1. Жасушатектілік

2. биохимиялық

3. егіздік

4. клиникалық-генеалогиялық

Е) популяциялық-статистикалық

99. Хромосомдық ауруға жататыны

1. гемофилия

2. фенилкетонурия

3. дальтонизм

4. Клайнфельтер синдромы

5. Иценко – Кушинг синдромы

100.Аутосомның 21 жұбының трисомиясы тән синдром

1. Шерешевский – Тернер

2. Х – трисомия

3. Клайнфельтер

4. Даун ауруы

5. Патау

101. Туа пайда болған тұқымқуатын ауру

1. гемофилия

2. Даун ауры

3. фенилкетонурия

4. жаңатуылғандардың мерезі

5. Гирке ауруы

102. Тұқым қуалайтын аурулар – бұл

1. туа пайда болған аурулар

2. негізінде ұрпақ өрбітетін құралдардың дерттік өзгерістері жататын аурулар

3. ұрықта, жатыр ішінде, ауру туындататын жайттармен туындатылған аурулар

4. пайда болуы негізінде тектік құралдың зақымдануы жататын аурулар

5. адам солармен туылатын және тектің зақымдануына байланысты емес аурулар

103. Мутагендер болуы мүмкін

1. иондаушы сәуле

2. қоршаған ортаның төмен температурасы

3. қоршаған ортаның жоғары ылғалдылығы

4. Е витамині

5. гиподинамия

104. Жасуша зақымдануының бейнақты көріністеріне жатады

1. жоғары температураның әсерінен нәруыз молекулаларының табиғатын жоғалтуы

2. ацидоз, лизосомалар мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы

3. мембрананың жыртылуы

4. жәндіктер уы әсерінен фосфолипазалардың әсерленуі

5. цианидтермен уланғанда цитохромоксидазаның тежелуі

105. Калий иондарының жасушалардан шығуы, көрінісі

1. жасушаның бейнақты зақымдануының

2. жасушаның арнайы зақымдануының

3. жасуша зақымдануында кездеспейді

4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

106. Цитохромоксидаза белсенділігі төмендеуі жасуша зақымдануының арнайы көрінісі болады:

А) радиация әсері

В) цианидтермен улану

С) жоғары температураның әсері

D) механикалық жарақат

Е) қанайналымдық гипоксия кезінде

107. Жасушаішілік ацидоз – бұл

1. жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі

2. жасуша зақымдануының арнайы көрінісі

3. жасуша зақымдануында кездеспейді

4. гипоксияда ғана дамиды

5. химиялық жайттар әсерінен дамиды

108. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы

1. жасушаның кез-келген зақымдануымен қабаттасады

2. жасуша зақымдануының нағыз арнайы көрінісі болады

3. жасуша зақымдануында кездеспейді

4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

109.Жасуша зақымдануының патогенезінде маңызы бар (3)

1. майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленуі

2. мембраналық фосфолипазалардың тежелуі

3. мембраналардың механикалық (осмостық) созылуы

4. мембраналардың иммундық зақымдануы

5. супероксиддисмутазаның әсерленуі

110. Майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленеді

1. стрессте, Д гипервитаминозында

2. Е витаминін қабылдағанда

3. супероксиддисмутаза белсенділігі жоғарылағанда

4. каталаза белсенділігі жоғарылағанда

5. пероксидаза белсенділігі жоғарылағанда

111 . Жасуша мембраналары зақымдануының салдарына жатады

1. лизосома мембранасының тұрақтануы

2. лизосомалық ферменттердің белсенділігінің төмендеуі

3. митохондрий ферменттерінің әсерленуі

4. жасушаішілік кәлцийдің артуы

5. АҮФ өндірілуі әсерленуі

112. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

1. жасушадан натрий иондарының шығуына

2. жасушаға калий иондарының түсуіне

3. жасушадан кәлций иондарының шығуына

4. жасушада судың азаюына

5. жасуша боялуының жоғарылауына

113. Жасуша мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

1. жасушадан натрий иондарының шығуына

2. жасушадан кәлций иондарының шығуына

3. гиперферментемияға

4. жасуша боялуының төмендеуіне

5. гипокалиемияға

114. Патогенездің көрсетілмеген тізбегі:

