
- •1. Метады псіх.Дасл-ня: клас-цыя, харак-ка і асаблівасці выкарыстання ў працы настаўніка.
- •2. Паняцце пра адчуванне і ўспрыманне.
- •3. Паняцце пра ўвагу
- •4. Паняцце пра памяць. Улік уласцівасцей, заканамернасцей
- •5 . Паняцце пра мысленне і ўяўленне.
- •6. Паняцце пра волю і валявыя якасці асобы
- •7. Псіхалагічная характарыстыка эмацыянальнай сферы чалавека.
- •8) Паняцце аб тэмпераменце. Улік асаблівасцей тэмпераменту ў вучэбна-выхаваўчай працы.
- •9) Паняцце аб характары. Умовы яго фарміравання.
- •10. Паняцце пра асобу.
- •11 Псіхалагічны Хар-ка зносін: сутнасць, функцыі, бакі зносін.
- •12. Паняцце пра групу. Школьны клас
- •13)Міжасабовыя зносіны ў малых групах. Канфлікты, аптымізацыя сац-псіхал.Клімату ў класе.
- •14. Лідэрства і кіраўніцтва
- •15. Фактары, заканамернасці і рухаючыя сілы псіхічнага развіцця.
- •18. Культурна-гістарычная тэорыя развіцця псіхікі. (1896-1934)
- •19.Узроставыя асаблівасці псіхічнага раз-ця ў дзіцячым узросце.
- •20. Узроставыя асаблівасці псіхічнага раз-ця ў малодшым школьным узросце
- •21. Узроставыя асаблівасці псіхічнага раз-ця ў падлеткавым узросце.
- •23. Псіхалагічная харак-ка навучання. Нав.І развіццё. Сутнасць, віды і механізмы навучання.
- •25. Вучэбная дзейнасць, яе структура. Матывацыя вучэбн.Дзейнасці.
- •26. Фарміраванне ведаў і паняццяў у працэсе навучання. Умовы фарміравання паняццяў.
- •27. Псіхалагічная характарыстыка педагагічнай дзейнасці.
1. Метады псіх.Дасл-ня: клас-цыя, харак-ка і асаблівасці выкарыстання ў працы настаўніка.
Псіхал. – навука аб заканамернасцях узнік-ня, раз-ця і функцыян-ня псіхі-кі і свядомасці чал-ка. Метад – сп-б дасягн-ня як-неб мэты, рашэнне канкрэтнай з-чы. Метады Ψ – сукупнасць сп-баў і прыёмаў вывуч-ня псіхічных з'яў. Методыкі даслед-ня Ψ-скіх з'яў – увасабленне Ψ-ага метаду ў адпаведнасці з мэтамі і задачамі канкрэтна-га даслед-ня.
Некалькі класіфікацый мет-даў: I) Па працягласці даслед-ня: 1) прадольныя (лангецюдныя - шматразовае абслед-не адных і тых жа асоб на працягу працяглага тэрміну); 2) папярэчныя (аднамомантных срэ-заў – тэст). II) Па мэце даследавання: 1) неэксперыментальныя (мэта – апісаць: гутарка, анкет-не, назір-не); 2) дыягнастычныя (мэта: вымераць, тэсты); 3) эксперыментальныя(мэта:вывучыць).III)па ходу даследавання: 1. арганізацыйныя – група м-даў Ψ, якія вызначаюць сп-б арган-цыі Ψ-ага даследав-ня. 2) эмпірычныя – (м-ды збору першаснай інф-цыі) група м-даў Ψ, як дазваляюць атрымаць першасныя дадзеныя ад вывучаемай з’яве. 3) ап-рацоўка дадзеных – група статыстычных м-даў, якія дазваляюць зрабіць колькасную апрацоўку першаснай інф-цыі. 4) метады інтэрпрэтацыі – разнастайныя прыёмы тлумач-ня выяўле-ных у выніку статыстычнай апрацоўкі дадзеных заканамернасцяў і іх су-пастаўленне з раней устаноўленымі фактамі 5) метады Ψ-ага ўздзеяння – спецыфічныя прыёмы ўплыву на псіхічныя з’явы з мэтай іх змян-ня ў адпаведнасці з пастаўленай мэтай.
