Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
OM_2patfiz_testy_s_2011-2012god (1).docx
Скачиваний:
0
Добавлен:
01.05.2025
Размер:
310.68 Кб
Скачать
  1. Жасушатектілік

  2. биохимиялық

  3. егіздік

  4. клиникалық-генеалогиялық

Е) популяциялық-статистикалық

114. Хромосомдық ауруға жататыны

    1. гемофилия

    2. фенилкетонурия

    3. дальтонизм

    4. Клайнфельтер синдромы

    5. Иценко – Кушинг синдромы

115. Аутосомның 21 жұбының трисомиясы тән синдром

  1. Шерешевский – Тернер

  2. Х – трисомия

  3. Клайнфельтер

  4. Даун ауруы

  5. Патау

116. Туа пайда болған тұқымқуатын ауру

  1. гемофилия

  2. Даун ауры

  3. фенилкетонурия

  4. жаңатуылғандардың мерезі

  5. Гирке ауруы

117. Тұқым қуалайтын ауруларбұл

  1. туа пайда болған аурулар

  2. негізінде ұрпақөрбітетін құралдардың дерттік өзгерістері жататын аурулар

  3. ұрықта, жатыр ішінде, ауру туындататын жайттармен туындатылған аурулар

  4. пайда болуы негізінде тектік құралдың зақымдануы жататын аурулар

  5. адам солармен туылатын және тектің зақымдануына байланысты емес аурулар

118. Мутагендер болуы мүмкін

  1. иондаушы сәуле

  2. қоршаған ортаның төмен температурасы

  3. қоршаған ортаның жоғары ылғалдылығы

  4. Е витамині

  5. гиподинамия

119. Жасуша зақымдануының бейнақты көріністеріне жатады

  1. жоғары температураныңәсерінен нәруыз молекулаларының табиғатын жоғалтуы

  2. ацидоз, лизосомалар мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы

  3. мембрананың жыртылуы

  4. жәндіктер уы әсерінен фосфолипазалардыңәсерленуі

  5. цианидтермен уланғанда цитохромоксидазаның тежелуі

120.Калий иондарының жасушалардан шығуы, көрінісі

  1. жасушаның бейнақты зақымдануының

  2. жасушаның арнайы зақымдануының

  3. жасуша зақымдануында кездеспейді

  4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

  5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

121. Цитохромоксидаза белсенділігі төмендеуі жасуша зақымдануының арнайы көрінісі болады:

А) радиация әсері

В) цианидтермен улану

С) жоғары температураныңәсері

D) механикалық жарақат

Е) қанайналымдық гипоксия кезінде

122. Жасушаішілік ацидоз – бұл

  1. жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі

  2. жасуша зақымдануының арнайы көрінісі

  3. жасуша зақымдануында кездеспейді

  4. гипоксияда ғана дамиды

  5. химиялық жайттар әсерінен дамиды

123. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы

  1. жасушаның кез-келген зақымдануымен қабаттасады

  2. жасуша зақымдануының нағыз арнайы көрінісі болады

  3. жасуша зақымдануында кездеспейді

  4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

  5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

124.Жасуша зақымдануының патогенезінде маңызы бар(3)

  1. майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленуі

  2. мембраналық фосфолипазалардың тежелуі

  3. мембраналардың механикалық (осмостық) созылуы+

  4. мембраналардыңиммундық зақымдануы

  5. супероксиддисмутазаныңәсерленуі

125. Майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленеді

  1. стрессте, Д гипервитаминозында+

  2. Е витаминін қабылдағанда

  3. супероксиддисмутаза белсенділігі жоғарылағанда

  4. каталаза белсенділігі жоғарылағанда

  5. пероксидаза белсенділігі жоғарылағанда

126. Жасуша мембраналары зақымдануының салдарына жатады

  1. лизосома мембранасының тұрақтануы

  2. лизосомалық ферменттердің белсенділігінің төмендеуі

  3. митохондрий ферменттерініңәсерленуі

  4. жасушаішіліккәлцийдің артуы

  5. АҮФ өндірілуі әсерленуі

127. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

  1. жасушадан натрий иондарының шығуына

  2. жасушаға калий иондарының түсуіне

  3. жасушадан кәлций иондарының шығуына

  4. жасушада судың азаюына

  5. жасуша боялуының жоғарылауына

128. Жасуша мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

  1. жасушадан натрий иондарының шығуына

  2. жасушадан кәлций иондарының шығуына

  3. гиперферментемияға

  4. жасуша боялуының төмендеуіне

  5. гипокалиемияға

129. Лизосомалар мембраналарының зақымдануы кезінде лизосомалық гидролазалардың белсенділігі