Мембраналардың зақымдануы ® иондық теңгерімсіздік → жасушада ? көбеюі → мембраналық фосфолипазалардың әсерленуі → тотығулық фосфарланудың ажырауы

1. кәлцийдің

2. натрийдің

3. калийдің

4. магнийдің

5. сутегінің

115. Бос иондалған кәлцийдің мөлшері жоғарылауы қабаттасады

1. жасушаішілік онкотикалық қысымның төмендеуімен

2. фосфолипазалардың тежелуімен

3. АҮФ түзілуі жоғарылауымен

4. жасушада осмостық қысымның томендеуімен

5. тотығулық фосфарланудың ажырауымен.

116. Жасуша зақымдануының икемделулік-бейімделулік тетіктеріне жатады

1. жылулық сілейме нәруыздарының мөлшері төмендеуі

2. митохондрий тарақшалардың жыртылуы

3. антиоксиданттық қорғаныс жүйесі белсенділігінің төмендеуі

4. жасушаның уытсыздандыру ферменттері белсенділігінің төмендеуі

5. жасушаішілік құрылымдардың гипертрофиясы және гиперплазиясы

117. Жасушаның некрозы (3)

1. зақымдаушы жайттардың әсерінен дамиды

2. жасуша дистрофиясының салдары болады

3. қабынулық әсерленіспен қабаттасады

4. жасушаның тектік бағдарланған өлімі

5. жасушаға хабарламалық серпіндер әсерінен дамиды

118. Жасуша апоптозына тән

1. кариолизис

2. каспазалар және эндонуклеазалардың әсерленуі, апоптоз денешіктерінің (жасушалық бөлшектер) түзілуі

3. мембраналардың бүлінуі, лизосомалық ферменттердің әсерленуі

4. қабыну дамуы

5. жасушаның ісінуі

119. Оң су тепе-теңдігі дамиды

1. гипергидратацияда

2. гиперосмостық дегидратацияда

3. эксикозда

4. дегидратацияда

5. гипоосмостық дегидратацияда

120. Оң су тепе-теңдігінің көріністеріне жатпайтыны

1. ісінулер, шемендік

2. дене массасының артуы

3. гематокриттің жоғарылауы

4. айналымдағы қан көлемінің ұлғаюы

5. артериялық қысымның жоғарылауы

121. Іш қуысында сұйықтық жиналуы аталады

1. іш шемені

2. гидроторакс

3. гидроперикардиум

4. перитонит

5. гидронефроз

122. Ісіну – бұл

1. сірі қуыстарда сұйықтың жиналуы

2. қан және тіндер арасында су алмасуының бұзылуынан тіндерде және тін аралық кеңістікте сұйықтың дерттік жиналуы

