Методыка выкладання матэматыкі і практыкум па рашэнню задач

Л І Т А Р А Т У Р А

Асноўная

1.Методика начального обучения математике /Под ред. Столяра А.А. и Дрозда В.Л. –Мн.: Вышэйшая школа, 1988.- 254 с.

2. Истомина, Н.Б. Методика обучения математике в начальных классах

/Н.Б.Истомина. – М.:Академия, 2000.- 288 с.

Дадатковая

3.Бантова, М.А.Методика преподавания математики в начальных классах/ М.А. Бантова, Г.В.Бельтюкова.–М:Просв., 1984.– 335 с.

4. Демидова,Т.Е.Текстовые задачи и методы их решения / Т.Е.Демидова, А.П.Тонких.—М.:МГУ, 1999.—262 с.

5. Качалко, В.Б. Поисково-исследователь-ская технология начального обучения математике/ В.Б. Качалко.-Мозырь:МГПУ им. И.П. Шамякина, 2008.—126 с.

Першая методыка І.Г. ПЕСТАЛОЦЦІ ў 1803 годзе выдаў

навучання кнігі “Нагляднае вучэнне аб ліку* і "Аз-

матэматыцы бука нагляднасці, або нагляднае

вучэнне аб вымярэнні”

Тэрмін "методыка" ўвёў А. ДЫСТЭРВЕГ (1790 –1860),таксама

распрацаваў прынцыпы яе выкладаня, у

прыватнасці, канцэнтрычны: 10,100,1000.

Першая методыка выдадзена П.С. ГУР’ЕВЫМ у 1830 годзе

ў Расіі пад назвай "Руководство к преподаванию

арифметики малолетним детям”

Першы падручнік выдадзены Л.Ф. МАГНІЦКІМ у 1703 г. пад на-

матэматыкі звай “Арифметика сиречь наука числительная"

Першы падручнік матэматыкі ў Рэспубліцы Беларусь выдадзены

для 1-2 класаў ў 1992 годзе.пад рэд.А..А. СТОЛЯРА

Першы падручнік пачатко- выдадзены ў РБ у 1988 годзе пад . рэдакцыяй.

вага навучання матэматыцы СТОЛЯРА А.А. І ДРАЗДА У.Л.

Гуманізацыя навучання

Развіццё лагічнага мыслення

СТОЛЯР А. А. Перадматэматычныя доказы

Навучанне праз дыдактычную гульню

Новая педагагічная тэхналогія навучання

Агульнае развіццё школьніка

Навучанне на высокім узроўні цяжкасці

ЗАНКОЎ Л.У. Навучанне ў хуткім тэмпе

Фарміраванне вучэбнай дзейнасці

Навучанне на аснове тэарэтычных ведаў

Фарміраванне тэарэтычнага мыслення

ДАВЫДАЎ В.В. Навучанне на аснове прынцыпу ўзыхо-

джання ад абстрактнага да канкрэтнага

Лінейны прынцып навучання

Навучанне блокамі на аснове

ўзбуйненай дыдактычнай адзінкі

Паралельнае навучанне дзеянням

ЭРДНІЕЎ П.М. складання і аднімання, множання і

дзялення, рашэнню ўзаемаадваротных

задач як у прамой, так і ва ўскоснай

форме, рашэнню і састаўленню задач

Навучанне нумарацыі і арыфме-

ХОДАВА А.А. тычным дзеянням на аснове

аператарнага падыходу

Паслядоўнае вывучэнне сходнага

ГЕРАСІМАЎ І.І. матэрыялу з шырокім прымяненнем

лагічных метадаў і мадэліравання

МЭТЫ

А дукацыйныя НАВУ- Развіваючыя

В ыхаваўчыя ЧАННЯ Практычныя

Традыцыйныя

Гутарка

А рыфметычны ЗМЕСТ МЕТАДЫ Расказ

і велічыні НАВУ- НАВУ- Сам. работа

А лгебраічны ЧАННЯ ЧАННЯ Дыдакт. гульня

Г еаметрычны

Нетрадыцыйн.

