwa, rodzaje państw, immunitet państwa, suwerenność i prawa zasadnicze państw; uznanie międzynarodowe państwa; role międzynarodowe państw)
Inne niż państwa podmioty prawa międzynarodowego
Literatura: (na podstawie poniższych lektur, bez pozycji 2, bo nijak nie była dostepna + yahoo – notatki z lat poprzednich)
R. Bierzanek, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa 1994 i wyd. nast., s. 111-140.
E. Cziomer, L.W. Zyblikiewicz, Zarys współczesnych stosunków międzynarodowych, Warszawa-Kraków 2005.
I. Popiuk-Rysińska, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, ich interesy i oddziaływania, [w:] E. Haliżak, R. Kuźniar, Stosunki międzynarodowe: geneza, struktura, funkcjonowanie, Warszawa 2006, s. 88-116.
I. Słomczyńska, Suwerenność jako wartość w polityce zagranicznej państw, [w:] r. Zięba (red.), Wstęp do teorii polityki zagranicznej państwa, Toruń 2004, s. 145-162.
M. Bielecka, Role międzynarodowe państwa, [w:] R. Zięba (red.), Wstęp do teorii polityki zagranicznej …, s. 177-192.
1. Stosunki międzynarodowe jako dziedzina stosunków społecznych; prymat MSP
SM jako dziedzina stosunków społecznych:
sm to przejaw współdziałania, współzawodnictwa lub walki społeczności w środowisku międzynarodowym
sm stanowią zewnętrzny i wtórny wyraz potrzeb i dążeń społeczności wewnątrzpaństwowych
sm są najszerszą i najbardziej skomplikowaną dziedziną stosunków społ. w różnych ich zakresach
następuje upośrednienie interakcji ludzkich poprzez struktury internacjonalizacji życia społeczeństw i państw – np. rządy, ruchy społeczne etc.
Uczestnicy stosunków międzynarodowych
Uczestnicy SM:
- uczestnictwo = zdolność do aktywności międzynarodowej / zdolność do zmieniania bądź utrwalania stanów rzeczy w środowisku mnar
- aktywność mnar:
a) czynności (mało skomplikowane, krótkotrwałe)
b) działania (złożone, długotrwałe)
Uczestnicy sm:
podmioty zdolne do aktywności międzynar., tj. do zmieniania i utrwalania w sposób zamierzony stanów środowiska międzynar.
2 grupy: państwa i uczestnicy pozapaństwowi: a) narody, b) organizacje międzynarodowe i ruchy mnar, c)uczestnicy transnarodowi (przedsiębiorstwa, fundacje, kościoły), d) u. Subpaństwowi (np. osoby fizyczne, org społ, partie polit)
Państwo jako główny usm:
najwyżej zorganizowane zbiorowe podmioty
uczestnictwo państwa w SM można uznać za pierwotne
suwerenne organizacje teryt-polit
przedmiot aktywności mnar w zasadzie nieogr
b. rozmaite formy uczestnictwa p. w sm, zdolność p. do działania zależy od:
potencjału - stratyfikacja p.:
mocarstwa uniwersalne USA
m sektorowe Japonia (gosp)
m regionalne Francja
p. zdolne do efektywnego działania w skali lokalnej Polska
aktywność mnar zależy od skali uznania p. przez inne
od przyjętych zobowiązań prawnomiędzynarodowych bo te ograniczają zdolność działania
faktyczny zakres autonomii i swobody p.
zakres nawiązanych stos dypl (uznanie to jedno a stosunki dyplomatyczne mają swą dynamikę)
- podmioty pozap. Tylko uzupełniają, a nie zastępują p., korzystają z pomocy p. – często, bez ich zgody milczącej lub wyraźnej działalność nie-p. byłaby co najmniej b. utrudniona; uczestnicy pozap. Działają w ramach stosunków prawnych i rzeczowych stworzonych przez p. – tzw. decentralizacja sm
narody – mniejszy udział, tylko przejściowy: gdy walczą o p., np.
OWP, SWAPO, Sajudis, POLISARIO
mogą mieć stosunki z innymi usm, ale ranga niższa od stos międzypaństwowych
wchodzą w skład związków p., ale nie jako pełni członkowie – np. OWP miała status obserwatora przy ONZ
om i ruch mnar
to trwałe związki p. lub / i osób fiz i ich organizacji pochodzących z różnych krajów; org a ruch – org bardziej zinstytucjonalizowana
om – międzyrządowe (z reguły powołane przez umowę międzynar) i pozarządowe (międzyspołęczne – członkami nie są p., z reg na podst prawa o stowarzyszeniach państwa-hospitata); mają stałe organy;
ruchy mnar – związki międzyspoł (np. pokojowe) lub międzyrządowe (ruch p. niezangaż)
podział: zakres i przedmiot członkowstwa:
powszechne / ponadregionalne członkostwo , cele ogólne:
org międzyrządowe ONZ