3. лимфа түзілуінің жоғарылауы

4. қантамырлық сұйықтың көбеюі

5. гиперволемия

123. Ісінудің патогенезінде маңызы бар

1. қан тамырлары өткізгіштігі жоғарылауының

2. әлдостерон мен ДҚГ түзілуі азаюының

3. тіндерде онкотикалық және осмостық қысым төмендеуінің

4. қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының

5. қылтамырішілік қысым төмендеуінің

124. Ісіну – бұл

1. ауру алды

2. аурудың нозологиялық түрі

3. дерттік жағдай

4. дерттік үрдіс

5. дерттік әсерленіс

125.Микроциркуляторлық арнада тамырлардан сұйықтықтың шығуының артуы байланысты

1. қанның гидростатикалық қысымының төмендеуімен

2. тіндерде коллоидты – осмостық қысымның төмендеуімен

3. лимфа ағып кетуінің жоғарылауымен

4. қанның онкотикалық қысымының жоғарылауымен

5. тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен

126. Ісіну патогенезінде маңызы бар

А) әлдостеронның түзілуі төмендеуінің

В) тіндерде онкотикалық және осмостық қысым жоғарылауының

С) қан тамырлары өткізгіштігі төмендеуінің

D) қанның гидростатикалық қысымының төмендеуінің

Е) қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының

127. Ісінулер дамуына септеседі

1. қанда әлбуминдер мөлшерінің жоғарылауы

2. әлдостерон мен диурезге қарсы гормонның (ДҚГ) артық өндірілуі

3. лимфалық тамырлардың интерстициядан сұйық әкетуінің күшеюі

4. ДҚГ аз өндірілуі

5. қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігі төмендеуі

128. Іркілулік ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

1. гемодинамикалық жайт

2. онкотикалық жайт

3. қантамырлық жайт

4. тіндік жайт

5. жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт

129. Аллергиялық ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

1. тіндік жайт

2. гемодинамикалық жайт

3. жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт

4. онкотикалық жайт

5. қантамырлық жайт

130. Ренин-ангиотензин-әлдостерондық жүйенің әсерленуі (РАӘЖ), ісінулер дамуында маңызы бар

1. қабынудағы

2. жүрек жеткіліксіздігіндегі

3. аллергиядағы

4. лимфа жеткіліксіздігіндегі

5. ашығудағы

131. Жүректік ісінудің патогенезіндегі бастапқы тізбек болып табылады

1. қанда ДҚГ мөлшерінің жоғарылауы

2. бүйректің ШМҚ (ЮГА) ренин шығуының жоғарылауы

3. жүректің минөттік көлемінің азаюы (ҚМК)

4. қантамырлары өткізгіштігінің жоғарылауы

5. бүйрек өзекшелерінде натрий мен судың кері сіңірілуінің күшеюі

132. Онкотикалық жайт, ісінудің патогенезіндегі негізгі рөл болып табылады

1. лимфа ағып кетуінің қиындауында

2. аллергияда

3. қабынуда

4. жүрек жеткіліксіздігінде

5. нефроздық синдромда

133. Қантамырлары қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы, ісіну патогенезінің негізгі рөлі болып табылады

1. жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі

2. ашығулық ісінуде

3. бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі

4. ара, сона шаққан кездегі

5. іркілулік ісінулерде

134. Ісінудің жүйкелік-ішкі сөлденістік жайты – бұл

1. әлдостерон және диурезге қарсы гормон (ДҚГ) түзілуінің екіншілік артуы

2. әлдостеронның салдарлық тапшылығы

3. ДҚГ жеткіліксіз түзілуі

4. гиперинсулинизм

5. симпатикалық-адреналдық жүйенің әсерленуі

135. Теріс су балансы байқалуы мүмкін

1. бауыр циррозында

2. жүрек жеткіліксіздігінде

3. қантсыз диабетте

4. нефроздық синдромда

5. жедел гломерулонефритте

136. Организм су мен электролитті артық жоғалтудан дамитын сусыздану пайда болады

1. іш өткенде

2. құтыруда

3. қантсыз диабетте

4. жұту бұзылғанда

5. гипервентиляцияда

137. Гиперосмолялдық дегидратация пайда болады

1. іш өткенде

2. жиі қайталанатын құсу кезінде

3. ішектік жыланкөзде

4. қантты дибетте

5. қатты терлегенде

138. Гиперосмолялдық дегидратация сипатталады

1. шөлдеу сезімінің болмауымен

2. судың жасуша ішінен жасушасыртылық кеңістікке ауысуымен

3. жасушаларда су мөлшері көбеюімен

4. жасуша сыртындағы сұйыктың осмостық қысымы төмендеуімен

5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

139.

140. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

1. іш өткенде

2. қантты дибетте

3. қантсыз дибет кезінде

4. теңіз суын ішкенде

5. құтырудағы судан қорқуда

141. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

1. сумен ашығуда

2. өңеш бітелгенде

3. қантсыз дибетте

4. қантты дибетте

5. толастамайтын құсу кезінде

142. Гипоосмолялдық дегидратация сипатталады

1. қатты шөлдеу сезімімен

2. судың жасуша ішінен жасушааралық кеңістікке ауысуымен

3. жасушаларда су мөлшері азаюымен

4. жасуша сыртындағы сұйықтың осмостық қысымы төмендеуімен

5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

143. Гипоосмолялдық гипергидратацияның (сумен улану)көріністері

1. шөлдеу сезімі

2. жасуша сыртындағы су мөлшерінің азаюы

3. эритроциттердің ісінуі

4. жасушалардың бүрісуі

5. жасушаішілік сұйықтың азаюы

144. Сусыздану кезінде байқалады

1. гематокриттің төмендеуі

2. микроциркуляцияның бұзылуы

3. орталық көк тамырлық қысымның жоғарылауы

4. артериялық қысымның төмендеуі

5. айналымдағы қан көлемінің артуы

145. Бауырда гликогенез гликогенолизден басым болады

1. гликогеноздарда

2. гипоксия кезінде

3. гепатиттерде

4. қантты диабетте

5. қызбада

146. Көмірсудың аралық алмасуының бұзылуы артық түзілуіне әкеледі

1. глутамин қышқылының

2. пируваттың (пирожүзім қышқылының), лактаттың (сүт қышқылының)

3. арахидон қышқылының

4. глютамин мен аспарагиннің

5. бета-окси май қышқылының

147. Гипогликемияны артықтығы туындатады

1. адреналиннің

2. тироксиннің

3. глюкокортикоидтардың

4. соматотропты гормонның

5. инсулиннің

148. Жедел гипогликемияның себебі болып табылады

1. ашығу

2. бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі

3. гликогеноздар

4. инсулинді артық енгізу

5. инсулинома

149. Гипогликемиялық кома патогенезінің негізгі тізбегі

1. мый нейрондарының көмірсулық және қажымдық «ашығуы»

2. миокардтың көмірсулық «ашығуы»

3. қанның гиперосмиясы

4. теңгерілмеген кетоацидоз

5. теңгерілген ацидоз

150. Гормондық гипергликемия дамиды

1. инсулиннің артықтығында

2. глюкокортикоидтардың тапшылығында

3. глюкагонның артықтығында

4. адреналиннің тапшылығында

5. соматотропиннің тапшылығында

151. Инсулиннің ұйқыбездік жеткіліксіздігі дамиды

1. инсулинге антиденелер түзілгенде

2. инсулин плазма нәруыздарымен берік байланысқанда

3. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушалары бүлінгенде

4. инсулинге қарсы гормондардың сөлденісі төмендегенде

5. бауыр инсулиназасының белсенділігі жоғарылағанда

152. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы

3. панкреатитпен ауыру

4. ұйқы безінің өспелермен зақымдануы

5. қанның протеолиздік ферменттерінің мөлшері жоғарылауы

153. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы

3. Панкреатитпен ауыру

4. ұйқы безінің өспелермен зақымдануы

5. инсулинге қарсы гормондардың (АКТГ) қанда көбеюі

154. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің патогенезінде маңызы бар

1. Лангерганс аралшығы бета-жасушаларына антидене түзілуінің

2. инсулин түзілуінің тектік ақауының

3. бауыр инсулиназасының белсенділігі төмендеуінің

4. инсулиннің рецепторлары бөгелуінің

5. ұйқы безінде қанайналымы бұзылуының

155. Бүйректен тыс глюкозурия салдары болып табылады

1. гиперлактатацидемияның

2. кетонемияның

3. гипергликемияның

4. гиперлипидемияның

5. полиурияның

156. Тәуліктік диурез– 5,5л, қанда қант мөлшері - 4,5 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1008. Сіздің тұжырымыңыз:

1. қантты дибет

2. қантсыз диабет

3. бүйректік глюкозурия

4. қалыпты

5. Фанкони синдромы

157. Тәуліктік диурез – 3,5л, қанда қант мөлшері - 3,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1030. Сіздің тұжырымыңыз:

