
- •Pytania egzaminacyjne z przedmiotu „międzynarodowe stosunki polityczne”
- •1. Geneza, istota I ewolucja międzynarodowych stosunków politycznych
- •2. Porównaj przedwestfalski I westfalski etap stosunków międzynarodowych
- •3. Scharakteryzuj neowestfalski etap stosunków międzynarodowych
- •4. Czynniki oddziałujące na stosunki międzynarodowe
- •2) Czynniki warunkujące procesy oddziaływań
- •3) Czynniki realizujące
- •5. Państwo jako szczególny podmiot stosunków międzynarodowych
- •1) Atrybuty uczestnictwa w sm
- •2) Atrybuty państwowości – podmiotowość prawno-międzynarodowa państwa
- •3) Atrybuty państwowości – powstanie państwa
- •4) Atrybuty państwowości – uznanie państwa
- •5) Cechy państwa:
- •6) Funkcje państwa w warunkach globalizacji
- •6. Naród jako uczestnik stosunków międzynarodowych
- •7. Organizacje międzynarodowe jako uczestnicy stosunków międzynarodowych
- •2 Procedury podejmowania decyzji ;
- •8. Transnarodowi uczestnicy stosunków międzynarodowych
- •9. Bezpieczeństwo w stosunkach międzynarodowych (pojęcie, ewolucja, typologie bezpieczeństwa)
- •1) W czasie zimnej wojny:
- •2) Po zimnej wojnie:
- •10. Sposoby organizowania bezpieczeństwa międzynarodowego wysiłkami indywidualnymi państw
- •3 Zasady polityki bezpieczeństwa państwa wieczyście neutralnego:
- •11. Sposoby organizowania bezpieczeństwa międzynarodowego wysiłkami zbiorowymi państw
- •12. Polityka zagraniczna państwa (pojęcie, czynniki, cele, środki I metody, racja stanu)
- •13. Motywy polityki zagranicznej państwa
- •14. Międzynarodowa pozycja państwa, a jego polityka zagraniczna
- •Mniejsze państwa
- •15. Wojna jako narzędzie polityki zagranicznej państw
- •16. Dyplomacja jako narzędzie polityki zagranicznej państw
- •17. Gospodarcze instrumenty polityki zagranicznej państwa
- •18. Organy polityki zagranicznej państwa
- •19. Globalizm, globalizacja, problemy globalne, procesy globalnego zarządzania
- •20. Globalne przywództwo I polityka bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych po zimnej wojnie
- •21. Międzynarodowa pozycja I polityka bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej
- •22. Zimna wojna (pojęcie, przyczyny, etapy, konsekwencje zakończenia)
- •24. Doktryny wojenne I obronne supermocarstw I ich wpływ na stosunki międzynarodowe
- •25. Wyścig zbrojeń po II wojnie światowej (pojęcie, przyczyny, uczestnicy, konsekwencje)
- •26. Proliferacja broni jądrowej I konwencjonalnej oraz sposoby jej ograniczania
- •27. Etapy dialogu rozbrojeniowego po II wojnie światowej I jego rezultaty
- •II etap rokowań rozbrojeniowych
- •28. Główne struktury bezpieczeństwa europejskiego I ich przydatność w zwalczaniu nowych zagrożeń (kbwe/obwe, uze, ue, nato, PdP)
- •29. Polska polityka zagraniczna po 1989 roku (uwarunkowania wewnętrzne I zewnętrzne, cele I zasady, sposoby realizacji, rola małych I wielkich państw we współczesnych stosunkach międzynarodowych)
- •31. Środki budowy zaufania I bezpieczeństwa (pojęcie, geneza, ewolucja, znaczenie)
- •32. Spory I konflikty międzynarodowe (systematyka, przyczyny, stosowanie siły w regulowaniu sporów, pokojowe rozwiązywanie sporów)
- •34. Regionalizm w stosunkach międzynarodowych (pojęcie I istota regionalizmu, przesłanki regionalizmu, regionalizm po zimnej wojnie)
- •35. Główne okresy rozwoju stosunków międzynarodowych w Ameryce Łacińskiej (cezury, dominujące tendencje, doktryny, rola usa, najważniejsze wydarzenia)
- •1) Proces kształtowania się państw latynoamerykańskich (1810-1840)
- •2) Okres umacniania niepodległości przez kraje regionu I okres dominacji europejskiej (1840-1880)