Асноўн. эмпір. м-ды: 1) назір-не – адзін з асноўных м-даў збору першаснай інф-цыі, якая складаецца ў сіс-тэматычным і мэтанакіраван. успрыняцці і фксіравання псіхічных з'яў у вызначаных умовах. 2) эксперымент – адзін з асноўных м-даў збору першаснай інф-цыі, які хар-ца тым, што даследчык планамерна маніпуліруе адной ці некалькімі зменнымі (ці фактарамі) і фіксуе спа-дарожныя змены ў праявы вывучаемай з’явы.3) тэставанне - …, які хар-ца прад'яўл-ня даследчым сіс-мы задан-няў, як дазвал. выявіць узровень раз-ця вызначан. псіх. з’явы.
Дадатковыя метады психалогіі: бяседа, анкетаванне і інш. Этапы правядзення даслед-ня: 1) тэарэтычнае вывучэння прадмета даслед-ня; 2)збор папярэдніх звестак; 3)пастаноўка з-ч, падбор методык; 4)правядзенне даслед-ня; 5)ан-з атрыманых дадзеных, інтэрпрэтацыя.
2. Паняцце пра адчуванне і ўспрыманне.
Адчуванні-пазнавальны працэс, у выніку непасрэднага ўздзеяння раздражняльнікаў на органы пачуццяў адбываецца адлюстраванне асобных уласцівасцяў прадметаў аб'ектыўнага свету. Успрынятая інфармацыя далей апрацоўваецца ў ЦНС. Віды адчуванняў: 1) экстероцептивные - адчуванні, якія ўзнікаюць пры ўздзеянні знешніх раздражняльнікаў на рэцэптары, размешчаныя на паверхні цела (зрокавыя, нюхальныя, смакавыя, слыхавыя, датыкальныя); 2) интероцептивные - адчуванні, сігналізавалыя аб стане ўнутраных працэсаў арганізма (адчуванне болю, раўнавагі) 3) кінэтычныя – адчуванні, якія адлюстроўваюць рух і становішча цела ў прасторы.
Уласцівасці адчуванняў:1)якасць-здольнасць ўспрым.інф толькі пэўнага віду (пры зрокавых адчуваннях - цвет. тон, яркасць) 2) інтэнсіўнасць-паказвае на сілу дзеючага раздражняльніка 3) працягласць-дзеяння раздражняльніка 4) адаптацыя - прыстасаванне органаў пачуццяў да асаблівасцяў дзеючых на іх стымулаў.5) Поргі адчуванняў - ўласцівасць адчуванняў, звязанае з колькаснымі характарыстыкамі раздражняльнікаў.).
Адчуванні адыгываюць важн. ролю ў развіцці пазнав. сферы асобы дзіцяці. Важна памятаць, што адчуванне можна развіваць і дасягаецца гэта метадам пстоянных практыкаванняў.
Мы гаворым пра адчуванні, калі чалавек атрымлівае веды аб асобных уласцівасцях, ўспрыманне звязана з фарміраваннем цэласнага вобраза. Успрыманне - пазнавальны працэс, падчас якога ў псіхіцы адбываецца цэласнае адлюстраванне прадметаў пры непасрэдным уздзеянні раздражняльніка на органы пачуццяў.
Ўласцівасці успрымання:Выбіральнасць- залежнасць ўспрымання ад інтарэсаў.Асэнсаванасць- разуменне сутнасці прадмета.Прадметнасць - здольнасць адлюстроўваць аб'екты ў форме асобных прадметаў.Цэласнасць,кантраснасць,структурнасць,Аперцэпцыя - залежнасць ўспрымання ад жыццёвага вопыту
Віды ўспрымання:У залежнасці ад наяўнасці мэты: ненаўмыснае і наўмыснае (вучань ўспрымае новы матэрыял).У залежнасці ад формы адлюстравання: Ўспрымання прасторы (велічыні і формы прадметаў-найважную ролю адыгрывае глядзельныя адчуванні), ўспрыманне руху и ўспрыманне часу (ўспрыманне часу залежыць ад характару матывацыі - пры высокои цікавасці - час ідзе хутчэй)