1. қантты дибет

2. қантсыз диабет

3. бүйректік глюкозурия

4. қалыпты

5. гипостенуриялы полиурия

158. Тәуліктік диурез– 4,5л, қанда қант мөлшері - 10,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1030. Сіздің тұжырымыңыз:

1. қантты дибет

2. қантсыз диабет

3. бүйректік глюкозурия

4. қалыпты

5. гипостенуриялы полиурия

159. Теңгерілген ацидоз және алкалозға сәйкес келетін рН шамасы

1. 7,35 – 7,45

2. 7,0

3. 6,8 – 7,6

4. 7,6 – 8,2

5. 5,0 – 7,0

160. Газдық ацидоз дамиды

1. асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда

2. тыныс алу орталығы тежелгенде

3. өкпе гипервентиляциясында

4. гипокапнияда

5. биіктік ауруында

161. Газдық ацидоз дамуы мүмкін

1. толастамайтын құсу кезінде

2. пневмосклерозда

3. іш өткенде

4. гипоксияда

5. биіктік жағдайда болғанда

162. Газдық ацидоздың себебі

1. өкпе гиповентиляциясы

2. тыныс алу орталығы қозуы

3. атмосферада рО₂ азаюы

4. экзогендік гипобариялық гипоксия

5. өкпе гипервентиляциясы

163. Газдық емес ацидоздың себебі болып табылады

1. органикалық қышқылдардың организмде тым артық түзілуі

2. биіктік жағдайда болғанда

3. өкпе гипервентиляциясы

4. бикарбонаттардың организмде жиналуы

5. толастамайтын құсуда

164. Газдық емес ацидоз дамуы тән

1. көмірқышқылы жоғары газбен дем алғанда

2. өкпе гиповентиляциясында

3. толастамайтын құсуда

4. қантты диабетте

165. Газдық емес ацидоздың себептері

1. өкпе гипервентиляциясы

2. толастамайтын құсу

3. қанда көмірқышқылының көбеюі

4. бүйректің қышқыл өнімдерді шығара алмауы

5. ацидогенездің әсерленуі

166. Метаболизмдік ацидозға тән

1. гиповентиляция

2. қанда рСО₂ жоғарылауы

3. гипокалиемия

4. гипокәлцийемия

5. сүйектің кәлцийсізденуі

167. Газдық алкалоз дамиды

1. есірткімен уланғанда

2. өкпе эмфиземасында

3. биіктік ауруында

4. асфиксияда

5. қанайналым жеткіліксіздігінде

168. Газдық емес алкалоз дамиды

1. өкпе гипервентиляциясында

2. ішек жыланкөзінде

3. несеппен негіздерді жоғалтқанда

4. толастамайтын құсуда

5. бүйрек жеткіліксіздігі кезінде ацидогенез және аммониогенез үрдісінің төмендеуінде

169. Алкалоз дамиды

1. ашығуда

2. қантты диабет кезінде зат алмасу бұзылғанда

3. бүйрек жеткіліксіздігінде

4. гипоксияда

5. толастамайтын құсу кезінде асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда

170.Қанда рН 7,49 тең болуы көрсетеді

1. теңгерілген алкалозды

2. теңгерілген ацидозды

3. теңгерілмеген алкалозды

4. теңгерілмеген ацидозды

5. қалыпты рН мөлшерін

171. Әлвеолалық гипервентиляцияның салдары болып табылады

1. газдық алкалоз

2. газдық емес алкалоз

3. газдық ацидоз

4. қышқылдық-сілтілік үйлесімге әсер етпейді

5. гиперкапния

172. Қанда рН 7,25-ке тең болуы көрсетеді

1. теңгерілген алкалозды

2. теңгерілмеген алкалозды

3. теңгерілген ацидозды

4. теңгерілмеген ацидозды

5. қалыпты рН мөлшерін

173. Тетанияның дамуы тән

1. метаболизмдік ацидозда

2. метаболизмдік алкалозда

3. газдық ацидозда

4. бөліністік ацидозда

5. экзогендік ацидозда

174. Экзогендік-конституциялық семіру дамиды

1. гипотиреозда

2. гиперинсулинизмде

3. әдеттегідей артық тағам қабылдағанда

4. гипоталамустың вентромедиалды ядроларын тітіркендіргенде

5. гиперкортицизмде

175. Эндокриндік семіру түрі дамиды

1. соматотропин артық өндірілгенде

2. бүйрек үсті безінің толық жеткіліксіздігінде

3. глюкокортикоидтардың артық болуында

4. гипертиреозда

5. бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының гипофункциясында

176. Семіруден дамиды

1. атеросклероз

2. теміртапшылықты анемия

3. артериялық гипотония

4. пиелонефрит

5. менингит

177. Алиментарлық гиперлипидемияның патогенезінде маңызы бар

1. қорлардан майдың көп шығуы

2. майлы тағамды қабылдау

3. майлардың қаннан тінге ауысуының қиындауы

4. гипоальбуминемия

5. қанда липопротеидлипаза белсенділігінің төмен белсенділігі

178. Ішек жолдарында майлардың сіңірілуінің бұзылуы байланысты

1. трипсин белсенділігінің жоғарылауына

2. ұйқы бездік липаза белсенділігінің артуына

3. ахолияға

4. пепсин белсенділігінің жоғарылауына

5. амилазаның түзілуінің төмендеуіне

179. Организмде липидтер жеткіліксіздігінің салдары

1. простагландиндер мен лейкотриендер түзілуінің бұзылуы

2. Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі

3. майда еритін витаминдердің гипервитаминозы

4. семіру

5. суда еритін витаминдердің гиповитаминозы

180. Тасымалдық гиперлипидемия дамуында маңыздысы

1. тағаммен организмге майлардың артық түсуі

2. гипоальбуминемия

3. қанда гепарин мөлшерінің азаюы

4. майлардың қорлардан артық шығуы

5. ішекте майлар сіңірілуінің бұзылуы

181. Семірудің патогенезі байланысты

1. тағамдық өнімдерді аз тұтынуға (майлар, көмірсулар)

2. майды, қажым қайнар көзі ретінде жеткіліксіз пайдалануға

3. көмірсудан майдың аз түзілуіне

4. липогенездің тежелуіне

5. липолиздің әсерленуіне

182. Эндокриндік семіру түрі дамиды

1. соматотропин өнділуінің артуында

2. тиреотоксикозда

3. аденогипофиздің эозинофилдік жасушаларының аденомасында

4. бүйрек үсті безінің шоғырлы аймағының гипофункциясында

5. жыныс гормондарының жеткіліксіздігінде

183. Семіру дамиды

1. Иценко-Кушинг синдромында

2. гипертиреозда

3. әлдостеронизмде

4. гиперпаратиреозда

5. Симмондс ауруында

184. Гиперкетонемия байқалады

1. қантты диабеттің декомпенсациясында

2. әлдстеронизмде

3. гиперпаратиреозда

4. гипопаратиреозда

5. қантсыз диабетте

185. Кетоздың салдары

1. метаболизмдік ацидоз

2. алкалоз

3. гипогликемия

4. гипергликемия

5. АҮФ түзілуі әсерленуі

186.Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды

1. жүктілікте

2. гиперинсулинизмде

3. организмнің өсу кезеңінде

4. өспелік кахексияда

5. анаболизмдік гормондардың артуында

187. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды

1. нәруыз аз түскенде

2. мәлабсорбцияда

3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

4. қатерлі өспелерде

5. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

188. Теріс азоттық тепе-теңдік дамытады

1. қарқынды өсуді

2. гиперпротеинемияны

3. жараның тез бітуін

4. регенерация үрдістерінің баяулауын

5. организм төзімділігінің жоғарылауын

189. Теріс азоттық тепе-теңдіктің салдарына жататыны (3)

