1 Варыянт

Ёсць на (А,а)ршаншчыне, (у)дал…чыні ад раён…ага цэнтра і в…лікіх, бойкіх даро…, (не)вялікая вёска (Л,л)яўкі. Вольна распаўзліся яе хаты (у)шыркі і (у)поперак па беразе (Д,д)няпра, па прырэчных выспах і курганах, сярод чароўных запаведных лясоў. Знешне вёска як вёска: такія ж, як і на (Г,г)родзеншчыне ці на (Г,г)омельшчыне, драўля(н,нн)ыя хаты з (адным)двума…окнамі ў гародчык ці прама на вуліцу. Такія ж, як і на (Б,б)рэс…чыне ці на (М,м)агілёўшчыне, рыплівыя веснічкі і вароты, тая ж агароджа з вуліцы: дзе з частакол…, дзе фабрычны штакетнік, а дзе і проста жэр…ка (па)пярок – абы скаціна (не)лезла. Ля многіх хат выс…цца т…левізійныя антэ(н,нн)ы. Гаманлівыя купкі жанок ля калодзеж… Адным словам, звычайная беларуская вёска.

І ўсё ж (Л,л)яўкі сёння бол…ш в…домыя, чым іншыя вёскі, і в…домыя (не)толькі ў нашай р…спубліцы, але і далёка за яе межамі. Пашанцавала гэтай вёсцы: тут, у (Л,л)яўках, доўгічас жыў і працаваў Янка Купала. Тут ім была напісана ні…ка вершаў, якая в…дома цяпер як ""(Л,л)яўкоўскі цыкл".

У час вайны ў …аколіцах Ляўкоў ішлі ця…кія кр…вапралітныя баі. Ад варожага снарад… згарэў дом Янкі Купалы, загінула яго …нікальная бібліятэка, перавезеная (не)калі з Мінск…

Пра…шлі гады. (Па)ранейшаму сівы Дняпро коціць свае воды (у)далячынь, на яго левым крутым беразе, на кургане, аселі, амаль зраўняліся з зямлёю акопы, бліндажы і траншэі (В,в)ялікай (А,а)йчын…ай вайны. Падрастае, цягнецца да сонца і (лес)маладняк, што пасадзілі калгаснікі на тым месцы, дзе раней шумеў прыгажун бор, які (з)за страху перад партызанамі вынішчылі гітлераўцы. Адбудавалася, папрыгажэла і вёска (Л,л)яўкі. (В. Рабкоў)

2 Варыянт

Ужо быў поз…ні вечар.

У …окны, быццам чужая, (па)ціху стукалася з палісадніку галінка, падобная на нейкую жывую істоту. Вецер, які парэдзіў, а затым размахаў па небе паля…чэлыя хмары, страсаў дажджавыя кроплі.

Па…сыхала, як (не)шэрхнучы, настылая з…мля.

У горкім палыне за Зазыбавым дваром дасп…вала патрывожанае лета.

У тую ноч за …озерам, на сухой …мшары, (не)спадзявана затрубіў лось, б'ючы капытомпрымоўклую з…млю. Гэта быў першы выгнаны вайною лось, які прывандраваў сюды, за (Б,б)есядзь, (ад)некуль з далёкае (Б,б)ярозаўскай пушчы.

Раней ласі яшчэ лічыліся гспадарамі сярод з…вяроў і ў (З,з)абеся…скіх лясах. Магутныя, яны блукалі ў сваёй зацятай маўклівасці па звыклых сце…ках, гладалі на маладых дрэвах кару, а калі наставаў час …осен…скага гону, яны выходзілі з чашчобы і падаваліся бліжэй да расц…робаў.

Ласям было прывольна ў пушчы. Часам яны пераплывалі (Б,б)есядзь, і тады іх можна было бачыць каля вёсак, разам са свойскай жывёлай. Асабліва прываблівала сахатых да чалавечага жыл…я вясна, калі пачыналіся так званыя вандроўкі.

Здарылася так, што мен…ш як за дз…ве сотні гадоў сахатыя перавяліся за (Б,б)есяд…зю цалкам – адны былі панішчаны, а другія па сваёй ахвоце пакінулі (ня)ўтульныя мясціны. Паступова пазарасталі за іміпатаемныя сце…кі; больш (ні)хто (не)знаходзіўся на расц…робах, пасля …осен…скага гон…, ця…кія ласіныя рогі. Здавалася, ужо (ні)колі сахатыя (не)вернуцца за (Б,б)есядзь.

І вось у жнівен…скую ноч сорак першага года зноў затрубіў (не)падалёку ад Верамеек лось. (І. Чыгрынаў)