44. Problemy polityczne oraz instytucjonalizacja współpracy w regionie Azji I Pacyfiku

Problemy bezpieczeństwa i pokoju

1) Korea – kraj podzielony na Koreę Północną i Południową. W czasie zimnej wojny Korea Południowa cieszyła się poparciem Zachodu (głównie USA), a Korea Północna – bloku wschodniego z ZSRR na czele. Kraj nadal jest podzielony, co więcej, trwa tam ciągły wyścig zbrojeń. Sprawa Korei jest jednym z głównych zagrożeń w regionie, z powodu dużej koncentracji zbrojeń i agresywności politycznej Korei Północnej

2) Konflikty indochińskie

- pierwsza wojna indochińska (1945-1954)

- wojna wietnamska(1957-1975) –tzw. II wojna indochińska

3) Podział na subkontynencie indyjskim na Indie, Pakistan i Bangladesz.

4) Zagrożeniem są też spory terytorialne związane z kwestią koreańską, sporem między Wietnamem a Chinami, Chinami, a Indiami, Indiami, a Pakistanem

5) Innym źródłem napięć są problemy z mniejszościami, np. z mniejszością wietnamską w Kambodży i kambodżańską w Wietnamie, muzułmańską w Indiach i hinduską w Pakistanie.

6) Chińska diaspora w całej Azji Południowo-Wschodniej

7) konflikty etniczne, religijne, waśnie o źródła energii i zasoby naturalne

Dodatkowe problemy polityczne w regionie:

- W obszarze Azji i Pacyfiku nie stworzono do tej pory zinstytucjonalizowanego systemu bezpieczeństwa. Od 20 lat(od zakończenia wojny w Wietnamie w 1975r. trwają rozmowy)

- Obawa przed ekspansją Chin i ustanowienia w tradycyjnym stylu „PAX SINICA”

- postępujący wyścig zbrojeń, przyczyny :

- Liczne konflikty separatystyczne w regionie

- Po zimnej wojnie państwa same są odpowiedzialne za swoje bezpieczeństwo, nie są już pod ochroną mocarstw.

- 4 państwa Azji Wschodniej są w gronie największych importerów broni: Japonia, Chiny, Rep. Korei i Tajwan)

- kilka państw w regionie jest w posiadaniu broni nuklearnej

Instytucjonalizacja stosunków:

1. W Azji Pd-Zach funkcjonuje GCC (Rada Współpracy Państw Zatoki Perskiej) – utworzona w 1981 roku, Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar, Kuwejt, Oman, ZEA. Celem rady jest realizowanie koordynacji, integracji i wzajemnych powiązań jej członków we wszystkich dziedzinach, dążenie do osiągnięcia między nimi jedności. Kolejnym celem jest pogłębienie i umocnienie stosunków, powiązań oraz zakresu współpracy między narodami państw Rady oraz ustanowienie wspólnych przepisów w wielu dziedzinach.

2. W Azji Pd istnieje SAARC (Stowarzyszenie Współpracy Południowo-Azjatyckiej)

3. W Azji Pd-Wsch działa ASEAN(Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej)

4. Tylko Azja Pn-Wsch nie ma tego typu porozumień

5. Większość państw regionu uczestniczy w pracach ONZ

6. Coraz więcej państw jest członkami WTO

7. Bardzo pozytywne wyniki przynoszą działania Forum Regionalnego państw ASEAN. Jest ono płaszczyzną porozumienia ponadregionalnego.

Najważniejszymi organizacjami integracyjnymi w tym rejonie są:

1)ASEAN – Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej, 1967 w Bangkoku, państwa założycielskie: Filipiny, Malezja, Indonezja, Tajlandia, Singapur. Od 1984 Brunei, 1995 Wietnam, 1997 Laos i Birma, 1999 Kambodża. Celem popieranie współpracy gospodarczej i kulturalnej między członkami, ustanowienie w regionie strefy pokoju, wolności i neutralności. Idea strefy wolnego handlu, swobodnego przepływu usług, wspólnej ochrony własności intelektualnej, swobodnego przepływu kapitału. W 2006 roku zainicjowano prace nad Kartą ASEAN, mającą nadać ugrupowaniu osobowość prawną.

2)APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation) – Układ o Współpracy Gospodarczej w Azji i rejonie Pacyfiku, 1989 w Canberrze., założyciele: Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Republika Korei, Kanada, Stany Zjednoczone + 6 państw ASEAN, w 1991 do APEC przystąpiły na jednakowych prawach „3 x Chiny” (ChRL, Tajwan jako „Chiny Tajpei” oraz Hongkong), w 1993 Meksyk i Papua-Nowa Gwinea, w 1994 Chile. Następnie w 1998 Peru, Rosja i Wietnam.

Cel:

- znoszenie barier celnych

- współpraca technologiczna

- integracja gospodarcza

No to teraz tylko się tego nauczyć… -_-‘