1. организм төзімділігінің төмендеуі

2. организм төзімділігінің жоғарылауы

3. организмнің қарқынды өсуі

4. организмнің зақымдаушы әсерлерге бейімделуінің бұзылуы

5. ішкі ағзалардың дистрофиясы

190. Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды

1. сауығу кезінде

2. жүктілікте

3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

4. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

5. организмнің қарқынды өсуі кезеңінде

191. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды

1. инсулиннің артықшылығында

2. глюкокортикоидтар артықшылығында

3. нәруыздық ашығуда

4. өспелік кахексияда

5. қантты диабетте

192. Салыстырмалы гиперпротеинемия дамиды

1. бауыр циррозында

2. ашығуда

3. сусыздануда

4. миеломдық ауруда

5. нефроздық синдромында

193. Парапротеинемия – бұл

1. қанда нәруыз алмасуының соңғы өнімдерінің артуы

2. қанда дертке ұшыраған гамма-глобулиндердің пайда болуы

3. нәруыздар фракцияларының пайыздық қатынасының бұзылуы

4. қанда қандай да бір нәруыз фракциясының болмауы

5. қанда зәрнәсілдің және зәр қышқылының көбеюі

194. Парапротеиндерге жатады

1. протромбин

2. антигемофилдік глобулин

3. комплемент құрамбөлшектері

4. дертке ұшыраған гамма-глобулиндер

5. фибриноген

195. Нәруыз жеткіліксіздігінен дамиды

1. оң азоттық тепе-теңдік

2. гиперпротеинемия

3. ісіну

4. организм төзімділігінің жоғарылауы

5. семіру

196. Гипопротеинемия – бұл

1. қанда нәруыздардың дерттік түрлерінің пайда болуы

2. қанда нәруыздар мөлшерінің көбеюі

3. қанда нәруыздар мөлшерінің азаюы

4. қанда нәруыздар арақатынасының өзгеруі

5. қанда қандай да бір нәруыздардың болмауы

197. Гипопротеинемияның дамуы, негізінде қанда азаюына байланысты

1. трансфериннің

2. фибриногеннің

3. әлбуминдердің

4. глобулиндердің

5. гаптоглобиннің

198. Гипопротеинемия қабаттасады

1. қанда онкотикалық қысымның жоғарылауымен

2. плазма нәруыздарының тасымалдық қызметінің бұзылуымен

3. қанда гормондардың байланысқан фракциясының көбеюімен

4. сусыздану дамуымен

5. қанда гормондардың бос фракциясының азаюымен

199. Қанда нәруыздың кейбір түрінің болмауы аталады

1. гипопротеинемия

2. гиперпрототеинемия

3. парапротеинемия

4. диспротеинемия

5. дефектпротеинемия

200. Подагра зат алмасуы бұзылғанда пайда болады

1. көмірсулардың

2. витаминдердің

3. майлардың

4. пуриндердің

5. су мен электролиттердің

201. Подагра кезінде буындарға жиналады

1. зәр қышқылының тұздары

2. карбонаттар

3. сульфаттар

4. оксалаттар

5. фосфаттар

202. Гипоксия – бұл

1. біртектес дерттік үрдіс

2. дерттік серпіліс

3. дерттік жағдай

4. ауру

5. симптомдар кешені

203. Дем алатын ауада оттегінің үлестік қысымы төмендеуінен дамитын гипоксия аталады

1. эндогендік

2. тіндік

3. қанайналымдық

4. гемдік

5. экзогендік

204. Экзогендік нормобариялық гипоксия дамиды

1. желдетілмеген бөлмеде болғанда

2. ауада РСО ₂ азайғанда

3. кессондық жұмыстарда

4. ұшақ аппараттарымен көтерілгенде

5. тауға көтерілгенде

205. Нормобариялық гипоксияға тән қан құрамының көрнекті өзгерістеріне жатады

1. гиперпротеинемия

2. гиперлипидемия

3. алкалоз

4. гипергликемия

5. гиперкапния, гипоксемия

206. Экзогендік гипобариялық гипоксия байқалады

1. су асты қайықтарда жүзгенде

2. теңіз деңгейінен жоғары биіктікке шыққанда

3. наркоздық- тыныстық аппарат бұзылғанда

4. суға сүңгіштерде

5. шахтада болғанда

207. Экзогендік гипобариялық гипоксияға тән қан құрамының өзгерістерін көрсетіңіз