- •3) Okres dominacji systemu panamerykańskiego (1880-1930)
- •4) Okres panamerykanizmu zmodyfikowanego (1930-1960)
- •5) Restrukturyzacja ładu politycznego w Ameryce Łacińskiej (od połowy lat 60)
- •36. Uwarunkowania konfliktów w Ameryce Łacińskiej I mechanizmy ich rozwiązywania
- •37. Tendencje integracyjne I płaszczyzny współpracy na kontynencie amerykańskim
- •38. Wojny I konflikty zbrojne w Afryce (przesłanki konfliktów, koszty, konsekwencje dla państwa I społeczeństwa, problem przywrócenia pokoju)
- •39. Państwo w Afryce (geneza, problemy, przeobrażenia)
- •3 Patologie upadku państwa:
- •40. Apartheid w rpa (pojęcie, podstawy teoretyczne, etapy realizacji, fundamenty prawne, ewolucja, demontaż)
- •1) Zróżnicowanie rasowe
- •2) Utrzymanie odrębności rasowej
- •I etap realizacji doktryny apartheidu: konsolidacja władzy politycznej narodu Afrykanerów w rpa
- •41. Konflikt arabsko-izraelski po II wojnie światowej
- •1) Pierwsza wojna arabsko-izraelska 15.V.1948 – 24.II 1949
- •2) II wojna arabsko-izraelska (sueska)
- •3) III wojna arabsko-izraelska (wojna sześciodniowa)
- •5.VI.1967 – trwała sześć dni
- •4) IV wojna arabsko-izraelska (wojna październikowa)/(wojna /Yom Kippur)
- •5) V wojna arabsko-izraelska
- •42. Wojny w Zatoce Perskiej (Iran-Irak, Irak-Kuwejt, operacja sił sprzymierzonych 1991, wojna 2003)
- •43. Proces pokojowy na Bliskim Wschodzie
- •44. Problemy polityczne oraz instytucjonalizacja współpracy w regionie Azji I Pacyfiku
Mniejsze państwa
rozwinięte – państwa europejskie, Kanada, Nowa Zelandia
- odgrywają istotną rolę w polityce i gospodarce światowej.
- dostarczają dużą część światowej produkcji
- starają się działać w większych grupach 'siła słabych'
- prowadzą ostrożną politykę zagraniczną, nie wykraczają poza swój region.
- polityka bezpieczeństwa, udział w sojuszach, np. Pakt północnoatlantycki
- starają się zaistnieć na forum międzynarodowym
nierozwinięte i rozwijające się
- mające tradycje narodowo-państwowe (Ameryka Łacińska, Bliski Wschód, Azja Południowo-Wschodnia)
- bez tradycji narodowo-państwowych (Subsaharyjska Afryka)
Minipaństwa – suwerenna jednostka polityczna, w której liczba mieszkańców nie przekracza kilkuset tysięcy i której usytuowanie geograficzne i potencjał nie stwarzają możliwości ekspansji
europejskie – determinanta geograficzno-historyczna, specyficzne usytuowanie dało im możliwość zachowania niezależności, np. San Marino, Lichtenstein, Andora, Monako, Watykan. Nastawione na rozwój turystyki.
pozaeuropejskie
- powstały po II WŚ
- wysepki z dala od stałego lądu, np. Vanuatu i Kiribati
- imperia rezygnowały z tych małych kolonii bo nie przynosiły im zysku
- turystyka
- trudne do zdobycia obywatelstwo
- niskie podatki
- przynależność tylko do ONZ i organizacji wyspecjalizowanych
WATYKAN:
- enklawa – suwerenna jednostka polityczna, której terytorium jest otoczone ze wszystkich stron terytorium innego państwa
- państwo wieczyście neutralne
- specjalne miejsce w polityce zagranicznej
- Watykan + Stolica Apostolska
- umiar, takt i dyskrecja
Grupy państw mniejszych, które mają ogromny wpływ na SM:
1) grupa państw surowcowych
2) kraje taniej bandery
3) państwa świadczące usługi bankowo-finansowe
15. Wojna jako narzędzie polityki zagranicznej państw
Wojna – stan polityczno-prawny, walka zbrojny między państwami. Składają się na nią:
a) Działania wojenne (operacje militarne)
b) Stan wojny to sytuacja prawna, w której uznaje się istnienie wojny. Jego ogłoszenie pociąga za sobą skutki prawne dla państw wojujących, neutralnych i osób fizycznych i prawnych. Powoduje zerwanie stosunków dyplomatycznych i konsularnych oraz zawieszenie umów m.
