23. Псіхалагічная харак-ка навучання. Нав.І развіццё. Сутнасць, віды і механізмы навучання.

Навучанне - сумесная дзейнасць настаўніка і вучня, якая забяспечвае засваенне ведаў школьнікамі і авалоданне спосабамі набыцця ведаў (А.К.Маркова). У працэсе навучання ўзаемадзейнічаюць 2 віды дзейнасці: деят-ть вучня (вучэбная) і деят-ть настаўніка (педагагічная). Выгоцкі падкрэсліваў вядучую ролю навучання ў развіцці асобы як вырашальнай прычыны, рухаючай сілы развіцця.

Л.С.Выгоцкий вылучаў 2 зоны (ўзроўню) развіцця дзяцей: 1) Зону актуальнага развіцця, кот.характеризует асаблівасці псіх.функцый дзяцей, якія склаліся на сённяшні дзень. 2)Зону бліжэйшага развіцця, кот.требует арыентоўкі на рэалізацыю ў дзіцяці магчымасцяў заўтрашняга дня.

Віды навучэння: 1.Хар-ны як для чалавека, так і для жывёл: • навучанне па механізме импритинга (хуткае прыстасаванне арганізма да пэўных умоў яго жыцця з выкарыстаннем практычна гатовых з нараджэння формаў паводзінаў); • ўмоўна- рэфлекторнае нав узнікненне новых формаў паводзін); • оперантное нав(набыццё ведаў, уменняў і навыкаў метадам спроб і памылак.) 2. Хар-ны толькі для чалавека: • дапаможны нав(праз прамое назіранне за паводзінамі іншых людзей, у выніку якога чалавек адразу пераймае; • вербальнае нав(набыццё чалавекам новых ведаў і вопыту праз мову і іншыя сімвалы)

Механізмы навучэння: 1. фарміраванне асацыяцый(ўстанаўлення часавых сувязяў паміж асобнымі ведамі або часткамі вопыту). 2. Перайманне(аснова для фарміравання уменняў і навыкаў). 3. Распазнаванне і абагульненне(Звязаны з фарм-нем паняццяў). 4. Інсайт (база для развіцця інтэлекту дзіцяці). 5. творчасць( для стварэння новых ведаў, прадметаў, уменняў і навыкаў, не прадстаўленых у выглядзе гатовых для засваення узораў)

24. Псіхалагічныя асновы тэорыі навучання.

Нав-не – планамернае, мэтанакіраванае і арганізаванае ўздзеянне на ч-ка з мэтай раз-ця асобы. Асноўныя накірункі сучаснага нав-ня: 1) традыцыйнае нав-не (асн.задача – перадача вучням пэўных ведаў у гатовым выглядзе і праверка ступені іх засваення без алтэрнатыўных метадаў, арыентацыя на сярэдняга вучня. Н.Ф.Талызіна – першая дала паняцце); 2) развіваючае нав-не (развіццё ідзе разам з навучаннем); 3) праблемнае нав-не (разлічана не столькі на засваенне гатовых вун, паняццяў, колькі на непасрэднае разв. мыслення навучэнцаў у працэсе рашэння імі разнастайных праблем.Распрацаваў Занкоў.4) праграміраванае нав-не (нав-не ідзе па модулям, порцыям інф-цыі. Калі дзіця засвайвае г. блок інфарм, пераходзіць да наступнага, калі не – вяртаецца назад і нанава вывучае)біхевіалізм- Скінер. 5) дыферэнцыяльнае нав-не (нав-не, дзяцей у строгай адпаведнасці з іх узроставымі асаблівасцямі і індывідуальнасцямі, інтарэсамі, схільнасцямі і здольнасцямі. ДН патрабуе значнай тэарэтычнай і метадычнай забяспечанасці. 2 формы арган-цыі ДН: а) знешняе - з фармальным падзелам вучняў на групы, класы: гуманітарн., матэмат… б) унутранае ДН – індывід. падыход да кожнага вучня ў класе.