1. Гістарычная навука ў сістэме гуманітарнай адукацыі. Перыядызацыя гісторыі Беларусі і крыніцы яе вывучэння.

2. Пачатковае засяленне тэрыторыі Беларусі. Агульная характарыстыка каменнага веку Беларусі.

3. Агульная характарыстыка бронзавага і жалезнага веку Беларусі.

4. Беларускія землі ў VI-IX ст.ст.

5. Княствы на тэрыторыі Беларусі (палітычнае развіццё) IX – XIII ст.ст.

6. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх земляў у IX – XIII ст.ст.

7. Прыняцце хрысціянства. Культура беларускіх зямель (IX – XIII ст.ст.)

8. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага: умовы ўтварэння, канцэпцыі, шляхі ўваходжання беларускіх зямель.

9. Унутраная і знешняя палітыка Вялікага княства Літоўскага ў XIV ст. Крэўская унія і яе вынікі.

10. Унутраная палітыка князёў Вялікага княства Літоўскага (90-я гг. XIV ст. – першая палова XVI ст.). Асаблівасці дзяржаўнага ладу Вялікага княства Літоўскага.

11. Знешняя палітыка Вялікага княства Літоўскага (90-я гг. XIV ст. – першая палова XVI ст.).

12. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Вялікага княства Літоўскага (XIV-XVI ст.ст.)

13. Культура на Беларусі ў XІV – XVI ст.ст. Фарміраванне беларускай народнасці.

14. Развіццё царкоўна-рэлігійных адносін ў Вялікім княстве Літоўскім (XIV-XVI ст.ст.). Рэфармацыя і контррэфармацыя на Беларусі.

15. Утварэнне Рэчы Паспалітай. Становішча Вялікага княства Літоўскага у палітычнай сістэме Рэчы Паспалітай.

16. Рэч Паспалітая ў еўрапейскіх канфліктах XVIІ ст. – пач. XVIІІ ст

17. Сацыяльна-эканамічнае развіцце Беларусі ў XVIІ – XVIII ст.ст.

18. Культура Беларусі (XVII – XVIII ст.ст.)

19. Палітычны крызіс Рэчы Паспалітай і І падзел Рэчы Паспалітай

20. Спробы рэформ палітычнага ладу. ІІ падзел Рэчы Паспалітай. Паўстанне Т. Касцюшкі і яго вынікі.

21. Палітыка расійскага царызму на тэрыторыі Беларусі ў канцы XVIII – пачатку XIX ст.ст.

22. Беларусь у вайне 1812 г.

23. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у першай палове XIX ст.

24. Адмена прыгоннага права 1861 г..

25. Буржуазныя рэформы 60-70-х гг. XIX ст. на Беларусі.

26. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у др. палове XIX ст.- пач. XX ст.

27. Грамадскі рух на тэрыторыі Беларусі ў першай трэці XIX ст. Дзекабрысты на Беларусі. Тайныя таварыствы.

28. Паўстанне 1830-31 гг. на Беларусі.

29. Паўстанне 1863-64 гг. на Беларусі.

30. Грамадска-палітычны рух у апошняй трэці XIX – пачатку ХХ ст.ст. Арганізацыйнае афармленне беларускага нацыянальна-вызваленчага руху.

31. Культура Беларусі ў XIX – пач. XX ст.ст.

32. Фарміраванне беларускай нацыі.

33. Рэвалюцыя 1905 – 1907 гг. на Беларусі.

34. Сталыпінская аграрная рэформа і асаблівасці яе правядзення на тэрыторыі Беларусі. Эканамічны і палітычны стан Беларусі ў 1907 -1914 гг.

35. Беларусь у гады Першай сусветнай вайны.

36. Лютаўская і Кастрычніцкая рэвалюцыі 1917 г. Усталяванне савецкай улады на тэрыторыі Беларусі.

37. Абвяшчэнне Беларуска Народнай Рэспублікі

38. Стварэнне беларускай савецкай дзяржаўнасці (І і ІІ абвяшчэнне БССР).

39. Ваенны камунізм і новая эканамічная палітыка на Беларусі.

40. Палітыка беларусізацыі і развіццё культуры БССР у 1920-я гг.

41. Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў БССР.

42. Грамадска-палітычнае развіццё БССР у 1920-1930-я гг.

43. Развіццё культуры і навукі ў БССР у 1930-я гг.

44. Заходняя Беларусь у складзе Польшчы (1921-1939 гг.).

45. Беларусь у пачатковы перыяд ІІ сусветнай вайны. Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Абарончыя баі на тэрыторыі БССР (лета 1941г.).

46. Акупацыйны рэжым і антыфашысцкая барацьба ў БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны.

47. Вызваленне БССР ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

48. Эканамічнае і грамадска-палітычнае жыццё ў БССР у аднаўленчы перыяд (другая палова 1940-х – першая палова 1950-х гг.)

