Əhli-beyt (ə) haqqın məhbubudur Sevimlilik səbəbi zati paklıqdır

Əhli-beytin (ə) vücud baxımından bütün nöqsanlardan paklığı, müsbət sifətlərlə zinətlənməsi onları Allah üçün sevimli etmişdir.

Allah-təala Qur’ani-kərimdə onları hər tərəfli paklıq sifəti ilə yada salır, bildirir ki, onları ali məqama çatdıran paklıqlarıdır; “Yalnız pak olanlar ona (həqiqətlərə) yetişər.”²⁶²

Onlar kitab elminin həqiqətlərinə yiyələndiklərindən bütün gerçəkliklərdən xəbərdardırlar, Allahın göstərişlərini yerinə yetirərlər və onların varlığı mütləq xeyirdir. Bu sifətlərdən aydın olur ki, bu insanlar bilavasitə Allahdan tərbiyə almış müxlislərdir. Onlar Allahın zati rübubiyyətində tərbiyə almış, Allahın xüsusi seçilmişləri olmuşlar.

Zati paklıq, kitab elmindən xəbərdarlıq onları Allahın sevimlisi etmişdir: “Allah özünü paklayanları sevir.”²⁶³

Onların bütün müsbət sifətləri zati paklıqlarının təcəllasıdır. Onlardakı ədalət, təvəkkül, səbir, iman, yəqin, tövbə, dua, cihad, təlaş, isar, əfv məqamlarını Allahın sevimlisi olmaq dərəcəsinə çatdırmışdır. Bir sözlə, Əhli-beyt (ə) Allaha ən sevimli kəslərdir: “Şübhəsiz, Allah çox tövbə edənləri sevir;”²⁶⁴ “Şübhəsiz, Allah ədalətə riayət edənləri sevir;”²⁶⁵ “Şübhəsiz, Allah təvəkkül edənləri sevir.”²⁶⁶

Demək, sevimlilik me’yarı zati paklıq, ağıl, qəlb, ruh, əxlaq və əməl baxımından təmizlikdir. Əhli-beyt hərtərəfli paklığı Allahın xüsusi diqqəti sayəsində əldə etmişdir.²⁶⁷

Peyğəmbərə (s) ən sevimli kəslər

Əhli-beyt (ə) Allahın ən sevimlisi olduğu kimi, peyğəmbərin də ən sevimlisdir. Çünki peyğəmbər yalnız Allahın sevdiklərini sevir. Peyğəmbərin təvəlla və təbərrası Allahın təvəlla və təbərrasıdır. Peyğəmbər Allaha görə dost bilir, Allaha görə düşmənçilik edir. Əhli-beytin (ə) Peyğəmbər (s) sevimlisi olması onların Allaha sevimli olmasının daha bir dəlilidir.

Ümmü-Sələmədən nəql olunur ki, bir gün Peyğəmbər (s) əyləşmişdi, Fatimə (s.ə.) yemək gətirdi. Peyğəmbər (s) buyurdu: “Əli və onun iki oğlu haradadır?” Fatimə (s.ə.) dedi: “Evdə.” Peyğəmbər (s) buyurdu: “Onları mənim yanıma də’vət et.” Əli (ə), xanım Fatimə (s.ə.) Həsən və Hüseyn (ə) Peyğəmbərin (s) yanına gəldilər. Onları görən Peyğəmbər (s) yataqdakı əbasını götürüb onu Əli, Həsən, Hüseyn, Fatimə ilə birlikdə üstünə çəkdi. Həzrət dedi: “Pərvərdigara! Bunlar mənim əhli-beytim (ə), mənə ən sevimli olanlardır. Hər cür çirkinliyi onlardan uzaq et. Onları tam paka çıxar.” Bu vaxt ayə nazil oldu: “Həqiqətən, Allah siz Əhli-beytdən (ə) hər cür çirkinliyi uzaqlaşdırmaq, sizi layiqincə paklaşdırmaq istəyir.”²⁶⁸

Əmirəl-mö’minin (ə) buyurur: “Bir dəstə adam Peyğəmbərin (s) yanına gəlib dedi: “Ey Allahın rəsulu! Sənə ən sevimli olan kimdir?” Peyğəmbər (s) buyurdu: “Bu iki övlad və onların anası. Onlar məndəndir, mən də onlardan. (Peyğəmbər iki barmağını bir-birinə yaxınlaşdırıb əlavə etdi:) Bunlar behiştdə mənimlə bu vəziyyətdədirlər.”²⁶⁹

Əhli-beytə (ə) itaət insanı sevimli edir

Şübhəsiz, hər kəs Allahın sevimlisi olmaq məqamına çatmaq istəsə, çalışmalı, Allahın rübubiyyəti, Peyğəmbər (s) və Əhli-beyt (ə) sayəsində daxilən təmizlənməli, əxlaq və əməlini gözəlləşdirməlidir. Qur’ani-məciddə peyğəmbərə əmr olunur ki, ümmətə desin: “Allahı sevirsinizsə, bizə itaət edin ki, Allah da sizi sevsin. Beləcə, günahlarınızı bağışlasın. Allah çox bağışlayan və mehribandır...”²⁷⁰

Allahın buyuruğuna əsasən, ilahi əmrlərə təslimçiliyi sayəsində Allahın sevimlisi olmuş İslam peyğəmbəri (s) ardıcıl olaraq Əhli-beyti (ə) sevməyi tapşırır. Həzrət tövsiyə edir ki, Allahın sevimlisi olmaq üçün Əhli-beytə (ə) itaət edilsin, onlar dost tutulsun. Həzrət buyurur: “Allahı sizə əta etdiyi ne’mətlərə görə dost tutun, məni Allaha xatir sevin, Əhli-beytimi mənə görə əzizləyin.”²⁷¹ Çox mühüm bir rəvayətdə oxuyuruq: “Kim mənim kimi yaşamağı və ölməyi arzulasa, Rəbbimin hazırladığı daimi behiştdə məskunlaşmaq istəsə, məndən sonra hökmən Əlini (ə) və Əlinin (ə) dostunu dost bilməlidir. Məndən sonrakı imamlara iqtida etməlidir. Çünki onlar mənim Əhli-beytimdir, məndən əmələ gəlmişlər. Onlara elm və düşüncə verilmişdir. Onların üstünlüyünü inkar edənlərin, onlarla yaxınlığımın hörmətini saxlamayanın vay halına, Allah mənim şəfaətimi onlara nəsib etməsin!”²⁷²