8. Ортағасырлық фил.Ның теоцентрлік сипаты.

Ортағасырлық батысеуропалық философия-дүниетаным дамуындағы өзіндік ерекшелігі бар кезеңдерінің бірі.Бұл ерекшелік философиялық ой дамуының тікелей тікелей діни-теологиялық шеңберінде дамуымен сипатталады.Ортағасырлық батысеуропалық философияның дамуына Аврелий Августин(375-383)үлкен интеллектуалдық ықпалын тигізді.Рим шіркеуі оны христиандық діни ілімді негіздеудегі зор еңбегі үшін «әкей» ретінде мойындады. Августин «Құдай қаласы»деген еңбегінде атақты формуласын-«Түсіну үшін сенемін, сену үшін түсінемін»негіздейді.

Фома Аквинский (1225-1274)өзіне дейінгі ойшылдардың универсалийлер туралы барлық идеяларын жүйелей отырып ортағасырлық схоластикалық ойлауда өзінің радикалд ықадамымен ерекшеленді. Бұл пайымдаудың мәні табиғатты, адамды, оның Құдайға қатынасын зерттеуге негізделді. «Тән туралы ой жан туралы ойға,жан туралы ой жекелеген субстанция туралы ойға,ал бұл Құдай туралы ойға жетелейді»

67. Орыс философиясының тарихы

Ежелгі орыс немесе орыс философиясының славяндық кезеңі  Орта ғасырлық орыс философиясы 9 16ғ.ғ.  Жаңа Заман орыс философиясы кезеңі 17 – 18 ғ.ғ.  Орыс ренессансы дәуірінің философиясы 19 – 20 ғ.ғ.  Қазіргі Заман ф. 20ғ. 20 жылдарынан  Орыс философиясының ерекшелік сипаты:  Діни, әсіресе православие мен пұтқа табынудың ықпалы күшті болды;  Философиялық ой ерекше формада - әдеби шығармада, әдебиеттік сында, публицистикада, өнерде, эзоптық тілде көрініс тапты;  Еуропалық философиядағы жүйелілік, бірізділік болмады;  Ойшылдардың көбісі бір мәселе емес, жалпы өзекті мәселелермен айналысты;  Адам, мораль, әдептілік мәселеге көп көңіл бөлінді;  Шығыс пен Батыс арасындағы Ресейдің тарихи даму жолын таңдауы мәселесі;  Орыс комизмі.

83. О.Сүлейменов шығармаларындағы адам және қоғам туралы ойлары.

Олжас Сүлейменовтің шығармашылығында суырып салушылық өнердің

ашық көрінісі таң қалдырады, ол дала жыраулары мен ақындарынан мирасқа

қалған болатын. Бұл оған бір тақырыптан екінші тақырыпқа, бір ғасырдан

екінші ғасырға жеңіл ауысып отыруға және түрлі ғасырдың суретін беріп,

сол уақыттың жағдайларын тірілтуге мүмкіндік береді. Оның образдары

шапшаң және қарқынды өсіп отырады, «поэзия мен проза патшалығына еніп,

әлемді метафорамен басқарады». Кей кезде әр қилы әлемді, сезімді және ойды

толықтай сипаттап беру үшін ақынға өлең формасының шеңбері тар болып

көрінеді, сол кезде ол рифмді прозаға немесе драмаға ауысып кетеді.

і. О. Сүлейменов көркем шындыққа

ілесе отыра, адам ретінде, тұлға ретінде қоғамның дегуманизациясымен бетпе-

бет келіп, өзінің жанына өзі иелік иету құқығын талап еткендігі тулаы айтады. Ол

үшін адам адамгершілігі жоқтыққа қарсы тұруға қаншалықты қабілетті деңгейде

болса, сол деңгейде ғана өмір сүре алады. Оның шығармашылық ізденістерінің

– оның поэзиясының, публицистикасының, сонымен қатар әдебиет жайлы,

әріптестері жайлы, сол замандағы адамдар жайлы мақалаларының мәніне түсіне

отырып, бұған көз жеткізуге болады.

Олжас Сүлейменов - өз халқының адал да лайықты перзенті. Ақын егер

парыз бен патриоттық сезім әлемді ойсыратып, адами өмірдің тыныш ағынын

бұзса, мұндай парыз бен патриоттық сезімнен бас тарту қажет деген оймен

келісетін адамдар категориясына жатады. Оның жалпыға белгілі афоризмі

– тауды аласартпай-ақ даланы көтеру – бұл ақын және азаматтың бүкіл

шығармашылығы үшін өзіндік ұраны болып табылады. Өз елінің кең-байтақ

даласының арқасында қазақ халқы әуел бастан кең жүректі халық. Оларға

бұрыннан-ақ көңілінің кеңдігі тән. Олжас Сүлейменовтің шығармаларында

сөздің материалдық және рухани жағы бар. Ақын ізденіс үстінде, ол үнемі

сөздік ізденісте. Ақын үшін шығармашылық процестің өзі – Тәңірінің

күшімен туатын бір ғана қажетті сөздің тууы.