§ 246. Активтер мен міндеттемелерді бастапқы тану

544. Субъект бизнесті біріктіру нәтижесінде де, басқа жағдайда да сатып алынған активті немесе міндеттемені бастапқы тану сәтінде осы Стандарттың 542 және 543-тармақтарында айтылған қағидаттарды қолдануға тиіс. Бастапқы тану кезінде активтердің немесе міндеттемелердің баланстық құны танылатын кейінге қалдырылған салықтық міндеттеменің немесе активтің сомасына әсер етеді. Тиісінше, егер оның салықтық базасы немесе әділ құны тең болған болса, бастапқы тану кезінде активтің немесе міндеттеменің баланстық құны активте немесе міндеттемеде болуы мүмкін әділ құнға тең болады. Бизнесті біріктіруден тыс субъект:

1) активтің немесе міндеттеменің баланстық құнының сомасы мен кейінге қалдырылған салықтың туындайтын сальдосы; және

2) төленген немесе алынған сома арасындағы ез келген айырманы кейінге қалдырылған салық сальдосын түзету ретінде тануға тиіс.

§ 247. Кейінге қалдырылған салықтарды танудың негізгі қағидаттарына берілетін ерекшеліктер

545. Кейінге қалдырылған салықтарды танудың негізгі қағидаттарына ерекшеліктер:

1) Субъект кейінге қалдырылған салықтық активті оның болашақ салық салынатын пайдасы кейінге қалдырылған салықтық активті өтеуге мүмкіндік беретініне ықтималдық болатын дәл сол сомада таниды.

2) Субъект уақытша айырма күтілетін болашақта реверсияланатын болатынына ықтималдық болатын жағдайларды қоспағанда, салық төлеу бойынша кейінге қалдырылған шығысты (салықты өтеуден түскен кірісті) немесе еншілес ұйымдардың, филиалдардың, қауымдасқан ұйымдардың және бірлескен қызметтің бөлінбеген пайдаға байланысты салық салынатын уақытша айырмалар бойынша тиісті салықтық міндеттемені (активті) танымайды.

3) Субъект гудвилді бастапқы тануға байланысты салық салынатын уақытша айырмалар бойынша кейінге қалдырылған салықтық міндеттемені танымайды.

§ 248. Тікелей меншікті капиталда тану

546. Субъект нәтижесінде осы уақытша айырма туындаған кіріс немесе шығыс тікелей капиталда танылған болса, ағымдағы немесе кейінге қалдырылған салық міндеттеменің не ағымдағы немесе кейінге қалдырылған салықтық активтің өзгерістерін пайданың немесе залалдың құрамында емес, тікелей меншікті капиталда таниды.

§ 249. Ағымдағы салықтық активтер мен міндеттемелерді өлшеу

547. Субъект ағымдағы және алдыңғы кезеңдер үшін ағымдағы салықтық міндеттемелерді (активтерді) және есепті күнгі жағдай бойынша қабылданған немесе мәні бойынша қабылданған салық ставкаларын)салық заңнамасын пайдалана отырып, салық органдарына төлеу (олардан өтем алу) ұйғарылып отырған соманың мөлшерінде өлшейді.

§ 250. Кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді (активтерді) өлшеу

548. Субъект, күтіліп отырғандай, салық ставкалары (және салық заңнамасы) негізінде активті сату немесе міндеттемені өтеу кезеңіне қолданылатын салық ставкаларын пайдалана отырып, кейінге қалдырылған салықтық активтер мен міндеттемелерді және салық бойынша тиісті шығысты (өтеуден түсетін кірісті) өлшейді.

§ 251. Дисконттау

549. Кейінге қалдырылған салықтық активтерге және кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерге байланысты болашақта ақша қаражатының ағындары туындайтын болса да, субъект ақшаның уақытша құнын көрсету үшін оларды дисконттамауға тиіс.

§ 252. Салық ставкасын таңдау

550. Салық салынатын пайданың әр түрлі деңгейлеріне әр түрлі салық ставкалары қолданылатын кезде субъект қабылданған немесе мәні бойынша қабылданған салық ставкаларының орташа мәнін пайдалана отырып, күтіліп отырғандай, уақытша айырмаларды өтеу күтілетін кезеңдердің салықтық пайдасына (салықтық залалға) қолданылатын салық бойынша кейінге қалдырылған шығысты (өтеуден түсетін кірісті) және сәйкес кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді (активтерді) өлшеуге тиіс.

551. Салық бойынша кейінге қалдырылған шығысты (өтеуден түскен кірісті) және тиісті кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді (активтерді) өлшеу субъект есепті күні өз активтері мен міндеттемелерінің баланстық құнын өтеуді немесе жабуды ұйғарып отырған әдіске қарай туындауы мүмкін салықтық салдарды көрсетуге тиіс. Мысалы, егер уақытша айырма, күтіліп отырғандай, болашақ кезеңде құнның өсуінен алынатын пайда сияқты салық салынатын кірістер бабы бойынша туындайтын болса, онда салық бойынша тиісті кейінге қалдырылған шығыс құнның өсуінен алынатын пайдаға қатысты әрекет ететін салық ставкасы негізінде өлшенетін болады.