6. Паняцце пра волю і валявыя якасці асобы

Воля - здольнасць чалавека да свядомага рэгулявання сваіх паводзін, якая выяўляецца ў пастаноўцы мэты, пераадоленні ўнутраных і знешніх перашкод пры яе дасягненні. Воля звязана з матывацыйнай сферай (пастаноўка мэтаў), эмоцыі і пачуцці ўплываюць на самакантроль. Такім чынам, адвольныя дзеянні залежаць ад розных псіхалагічных характарыстык, якія ўплываюць на валявую сферу. Валявая сфера - сістэма ўнутраных утварэнняў асобы, якая забяспечвае магчымасць адвольных (асэнсаваных) паводзін і звязаная з матывацыяй, рэалізацыяй канкрэтных дзеянняў, самакантролем і самарэгуляцыі.

Функцыі волі:- заахвочвае (выбар з розных матываў і мэтаў найбольш важных);-рэгулятыўная (кіраванне сваімі паводзінамі ў сітуацыі);-арганізацыйная (ўсведамленне планаванне і рэалізацыя задуманага);- мабілізацыйная (канцэнтрацыя фізічных і псіх рэсурсаў у сітуацыі преодаления припятствий);-тормозная (выраз стрыманасці у праяве непажаданага паводзінаў)

Валявыя якасці - сукупнасць якасцяў асобы, якія характарызуюць з боку здольнасці дасягаць пастаўленых мэт, несмотря на перашкоды (цярплівасць, упартасць, настойлівасць, мужнасць, прынцыповасць, вытрымка, рашучасць). Валявыя якасці:Мэтанакіраванасць – уменне падт. сябе дасягненню мэты, але толькі марал. сродкамі. Крытычнасць – уменне праўдзіва ацаніць пэўныя падзеі жыцця, людзей, іх паводзін, якасці, учынкі і г.д. Самакрытычнасць – што і крытычнасць у дачыненні толькі да сябе. Рашучасць – уменне хутка прымаць рашэнні. Таропкасць – у адрозненні ад рашучасці, таропкасць знач. як мага хутчэй прыняць рашэнне без абгрунтавання. Настойлівасць – уменне нягледзячы ні на што пераадольваць цяжкасці, што паўстаюць пры дасягненні мэты.

7. Псіхалагічная характарыстыка эмацыянальнай сферы чалавека.

Усё, з чым сутыкаецца чал, выклікае ў яго тыя ці іншыя перажыванні.,эмоцыі, пачуцці, страсці. Пад эмоцыямі разумеецца перажыванні адносін, якія ўзніклі ў дадзены момант з канкрэтнай сітуацыяй. Таму, эмоцыі звычайна носяць сітуацыйных характар ​. Эмоцыі - элементарная форма перажыванняу чалавекам свайго стаўлення да прадметаў рэчаіснасці, абумоўленая актуальнымі патрэбамі суб'екта.Функцыі: 1. адлюстравальная (у эмац. перажываннях адлюстроўваецца жыццёвая значнасць дзеючых на чалавека з'яў і сітуацый. Усё, што спрыяе задавальненню патрэбаў, выклікае полжительные эмоцыі). 2. сігнальная (садзейнічае арыенціроўцы чалавека у ацэнкі іх карыснасці і шкоднасці)) 3. прыстасоўвальная 4. Рэгулятыўная 5. Ўздзеяння 6. Ахоўная

Амерыканскі даследчык Изард лічыць, што існуюць фунаментальные і вытворныя эмоцыі. Да фундаментальных адносяцца: 1) цікавасць; 2) радасць; 3) здзіўленне; 4) пакута 5) гнеў 7) страх 8) сорам

Эмацыйнае развіццё дзіцяці адбываецца паступова, у першую чаргу - у працэсе зносін, а таксама ў гульні, вучобе, працы. Так, ў малодшым школьным узросце найбольш значна змяненні адбываюцца ў вучэбнай дзейнасці. Магчымасці ўсведамлення сваіх пачуццяў і пачуццяу иншых абмежавана. Для малодшых школьнікаў характэрная імпульсіўнасць, але да падлеткавага ўзросту яны ўсё ў большай ступені прызвычайваюцца адвольна кантраляваць выказванне сваіх эмацыйных перажыванняў (стараюцца не плакаць, не паказваць, што адчуваюць страх)

Умоўна можна вылучыць 4 найбольш выяўленых "цяжкіх" дзяцей, якія маюць праблемы ў эмацыйным плане:1. агрэсіўныя дзеці, 2. эмацыйна расторможенным дзеці-рэагуюць на ўсе занадта бурна, 3. занадта ранімыя 4. дзеці з праява школьнай трывожнасці (добра паспяваем дзеці, боязь атрымаць дрэнную ацэнку)