  1. төмендейді

  2. жоғарылайды

  3. шамалы төмендейді

  4. өзгермейді

  5. тек қана белгілі зақымдануда өзгереді

130. Патогенездің көрсетілмеген тізбегі:

Мембраналардың зақымдануы ® иондық теңгерімсіздік → жасушада? көбеюі → мембраналық фосфолипазалардыңәсерленуі → тотығулық фосфарланудың ажырауы

  1. кәлцийдің

  2. натрийдің

  3. калийдің

  4. магнийдің

  5. сутегінің

131. Бос иондалған кәлцийдің мөлшері жоғарылауықабаттасады

  1. жасушаішілік онкотикалыққысымның төмендеуімен

  2. фосфолипазалардың тежелуімен

  3. АҮФ түзілуі жоғарылауымен

  4. жасушада осмостыққысымның томендеуімен

  5. тотығулық фосфарланудың ажырауымен.

132.Тағамда йодтың жеткіліксіздігінен дамиды

  1. Эндемиялық зоб

  2. Иценко-Кушинг ауруы

  3. Базедов ауруы

  4. қантты диабет

  5. қантсыз диабет

133. Жасуша зақымдануының икемделулік-бейімделулік тетіктеріне жатады

  1. жылулық сілейме нәруыздарының мөлшері төмендеуі

  2. митохондрий тарақшалардың жыртылуы

  3. антиоксиданттыққорғаныс жүйесі белсенділігініңтөмендеуі

  4. жасушаның уытсыздандыру ферменттері белсенділігініңтөмендеуі

  5. жасушаішілік құрылымдардың гипертрофиясы және гиперплазиясы

134. Жасушаның некрозы(3)

  1. зақымдаушы жайттардыңәсерінен дамиды

  2. жасуша дистрофиясының салдары болады

  3. қабынулықәсерленіспен қабаттасады

  4. жасушаның тектік бағдарланған өлімі

  5. жасушаға хабарламалық серпіндер әсерінен дамиды

135. Жасуша апоптозына тән

  1. кариолизис

  2. каспазалар жәнеи эндонуклеазалардыңәсерленуі, апоптоз денешіктерінің (жасушалық бөлшектер) түзілуі

  3. мембраналардың бүлінуі, лизосомалық ферменттердіңәсерленуі

  4. қабыну дамуы

  5. жасушаның ісінуі

136. Оң су тепе-теңдігі дамиды

  1. гипергидратацияда

  2. гиперосмостық дегидратацияда

  3. эксикозда

  4. дегидратацияда

  5. гипоосмостық дегидратацияда

137. Оң су тепе-теңдігінің көріністеріне жатпайтыны

  1. ісінулер, шемендік

  2. дене массасының артуы

  3. гематокриттің жоғарылауы

  4. айналымдағы қан көлемініңұлғаюы

  5. артериялыққысымның жоғарылауы

138. Іш қуысында сұйықтық жиналуы аталады

  1. іш шемені

  2. гидроторакс

  3. гидроперикардиум

  4. перитонит

  5. гидронефроз

139. Ісіну бұл

  1. сірі қуыстарда сұйықтың жиналуы

  2. қан және тіндер арасында су алмасуының бұзылуынан тіндерде және тін аралық кеңістікте сұйықтың дерттік жиналуы

  3. лимфа түзілуінің жоғарылауы

  4. қантамырлық сұйықтың көбеюі

  5. гиперволемия

140. Ісінудің патогенезінде маңызы бар

  1. қан тамырлары өткізгіштігі жоғарылауының

  2. әлдостерон мен ДҚГ түзілуі азаюының

  3. тіндерде онкотикалық және осмостыққысым төмендеуінің

  4. қанныңонкотикалыққысымы жоғарылауының

  5. қылтамырішілік қысым төмендеуінің

141. Ісіну – бұл

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]