X перде

1-нджи левха

Джума куню. Аран. Селиме эрте турып, азбарда бир шейлер пиширмек ичюн чыкъа. Нури аш къокъусыны сезип уяна ве Селимени чагъыра.

Нури (яткъан еринден). Татам, мен бугун тюшюмде Шевкъие татамны корьдим.

Селиме (къуванып). Корьген олсанъ, гузель. Бельким якъында келир.

Нури. Анам кечингенини биле, не ичюн бизге кельмей? (агъламсырай).

Селиме (янына келип). Бельким, келип оламайдыр. Сен къасеветленме. Пётр Николаевич ярдым этеджек эди. Татанъ келир. Кель къолларынъны ювайыкъ. (эллерини ювып, тата-къардаш саба емегини ашамагъа отуралар).

2-нджи левха

Акбарнынъ азбарында бир шамата эшитиле.

Селиме (шалыны алып). Не олгъан экен? (Нуриге) Сен аша, мен бакъып келейим. (арандан чыкъа).

Азбардан сеслер эшитиле.

Акбарнынъ сеси. Сен кимге кельдинъ?

Къыз сеси. Сизде татарлар яшайлар. Оларгъа.

Селименинъ сеси. Шевкъие, Шевкъие, къардашым.

3-юнджи левха

Селиме, Шевкъие арангъа кирелер. Нури тураджакъ ола, амма турып оламай. Шевкъие онынъ янына келе, оны къучакълай.

Селиме. Анам сени корьмеге о къадар истей эди, амма.

Шевкъие (джебинден бир явлукъ чыкъара). Пётр Николаевич мени озгъаргъанда, бу явлукъны манъа берди. Онынъ ичинде топракъ, Ватанымыздан топракъ. Бу топракъ анамнынъ мезарында олса, бельким, онынъ джаны раат олур.

Селиме. Анам айткъаны киби «агълагъан Ватанымыздан» топракъ.

Шевкъие. Юр, тата, анамнынъ мезарыны косьтер манъа. (Селименен Шевкъие Нуриге турмагъа ярдым этелер. Оны тутуп, арандан чыкъалар)