1. қанда лактаттың азаюы

2. гипоксемия, гипокапния

3. газдық ацидоз

4. гиперкапния, гипоксемия

5. гиперпротеинемия

208. Гипоксияның тыныстық түрі дамиды

1. ауада рО ₂ азайғанда

2. өкпе гиповентиляциясында

3. тыныстық ферменттердің белсенділігі төмендегенде

4. қанда гемоглобин саны азайғанда

5. айналымдағы қан көлемі азайғанда

209. Қан жүйесі бұзылыстарынан дамитын гипоксия аталады

1. гемдік

2. тыныстық

3. тіндік

4. қанайналымдық

5. экзогендік

210. Гемдік гипоксияны дамытады

1. темірдің тапшылығы

2. тиреоидты гормондардың тапшылығы

3. тиреоидты гормондардың артықтығы

4. цитохромоксидазаның әсерсізденуі

5. қоршаған ортада оттегінің жетіспеуі

211. Иіс газымен улану дамытады

1. тіндік гипоксияны

2. гемдік гипоксияны

3. қанайналымдық гипоксияны

4. тыныстық гипоксияны

5. экзогендік гипоксияны

212. Гемдік гипоксия дамуының негізгі жолы

1. оттегі бойынша артериялық-веналық айырмашылықтың төмендеуі

2. артериялық қанның оттегіге қанығуының жоғарылауы

3. қанның оттегіге сыйымдылығының төмендеуі

4. қанда рСО ₂ жоғарылауы

5. қанағымы жылдамдығының бұзылуы

213. Жүрек-қантамыр жүйесінің дерті кезінде дамитын гипоксия аталады

1. экзогендік

2. тыныстық

3. гемдік

4. қанайналымдық

5. тіндік

214. Жергілікті және жалпы қанайналымы бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

1. аралас

2. вазодилятациялық

3. экзогендік

4. қанайналымдық

5. тыныстық

215. Оттегі пайдалану жүйесі бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

1. экзогендік нормобариялық

2. экзогендік гипобариялық

3. тіндік

4. қанайналымдық

5. тыныстық

216. Тіндік гипоксия дамуында маңызы жоғы

1. тыныстық ферменттердің әсерсізденуі

2. тыныстық ферменттердің түзілуінің бұзылуы

3. тотығу мен фосфорланудың ажырауы

4. митохондрийлардың бүліністері

5. тыныс орталығының тежелуі

217. Цианидтермен улану дамытады

1. тіндік гипоксияны

2. гемдік гипоксияны

3. қанайналымдық гипоксияны

4. тыныстық гипоксияны

5. экзогендік гипоксияны

218. В 1, В2, РР витаминдерінің тапшылығынан дамитын гипоксия

1. тіндік

2. гемдік

3. қанайналымдық

4. тыныстық

5. экзогендік

219. Қанайналымдық – гемдік (аралас) гипоксия тән

1. организм сусыздануына

2. пневмонияға

3. жедел қансырауға

4. анемияға

5. иіс газымен (СО) улануға

220.Гипоксия кезінде жедел бейімделулік серпілістерге жатады

1. қанның қорға дерттік жиналуы

2. тахикардия, тахипноэ

3. брадипноэ

4. тыныс бұлшықеттерінің гипертрофиясы

5. эритропоэздің әсерленуі

221. Таулы аймақта ұзақ уақыт тұрған адамда кездеседі

1. қанда эритроциттер санының көбеюі

2. анемия

3. өкпе гиповентиляциясы

4. нуклеин қышқылдары мен нәруыздар түзілуінің тежелуі

5. тыныс бұлшықеттерінің атрофиясы

222. Артериялық гиперемия – бұл