49. Грамадска-палітычнае і сацыяльна-эканамічнае развіццё БССР у сярэдзіне 1950-х – 1964 гг.

50. Грамадска-палітычнае і сацыяльна-эканамічнае развіццё БССР з другой паловы 1960-х - 1980-я гг.

51. Грамадска-палітычнае развіццё і сацыяльна-эканамічнае развіццё Рэспублікі Беларусь (1990-я гг. – пачатак ХХI ст.).

52. Культура Беларусі ў другой палове ХХ - пачатку XXI ст.

54. Историческая наука в системе гуманитарного образования. Периодизация истории Беларуси и источники ее изучения.

История –наука о закономерностях функционирования об-ва на различных этапах его развития. Она представляет собой комплексную дисциплину, которая обобщает знания об основных направлениях функционирования обществен. жизни во времени.

Особенность истории среди других социально-гуманитарных наук:

- Когда представители других социально-гуманитарных наук изучают отдельные сферы об-ва, то история изучает все сферы жизни об-ва в их развитии во времени и пространстве;

- Историч. наука выступает как комплексная наука, которая рассматривает все подсистемы об-ва в разные временные эпохи; это требует синтеза знаний из области философии, экономической теории, социологии, политологии, и других социально-гуманитарных дисциплин.

Основные функции истории как науки:

1) познавательная функция: в пределах истории происходит исслед-е и теоретическая обработка многосторонней информации о прошлом об-ва;

2) практическая функция: история способствует сохранению и практической передачи соц. опыта. Критическое восприятие прошлого помогает понять и осмыслить, какие явления прошлого перешли в современность, позволяет исследовать различные пути развития об-ва в перспективе;

3) воспитательная функция: история способствует формир-ю мировоззрения личности, складывание самостоятельных отношений к явлениям соц. действительности.

Каждая наука имеет свою методологию.

Методология науки - это система основн. принципов и методов конкретной научной дисциплины. Принципы - исходные понятия науки, определяющие основные способы решения научной проблемы.

Методы - это сов-ть приемов и операций, регулирующих деят-ть исследователя и обеспечивающих решение исследовательской задачи.

Методы исторического исследования

Общенаучные: анализ, синтез, индукция, дедукция, обобщение, абстрагирование, аналогия, логический анализ.

Специально-научные: историко-генетический метод, историко-сравнительный метод, историко-типологический метод, историко-системный метод.

Источниками информации для историков выступают материалы и находки экспедиций, раскопок, музейных коллекций, архивов.

Типы исторических источников: письменные (летописи, хроники и т.д.), вещественные (музейные и археологические коллекции), этнографические (предметы быта этнических культур), фольклорные (легенды, сказки и т.д.), устные (воспоминания непосредственных участников событий), кинофотодокументы, фонодокументы (записи звука).

Периодизация истории Беларуси и источники ее изучения.

Разделение всего исторического процесса на определенные отрезки времени согласно установленным критериями наз-ся периодизации.

Выделяют несколько осн. подходов к периодизации: политическая, формационная, универсальная. Политич. периодизация выделяет периоды согласно временем существования на территории Беларуси основных государств: Полоцкое княжество (IX - XIII вв.), ВКЛ (середина XIII в. - 1569 г.), Речь Посполитая (1569 - 1795 гг.), Российская империя (1795 - 1917 гг.), советская государственность (1917 - 1991 гг.), независимая РБ (с 1991 г.).

Формационная периодизация была господствующей в советской исторической науке. Согласно ей выделяются периоды истории Беларуси в соответствии с господством той или иной формации: первобытное об-во (до IX в.), феодальное об-во (IX в. - 1861), капиталистическое об-во (1861 - 1917 гг.), социалистич. об-во (с 1917 г.).

Универсальная периодизация разделяет исторический процесс во всем мире на следующие отрезки: первобытное об-во (3,5 млн лет назад - V в. н.э.), средние века (V - XV вв.), Новое время (XVI в. - 1918 г.), новейшее время (1918 г. (конец Первой мировой войны) - до сегодняшнего дня).

Первобытное общество характер-ся: господством общинного типа общественного устройства, - использ-ем примитивных технологий в хоз-ве, господством традиций в соц. жизни.

Средние века характер-ся: формированием классового об-ва и возникновением государственности, развитием феодальной системы, корпоративность соц. .жизни, преобладанием с/х в эк-ке, господством религии и традиций в духовной сфере жизни об-ва.

Новое время характер-ся: централизацией и формированием нац. гос-в, индустриализацией, быстрым развитием научно-технического прогресса, генезисом и утверждением капиталистических отношений, урбанизацией, формированием светских культурных ценностей.

Новейшее время характер-ся: глобализацией, научно-технической революцией, ыфрмированием постиндустриального, информационного об-ва.