Элем. Інфарматыкі Праблемнае,

праграмаванае

навучанне

Лагічныя метады,

аперацыі, квантары,

перадматэм. доказы

У рок ФОРМЫ СРОДКІ Праграмы

П азаўрочная, НАВУ- НАВУ- Падручнікі

п азакласная ЧАННЯ ЧАННЯ Дапаможнікі

работа Нагляднасць

Т С Н

Э В М

Методыка выкладання матэматыкі ў пачатковых класах – гэта навука аб заканамернасцях навучання матэматыцы дзяцей 6-9 –гадовага ўзросту, іх развіцця і фарміравання светапогляду. Прадметам яе вывучэння з’яўляюцца мэты, змест, метады, формы і сродкі навучання матэматыцы малодшых школь-нікаў.Пры сваім развіцці методыка апіраецца на педагогіку, псіхалогію, матэматы-ку, логіку і фізіялогію, а ў сваей аснове на тэорыю пазнання.

Умоўныя абазначэнні: нумарацыя (Н); арыфметычныя дзеянні (+,-,х,:), вусныя (В), пісьмовыя (П); уласцівасці дзеянняў—перамяшчальныя: а+в=в+а(П+), ахв=вха(Пх); спалучальныя--(а+в)+с=а+(в+с)(С+), (а•в)•с=а•(в•с)(Сх); размяркавальныя—(а в)•с=а•с в•с (Р+,Р-) і (а в):с= =а:с в:с (Д+,Д-)) , (а+в) с=а с+в=а+в с (Пл+, Ал+), а (в+с)=а в с=а с в(П+л,А+л),(а+в) (с+п)=(а с)+

+(в п) (Пр+,А+); (ахв):с= а:схв=ахв:с (Дхл), а:(вхс)=а:в:с=

=а:с:в (Длх). Табліцы арыфмет. дзеянняў: Т+, Т-,Тх і Т:

Канцэнтры	Нумарацыя, арыфметыч- ныя дзеянні	Тэарэтычная Аснова		Прыёмы
1) ПАДРЫХ- ТОЎЧЫ ПЕ-РЫЯД НА- ВУЧАННЯ 2) ДЗЯСЯТАК (Адназначныялікі)	Н,В+ і В-,см.	Аперацыі над мноств.Прас-торавыя,часовыя ўяўленні. Прыбаўленне адніманне па 1 і па частках. П+. Сувязь пам1ж + і -.		Параўнанне і ўраўніван-не,класіфікацыя і серы-яцыя мностваў. 6+3=(6+1)+2=7+2=9 6 -3=(6-2)-1=4-1=3 2 1 3+6=6+3 8-6=(6+2)-6=(6-6)+2=2
3)ДВАЦЦАЦЬ (Двузначныя лікі да 20)	Н, дм,см. Табліца + і -.	Дапаўненне да 10. П+. Сувязь паміж +і –. Табліца + і -.		7+8=(7+3)+5=10+5=15 8+7=15 7+7=14 7+7 14-7 14-7 7+8=15 8+7 15-7 15-8 7+9=16 9+7 16-7 16-9
4) СОТНЯ (Трохзначныя лікі)	Н,м,дм,см. В+ , В-. П+, П-. Табліца Х і :.	Пр+л, А+л Прл+,Ал+ Пр+, А+ Пх. Сувязь паміж х і : .		56 23=56 (20+3)= =(56 20) 3=56 20 3 (50+6) 23=(5О 23) 6 56 23 =(50+6) (20+ + 3)=(50 20)+(6 3) 7•7=49 7•7 49:7 49:7 7•8=56 8•7 56:7 56:8 7•9=63 9•7 63:7 63:9
СОТНЯ (працяг)	Пазатабл. Х і : Пазатабл. :	Тх, Т: Рх Пх Д+.Разрадныя сладаемыя Зручныя складаемыя Падбор дзелі		20•3=2д. •3=6д.=60 60:20=6д.:2д.=3 43•2=(40+3)•2=40•2+3•2= =80+6=86 2•43=43•2 48:2=(40+8):2=40:2+8:2= =20+4=24 48:3=(30+18):3=30:3+18:3= =10+6=16 48:16=3, бо 16•3=48
5) ТЫСЯЧА (Чатырохзначныя лики)	Н,ц,кг В+,В-П+,П-. Вх, Пх В: ,П: .	Пр+, А+ Р+ Д+.Разрадныя складаемыя Зручныя Складаемыя		576 123=(500+70+6) (100+20+1)=(500 100)+ +(70 20)+(6 3) 241•3=(200+40+1)•3= =200•3+40•3+1•3=723 642:2=(600+40+2):2=600:2++40:2+2:2=300+20+1=321 642:3=(600+30+12):3= =600:3+30:3+12:3=214 9910 642 3 1 000 6 214 576 241 4 424 х 3 3 723 12 12 0
	Н, т,кг. П+,П-, Пх,П:.
6)МНАГА-ЗНАЧНЫЯ ЛІКІ	Н да 1 млн. Мм,век,год,мес.,гадз., мін,сек, км2, м2, см2, мм2	П+, П-, Пх і П: на – 2-ух і 3-значныя лікі Д+ Длх Длх Усе дзеянні над наймен-нымі лікамі, акрмя мер часу	43•12=43• (10+2)= 43 = 43•10+43•2=516 х 12 Першы няп. здабытак 86 Д ругі няп.здабытак 43 Поўны здабытак 516 516:43 Вызначаем кольк. лічбаў у дзелі.Ставім дзве кропкі . Акругляем 43≈40 4 0=10•4 516 43 5 1:10:4≈1-1-ая 43 12 8 6:10:4≈2 -2 -ая 86 пробныя лічбы 86 51-1-ае і 0 86-2-ое няпоунае дзял1мае