Wojna może być prowadzona bez formalnego istnienia stanu wojny i odwrotnie – stan wojny nie wiąże się z prowadzeniem działań zbrojnych i może trwać, pomimo zakończenia operacji militarnych.
Ewolucja wojny
Początkowo uważano, że wojna jest zjawiskiem naturalnym
Następnie prawo zaczyna się kształtować, ale nie dotyczy wojny
Ograniczanie prawa do wojny
Ius at bellum zakazane (tylko samoobrona)
Działania wojenne mogą zostać zakończone zawarciem rozejmu, a wojna – traktatem pokojowym.
W przeszłości wojny były dozwolone i traktowane jako atrybut suwerenności państwowej. Podział na:
Sprawiedliwe i niesprawiedliwe
W pismach św. Augustyna znajdują się zapisy o wojnach sprawiedliwych i niesprawiedliwych w kryterium religii. W XX w. uczynił to Włodzimierz I. Lenin, zastosował ten podział z kryterium ideologicznym (dozwolone wojny narodowowyzwoleńcze).
Ograniczone i nieograniczone
Podział wg kryterium celu (nie jest ważny sposób, środki jakimi się posługuje). Wojny totalne – jedna ze stron stawia sobie nieograniczony cel, np. eksterminacje ludności, np. Asyryjczycy.
Ewolucja zakazu stosowania wojen:
II Konwencja haska (1907)
Pakt Ligi Narodów
Pakt Brianda – Kelloga (1928)
KNZ (1945)
Zasady prawa międzynarodowego (1970)
AK KBWE (1975)
Dwa nurty badań nad wojnami w nauce o SM
„peace research” (badania nad pokojem)
Polemologia (badania nad wojną)
Pokój bywa różnie rozumiany, również okres rozejmu (sytuacja niepewna).
Grupy źródeł przyczyn wojen
a) teorie subiektywistyczne – skala mikro(węższa)
= sposoby wyjaśniania wojen
- psychologiczne – św. Augustyn już w średniowieczu wskazywał, że źródłem wojen jest grzeszna natura ludzka, człowiek, który jest ułomny, słaby; grzech pierworodny
- biologiczne – poglądy neodarwinistów – między państwami zupełnie jak w naturze między zwierzętami przetrwają tylko najsilniejsi.
Na gruncie neodarwinizmu wyrosły koncepcje nadludzi i podludzi – widać to zwłaszcza w szkole niemieckiej – rasa aryjska-najwyższa
b) teorie obiektywistyczne – skala makro(szersza) 3 nurty:
= przyczyny wojen tkwią w systemie międzynarodowym (wojny systemowe)
- teoria równowagi sił – zakłada, że wojna jest podstawową metodą rozwiązywania sporów między państwami o relatywną siłę. Chęć dorównania innym państwom np. wojna iracko-irańska
- teoria siły przeważającej – jeżeli w systemie międzynarodowym występuje nierównowaga to system jest bardziej stabilny (silniejszy wie, że jest silniejszy, więc nie ma powodu dążenia do wojny, a słabszy wie, że przegra, więc też nie dąży do wojny)
- teoria przemieszczenia siły – do wojny może dojść wówczas, gdy istniejący w systemie hegemon zaczyna słabnąć: albo hegemon wywołuje wojnę, by udowodnić swą siłę, albo druga strona chce pokonać ostatecznie hegemona
- teoria długiego cyklu – okres hegemonii jednego państwa trwa ok. 100 lat i kończy się wojną hegemoniczną (później inne państwo jest hegemonem) system międzynarpdowy po pewnym czasie wraca do punktu wyjścia (występowanie spirali dekompozycji mocarstwa)
= źródła w samym państwie jako ustroju, polityce
- teoria marksistowsko-leninowska – wojna jako zjawisko, które pojawiło się wraz z pojawieniem się podziału na klasy społeczne (ktoś ma więcej, ktoś mniej, wymiana towar za towar, gdy 1 strona miała nadwyżkę, zaczynała dominować nad innymi, z państwami jest tak samo)
- teoria demokratycznego pokoju – demokracje ze sobą nie walczą, demokracje wchodzą w konflikty, ale z państwami niedemokratycznymi, więc wojna zniknie, gdy wszystkie państwa będą demokratyczne
= źródła w procesach decyzyjnych – rola poszczególnych jednostek
- doktryny wojenne – jedno ze źródeł
@ tworzy je kierownictwo polityczno-wojskowe
@ samospełniająca się przepowiednia
@ dobra informacja jest ważna – wywiad, inwigilacja
- nurt mówiący o znaczeniu wybitnych jednostek- znakomity demagog potrafiący poprowadzić za sobą całe społeczeństwo
Stare wojny
W średniowieczu istniało prawo wojen prywatnych, w XVI w. wojna została „upaństwowiona”
Rozpoczynały się rytualnym wypowiedzeniem i zerwaniem stosunków dyplomatycznych
Miały symetryczny charakter – po obu stronach walczyły podmioty p. m. (państwa)
Walczyły zorganizowane armie, standardowo umundurowane, skoszarowane zhierarchizowane, zdyscyplinowane, podporządkowane jednemu dowództwu
Istniały regularne fronty
Klasyczne wojny były bardzo kosztowne, wymagały finansowania dużych sił zbrojnych, zgromadzenia zapasów broni (wyznaczały czas trwania wojny)
Brak żywej siły przyspieszał zakończenie wojny
Działanie partyzanckie stanowiły wyjątek
Przemoc skierowana wyłącznie przeciwko regularnym siłom wroga
U podłoża konfliktu głównie motywy polityczne, po ich osiągnięciu zwycięzca kończył wojnę
Wojna klasyczna najpierw podlegała niepisanym, honorowym zasadom, a następnie prawu wojennemu, pojęcie zbrodni wojennej ma sens tylko wtedy, gdy nie wszystko jest dozwolone
Nowe wojny
W XXI w. ponowna prywatyzacja przemocy – państwo utraciło monopol na stosowanie siły
Rozpoczyna się bez oficjalnego wypowiedzenia i toczy się wewnątrz państwa
Asymetryczny charakter – tylko po jednej stronie walczy podmiot prawa międzynarodowego (rebelianci, partyzanci, terroryści)
Uczestnikami są luźne zbrojne oddziały nie prowadzące skoordynowanych działań, niezdyscyplinowane
Brak frontów i regularnych starć
Nowe wojny są relatywnie tanie i stały się źródłem zarobkowania dla ich uczestników, którzy w efekcie nie są zainteresowani zakończeniem; wyniszcza gospodarczo państwa
Zbrojne oddziały rywalizują z rządem o kontrolę nad zasobami państwa, które sprzedają na czarnym rynku (diamenty, drewno egzotyczne, kość słoniowa, narkotyki, broń, żywy towar, zagraniczna pomoc humanitarna) zdobywając fundusze na dalszą walkę
Rekrutowanie siłą dzieci-żołnierzy obniża koszty prowadzenia walk i wydłuża je
Działania wojenne i przestępczość zorganizowana przenikają się, przemoc skierowana głównie przeciwko ludności cywilnej
Walczące podmioty prywatne kierują się motywami ekonomicznymi, są napędzane swoistą ekonomiką, np. produkcja narkotyków na obszarach objętych konfliktem (złoty trójkąt w Indochinach; Afganistan)
Prywatyzacja i komercjalizacja wojen dzięki kanałom globalnej gospodarki strony są stale zasilane
Nie przestrzega się zakazów i ograniczeń zawartych w Regulaminie Haskim i Konwencjach Genewskich