Предложенный курс начального обучения математике, по мненю академика В.И. Загвязинского, возможно усвоить на основе поис-ковой деятельности младших школьников , применяя не методику, а технологию обучения «сущность поисково-исследовательской техно-логии обучения состоит в том, чтобы построить учебное познание как систему задач и разработать средства (предписания, приёмы) для того, чтобы, во-первых, помочь учащимся в осознании про-блемности предъявляемых задач (сделать проблемность наглядной), во-вторых, найти способы разрешения проблемных ситуаций (заключённых в задачах) личностно-значимыми для ученика, в-третьих, научить их видеть и анализировать проблемные ситуации, вычленять проблемы и задачи» [ с.98],

Литература

Качалко, В.Б. Поисково-исследовательская технология началь-ного обучения математике /В.Б. Качалко. Мозырь: УО МГПУ им. И.П. Шамякина,2008.-149

1.Гутарка, расказ і самастойная работа.

2 Дыдактычныя гульні

3.Лагічныя метады ў навучанні матэматыцы.

4. Перадматэматычныя доказы.

5.Інавацыйныя метады і тэхналогіі

Літаратура.Асноўная [1,гл.2].[2,гл.3] Дадатковая [3,гл.1][4,гл.1]

Ключ. словы:вучэбныя і практычныя задачы, метады і тэхналогіі навучання, прыёмы,метады і планы пошукава-вучэбнай дзейнасці.

ГУТАРКА – пытальна – адказны метад навучання. Пры гэтым гутарка можа быць пабудавана на пытаннях двух відаў: рэпрадуктыўных, якія патрабуюць паўтарэння, прыпамінання вядомых ведаў (табліца множання); прадуктыўных, што патрабуюць самастойнага пошуку адказу (вывад правіла). У першым выпадку гутарка называецца катэхізічнай, у другім выпадку –эўрыстычнай. Апошні від гутаркі прымяняецца на ўроку, калі ў вучняў маюцца апорныя веды па новаму матэрыялу. Наогул на ўроку павінны практыкавацца пытанні абодвух відаў.

РАСКАЗ – метад славеснага ізлажэння гатовых ведаў. Праводзіцца ў выглядзе паведамлення або тлумачэння пры ўмове, што веды не маюць сувязі з раней пройдзеным матэрыялам (азначэнне цотных лікаў). Калі такую сувязь можна ўстанавіць, то прымяняецца гутарка або праблемнае ізлажэнне матэрыялу. Вучні ў апошнім выпадку сочаць за разважаннямі настаўніка па пастаноўцы і рашэнню вучэбнай праблемы (выпадак, калі для дзялення лік патрэбна разбіваць не на разрадныя, а на зручныя складаемыя) .

САМАСТОЙНАЯ РАБОТА - метад самастойнага дабывання ведаў пад кіраўніцтвам настаўніка ў спецыяльна адведзены час. Выдзяляюць віды самастойных работ: